MWF 1 stacjonarne

SZCZEGÓŁOWY PROGRAM PRZEDMIOTU METODYKA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO 1 – ROK I SEM. 2 STUDIA  STACJONARNE I STOPNIA

Forma zajęć: wykłady, ćwiczenia, laboratoria w szkole.

Liczba godzin: 30; 10 godz.- wykłady; 20 godz.- ćwiczenia

Sposób zaliczenia; kontrola i ocena bieżąca, sprawdzian wiadomości, projekt studencki.

SZCZEGÓŁOWY PROGRAMPRZEDMIOTU 

METODYKA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO 1 – ROK II SEM. 3 STUDIA STACJONARNE I STOPNIA

Forma zajęć: wykłady, ćwiczenia, laboratoria w szkole.

Liczba godzin: 30; 10 godz.- wykłady; 20 godz.- ćwiczenia

Sposób zaliczenia; kontrola i ocena bieżąca, sprawdzian wiadomości, projekt studencki.

CELE PRZEDMOIOTU

1)     Zdobycie wiedzy i umiejętności koniecznych do samodzielnego planowania i projektowania pracy dydaktyczno-wychowawczej w zakresie szczegółowym odnoszących się do części wstępnej i końcowej lekcji wychowania fizycznego

2)     Przyswojenie wiedzy i umiejętności niezbędnych do przeprowadzenia diagnozy i prognozy pedagogicznej oraz interpretacji zebranego materiału w odniesieniu do celów szkolnego wychowania fizycznego;

3)     Rozwijanie samorefleksji profesjonalnej nauczyciela wychowania fizycznego oraz pozytywnego nastawienia do dzieci i młodzieży; 

Tematyka wykładów (10 godz.):

1. Operacjonalizacja celów i zadań w lekcji wychowania fizycznego.

2.  Lekcja - podstawowa forma realizacji szkolnego wychowania fizycznego 

3. Diagnoza i prognoza pedagogiczna.

4. Czynności pedagogiczne nauczyciela wychowania fizycznego oraz jego kompetencje.

5. Hospitacja w systemie przygotowania i doskonalenia zawodowego studenta i nauczyciela wychowania fizycznego.
?. Wychowanie fizyczne jako przedmiot szkolny.

/. Prakseologiczny model wychowania fizycznego. Cele wychowania fizycznego.

Tematyka ćwiczeń:

Ćwiczenie 1 (N i S)

Omawiamy  zakres kompetencji pedagogicznych przewidzianych do osiągnięcia po realizacji treści przedmiotu w semestrze 3.

Student na zajęciach pozna:

- szczegółowy program przedmiotu Metodyka Wychowania Fizycznego 1,

- szczegółowe warunki zaliczenia przedmiotu Metodyka Wychowania Fizycznego 1 w tym PSO

Ćwiczenie 2 (N i S)

Analizujemy i interpretujemy założenia nowej Podstawy Programowej z przedmiotu wychowanie fizyczne-szkoła podstawowa

Student do zajęć posiada wiedzę:

- Strategia mieszana realizacji szkolnego wychowania fizycznego (Podstawa Programowa 2017 r.)

- Strukturę szkolnictwa polskiego po reformie z roku 2017

- Strukturę i treści „Podstawy Programowej” dla Wychowania Fizycznego obowiązującą od roku szkolnego 2017/2018.

Student na zajęciach nauczy się:

- interpretować strukturę i treści „Podstawy Programowej” Wychowania Fizycznego dla szkoły podstawowej

Netografia:

https://www.ore.edu.pl/wp-content/uploads/2017/05/wychowanie-fizyczne.-pp-z-komentarzem.-szkola-podstawowa-1.pdf

http://dziennikustaw.gov.pl/du/2017/356

Ćwiczenie 3 (N i S)

Poznajemy lekcję wychowania fizycznego jako podstawową formę realizacji procesu wychowania fizycznego.

Student do zajęć posiada wiedzę:

- definicja lekcji wychowania fizycznego,

- cechy lekcji,

- typy i rodzaje lekcji

- zasady budowy lekcji

Student na zajęciach pozna:

Przykładowe rozwiązanie metodyczne lekcji WF (film dydaktyczny).

