144. Robots Verzoeken...

Enkele weken na de ontdekking van de planeet Fossil landt het verwaarloosde cilinderschip BEY XII van de Springer Beybo op Arkon II. De commandant van het vijftig meter lange schip heeft en filmband bij zich die Atlan toont tijdens zijn bezoek aan Frago in februari 2114. Hierbij ingesloten is er ook nog een uitnodiging van de Posbi's. Atlan, Perry Rhodan en Fellmer Lloyd worden met de BEY XII naar de waterwereld Sumath gebracht, de tweede planeet van een gele naamloze zon. Hier worden ze opgewacht door Willy, die zich als kinderverzorgster van de Posbi's voorstelt aan de mannen. Het twee meter grote, vredelievende levende wezen kan naar believen de vorm van zijn lichaam veranderen en ledematen en steelogen produceren. In noodgevallen kan het wezen zich dankzij zijn diamantharde boorkristallen aan het uiteinde van zijn voeten de grond in boren. De belangrijkste taak van Willy (en zijn soortgenoten, die later Matten-Willys worden genaamd) bestaat uit de verzorging van het centrale plasma van de Posbi's en het transport ervan naar de diverse steunpuntplaneten. Perry Rhodan begrijpt nu dat de op Frago ontdekte installatie met plasma niet diende voor de vermeerdering ervan maar voor de activatie van het celplasma zodat het ingebouwd kan worden in de robotlichamen. De vermeerdering van het plasma gebeurt enkel op de centrale Honderdzonnenwereld en dit dan nog op een natuurlijke manier.

Als de BEY XII tegen alle instructies van de Posbi's in probeert op te stijgen, wordt hij vernietigd door een plots opduikend fragmentschip. Op dat moment verschijnen ook een aantal eenheden van de Solaire Vloot die het schip van Beybo hebben gevolgt om Atlan en Perry Rhodan in geval van nood bij te springen. Als dan ook nog eens honderd fragmentschepen van de Posbi's opduiken, lijkt een nieuwe ruimteslag onvermijdelijk. Willy kan Pery Rhodan en Atlan er echter van overtuigen dat de opduikende vloot geheel onder het bevel van het celplasma staat en dat de mannen niet in gevaar zijn. Perry besluit dan ook om zijn vloot het bevel te geven om zich een eind terug te trekken en een afwachtende houding aan te nemen.

Atlan, Perry Rhodan en Fellmer Lloyd gaan samen met Willy aan boord van een fragmentruimteschip dat hen naar de centrale wereld van de Posbi's zal brengen waar het centrale plasma op hen wacht. Aangekomen bij de Honderdzonnenwereld merken de drie mannen dat de centrale wereld een paradijselijke zuurstofwereld is die door tweehonderd kunstmatige atoomzonnen wordt omcirkeld en op deze manier van licht en warmte wordt voorzien. Op deze wereld krijgen de mannen de bevestiging dat de Posbi's onder bevel staan van twee commandanten. Van de ene kant is er de organisch plasmacommandant en van de andere kant is er de reusachtige computer. Beide zijn door de halforganische zenuw- en contactgeleiders van de hypertoyktische met elkaar verbonden.

Door het telepathisch contact dat Fellmer heeft met het celplasma ontdekken Atlan en Perry Rhodan dat het plasma van de Posbi's oorspronkelijk van een gemeenschapswezen afstamt, dat de oppervlakte van een zuurstofwereld in de Andromedanevel bedekt. De Laurins hebben deze wereld 40.000 jaar geleden ontdekt en hebben het wezen regelmatig gedwongen om grote delen van zijn celmassa af te staan. Dit plasma werd dan door middel van de door hen ontwikkelde hypertoyktische vertanding als een tweede brein ingebouwd in de robotten die de Laurins van de oorspronkelijke Mechanicabewoners hadden verkregen. De ingeplante bio-hersenen waren door de gebruikte hoeveelheden slechts in staat bepaalde gevoelens op te wekken en wel voornamelijk een grenzeloze haat tegen alles wat leefde en geen Laurin was. Als het plan zou zijn geslaagd, zouden de Laurins een onoverwinnelijk en onvoorwaardelijk trouw leger hebben gehad. Het plan was echter mislukt. In de eindfase van het duizendjarenplan van de Laurins kwam het plasmawezen en de veranderde robots in opstand. Zelfs de dreiging van de Laurins om de wereld met het moederwezen uit zijn omloopbaan te brengen kon de Posbi's niet tegenhouden. De Laurins werden uiteindelijk verslagen en de Posbi's trokken zich terug tot aan de rand van de Melkweg. Dankzij de hulp van de Mechanicawezens kregen de Posbi's een centrale wereld en talrijke steunpuntplaneten, die vanuit de Melkweg in de buitengalactische ruimte werden gebracht. Omdat het celplasma zich vooral toelegde op zijn groei en ontwikkeling werd er een reusachtige positronische computer gebouwd die de ondersteunende taken moest overnemen. Om het hem mogelijk te maken de oorlog tegen de Laurins verder te zetten werd er een 'haatschakeling' ingebouwd waardoor de haat tegen de Laurins altijd zou blijven bestaan.

Toen de Laurins uiteindelijk in de tegenaanval gingen en de bewoners van Mechanica volledig uitroeiden, waren de Posbi's al zo zelfstandig geworden dat deze daad niets veranderde aan hun toestand. De strijd tegen de Laurins bleef voortduren. Geleidelijk begon de nevenstraling van de haatschakeling ervoor te zorgen dat de computer alle organische leven als vijanden ging beschouwen. De plasmacommandant probeerde dit in goede banen te leiden maar het gevolg was dat beide commandanten voortdurend met elkaar in conflict waren. De ene keer kreeg de plasmacommandant de overhand en de volgende keer was het de beurt aan de computer. Vandaar de wispelturige acties van de Posbi's. Naarmate de tijd verstreek kreeg de computer steeds vaker de overhand omdat het plasma moe begon te worden. Het celplasma besluit daarom om beroep te doen op Atlan en Perry Rhodan om de haatschakeling uit te schakelen, hetgeen dan ook gebeurt in het jaar 2114. Na de vernietiging van de haatschakeling worden Atlan, Perry Rhodan en Fellmer Lloyd met een fragmentruimteschip terug naar Sumath gebracht waar ze door een spacejet van de THEODERICH worden opgepikt. Het is nu bang afwachten of het celplasma er in zal slagen om de reusachtige computer volledig onder zijn controle te krijgen.