wo 11 dec

Nadat het vannacht schijnbaar gesneeuwd had (ik heb weinig bewijs gezien vanmorgen) stapten we met een stalend zonnetje de bus in op weg naar het Newseum. Het Newseum is het enige interactieve nieuwsmuseum op de wereld, als ik mijn introductiefolder mag geloven (en waarom zoud ik dat niet doen?). Het wordt gefinancieerd door het Freedom Forum, een partij-onafhankelijke organisatie die zich richt op vrijheid van pers, vrijheid van meningsuiting en een vrije geest om te dromen, durven en doen voor iedereen.

Leesa en Frank hadden ons tijdens de eerste tour door Washington al verteld dat rondom het museum op de muren aan de buitenkant de actuele voorpagina's van alle kranten in Amerika te zien zijn. Gaaf om even langs te lopen, het lijkt me een rotwerk om het er elke ochtend op te hangen.

We begonnen met een afspraak met Ms. Jessi Hollis-McCarthy die met name sprak over de educatieve tak van het Newseum: NewseumEd. Zij liet flink wat (les)materiaal zien dat zij met haar team gemaakt heeft ten behoeve van het ontwikkelen van de news literacy onder jongeren.

Jessi vertelde ons dat de insteek van het Newseum is om jongeren meer te leren over nieuws, gefundeerd op de Amerikaanse wetgeving, namelijk op het eerste ammendement (first amendment). Interessant, want dat is een andere insteek dan die we eerder hoorden bij het News Literacy Project.

Om te beginnen liet Jessi ons de website zien van Reporters Without Borders met een ranglijst op basis van persvrijheid met daarin alle landen ter wereld. Toch leuk als je Nederland dan op de 4e plaats ziet verschijnen. Jessi vertelde dat deze site als een quick hit gebruikt kan worden om persvrijheid te introduceren: "kijk, we staan op de vierde plaats. Wat betekent deze ranking en hoe zijn we op deze vierde plaats terecht gekomen? Hoe kom je hoog op deze lijst terecht, en hoe zak je naar beneden?".

Vervolgens liet Jessi meer van het materiaal zien dat door NewseumEd beschikbaar wordt gesteld. Er zijn allerlei lessen beschikbaar over verschillende onderwerpen en met verschillende startpunten. Bij het maken van het materiaal is steeds rekening gehouden met de volgende 3 dingen:

• het onderwerp is in een context geplaatst die de studenten aanspreekt
• je kunt er laagdrempelig mee aan de slag
• het is toe te passen op het dagelijks leven met echte voorbeelden

Het lesmateriaal over Free Speech biedt een mooie basis, waarna het onderwerp Fact Finder dieper ingaat op de journalistieke werkwijze. Van alle lessen is een lesplan beschikbaar en het materiaal is zo gemaakt dat je het voor jouw eigen context kunt aanpassen. Mooi om nog eens wat dieper in te duiken wat mij betreft, aangezien de lessen gratis beschikbaar zijn.

Na deze introductie hebben we de kans om zelf het Newseum te bezoeken. Er is veel te zien en weinig tijd. Ik blijf wat langer staan bij een aantal onderwerpen die wat langer mijn aandacht vast houden, zoals de eerste Pride vlag met daaromheen informatie over hoe de toon van nieuws over de LGBTQI+ community in de loop der jaren is veranderd. Hetzelfde geldt ook over andere minderheden. Ik zag een opstelling met aandacht voor het sensationele aspect van nieuws (met het pak dat O.J. Simpson aan had toen hij werd vrijgesproken) en wat dit betekent. Er was de nodige informatie over allerlei presidenten en hun relatie met de pers (Trump is niet de enige die de media ooit heeft beschuldigd van het publiceren van fake news). Er was informatie over de snelheid van het nieuws, van postduif (ja, er stond echt een opgezette postduif) tot internet en informatie over de digitale disruptie van nieuws. Maar veruit het meest indrukwekkende deel bestond uit een enorm stuk puin van de Twin Towers, met op de muur erachter allemaal voorpagina's van over de wereld die dit nieuws brachten. De informatie die daar verteld werd over hoe deze gebeurtenis is vastgelegd brengt je weer even terug naar dat moment, ik werd er stil van.

