Epiloog

We zijn inmiddels al een aantal dagen terug van onze vierdaagse fietstocht door midden Nederland, waarbij we de provincies Noord-Holland, Utrecht en Gelderland aandeden en vrijwel de gehele Veluwe overstaken. Overigens zonder een wolf te ontmoeten. Tijdens de tocht kwamen we weer eens tot de conclusie in wat een schitterend land we toch leven. Uren en uren hebben we over paadjes gereden zonder een auto tegen te komen. We peddelden tussen heidevelden met zandverstuivingen, maar ook over bospaadje waar het schemerig was van het overhangende lover. De accommodaties van Stayokay die we aandeden waren van een zeer hoogwaardig niveau. Het eten dat we genoten was smakelijk en voedzaam. Het weer tenslotte werkte in alle opzichten mee. Zo hebben we tijdens het fietsen geen druppel regen gehad, geen zware tegenwind en was het niet te koud, maar ook niet te warm. Donder en bliksem wachtten dagelijks tot na het donker. Dus alle omstandigheden werkten mee om onze expeditie tot een succes te maken. Dat is het dan ook geworden vanuit het perspectief van de fietsers.

Nu terug naar de evaluatie van de afgelopen tocht. Zoals gezegd waren de route, het eten en overnachtingen goed geregeld. De fietsen hebben het ook goed gehouden, zo hadden we geen enkele lekke band tijdens de 250 km die we hebben afgelegd en ook andere mankementen bleven uit. Gaan we het nu hebben over de deelnemende leerlingen.

Blij geeft punten:

Daniël, OC Amstel: Daniël is de langste van het stel en heeft Eritrese roots. Samen met Donfinjo was hij ook het meest aanwezig. Hij was een van de sfeerbepalers binnen de groep. Vooral de eerste dag liet hij zich gelden, middels niet altijd even aardige opmerkingen naar anderen toe. Naarmate de dagen vorderden werd dit haantjesgedrag echter steeds wat minder en maakte hij meer en meer deel uit van de groep. Bij het fietsen verkeerde hij steeds voorin de groep. Alleen aan het eind van de tweede dag klaagde hij dat zijn accu leeg was en wilde hij graag een duwtje van de begeleiders. Na het fietsen was hij steeds weer snel bij de pinken en stond dan een balletje hoog te houden.

Een 8.

Donfinjo, OC Amstel: Donfinjo was de Jandino Asporaat en Kevin Hart van de groep. Hij was volledig aanwezig van de vroege ochtend tot de late avond. Bij het fietsen reed hij dan ook steeds vooraan in het peloton. Hij blonk uit in een goed humeur en leek van elk moment te genieten. Door zijn impulsieve gedrag ging hij soms wel eens de grens over van wat toelaatbaar is. "Even dimmen," tegen een leerkracht die je corrigeert hoort niet. Al had Wilders dit slechte voorbeeld eerder in de Tweede Kamer gegeven. De wat meer bedeesde leerlingen hadden het wel een beetje moeilijk met zijn gedrag. Donfinjo kon echter ook ruimhartig zijn excuus aanbieden als hij verkeerde dingen had gedaan, waarbij hij natuurlijk ook zijn eigenbelang niet uit het oog verloor. Hij wilde onder geen beding voortijdig naar huis worden gestuurd.

Een 8.

Devaino, de Van Koetsveldschool: Devaino was veruit de kleinste van het stel, maar wat een uithoudingsvermogen heeft deze jongen. Op de tweede dag was zijn tank op een bepaald moment wel leeg, maar hij moest bijna in de volgauto gezet worden om de laatste kilometers naar Apeldoorn af te leggen. Zo klein als hij is, hij liet de kaas niet van zijn brood eten. Als hij het gevoel had dat hem onrecht werd aangedaan ging hij onvervaard de onverlaat te lijf. De gbegeleiding moest er enkele malen tussen springen. Waar Devaino tijdens de eerste trainingsrit eigenlijk de principes van de racefiets nog moest leren kennen, fietste hij tijdens de tocht steeds midden in het peloton. Wel accepteerde hij met graagte af en toe een duwtje in de rug, waarbij hij de duwer wel het gevoel gaf dat hij het meer voor hem deed dan dat hij het nodig had. Tijdens de vrije momenten was het gezellig om een praatje met hem te maken.

Een 8.

Kevin, de Van Koetsveldschool: Kevin is ook één van de jongste deelnemers, maar ook een doorzetter. Wel had hij soms moeite met de gebektheid van de andere deelnemers en zocht hij graag de aanwezigheid van de volwassenen. Ook zijn uithoudingsvermogen was groter dan we vooraf hadden verwacht, geen moment vertoonde hij de neiging om op te geven. Steeds fietste hij in het midden van he peloton. Toen hij tijdens een botsing, waar hij niets aan kon doen, als schuldige werd aangewezen, bleef hij kalm.

