SZCZEGÓŁOWY PROGRAM PRZEDMIOTU

METODYKA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO 2 – ROK II SEM. 4 

STUDIA NIESTACJONARNE I STOPNIA

Forma zajęć: wykłady, ćwiczenia, laboratoria w szkole.

Liczba godzin: 30; 10 godz.- wykłady; 20 godz.- ćwiczenia

Sposób zaliczenia; kontrola i ocena bieżąca, sprawdzian wiadomości, projekt studencki.

Ćwiczenie 1

Omawiamy  zakres kompetencji pedagogicznych przewidzianych do osiągnięcia po realizacji treści przedmiotu w semestrze 4.

Student na zajęciach pozna:

- szczegółowy program przedmiotu Metodyka Wychowania Fizycznego 2,

- szczegółowe warunki zaliczenia przedmiotu Metodyka Wychowania Fizycznego 2 w tym PSO

 Poznajemy  metody odtwórcze realizacji zadań ruchowych (reproduktywne): naśladowcza-ścisła, zadaniowa- ścisła.

Student do zajęć posiada wiedzę:

-        założenia metody naśladowczej ścisłej

-        założenia metody zadaniowej ścisłej

-        w czym są podobne a czym różnią się metoda zadaniowa i naśladowcza ścisła

Student na zajęciach nauczy się:

-        dobrać w/w metody odpowiednio do wieku i możliwości uczniów

-        opisać zadania zgodnie z metodą 

-        oznaczać w lekcji miejsce realizacji zadania w zakresie Motoryczności oraz dobrać metodę pod kątem możliwości rozwojowych uczniów  

Piśmiennictwo: 

1.      Bekiesińska –Raczkowska T. (1972) Programowane nauczanie skoku zawrotnego, AWF W-wa

2.      Czabański B. (1991) Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki sportowej, AWF Wrocław, s.167- 176

3.      Guła- Kubiszewska H.(1993) Karton programowany jako pomoc dydaktyczna, WFiZ nr 2, s.52-54

1.      Guła-Kubiszewska H. (1996) Funkcja programująca wyobrażeń motorycznych jako czynnik kształtowania strategii rozwiązywania złożonych zadań ruchowych,  Wychowanie Fizyczne i Sport, nr 1, s.19- 44;

4.      Kupisiewicz C. (1996) Podstawy dydaktyki ogólnej, W-wa, s.160-182

5.      Przewęda R. (1971) Próba nauczania programowanego w wf i sporcie, KF nr 6

6.      Kwilecka B. Kunicki J. (1978) Ścieżki zdrowia, W-wa

7.      Strzyżewski S. (1986) Proces wychowania w kulturze fizycznej, WSziP Warszawa, s. 133-135, 141- 155

8.      Strzyżewski S. (1985) Metody treningowe w procesie wf, WFiHSz nr 5, s.170-172

9.      Szczepański M. (1991) Koordynacja- odwieczny problem treningu, Trening nr 1, s.115-124

Ćwiczenie 2.

Poznajemy  metody odtwórcze realizacji zadań ruchowych (reproduktywne): programowanego uczenia się.

Student do zajęć posiada wiedzę:

-        założenia metody programowanego uczenia się.

Student na zajęciach nauczy się:

-        dobrać w/w metody odpowiednio do wieku i możliwości uczniów

-        opisać zadania zgodnie z metodą

-        oznaczać w lekcji miejsce realizacji zadania w zakresie Motoryczności oraz dobrać metodę pod kątem możliwości rozwojowych uczniów 

Projekt do wykonania indywidualnie:

Korzystając z materiałów informacyjnych naucz się żonglowania trzema piłkami. Nagraj filmik jak żonglujesz i zamieść go jako efekt Twojego uczenia się. Do nauki wykorzystaj piłeczki tenisowe lub inne niewielkie przedmioty nie stwarzające zagrożenia. Na koniec wypełnij i prześlij "Ankietę dotyczącą uczenia się'.

Piśmiennictwo:

1.      Bekiesińska –Raczkowska T. (1972) Programowane nauczanie skoku zawrotnego, AWF W-wa

2.      Czabański B. (1991) Wybrane zagadnienia uczenia się i nauczania techniki sportowej, AWF Wrocław, s.167- 176

3.      Guła- Kubiszewska H.(1993) Karton programowany jako pomoc dydaktyczna, WFiZ nr 2, s.52-54

1.      Guła-Kubiszewska H. (1996) Funkcja programująca wyobrażeń motorycznych jako czynnik kształtowania strategii rozwiązywania złożonych zadań ruchowych,  Wychowanie Fizyczne i Sport, nr 1, s.19- 44;

4.      Kupisiewicz C. (1996) Podstawy dydaktyki ogólnej, W-wa, s.160-182

5.      Strzyżewski S. (1986) Proces wychowania w kulturze fizycznej, WSziP Warszawa, s. 133-135, 141- 155

6.      Wieczorek M. (1999) Uczymy się żonglowania, WFiZ nr 2, s. 39-43

Ćwiczenie 3.