Na de lunch stond de Albert Einstein High School (Montgomery County, Maryland) op het programma, waar we een gesprek hadden met Ms. Dorothy D'ascanio (media specialist), Ms. Cynthia Krauchi (docent Engels) en vier van hun leerlingen. Op de Albert Einstein High School kan je een International Baccalaureate volgen, en de leerlingen die het pre-IB programma volgen krijgen een speciale unit over media en news literacy. Ms. D'ascanio en Ms. Krauchi hebben dit programma zelf ontwikkeld (samen met Ms. Mauer die niet langer op de school werkzaam is) na afloop van de laatste presidentiële verkiezing. Tijdens deze verkiezing kwam er zo veel informatie op iedereen af, dat zij zich als doel hebben gesteld om leerlingen te helpen om de informatie op waarde te kunnen schatten en te ordenen en selecteren. Leerlingen die dit programma volgen krijgen ongeveer 4 weken elke dag het media literacy and online reasoning programma gedurende 45 minuten.

De leerlingen gaven ons om de beurt een korte presentatie over verschillende onderdelen van het programma. Het idee is dat zij een pre-assessment uitvoeren voor ze met het programma starten, vervolgens de inhoud doorlopen om later te reflecteren op wat zij geleerd hebben. De leerlingen gaven aan dat zelfs de pre-assessment al erg nuttig is: "You realise how little you actually know".

Een onderdeel uit het programma is dat de leerlingen een video kiezen over een aantal uiteenlopende onderwerpen, om deze te analyseren en er vervolgens een presentatie over te verzorgen aan medeleerlingen. Een leerling vertelde dat zij aan de slag is gegaan met een video over Dylann Roof en het effect dat biased of nepberichten hebben gehad op zijn extreme handelingen. Één van de lessons learned die leerlingen aandragen is dat zij zich hebben verbaasd over "the ease and carelessness with which information is spreaded". Zij geven aan hier nu heel anders mee om te gaan en veel meer kritisch te kijken naar berichten die via verschillende kanalen op hun af komen. Een andere opdracht is dat de leerlingen kritisch leren kijken naar hun media dieet, dus voa welke kanalen de nieuwsberichten op hun af komen. Ze leren om de bron te analyseren naar aanleiding van een score op twee assen: bevatten de berichten veelal feiten of voornamelijk opinies en zijn ze links of rechts georiënteerd. Daarnaast wordt leerlingen ook in dit programma geleerd om onderzoek te doen naar de betrouwbaarheid van een website. Het programma wordt afgesloten met een eindproduct over hun visie op media literacy (een video, podcast, schilderij, verslag; de leerling kiest zelf wat voor een product het wordt) en een socrative seminar over de vraag "wie is verantwoordelijk voor het promoten van media literacy en de verdediging tegen onjuiste informatie?" Hier hebben we ook weer hele mooie voorbeelden over voorbij zien komen.

Ik was enorm onder de indruk van de vaardigheid van de studenten om zichzelf uit te drukken en presenteren voor een grote groep onbekende internationale bezoekers. Daarnaast denk ik dat ook de inhoud van het programma en de methode er achter (pre-assessment, inhoud, socrative seminar) sterk in elkaar zit. Het is jammer om te merken dat dit programma maar een relatief klein deel van de leerlingen bereikt, nog niet veel wordt gedeeld met andere docenten en dat er weinig link is met andere vakken. Hier ligt nog een hele grote kans om dit nog groter te maken binnen de school en het schooldistrict. Ik heb begrepen dat hier wel voorzichtige stappen in gezet worden, er zijn maandelijkse media specialist meetings en ook het schooldistrict realiseert zich wel dat ze hier iets moois te pakken hebben.