Piśmiennictwo podstawowe:

1.      Cohen L. Manion L. Morrison K. (1999) Wprowadzenie do nauczania, Wyd. Zysk i s-ka, Poznań

2.      Galloway C. (1988) Psychologia uczenia się i nauczania, PWN Warszawa

3.      Guła-Kubiszewska H. (2004) Precyzowanie celów edukacyjnych wychowania fizycznego w jednostce metodycznej (cykl lekcyjny, lekcja), WFiZ, 4

4.      Guła-Kubiszewska H., Lewandowski M. (1998) Jak formułować cele i zadania lekcji wf, WFiZ, 3 

5.      Guła-Kubiszewska H., Lewandowski M. (2003) Podstawy projektowania, programowania i planowania pracy nauczyciela. Wychowanie fizyczne w gimnazjum, WSiP Warszawa

6.     Madejski E., Węglarz J. (2008) Wybrane zagadnienia współczesnej metodyki wychowania fizycznego, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków

7.      Niemierko B. (2007) Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa

8.      Pańczyk W., Warchoł K. (2006) W kręgu teorii, metodyki i praktyki współczesnego wychowania fizycznego, Wydawnictwo uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów

9.     Strzyżewski S. (1986) Proces wychowania w kulturze fizycznej, WSiP W-wa

10.  Sulisz S., Romanowska A. (2006) Planowanie lekcji wychowania fizycznego, Wydawnictwo „Korepetytor”, Płock

11. Węglińska M. (1998) Jak przygotować się do lekcji, Kraków

Piśmiennictwo uzupełniające:

1. Perrott E.(1995) Efektywne nauczanie, WSiP Warszawa

2. Półturzycki J. (1998) Dydaktyka dla nauczycieli, Wyd. A. Marszałek, Toruń

3. Umiastowska D. (1998) Lekcja wf, Szczecin

Ćwiczenie 4 (N i S)

Przygotowujemy się do prowadzenia lekcji wf – formułujemy zadanie główne lekcji.

Student do zajęć przygotowuje wiedzę:

• co to jest zadanie główne lekcji i jakich zagadnień może dotyczyć w lekcji wychowania fizycznego

Student na zajęciach nauczy się:

• formułować zadanie główne lekcji do różnych typów i rodzajów lekcji

Student na zajęciach wykona:

• do podanych typów i rodzajów lekcji sformułuje zadania główne lekcji.

(projekt 1)

 Piśmiennictwo podstawowe:

1.     Galloway C. (1988) Psychologia uczenia się i nauczania, PWN Warszawa

2.     Guła-Kubiszewska H. (2004) Precyzowanie celów edukacyjnych wychowania fizycznego w jednostce metodycznej (cykl lekcyjny, lekcja), WFiZ, 4

3.     Guła-Kubiszewska H., Lewandowski M. (1998) Jak formułować cele i zadania lekcji wf, WFiZ, 3 

4.     Guła-Kubiszewska H., Lewandowski M. (2003) Podstawy projektowania, programowania i planowania pracy nauczyciela. Wychowanie fizyczne w gimnazjum, WSiP Warszawa

5.      Madejski E., Węglarz J. (2008) Wybrane zagadnienia współczesnej metodyki wychowania fizycznego, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków

Ćwiczenie 5 (N i S)

Uczymy się formułować zadania szczegółowe lekcji – dyskutujemy nad poprawnością sformułowań

Student do zajęć przygotowuje wiedzę:

• zasady formułowania zadań szczegółowych wg Galloway’a

• zakres zadań szczegółowych lekcji

Student na zajęciach:

• nauczy się formułować zadania szczegółowe lekcji do wybranych tematów lekcji

• zrozumie dlaczego zadanie z zakresu motoryczności i zadanie usamodzielniające ucznia w lekcji opisujemy dwuczłonowo

• pozna określenia opisujące zachowanie ucznia, szczególnie w zakresie zadania z Wiadomości i Wychowawczego

Student na zajęciach wykona:

• do wcześniej przygotowanych tematów lekcji ułoży zadania szczegółowe 

(projekt 2)

Piśmiennictwo podstawowe:

1.     Galloway C. (1988) Psychologia uczenia się i nauczania, PWN Warszawa

2.     Guła-Kubiszewska H. (2004) Precyzowanie celów edukacyjnych wychowania fizycznego w jednostce metodycznej (cykl lekcyjny, lekcja), WFiZ, 4

3.     Guła-Kubiszewska H., Lewandowski M. (1998) Jak formułować cele i zadania lekcji wf, WFiZ, 3 

4.     Guła-Kubiszewska H., Lewandowski M. (2003) Podstawy projektowania, programowania i planowania pracy nauczyciela. Wychowanie fizyczne w gimnazjum, WSiP Warszawa

5.      Madejski E., Węglarz J. (2008) Wybrane zagadnienia współczesnej metodyki wychowania fizycznego, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków

Ćwiczenie 6 (N i S)

Poznajemy budowę konspektu lekcji wychowania fizycznego.