Omawiamy metodę zabawową klasyczną, zabawową naśladowczą i metodę bezpośredniej celowości ruchu, programowanego usprawniania się. 

Student do zajęć posiada wiedzę:

-        założenia metody zabawowo- naśladowczej i zabawowo- klasycznej, założenia metody Bezpośredniej Celowości Ruchu, programowanego usprawniania się.

Student na zajęciach nauczy się:

-        stosować metody usamodzielniające adekwatnie do zadań poszczególnych części lekcji, odpowiednio do wieku i możliwości uczniów, 

Projekt do wykonania indywidualnie:

-        Proszę opracować: 

-        Opis zabawy ożywiającej,

-        10 ćwiczeń kształtujących opisanych wg założeń metody bezpośredniej celowości ruchu,

-        Trzy plansze instruktażowe do m. programowanego usprawniania się (opis ćwiczenia, korzyści jakie daje wykonywanie tego ćwiczenia, rysunek lub zdjęcie, propozycje ilości powtórzeń dla początkujących, średnio zaawansowanych i ekspertów)

Piśmiennictwo:

1.      Kruszewski K (1993) Sztuka nauczania.  Czynności nauczyciela, PWN, 

2.      Półturzycki J. (1998) Dydaktyka dla nauczycieli, 

3.      Strzyżewski S. (1986) Proces wychowania w kulturze fizycznej, WSziP Warszawa.

Ćwiczenie 4

Poznajemy metody twórcze (kreatywne) 

Student do zajęć posiada wiedzę:

-        pojęcie problemu i zadania problemowego

-        problemy konwergencyjne i dywergencyjne

-        problemy otwarte i zamknięte

-        rodzaje zadań problemowych

-        etapy rozwiązywania problemu

-        stopnie nauczania problemowego

-        założenia metody wpływu osobistego, sytuacyjnego, społecznego i kierowania samowychowaniem

Student na zajęciach nauczy się:

-        formułować zadania metodą problemową ze względu na ilość informacji początkowych i na cel końcowy

-        planować realizację zadania wychowawczego (usamodzielniającego ucznia w lekcji)

-        dobrać w/w metody odpowiednio do wieku i możliwości uczniów

Projekt do wykonania indywidualnie:

Proszę opracować po pięć zadań problemowych o charakterze zadań ruchowych. Zadania powinny być możliwe do realizacji przez uczniów szkoły podstawowej indywidualnie lub zespołach. Do każdego zadania problemowego należy określić 

Jego typ (otwarte i zamknięte/ konwergencyjne i dywergencyjne).

Piśmiennictwo:

1.      Strzyżewski S. (1986) Proces wychowania w kulturze fizycznej, WSziP Warszawa, s. 136-142, 169-199, 202-212

Ćwiczenie 5.

Poznajemy metody intensyfikujące lekcję wf - część teoretyczna w sali ćwiczeniowej

Student do zajęć posiada wiedzę:

-        założenia metody obwodowej

-        założenia metody stacyjnej

-        założenia metody toru przeszkód

-        założenia metody zadań dodatkowych

-        założenia metody małych obwodów ćwiczebnych

-        jakie zadania lekcji wf można realizować w/w metodami

Student na zajęciach nauczy się:

- określić element rzeczowy i operacyjny zadania i jego związek z doborem metod

- opisywać zadania lekcji w sposób ścisły i ze zrozumieniem stosować poznane metody w kontekście celów lekcji

- stosować metody intensyfikujące w części głównej lekcji oraz opisywać organizację lekcji w formie schematu

Piśmiennictwo:

1.      Górna K. Garbaciak W. (1994) Kultura fizyczna w szkole, AWF Katowice, s. 56-59

2.      Gniewkowski W. (1973) Zadania dodatkowe podnoszą wartość lekcji wf, WFiHSz nr 5, s. 11-17

3.      Madejski E. (1992) Tory przeszkód metodą intensyfikacji wf, Lider nr 12, s.16-17

4.      Maszczak T. (1992) Metodyka wf, AWF W-wa, s. 64-84

5.      Nowakowska K. (2002) Wybrane zagadnienia z metodyki wf, Wszechnica Świętokrzyska, Kielce, s. 43-75, 96-110

6.      Ryba B. (1975) Metoda stacyjna w lekcji wf, WFiHSz nr 8/9

7.      Strzyżewski S. (1986) Proces wychowania w kulturze fizycznej, WSiP W-wa, s127-135

8.      Fabiś E. Melcer J. (1981) Mały obwód jako metoda kształtowania aktywności ruchowej dzieci i młodzieży, WFiHSz nr

Ćwiczenie 6.

