23 urte azpikoa Sarajevo

“Bizitza osoan ikusi dut nire amaren domina olinpikoa etxean, beraz, beti amets egin dut eta amets egiten dut garaipen bat lortzearekin.”

Ariane Toro Soler judoka, Yolanda Soler eta José Toro kirolari olinpiko ospetsuen alaba, 23 urtez azpiko Europako txapeldunorde izendatzetik dator Sarajevon.

Indarra eta lana. Hori da Ariane Toro Soler, Sarajevon (Bosnia eta Herzegovina) 23 urtez azpiko Europako Txapelketan zilarra lortzetik datorren 19 urteko judoka. Kirolari gazteak – Bilbon jaioa, baina Iruñean hazia – beste domina bat gehitu dio bere palmares eskuzabalari. Domina horretan hiru urre islatzen dira Europako Kopan, podiumak nazioarteko lehiaketetan eta bi bosgarren postu Munduko Txapelketetan.

Ez da arraroa kirol honetan aritzea, Jose Toro eta Yolanda Soler judu olinpiko ospetsuen alaba eta begi-ninia baita. Azken horrek brontzezko domina lortu zuen Atlantan 1996an. Bere gurasoen urratsak jarraitzen dituen bitartean, Arianek ADE eta Urrutiko zuzenbideko gradu bikoitza ikasten du. Ikasketa horiek bere eguneroko bi entrenamenduekin eta agenda estuarekin uztartu behar ditu.

23 urtez azpiko Europako txapelketa, Sarajevo-n.

 Zer sentsazio izan zenuen Sarajevon?
– Europako Junior Txapelketako lehen duelua irabazi zidan lehen borroka izan nuen, eta txapeldun geratu zen; beraz, gogorra izan zen. Azkenean irabazi egin nion, borrokak pasatzen joan ziren eta urduri samar sentitzen nintzen, baina aldi berean txapelketa on bat egiteko gogo handia nuen, gauzak argi nituen. Ez nuen 10eko sentsaziorik hartu, baina ondo egon nintzen.


Beste domina bat zure historiarako, zer esan nahi du metal berri honek?
– Oso pozik nago. Garaipenak ditut, baina pozik nago hemen kendu dudalako domina handi bat izateko arantzatxoa.

Ariane Toro, Europako Txapelketako zilarrezko dominarekin. Kendu nahi duzun beste arantzaren bat?
– Asko. Bi munduko postu lortu nituen kadete eta juniorretan. Beraz, munduko domina bat eta abenduan Espainiako Senior Txapelketan datorkidan guztia irabazteko gogoa dut. 

Lortu dituzun garaipen horietatik guztietatik, zein nabarmenduko zenuke?
– Ilusio handiena egin zidana nire lehenengo Europako Kopa izan zen, txikitan. Dena ematera iritsi nintzen, baina ez nekien zer gertatuko zen ebakuntza batetik zetorrelako. Orduan podiumera igotzen ikusi nuenean, emozioaren malkoak jauzika hasi zitzaizkidan ia.


Nolakoa da zure mailako kirolari baten egunerokoa?
– Bakuna. Jaiki ahala entrenatzera joaten naiz, eta amaitzean etxera itzultzen naiz, ikasten dut, eta siesta egiten dut. Hori ezinbestekoa da niretzat, bestela ez dut amore ematen (barrez). Gero berriro ikasten dut, berriro entrenatzen naiz, etxera itzultzen naiz eta lotara joaten naiz.
Nire gurasoen antza izan nahi dut, uste baitut bien konbinazioa perfektua dela, asko miresten ditut.

Kosta egiten zaizu ikasketak eta kirola uztartzea?
– Nahiko egia. Gauzak entregatu eta azterketak egin behar ditut, eta kosta egiten zait lehiatzera kanpora joaten naizelako. Bi astez jarraian joan naiz, bata Malagara eta bestea Sarajevora, eta ezin dut etxean nagoen denbora bera atera. Logela jendearekin partekatzen dudan bitartean, entrenamenduak daude eta nekatuago zaude... oso zaila da. Gainera, gero etxera iristen naizenean, normalean baino askoz gehiago ikasi behar izaten dut.