Student do zajęć przygotowuje wiedzę:

• budowa konspektu

• tok lekcji wg Strzyżewskiego

• tok lekcji zabaw i gier ruchowych wg Bondarowicza

• formy organizacyjne pracy z uczniami w lekcji wf

Student na zajęciach nauczy się:

• co to jest część informacyjna i metodyczna konspektu

• oznaczać w konspekcie miejsce realizacji zadań szczegółowych

• dobierać tok  do typu lekcji

 Piśmiennictwo podstawowe:

1.      Górna K. Garbaciak W.(1994) Kultura fizyczna w szkole, AWF Katowice

2.      Guła-Kubiszewska H.(2004) Precyzowanie celów edukacyjnych wychowania fizycznego w jednostce metodycznej (cykl lekcyjny, lekcja), WFiZ, 4

3.     Guła-Kubiszewska H., Lewandowski M. (2003) Podstawy projektowania, programowania i planowania pracy nauczyciela. Wychowanie fizyczne w gimnazjum, WSiP Warszawa

4.      Lachowicz L. (1995) Metodyka wf, część I, AWF Gdańsk

5.     Madejski E., Węglarz J. (2008) Wybrane zagadnienia współczesnej metodyki wychowania fizycznego, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków

6.      Pańczyk W., Warchoł K. (2006) W kręgu teorii, metodyki i praktyki współczesnego wf, WURz, Rzeszów

7.      Pawłucki A. (1992) Wychowanie jako kulturowa rzeczywistośc, AWF Gdańsk –Oliwa

8.      Strzyżewski S. (1986) Proces wychowania w kulturze fizycznej, WSiP W-wa

9.      Sulisz S., Romanowska A. (2006) Planowanie lekcji wf, Wyd. „Korepetytor”, Płock

10. Umiastowska D. (1998) Lekcja wf, Szczecin

11. Węglińska M. (1998) Jak przygotować się do lekcji, Kraków

Ćwiczenie 7 (N i S)

Przygotowujemy szczegółowy plan części wstępnej i końcowej lekcji – konspekt

Student do zajęć przygotuje wiedzę:

- charakterystyka i specyfika ćwiczeń o charakterze kształtującym, uspokajającym, korektywnym.

Student na zajęciach nauczy się:

- opracowywać szczegółowy plan części wstępnej i końcowej jednostki lekcyjnej,

Student na zajęciach wykona:

- pisemnie opracowany plan  części wstępnej i końcowej jednostki lekcyjnej, (projekt 3)

Piśmiennictwo podstawowe:

1.      Górna K. Garbaciak W.(1994) Kultura fizyczna w szkole, AWF Katowice

2.      Guła-Kubiszewska H.(2004) Precyzowanie celów edukacyjnych wychowania fizycznego w jednostce metodycznej (cykl lekcyjny, lekcja), WFiZ, 4

3.     Guła-Kubiszewska H., Lewandowski M. (2003) Podstawy projektowania, programowania i planowania pracy nauczyciela. Wychowanie fizyczne w gimnazjum, WSiP Warszawa

4.      Lachowicz L. (1995) Metodyka wf, część I, AWF Gdańsk

5.     Madejski E., Węglarz J. (2008) Wybrane zagadnienia współczesnej metodyki wychowania fizycznego, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków

6.      Pańczyk W., Warchoł K. (2006) W kręgu teorii, metodyki i praktyki współczesnego wf, WURz, Rzeszów

7.      Pawłucki A. (1992) Wychowanie jako kulturowa rzeczywistośc, AWF Gdańsk –Oliwa

8.      Strzyżewski S. (1986) Proces wychowania w kulturze fizycznej, WSiP W-wa

9.      Sulisz S., Romanowska A. (2006) Planowanie lekcji wf, Wyd. „Korepetytor”, Płock

10. Umiastowska D. (1998) Lekcja wf, Szczecin

11. Węglińska M. (1998) Jak przygotować się do lekcji, Kraków

Piśmiennictwo uzupełniające:

1. Guła-Kubiszewska H., Lewandowski M. (1998) Jak formułować cele i zadania lekcji wf, WFiZ, 3

2. Maszczak T. (2001) Wyznaczniki edukacji nauczycielskiej w świetle potrzeb reformującej się szkoły, WFiZ nr 1

3. Nowakowska K. (2002) Wybrane zagadnienia z metodyki wf, Wszechnica Świętokrzyska, Kielce

Ćwiczenie 8 (N i S)

Omawiamy szczegółowe założenia i zadania rozpoznania pedagogicznego w zakresie osobniczym, grupowym i środowiskowym. Dyskutujemy na temat celów i zadań diagnozy pedagogicznej w odniesieniu do edukacji w szkole podstawowej..

