Agatha en Van Steyn

Wil de koningin of iemand anders naar het Bureau van Intendant van Steyn bellen, gelieve nummer 108 in te toetsen. Dan wordt men door de telefoniste rechtstreeks doorverbonden met het Bureau van de Intendant.

Koningin Wilhelmina heeft steun aan mevr. Van Steyn – van Overzee en schrijft in haar boek “Eenzaam, maar niet alleen”:

“Moeder, die in Arolsen reeds vertrouwd was met hetgeen men thans ‘sociaal werk’ noemt, was aanstonds na haar huwelijk begonnen op Het Loo haar zorgende hand uit te breiden over hen, die in dienst van mijn vader waren, en hun gezinnen. Zij liet door de echtgenote van de intendant de gezinnen bezoeken en zich op de hoogte houden van hun toestand. Zij hielp daar waar het nodig was; ieder geval afzonderlijk beschouwend en zich persoonlijk in elk geval erop beradend, welke hulp het meest doeltreffend zou zijn.

Natuurlijk hoorde ik reeds als kind hiervan. Toen moeder Het Loo voorgoed verliet, nam ik deze taak van haar over. Na de grote aankopen van bos en heide, die enige tijd na ons huwelijk plaatsvonden, onderging het werk onder de mensen grote uitbreiding, want er kwamen veel werknemers bij. Niet alleen kreeg ik de zorg voor meer gezinnen, doch ook het onderhoud van meer huizen. De woningen op de Hoge Veluwe muntten toenmaals niet uit door hygiëne. Reeds spoedig besefte ik, dat het werk door moeder begonnen een tegenwicht behoorde te vormen tegenover de gestie van hen, die voor ons de functie van werkgever vervulden. Dat er naar gestreefd moest worden het juiste evenwicht te bereiken tussen de belangen van de bevolking der dorpjes, die toenmaals op ons als werkgever waren aangewezen en het belang van de boseigenaar-werkgever.

In de persoon van de tweede echtgenote van de intendant - de eerste mevrouw Van Steyn was overleden - kwam er de instantie, die namens mij de helpende hand bood, de noden en behoeften van de mensen met mij besprak en hun wensen aan mij overbracht. Zij was er geheel voor het welzijn der bevolking”.

Meermalen ontvangt hij groepen op Het Loo en leidt hen rond, zoals die keer in 1918, op de 20e oktober, wanneer hij bij slecht weer een gezelschap van de Nederlandsche Mycologische Vereeniging moet ontvangen, waarvan verslag:

EXCURSIE NAAR HET LOO OP 20 OCTOBER 1918.

Een donkere lucht, druipende boomen, natte straten, in modderpoelen veranderde paden, zoo zag Het Loo er uit in den morgen van den 20 October, toen daar te één uur de

excursie zou aanvangen naar het Koninklijk park, waartoe de leden der N. M. V. door Z. K. H. Prins Hendrik waren uitgenoodigd. In het keurig ingerichte Hotel ”de Keizerskroon" wachtten twee leden der Vereeniging, Mej. Verschoor uit Den Haag en de voorzitter, in angstig verbeiden af, of Pluvius eindelijk met zijn milde gaven zou ophouden en hielden zich, in afwachting der zoo vurig verlangde deelnemers, bezig met het bewonderen der smaakvol ge-arrangeerde collectie paddenstoelen, in de ruime veranda opgesteld door den Heer Berendsen, chef-bloemist van H.M. de Koningin; een attentie der Vereeniging bewezen, die door alle komenden op hoogen prijs werd gesteld.

Langzamerhand kwamen de deelnemers aanzetten, mismoedig keken zij naar het sombere zwerk, doch werden dan weer opgewekt door de kleurrijke stalenkaart van pas gevonden fungi; de kans dan ook heden nog wat te vinden, gaf moed, waartoe een goed déjeuner, dat onder de spijzen zelfs een vleeschgerecht telde, niet weinig medewerkte om de stemming te verbeteren.

Tegen het einde van het noenmaal verschenen de Heer Van Steyn, intendant-generaal van H. M. en Mevrouw Van Steyn, waarna de voorzitter het gezelschap uitnoodigde om in een der bij zalen bijeen te komen. Hij heette allen welkom te „Het Loo", zei dat het bestuur de komst van de leden bij tentoonstellingen, excursies en vergaderingen natuurlijk steeds op hoogen prijs stelt, maar dat het, zoo mogelijk, die opkomst heden nog meer apprecieerde, want dat het verschijnen, bij een weer als dat van heden, getuigde van groote belangstelling in de mycologie, maar ook van sympathie voor de N. M. V.