Een 8.

Arda, OC Zuidoost: Arda is een jongen die soms de neiging heeft om de kleur van zijn omgeving aan te nemen. Als hij met rustige jongens om zich heen is, is hij rustig, zijn de jongens druk en wat opstandig dan wordt hij dat ook. Daarnaast wil hij nog wel eens eigenwijs zijn op momenten dat dit niet gewenst is. Zo wilde hij nog wel eens aan de linkerkant van de weg fietsen of met losse handen. Dit is gevaarlijk, zeker als je in een grotere groep fietst. Aan de andere kant liet Arda zien een doorzetter te zijn, want vrijwel geen enkele maal klaagde hij over de afstand of hoefde hij geduwd te worden.

Een 8.

Daniël, OC Zuidoost: Daniël uit Zuidoost is een forse jongen van Ghanese afkomst. Hij heeft meer het postuur van een krachtsporter, zoals een bokser of gewichtheffer, dan van een fietser. Door zijn figuur, moest hij dan ook meer kilo's meedragen op de fiets dan de anderen en daarnaast had hij ook een manier van fietsen die extra kracht leek te kosten. Hij fietste namelijk erg met zijn knieën en voeten naar buiten. Hij vond het dan ook wel fijn om af en toe een duwtje in de rug te krijgen. Daniël was tijdens de tocht wel degene die we geen enkele maal boos hebben gezien. Hij was in alles degene die voor de lieve vrede gaat, terwijl enige overeenkomst met Joe Frazier en Mike Tyson hem niet ontzegd kunnen worden. 's Ochtends was hij altijd als één der eersten beneden aan het ontbijt.

Een 8.

Dimmy, OC Noord: Dimmy lijkt afkomstig uit een kinderboek van het begin van de twintigste eeuw. De tijd van Kruimeltje, Pietje Bell, Dick Trom en Ciske de Rat. Hij is niet groot van stuk, blond, sproeten en met een eeuwige pet op zijn hoofd. Dimmy is een jongen die nog echt gezicht is op het buiten zijn. Hij heeft een grote kennis van de natuur en houdt veel van vissen, maar ook van zwemmen en in bomen klimmen. Bij elke pauze vonden we hem terug, hoog in een boom. Hij wilde het liefs na afloop van een fietstocht zwemmen, maar dat was pas op de derde avond mogelijk, bij Bunnik in de Kromme Rijn. Dat kon hij zo waarderen dat hij zowel voor als na het eten een duik nam. Vrijwel geen van de anderen jongens volgde hem daarin. Wel heeft hij een kort lontje en is sneller boos dan wenselijk is. Hij vond het geweldig.

Een 8.

Adonai, OC Noord: Adonais' moeder afkomstig uit de Kongo. Hij is erg beweeglijk en zit flink in de groei. Adonai heeft al op verschillende plekken in Nederland gewoond, maar vond de fietstocht toch ook weer geweldig. Andere leerlingen fietsten niet graag naast hem, omdat hij echt alle kanten opging met de fiets. Daarnaast had hij de neiging om zijn klasgenoot te plagen, door hem bijvoorbeeld te plagen met zijn vishobby. Dat was minder aardig. Aan de andere kant is hij geen ruziezoeker en houdt hij van een grapje. Tijdens het fietsen ging hij steeds stoïcijns door, ondanks de kritiek die hij kreeg, omdat hij zo slingerde over de weg. De begeleiders zijn van mening dat hij daarbij ongeveer twee maal de afstand heeft afgelegd. In het peloton fietste hij steeds in het midden met voor en achter zich een flinke ruimte, omdat niemand in zijn buurt durfde te komen.

Een 8.

Hiermee zijn we voor de derde maal aan het eind gekomen van de verslaglegging van de belevenissen van Team Speciaal voor..., een sponsortocht op de fiets voor een goed doel door leerlingen uit het (voortgezet) speciaal onderwijs. Ik denk dat het voor de leerlingen een onvergetelijke ervaring is geweest, waar ze nog jaren met plezier aan terug zullen denken. Ik hoor dat nu nog steeds terug van leerlingen die aan eerdere edities hebben deelgenomen. En ze leren tijdens die vier dagen dingen op het gebied van zelfredzaamheid, maar ook op sociaal-emotionele ontwikkeling die onbetaalbaar zijn en zeker niet zittend in een leslokaal verworven kunnen worden. Ik teken in ieder geval in voor een komende tocht. Wel moeten we een aantal zaken op een andere manier gaan aanpakken. Leve de leerlingen, begeleiders, Frank Docter, Hans Wierda, Menno Jubels, Stephanie Ripken, Laurien Schoonhoven, Jasmijn Termeulen, Jaap Docter, stagiair Daan Pernot en Stichting Orion.