Student do zajęć przygotowuje wiedzę:

- szczegółowe założenia i zadania rozpoznania pedagogicznego w zakresie osobniczym, grupowym i środowiskowym,

- etapy diagnozy pedagogicznej

- założenia diagnozy pedagogicznej w realizacji celów  edukacji w szkole podstawowej w zakresie WF (parametry rozwojowe, parametry wynikające z zadań edukacji – metody i narzędzia w diagnostyce)

- cel prognozowania pracy dydaktyczno-wychowawczej.

Student na zajęciach nauczy się:

- rozróżniać poszczególne zakresy rozpoznania pedagogicznego,

- co to jest przedmiot, podmiot, metoda i narzędzie diagnozy

Piśmiennictwo podstawowe:

1.      Górna K. Garbaciak W.(1994) Kultura fizyczna w szkole,AWF Katowice

2.       Grabowski H.(1997) Teoria fizycznej edukacji, WsiP, W-wa

3.      Niemiecko B. (2007) Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki, Wydawnictwa Akademickie i profesjonalne, Warszawa

4.      Osiński W. (1996) Zarys teorii wf, AWF Poznań

5.     Strzyżewski S.(2013) Proces wychowania w kulturze fizycznej, WSiP, W-wa (s.55-60)

Piśmiennictwo uzupełniające:

1. Czerska E.(2000) Reforma w toku...Planowanie wynikowe konsekwencją zmian edukacyjnych, Lider nr 2

2. Jezierski R. Chobocka E. (1999) WF w zreformowanej szkole podstawowej- poradnik dla nauczycieli, Lider nr 10

3. Praca zbiorowa (2000) pożądane osiągnięcia ucznia, Lider nr 2

Ćwiczenie 9 (N i S)

Uczymy się doboru narzędzi badawczych do przeprowadzenia diagnozy pedagogicznej w szkole podstawowej.

Student zna i rozumie:

- niezbędne elementy potrzebne w rozpoznaniu cech jednostki, grupy, środowiska,

- metody i narzędzia potrzebne do przeprowadzenia diagnozy w określonym zakresie (metody oceny sfery instrumentalnej: testy sprawności fizycznej, próby oceny poziomu zdolności motorycznych kondycyjnych i koordynacyjnych, testy wiadomości, testy socjometryczne),

- zasady korzystania z poszczególnych narzędzi badawczych przydatnych do diagnozy pedagogicznej.

Student na zajęciach:

- przygotuje projekt diagnozy pedagogicznej w wybranej klasie szkoły podstawowej (projekt 4)

Piśmiennictwo podstawowe:

1. Arends R.(1995) Uczymy się nauczać, WSiP, W-wa, s.221-227+ tabela7.3 (testy);

2. B. Sekita (1988) Rozwój somatyczny i sprawności fizycznej dzieci w wieku 6-7 lat. Rozwój Sprawności i wydolności fizycznej dzieci i młodzieży, AWF Warszawa.

3. Bielski J.(1991) Diagnoza różnych przejawów motoryczności dzieci i młodzieży, testy sprawności motorycznej, uzdolnień ruchowych i wydolności uczniów, Centralny Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, W-wa;

4. Botwiński R.(    ) Kultura fizyczna w szkole, W-wa, s.159-180 (testy psychomotoryczne);

5. Brzeziński J.(1978) Elementy metodologii badań psychologicznych, PWN, W-wa, s.290-310 (techniki socjometryczne);

6. Cendrowski Z. (1996) Będę żył 107 lat, Agencja promo-Lider, s. 153-170, (testy wydolnościowe i sprawności fizycznej);

7. Chobocka E.(1981) Metody badania i oceny postawy ciała przydatne w pracy nauczyciela wf”, WfiHSz nr 3, s.123-125;

8. Ciecierska- SzabuniewiczT. Krawczyk M.(1972) Proces wychowania fizycznego, PZWS, W-wa, s.108-130 (ocena wieku rozwojowego);