Zenbat egunetan entrenatzen duzu astean?
– Igandean izan ezik, denak. Astelehenetik ostiralera goizez, arratsaldez eta larunbat goizez entrenatzen dugu.


Unibertsitatean erraztasunen bat jartzen dizute zure egoera kontuan hartuta?
– Bai, baina ez sinetsi. Iaz Nafarroako Unibertsitate Publikoan ari nintzen ikasten, eta aldatu egin behar izan nuen, ez baitzidaten batere erraztasunik ematen. Burgosen dataren bat aldatzen didate, baina ez dira erraztasun oso handiak.


Nola hasi zinen judoan? Gimnasia ere egiten zenuen.
– Benetan judoarekin hasi nintzen, nire gurasoek txiki-txikitatik apuntatu nindutelako nire entrenatzaileak izateagatik. Kontua da nire anaiak gimnastika eta judoa egiten zituela. Orduan, gimnasiara joan behar nuenean, ikusi egin nuen eta gustatu egin zitzaidan. Beraz, izena eman nuen. Baina beno, hiru urte eman nituen eta 12 urterekin gauza baten edo bestearen alde egin behar izan nuen eta judoaren bila joan nintzen, ez nuen zalantzarik izan.


Zurea bezalako familia batekin ez zen zaila judoan amaitzea; nolakoa da kirol hau hainbeste bizi duen familia bateko kide izatea?
– Ez, ez zen zaila (barrez). Asko gustatzen zait horrelako familia bat izatea. Mundu guztiak esaten dit: Joe, zure gurasoak zure entrenatzaileak dira, baina niri asko laguntzen dit, entrenamenduetarako konfiantza osoa dudalako, baita edozer kontatzeko ere. Konfiantza handia dut gurasoengan, haien lanarengan eta egin behar dugunarengan, badakigulako bereizten noiz gauden etxean eta noiz gauden tatamian; beraz, ni gustura nago.

Judoa dena da niretzat, nire bizitza da. Judoak ematen didana ez dit beste ezerk eman, lagundu egiten dit eta indarra ematen dit beste gauza batzuk kudeatzeko

Esan liteke harreman profesionalagoa dutela entrenatzen duzunean?
– Bai. Gero, egia da etxean judoaz hitz egiten dela, saihestezina delako, adibidez, txapelketa batetik iritsi eta gurasoak nirekin hitz egiteko zain ditudanean. Baina tira, etxean badakigu kirolaz bereizten eta ez hitz egiten, hori funtsezkoa baita.


Gurasoen antza izan nahiko luke?
– Bai, erabat. Nire gurasoen antza izan nahi dut, uste baitut bien konbinazioa perfektua dela, asko miresten ditut biak.

Bi judoka olinpikoren alaba zara. Honek pisatzen zaitu lehiatzerakoan? Presioa sentitzen duzu?
– Erabiltzen jakin behar da. Txikitan gehiago kostatzen zitzaidan, lehiaketetara joaten nintzenean jendeak zera pentsatzen zuelako: -Hau Yolanda eta Joseren alaba da, seguru asko ona izango da, orduan txikia zarenean presio handiagoa sortzen dizu. Batzuetan, gauza horiei kasu egitea ona da, konfiantza handiagoa ematen dizulako, baina beste batzuetan ahaztu egin behar da hori, presio handirik sor ez diezazun. Orain ondo kudeatzen dut, txikitan ez hainbeste.


Zein da zure ametsik handiena kirolari gisa?
– Txikitatik, domina olinpiko batekin amets egiten dut. Bizitza osoan ikusi dut amaren domina etxean. Beraz, beti amets egin dut bat irabaztearekin. Betetzen ari naiz.


Nola definituko zenuke zure burua judutartzat?
– Lanerako indarra eta gaitasuna duen pertsona gisa definituko nuke neure burua.