เมืองที่ขึ้นชื่อที่เป็นรู้จักกันดีในภาคเหนือของจีน คงหลีกไม่พ้นเมืองปักกิ่งนั่นเอง ซึ่งภาคเหนือของจีน เป็นภาคที่มีอากาศค่อนข้างหนาวเย็นเกือบตลอดทั้งปี ทำให้มีอากาศเป็นลักษณะลมเย็นๆและแห้งพัดผ่านตลอดเวลา  และด้วยสภาพอากาศเช่นนี้เอง จึงส่งผลให้ทางภาคเหนือไม่สามารถปลูกข้าวได้มากนัก ทำให้อาหารหลักของผู้คนที่นี่ เน้นไปทางอาหารที่ปรุงจากแป้งสาลีมากกว่าแป้งประเภทอื่นๆ อันได้แก่ อาหารจำพวกซาลาเปา บะหมี่ต่างๆ ปาท่องโก๋ และอื่นๆอีกมากมาย จะเห็นได้ว่า อาหารส่วนใหญ่ที่มีแหล่งกำเนิดจากภาคเหนือนี้ มักจะเป็นอาหารที่มีรสอ่อนๆ ที่เติมความเผ็ดร้อนด้วยพริกไทย มากกว่าจะใช้พริกชนิดอื่นในการปรุงรส

มืองเสฉวน คือเมืองที่มีชื่อเสียงในภาคนี้ และอาหารพื้นบ้านส่วนใหญ่ของภาคตะวันตก ก็มักมีแหล่งกำเนิดจากเสฉวนเป็นส่วนใหญ่ และถือเป็นอาหารที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก ด้วยเอกลักษณ์โดดเด่นเฉพาะตัว ในเรื่องของความ "เผ็ดร้อนจัดจ้าน"

เมืองที่เป็นที่รู้จักกันดีทางภาคตะวันออก ก็คือ เมืองเซี่ยงไฮ้และเจ้อเจียง พื้นที่ส่วนใหญ่จะเป็นแม่น้ำและทะเลมีความอุดมสมบูรณ์สูง สามารถปลูกข้าวและธัญพืชต่างๆได้เป็นอย่างดี จึงทำให้วัตถุดิบหลักในการปรุงอาหารนั้น เน้นไปทางอาหารทะเล ได้แก่ กุ้ง หอย ปู ปลา เป็นส่วนใหญ่ รวมถึงเนื้อไก่และเป็ด ก็ยังคงได้รับความนิยมในการนำมาปรุงอาหารด้วยเช่นกัน  ส่วนรูปแบบในการปรุงอาหารก็เน้นไปทางกรรมวิธีพื้นฐาน เช่น นึ่ง ลวก ต้ม เคี่ยว มากกว่าการผัดด้วยไฟแรงๆ เนื่องจากอาหารทะเลหรือพืชผักที่หาได้นั้น มีความสดและมีรสชาติเฉพาะตัวอยู่แล้ว จึงมัก "นิยมปรุงด้วยการใช้ไฟอ่อนๆเพื่อให้คงรสชาติที่แท้จริงของวัตถุดิบนั้นไว้" 

หรือที่คนทั่วโลกจะรู้จักกันในนามของ "อาหารกวางตุ้ง" โดยมีคำกล่าวว่า "อาหารกวางตุ้ง คือ อาหารที่ดีที่สุดของจีน" คำกล่าวนี้อาจไม่ได้หมายถึงรสชาติที่ดีที่สุดแต่อย่างใด แต่อาจด้วยความหมายของการเป็นตัวแทนอาหารจีน ที่แพร่กระจายไปทั่วโลกได้มากที่สุด มากกว่าอาหารจากภูมิภาคอื่นๆ เพราะชาวกวางตุ้งในอดีต เป็นกลุ่มชนที่เดินทางอพยพไปตั้งถิ่นฐานตามภูมิภาคต่างๆทั่วโลก มากกว่ากลุ่มชาวจีนอื่นกลุ่มอื่นนั่นเอง จากนั้นก็ได้มีการเอาอาหารตำรับกวางตุ้งนี้ไปเผยแพร่ จนเกิดความนิยมและได้เป็นที่รู้จักในศตวรรษต่อๆมา