9. Denisiuk L. Badora G. Botwiński R.(1980) Kultura fizyczna w powszechnej szkole średniej, WsiP, W-wa, s.160-288 (sprawdziany umiejętności ruchowych), s.75-85 (wiadomości);

10. Drabik J.(1992) Sprawność fizyczna i jej testowanie u młodzieży szkolnej, AWF Gdańsk;

11. Drabik J.(1997) Aktywność, sprawność i wydolność fizyczna jako miernik zdrowia człowieka, AWF Gdańsk,s.141-200 (testy sprawności fizycznej);

12. Drabik J.(1997) Testowanie sprawności fizycznej u dzieci, młodzieży i dorosłych, Gdańsk;

13. Frołowicz T. (red.) (2005) Ocena w wychowaniu fizycznym w nowym systemie sdekacji w aspekcie mierzenia jakości pracy szkoły, Wydawnictwo BK, Wrocław.(diagnoza standardu materialnego szkoły w zakresie KF (str. 52-53) i klas I-III - str. 57-61).

14. Grabowski H. Szopa J.(1991) Eurofit- europejski test sprawności fizycznej, Kraków;

15. Guła- Kubiszewska H., Lewandowski M. (2003) Podstawy projektowania, programowania i planowania pracy nauczyciela. Wychowanie fizyczne w gimnazjum, WSiP, Warszawa, s. 60-61;

16. Jopkiewicz A. Suliga E.(1995) biologiczne podstawy rozwoju człowieka, Kielce, s. 133-144 (pomiar procesów wzrastania), s.144-162 (siatki centylowe), s.163-172 9wiek morfologiczny, kostny, zębowy, wtórnych cech płciowych), s.172-179 (wiek kalendarzowy a wiek rozwojowy), s.194-203 (ocena postawy ciała), s.205-213 (ocena rozwoju czynnościowego);

17. Kozar J. Fuljanty M.(1997) testy sprawności fizycznej i próby wydolnościowe, Częstochowa;

18. Łobocki M.(2004) Metody i techniki badań pedagogicznych, OW”Impuls”, Kraków; s.45-59- obserwacja; s.60-80- techniki obserwacji; s.146-171- testy osiągnieć szkolnych; s.173-210- metody socjometryczne; s.243-272- metoda sondażu (technika ankiety, technika wywiadu).

19. Małucka E. (2004) Moja „Karta oceny postawy ciała”, WFiZ, nr 4, s. 13-16;

20. Muszkieta R.(1995) YMCA test sprawności fizycznej dzieci i młodzieży, Lider nr 7-8, s.13-17;

21. Muzioł A.(1981) Zestaw sprawdzianów umiejętności i wiadomości dla kl.I-III, WfiHSz nr 8, s.319-323; (1996) WFiZ nr3;

22. Olszewska G.(1990) Podstawy psychologii dla studiujących WF, AWF Poznań, s.40-54 (wywiad, ankieta, kwestionariusz, testy),s.193-196 (zainteresowania);

23. Osiński W. (2000) Antropomotoryka, AWF Poznań, s.168-182;

24. Pilch T.(1998) Zasady badań pedagogicznych, Żak, W-wa, s.105-110 (testy pedagogiczne), s.137-146 (kwestionariusz wywiadu), s.147-154 (kwestionariusz ankiety);

25. Pilicz S. Przewęda R. Trześniowski R.(1993) Skala punktowa do oceny sprawności fizycznej polskiej młodzieży, W-wa;

26. Pilicz S.(1994) Test sprawności fizycznej, WfiZnr 4;

27. Przetacznikowa M. Jarża- Makiełło (1979) Psychologia wychowawcza, społeczna i kliniczna, WsiP, W-wa, s.16-22 (techniki socjometryczne), s.24-30 (wywiad), s.30-33 (charakterystyka indywidualna);

28. Raczek J. Mynarski W. Ljach W. (1998) Teoretyczno- empiryczne podstawy kształtowania i diagnozowania koordynacyjnych zdolności motorycznych, AWF Katowice, s. 126-151 (próby zdolności koordynacyjnych);

29. Skarbek K., Wrońska I. (2013) Diagnoza i wspomaganie rozwoju psychoruchowego dziecka w wieku przedszkolnym, Centrum Edukacji bliżej przedszkola, Kraków. (str. 41-45, 52-56) .

