Dag 09, Djanet - Olifantenrots (16/11/2006)

In Djanet hebben we twee nachtjes geslapen. We hadden allemaal best wel de behoefte om een beetje bij te komen en het is ook best fijn om een dagje -niet- in de auto te zitten. Het hotel in Djanet had ontvangst van een Egypstische satelliet zender dus we hebben via de meer dan honderd TV kanalen een leuk beeld kunnen vormen van de Arabische tv-wereld. Vooral Martin vond de Arabische muziekzenders wel interessant, MTV kan er een puntje aan zuigen. Djanet hebben we in de middag verlaten om een paar uur verder op te kamperen. Op een gegeven moment bogen we rechts van het asfalt af en kwamen we muurvast in het zand te zitten. De rij-technieken van de gids en het leeg laten lopen van de banden hielp niets.

Op het moment dat we al wat struikgewas e.d. aan het verzamelen waren om onder de wielen te stoppen kwamen er een paar tegenliggers aan. Ze lachten om onze 'asfalt' banden en gaven de tip om de banden nog verder leeg te laten lopen, en ja hoor - met een duwtje waren we weer los. Vervolgens zouden ze ons nog door de rest van het moeilijke deel begeleiden (heel aardig!). Heel onverwacht (voor ons) bleek dat de andere kant van de duin waar we op reden supersteil naar beneden liep om met een hoek van 45 graden te eindigen op de grond. We gilden het bijna uit, maar Abdrahman onze gids moest lachen van plezier om onze reacties - volgens hem was dit maar kattepis. Voortaan zou hij ons wel van te voren waarschuwen.

Bij deze stenen olifant hebben we het kamp opgeslagen. Gedurende de avond kregen we nog bezoek van een gids van toeristen verder op terwijl onze gids juist naar het andere kamp was. Toen hij zag dat we zelf een vuur aan het maken waren en gingen koken sprak hij zijn verbazing uit, toeristen horen dat helemaal niet te doen! Meteen ging hij aan de slag met het inmiddels aangestoken vuur te verbeteren door takken te verleggen en stenen te plaatsen voor de pannen.