Mobilności zagraniczne kluczem do rozwoju kompetencji

Bosa, Włochy

Istituto di Istruzione Superiore "G.A. Pischedda" to szkoła publiczna, w skład której wchodzą liceum ogólnokształcące i technikum. Liceum kształci młodzież na profilu klasycznym (nauka o cywilizacji klasycznej i kulturze humanistycznej) oraz na profilu nauk ścisłych (matematyka, fizyka i nauki przyrodnicze). Technikum oferuje kierunki: usługi dla rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich oraz gastronomia i hotelarstwo. Szkoła zawodowa uczy w systemie dziennym i wieczorowym na kursach: technologie informacyjno-komunikacyjne, matematyka, język angielski, nauki o ziemi, ekonomia i teologia.

Po przyjeździe na miejsce od dnia 30.01 rozpoczął sie mój pobyt w szkole Instituto di Istruzione w Bosie. Zapoznałam się z dyrekcją oraz nauczycielami pracującymi w placówce, zwiedziłam sale lekcyjne, zaplecza zwiazane z nauczaniem zawodowym , zapoznałam się z systemem edukacji w kraju goszczącym. Uczęszczałam na lekcje zarówno języka angielskiego ogólnego jak i zawodowego w liceum oraz technikum. W szkole przebywali także goście z Belgii, Francji oraz Rumunii w ramach wymiany Erasmus , wspólnie uczestniczyliśmy w przygotowanych przez uczniów pokazach, występach, imprezach.

Oprócz zajęć stacjonarnych odbyła się także wycieczka edukacujna zwiazana z historią, tradycjami I zwyczajami panującymi na Sardynii.

Dzięki wspólnym kontaktom , wymianie doświadczeń I informacji dowiedziałam się wiele o nauczaniu w innych szkołach, metodach, technikach oraz sposobach prowadzenia zajęć przez kolegów z różnych krajów europejskich. W szkole rozmawialiśmy o innowacjach , nowych strategiach edukacyjnych w nauczaniu języków obcych oraz zaplanowaliśmy rozpoczęcie współpracy projektwej online ze szkołą goszczącą. Dzieki pobytowi w ramach projektu Erasmus poznałam nowe metody pracy na zajęciach z języka zawodowego I ogólnego, miałam dostęp do różnorodnych materiałów edukacyjnych, poznałam lokalną kuturę, zwyczaje mieszkańców oraz liczne miejsca historyczne .

Uczestniczyłam w lekcjach angielskiego, podczas których nauczyciele pracowali z uczniami o różnych poziomach znajomości języka angielskiego oraz różnych potrzebach edukacyjnych. Lekcje odbywały się w grupach o małej liczebności , nauczyciel miał mozliwość pracy indywidualnej z każdym uczniem. Na zajęciach wykorzystywane były nowoczesne technologie oraz materiały multimedialne przez co zajęcia były urozmaicone I atrakcyjne dla uczniów, którzy brali w nich aktywny udział.

Część zajęć odbywała się w klasach, które bedą zdawać egzamin kończacy szkołę, więc dużo ćwiczeń wykonywanych przez uczniów miała charakter powtórkowy oraz utrwalający. Szczególny nacisk położony był na umiejętności czytania oraz słuchania ze zrozumieniem, gdyż te właśnie umiejętności stanowią główną część egzaminu. Termin mojego pobytu w ramach job shadowing zbiegł się z terminem zakończenia pierwszego semestru a rozpoczęcia drugiego w tej szkole. Brałam udział w lekcjach, podczas których nauczyciel podsumowywał pracę w kończącym się semestrze, analizował osiągniecia uczniów, wskazywał mocne I słabe strony kazdego z nich, przedstawiał dalszy plan pracy na kolejny semestr aby wzmocnić to co pozytywne I usprawnić to co wymaga poprawy. Podczas lekcji z języka angielskiego ogólnego miałam okajzę obserwować zajęcia, na których nauczyciel przeprowadzał sprawdzian, miał on jednak character ustny, dwoje uczniów podchodziło do prowadzącego, zdając partię materiału z obowiązującego działu.

Duży nacisk kładzie się w tej szkole na wiedzę, którą uczniowie powinni posiadać na temat regionu, z którego pochodzą, o jego historii, tradycjach, dziedzictwie kulturowym. Na zajęciach, które obserwowałam młodzież prezentowała przygotane przez siebie projekty reklamujące miejsca pobytu w swoim regionie, bazy hotelowe, atrakcje turystyczne, Przygotowywali oni równiez ulotki informacyjne, co interesującego oraz wartego poznania znajduję się na ich wyspie, tworzyli plany jak przyciągnąć turystów oraz zachęcić ludzi do poznawania Sardynii.

mgr Katarzyna Rewilak

Bosa 29.docx

Moja mobilność „Job shadowing” realizowana była w dniach 06.02-10.02.2023
w czasie ferii zimowych i obejmowała pięć dni wizyt w szkole, od poniedziałku do piątku. Dyrekcja sardyńskiej szkoły goszczącej wyraziła zgodę na przyjęcie nauczycieli Zespołu Szkół Ekonomicznych nr 1 w Krakowie. Szkoła I.I.S G.A. Pischedda viale Alghero - Bosa 08013, wzbudziła moje zainteresowanie, ponieważ od lat bierze udział w realizacji projektów unijnych, kształci uczniów w profesjach turystyczno-hotelarskich oraz realizuje cześć lekcji
w języku angielskim zawodowy. Szkoła mieści się w centrum Bosy, jest szkołą średnią zawodową II stopnia, ma również odział Liceum Ogólnokształcącego. Wiele uczniów kontynuuje naukę na poziomie wyższym lub podejmuje prace w branży hotelarskiej w kraju lub zagranicą. .