Uczymy się opracowywać konspekt lekcyjny - część teoretyczna w sali ćwiczeniowej

Proponujemy kreatywne zadania praktyczne do zastosowania w lekcji wychowania fizycznego.

Student do zajęć posiada wiedzę:

-        Lekcja wychowania fizycznego i jej struktura

-        Zasady budowy lekcji wychowania fizycznego

-        Tok lekcyjny

-        Zadanie główne i zadania szczegółowe lekcji

-        Budowa i arkusz konspektu

Student na zajęciach nauczy się:

- opracowywać całość konspektu z uwzględnieniem toku lekcyjnego w części głównej lekcji oraz stosowanych metod. 

Projekt do wykonania indywidualnie:

Proszę opracować konspekt lekcji nauczającej z uwzględnieniem toku lekcyjnego w części głównej lekcji (na przesłanym formularzu plik xls) w konspekcie należy zastosować zadania z wykorzystaniem minimum 4 poznanych metod.

Nie oddanie konspektu w terminie skutkuje niezaliczeniem semestru!

Ćwiczenie 7.

Uczymy się opracowywać konspekt lekcyjny - część teoretyczna w sali ćwiczeniowej

Proponujemy kreatywne zadania praktyczne do zastosowania w lekcji wychowania fizycznego.

Student do zajęć posiada wiedzę:

-        Lekcja wychowania fizycznego i jej struktura

-        Zasady budowy lekcji wychowania fizycznego

-        Tok lekcyjny

-        Zadanie główne i zadania szczegółowe lekcji

-        Budowa i arkusz konspektu

Student na zajęciach nauczy się:

- opracowywać całość konspektu z uwzględnieniem toku lekcyjnego w części głównej lekcji oraz stosowanych metod. 

Projekt do wykonania indywidualnie:

Proszę opracować konspekt lekcji doskonalącej z uwzględnieniem toku lekcyjnego w części głównej lekcji (na przesłanym formularzu plik xls) w konspekcie należy zastosować zadania z wykorzystaniem minimum 4 poznanych metod.

Nie oddanie konspektu w terminie skutkuje niezaliczeniem semestru!!!!

Szczegółowe warunki zaliczenia:

W obszarach oceniania: 1) obecność na zajęciach, 2) wiedza, 3) aktywność, 4) projekty praktyczne, 5) dodatkowa aktywność

1.      Obecność na zajęciach teoretycznych Metodyki Szkolnego WF jest obowiązkowa. Za obecność na zajęciach student/ka otrzymuje 1 pkt. Każde zajęcia należy zaliczyć. Jeśli z usprawiedliwionych powodów student/ka był/a nieobecny odrabia zajęcia w sposób ustalony z prowadzącym. Minimalna wartość pkt =6 uwzględnia nieobecność na zajęciach i ich odrobienie. Za odrabiane zajęcia student/ka otrzymuje max 0,5 pkt.

Zaliczenie od 6 pkt

2.      Wiedza, wejściówka (sprawdzian pisemny) lub test końcowy. Wejściówkę można poprawiać do dwóch tygodni od jej napisania. Wejściówkę piszemy na temat określony w programie zajęć. Można otrzymać 0-3 pkt. Żeby zaliczyć ten obszar oceniania należy otrzymać minimum 1,5 pkt z każdej wejściówki. Jeśli się to nie uda można napisać test końcowy (min. 8 pkt w teście na zaliczenie tego obszaru). Test można 1 raz poprawiać.

Zaliczenie od 8 pkt

3.      Na każdych ćwiczeniach będzie można uzyskać dodatkowe punkty poprzez aktywny, rzeczowy udział w dyskusji, lub przedstawienie referatu (możliwe są wszystkie formy na 1 zajęciach); Na każdych zajęciach jeśli student/ka jest obecny/a może uzyskać dodatkowo 1 pkt. 

Minimum 1 pkt

4.  Projekty. W trakcie semestru przygotowujemy 6 projektów ocenianych w skali 0-5. W celu zaliczenia tego obszaru oceniania należy uzyskać 50% z sumy punktów za wszystkie projekty.  Przynajmniej jeden konspekt (projekt nr 5 i 6) powinien być zaliczony. Projekty zaliczone mają punktację od 2,5 pkt.

Zaliczenie od 15 pkt 

5.      Przedstawienie przez studenta referatu, ale w oparciu o literaturę nie podaną w programie zajęć, będzie wyróżnione dodatkowymi punktami.

Skala  ocen