Hij sprak den wensch uit, dat Pluvius zou staken, dat de tocht door vochtige bosschen mocht beloond worden door het vinden van menig interessant exemplaar en deze excursie, evenals alle bijeenkomsten van leden der Vereeniging, zich weder zou kenmerken door een prettigen, jovialen geest, dat het weder een dag zou worden, die aangename

herinneringen achterliet.

Vóór nu op marsch te gaan, verzocht hij den leden met hem dankbaar te willen denken aan H.M. de Koningin en Haren Gemaal Prins Hendrik, die de leden der N. M. V. in de gelegenheid stelden om hun mycologische kennis te verrijken en een aangenamen dag door te brengen op het vorstelijk landgoed. Hij stelde het gezelschap voor, een telegram te zenden aan H.M. de Koningin, luidende : „Het Bestuur en de leden der Ned. Mycol. Ver. zeggen Uwe Majesteit eerbiedig dank voor de vergunning tot het houden hunner excursie op Het Loo" Een luid applaus

bewees de instemming met dit voorstel en nadat allen door een photograaf vereeuwigd waren, toog het gezelschap, dat bestond uit de dames:

A. L. Verschoor, A. WtteWAALL, C. TEN ZELDAM, M. STARING, A. VAN DER CRAB, C. G. BOELLAARD, E. BOELLAARD, VAN DEN WALL BAKE, Van Steyn en Cath. Cool en de Heeren : A. Joman, F. A. des Tombe, Richard Linn, E. Boellaard, Mr. A.Th. ten Houten, R. van de Wall Bake, J. A. van Steyn, Br. J. R. van Geuns, Th. F. Egidius, G. de Groot, en Joh. Ruys, onder leiding van den Heer Van Steyn en onder voorlichting van Mej. Cath. Cool en de Heeren Joman, Ruys en Des Tombe op weg.

Te ruim half vier kwam het gezelschap, na een heerlijke wandeling in de met herfstkleuren getinte bosschen en zonder tegenwerking van Pluvius, in het Hotel terug, waar het gevondene werd geëtaleerd en gedetermineerd.

Tegen half vijf togen de deelnemers weer op weg en wel om deel te nemen aan een door de familie Van Steyn aangeboden tea. In den huize „het kleine Loo" werd het gezelschap door Mevrouw en den Heer Van Steyn opgewacht; de vriendelijke gastvrouw en gastheer, de gezellige omgeving, de weldadige warmte, de thee, de taarten en gebakjes waren oorzaken te meer dat een ieder zich spoedig op zijn gemak gevoelde, terwijl de gelegenheid om in een der bijzalen een sigaar te rooken door velen van het sterkere geslacht zeer op prijs werd gesteld.

Na een uur in die vriendelijke omgeving vertoefd te hebben, brak de tijd voor het middagmaal aan en vereenigden zich een elftal leden aan een disch in het Hotel de Keizerskroon, waar voor een smakelijk menu gezorgd was en de tafel versierd werd door twee prachtige bloemstukken van wege het Paleis verstrekt; een niet genoeg te waardeeren blijk van sympathie, dat allen aangenaam trof.

Tegen acht uur brak het uur van scheiden aan en spoedden zich de dischgenooten naar het station, om te Apeldoorn uiteen te gaan.

In afwachting der treinen werd er genoegelijk gebabbeld over het genotene; jammer dat het weer zich zoo slecht had laten aanzien en daardoor velen den moed ontnomen

had om de reis te aanvaarden, maar zij, die het gewaagd hebben, zullen er zeker geen berouw over gehad hebben en met mij uitroepen: „les absents ont eu tort".

J. R.

In 1923 maakt Joan Albert van Steyn de feestelijkheden mee rond het zilveren regeringsjubileum van zijn koningin Wilhelmina.

Twee jaar later, in 1925, op de tiende mei, overlijdt Marij Adelaise van Overzee en wordt hij voor de tweede keer in zijn leven weduwnaar. Hij woont eerst aan de Paleislaan, vervolgens aan de Waldeck Pyrmontlaan. Een jaar later, in 1926, overlijdt hij te Apeldoorn, ruim zeventig jaar oud. Uit hofkringen is er belangstelling bij zijn begrafenis. Tweeenveertig jaar diende hij het Koninklijk Huis en maakte drie generaties Oranjes mee.

Koningin Wilhelmina, prins Hendrik en Juliana

Zestien jaar is de toekomstige koningin, prinses Juliana, de dochter van Koningin Wilhelmina en Prins Hendrik, wanneer intendant van Steyn overlijdt. Hij heeft haar meermalen ontmoet bij zijn leven, wanneer zij met haar ouders op paleis het Loo verbleef tijdens vakanties en officiële ontvangsten.