System edukacji we Włoszech[1]

Za oświatę we Włoszech na poziomie centralnym odpowiada Ministerstwo Edukacji, Szkolnictwa Wyższego i Nauki. W poszczególnych prowincjach i regionach działają urzędy ds. edukacji, które są przedstawicielami ministerstwa na szczeblu lokalnym. Ich rolą jest czuwanie nad przestrzeganiem regulacji prawnych. Władze lokalne zapewniają dostępność oferty edukacyjnej na poziomie lokalnym od edukacji wczesnoszkolnej po średnią. Każda szkoła we Włoszech posiada autonomię w zakresie administracji, organizacji procesu dydaktycznego, programu nauczania, prowadzenia przedsięwzięć eksperymentalnych
i rozwojowych, badań oraz tworzenia oferty edukacyjnej

System edukacji we Włoszech dzieli się na pięć etapów:

· przedszkole (scuole dell’infanzia),

· szkoła podstawowa (scuola primaria),

· szkoła średnia I stopnia (scuola secondaria di primo grado),

· szkoła średnia II stopnia (scuola secondaria di secundo grado),

· szkoła wyższa.

Po szkole podstawowej drugim etapem kształcenia obowiązkowego jest trzyletnia szkoła średnia I stopnia przeznaczona dla młodzieży od 11. do 14. roku życia. Uczniowie przechodzą do niej automatycznie, bez dodatkowych egzaminów. W planie zajęć przewidziano te same przedmioty, co w szkole podstawowej plus dodatkowy język obcy. Po tym etapie edukacji uczniowie podchodzą do egzaminu państwowego, który warunkuje przyjęcie do szkoły średniej II stopnia.

Szkoła średnia II stopnia przeznaczona jest dla młodzieży od 14. do 19. roku życia. Jak przewiduje system edukacji we Włoszech, obowiązkowe są tylko pierwsze dwa lata. Młodzi Włosi mają do wyboru trzy ścieżki kształcenia:

· ogólnokształcącą – realizowana jest w liceach i trwa przez 4 lub 5 lat.

· szkoły techniczne – trwają pięć lat i umożliwiają zdobycie wiedzy naukowej oraz technicznej, która jest niezbędna w przyszłej pracy zawodowej.

· szkoły zawodowe – trwają od 2 do 5 lat.

Szkoła w Bosie kształci uczniów na II stopniu. W pierwszych latach młodzież uczy się ogólnych przedmiotów branżowych. W klasie III wybierają specjalizację, np. recepcja, usługi kelnerskie, czy gastronomia. Moja mobilność rozpoczęła się od spotkania z nauczycielami koordynującymi projekt. Na spotkaniu zostałam oprowadzone po budynku, poznając rozkład pomieszczeń, wyposażeniem sal lekcyjnych i pracowni hotelarskich praz gastronomicznych. Poznałam także organizację pracy szkoły, plan lekcji uczniów i zajęć pozalekcyjnych oraz tradycje szkolne i lokalne. Nauczyciele zapoznawali mnie z Włoskim systemem edukacyjnym oraz kulturą regionu. W programie nauczania dominują przedmioty zawodowe odpowiednie do wybranego przez ucznia profilu, są też przedmioty ogólnokształcące. Lekcje trwają 50 minut.

W trakcie mobilności brałam udział w lekcjach hotelarstwa, usług kelnerskich, turystyki oraz angielskiego zawodowego. Lekcje prowadzone były różnymi metodami np. wykład, ćwiczenia praktyczne, inscenizowane scenki. Większość lekcji prowadzono z wykorzystaniem metod aktywizujących i różnych narzędzi do pracy, w tym multimedialnych. Ćwiczenia praktyczne przeprowadzone były w specjalistycznych pracowniach
z wykorzystaniem sprzętu. Oprócz opisanych powyżej metod, obserwowałam metody aktywizacji – prezentacje uczniów, scenki tematyczne, asystowanie przy ćwiczeniach praktycznych. W części lekcji brałam udział, np. w ćwiczeniach z obsługi różnych typów gości w recepcji i rozwiązywania standardowych problemów oraz obsłudze gościa przy stole podczas serowania deserów. Ciekawym rozwiązaniem było dyscyplinowania uczniów w zakresie używania telefonów komórkowych (każdy uczeń odkłada telefon na specjalnie wyznaczonej ławce lub półce na tyłach sali) oraz skrupulatne pilnowanie frekwencji. Uczniowie bardzo pilnują frekwencji i nie lekceważą obowiązku szkolnego.