30. Strzyżewski S.(1986) Proces wychowania w kulturze fizycznej, WSiP, W-wa (rozdział – Diagnoza i prognoza)

31. Strzyżewski S.(2013) Proces wychowania w kulturze fizycznej, WSiP, W-wa (s.60- 75)

32. Szopa J. Latinek (1995) Badanie nad istotą uzdolnień ruchowych, AWF Kraków, Wydawnictwo Monograficzne nr 67, s.7-11, s.63-65;

Piśmiennictwo uzupełniające:

1. Czerska E.(2000) Reforma w toku...Planowanie wynikowe konsekwencją zmian edukacyjnych, Lider nr 2

2. Jezierski R. Chobocka E. (1999) WF w zreformowanej szkole podstawowej- poradnik dla nauczycieli, Lider nr 10

3. Praca zbiorowa (2000) pożądane osiągnięcia ucznia, Lider nr 2

 Ćwiczenie 10 (N i S)

Uczymy się doboru narzędzi badawczych do przeprowadzenia diagnozy pedagogicznej w szkole podstawowej - cd.

Student zna i rozumie:

- niezbędne elementy potrzebne w rozpoznaniu cech jednostki, grupy, środowiska,

- metody i narzędzia potrzebne do przeprowadzenia diagnozy w określonym zakresie (metody oceny sfery instrumentalnej: testy sprawności fizycznej, próby oceny poziomu zdolności motorycznych kondycyjnych i koordynacyjnych, testy wiadomości, testy socjometryczne),

- zasady korzystania z poszczególnych narzędzi badawczych przydatnych do diagnozy pedagogicznej.

Student na zajęciach:

- przygotuje projekt diagnozy pedagogicznej w wybranej klasie szkoły podstawowej (projekt 4)

Test zaliczeniowy

Zasady i warunki zaliczenia

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA- SEMESTR II

Szczegółowe warunki zaliczenia:

W obszarach oceniania: 1) obecność na zajęciach, 2) wiedza, 3) aktywność, 4) projekty praktyczne, 5) dodatkowa aktywność

1.      Obecność na zajęciach teoretycznych Metodyki Szkolnego WF jest obowiązkowa. Za obecność na zajęciach student/ka otrzymuje 1 pkt. Każde zajęcia należy zaliczyć. Jeśli z usprawiedliwionych powodów student/ka był/a nieobecny odrabia zajęcia w sposób ustalony z prowadzącym. Minimalna wartość pkt = 9 uwzględnia nieobecność na zajęciach i ich odrobienie. Za odrabiane zajęcia student/ka otrzymuje max 0,5 pkt.

  Wszelkie nieobecności należy zaliczyć do 2 tygodni od zdarzenia.

Zaliczenie od 9 pkt

2. Wiedza. wejściówka (sprawdzian pisemny) lub test końcowy. Wejściówkę można poprawiać do dwóch tygodni od jej napisania. Wejściówkę piszemy na temat określony w programie zajęć. Można otrzymać 0-3 pkt. Żeby zaliczyć ten obszar oceniania należy otrzymać minimum 1,5 pkt z każdej wejściówki. Jeśli się to nie uda można napisać test końcowy (min. 11 pkt w teście na zaliczenie tego obszaru). Test można poprawiać tylko jeden raz do dwóch tygodni od pierwszego terminu.

Zaliczenie od 11 pkt

3.    Aktywność.  Na ćwiczeniach nr 2 do nr 9 będzie można uzyskać dodatkowe punkty poprzez aktywny, rzeczowy udział w dyskusji oddanie projektu na zakończenie zajęć lub przedstawienie referatu (możliwe są wszystkie formy na 1 zajęciach); Na każdych zajęciach jeśli student/ka jest obecny/a może uzyskać dodatkowo 1 pkt. 

Minimum 1 pkt

4.  Projekty. W trakcie semestru przygotowujemy max 20 pkt każdy może uzyskać max 5 pkt (na zaliczenie minimum 2,5 pkt); 4 projekty, sumarycznie 20 pkt, min 10 pkt. W celu zaliczenia tego obszaru oceniania należy uzyskać 50% z sumy punktów za wszystkie projekty.  Projekty zaliczone mają punktację od 2,5 pkt.

Zaliczenie od 10 pkt 

5.      Dodatkowa aktywność. Przedstawienie przez studenta referatu, ale w oparciu o literaturę nie podaną w programie zajęć, będzie wyróżnione dodatkowymi punktami (max 3 pkt). 

Skala  ocen