Mobilność „Job shadowing” to jedno najlepszych doświadczeń w mojej pracy zawodowej w szkole. Korzystam z tej wiedzy podczas prowadzenia zajęć z przedmiotów zawodowych oraz sama przyjmuje nauczycieli z innych państwa na swoich lekcjach w ramach Job shadowingu. Obserwacja zajęć innych praktyków zawodów stanowi bezcenne doświadczenie, doskonali mój warsztat pracy i podnosi kompetencję. Wyjazd przyniósł mi wiele korzyści i.in:

· spełnił założenia zapisane w projekcie,

· zapoznałam się z nowymi metodami pracy i dyscyplinowania, które zastosuję na lekcjach,

· wzbogaciłam swoje kompetencje językowe,

· nawiązałam kontakty z nauczycielami ze szkoły w Bosie pozwalające w przyszłości na dalszą współpracę na przykład w zakresie projektów europejskich,

· obserwacja pracy innych nauczycieli pozwoliła mi krytycznie spojrzeć także na swoją własną pracę, dokonanie autorefleksji i zmian, które już zaczynam w swojej pracy wprowadzać,

· lepiej zrozumiałam i doceniłam kulturową i językową różnorodność

Bezcennym doświadczeniem, które wyniosłam z Bosy była także możliwość uczestniczenia w corocznych obrzędach karnawałowych. Bosańczycy bardzo cenią sobie tradycję i przygotowują na to uczniów. Dzięki uprzejmości kolegów ze szkoły w Bosie mogłam poznać zwyczaje karnawałowe i rolę jaką ta integracja społeczności pełni w kulturze tego regionu. Czas wolny popołudniami poświęcałam na zwiedzanie miasta i wyspy, poznawanie historii i zabytków oraz degustację lokalnej kuchni. Po ukończeniu mobilności otrzymałam certyfikaty potwierdzające mobilność i przygotujemy dokumenty Europass Mobilność.

mgr Agnieszka Rydz

[1] Szczegółowe informacje nt systemu edukacji pochodzą: https://www.iisgapischeddabosa.edu.it/ oraz https://policealna.gowork.pl/blog/jak-wyglada-system-szkolnictwa-we-wloszech-etapy-studia/

Konspekt1 Bosa.docx

Konspekt II Bosa.docx

KARNAWAŁ NA SARDYNII

autor: Alina Sokołowska

Karnawał jest bardzo ważnym elementem kultury Sardynii. Odwołuje się on w treści do lokalnej historii i tradycji. Odbywają się przemarsze uczestników i tradycyjne obrzędy.

Każda miejscowość świętuje na swój własny sposób i ma elementy charakterystyczne dla siebie. Na przykład dla karnawału w miejscowości Ottana charakterystyczne są maski przedstawiające zwierzę, pasterza i prząśniczkę. Postaci te mają też charakterystyczne stroje.

My z p.Agnieszką Rydz wzięłyśmy udział w tradycyjnym przemarszu na rozpoczęcie karnawału (Carrasegare Osincu) w Bosie - o nazwie Gioggia laldagiolu. Marsz ten przechodzi przez główne ulice Bosy, a biorą w nim udział uczniowie przedszkoli i szkół podstawowych w towarzystwie dorosłych, w dużej części również przebranych. Są oni tradycyjnie ubrani w odwrócone kurtki i inne okrycia, mają twarze pobrudzone sadzą z korka i mają tradycyjne laski z zawieszonymi boczkiem lub słoniną, ponieważ dzień ten odnosi się do Tłustego Czwartku, choć obchody są przesunięte o tydzień. Daje to możliwość zorganizowania w kolejnych dniach parady szkolnej z platformami tematycznymi przygotowywanymi pod kierunkiem nauczycieli już od początku roku szkolnego. Wybór tematu jest dowolny, młodsze klasy wybierają głównie postaci z bajek.

Kolejne dni to koncerty, tańce i "sobota piwnic", kiedy to uczestnicy są częstowani lokalnym winem Malvasia.

Karnawał trwa do Tłustego Czwartku, kiedy to odbywa się tradycyjny lament zwany S’Attittidu. Uczestnicy tradycyjnie ubrani są na czarno, mają lalki symbolizujące dzieci i proszą o kroplę mleka dla nich. Tradycja ta wywodzi się z czasów, kiedy o tej porze roku brakowało ludziom jedzenia i matki prosiły o nie dla swoich dzieci. Obecnie ryt ten ma charakter bardziej ludyczny. Inni uczestnicy tańczą tradycyjne tańce, jedzą i piją Malvasię.

Wraz z nadejściem wieczoru zmieniają się kolory ulic: czarne postacie stają się białe, są symbolami dusz karnawału. Uczestnicy przywdziewają białe prześcieradła i przemierzają ulice z latarniami w dłoniach w poszukiwaniu Gioldziego - marionetki będącej symbolem karnawału. Po odnalezieniu marionetki palą ją w jednym z ognisk, które tego wieczoru rozświetlają ulice miasta. Jest to tradycyjne zakończenie karnawału i wejście w okres postu (Quaresima).

Page updated

Google Sites

Report abuse