Kerkrade - Vaals

12 februari 2021                                                                                 

Gisteren liepen we een rondje door onze voormalige gemeente Limbricht. Vanuit Rosengarten – waar wij wonen, een buurtschap in het zuidelijk deel van Einighausen - liepen we door het veld naar het kapelletje van Guttecoven. Van hieruit naar het Limbrichterbos en het kasteel. Na een korte pauze verder door Limbricht en via het landelijk gebied naar Einighausen en terug naar Einighausen-Zuid, Rosengarten dus. Heerlijke winterwandeling, want afgelopen weekend sneeuwde het, en de temperaturen zijn deze week niet in de plus geweest. Integendeel, strenge vorst, wie had dat gedacht.

Vandaag gaan we de 2e etappe lopen. Vanuit de P&R in Kerkrade lopen we naar de spoorwegovergang.

Als we rechts omhoog kijken zien we het Mariakapelletje dat we vorige week bezochten. Na de spoorwegovergang gaan we rechts naar de rotonde. Deze steken we over en daarna gaan we via een stenen trap omlaag. We komen bij de Amstelbach die rechts van ons stroomt. Over een fijn pad volgen we de beek stroomopwaarts, totdat we bij een T-splitsing naar rechts gaan en bij een kapel komen. Wij zijn nu op Duits grondgebied. Volgens het boekje moeten we vóór het bruggetje bij de kapel links een graspad volgen. Maar ja, met die sneeuw is er geen verschil te zien tussen een pad en akkerland. 

We gaan toch voor de beek naar links, en iets verder wordt ons duidelijk dat dit toch een wandelpad is. Het "pad" wordt gaandeweg smaller, ongelijk en glibberiger. We zijn blij dat we de Nordic-Walking stokken weer bij ons hebben. Want je kunt hier zomaar uitglijden en een flinke smak maken, of erger: in de ijskoude beek vallen. Maar de omgeving heeft wel wat, iets sprookjesachtigs. We passeren aan onze rechterhand Haus Heyden, een voormalige waterburcht.

Het kasteel is verbouwd, maar heeft toch nog zijn oorspronkelijke uitstraling. Althans, zover wij kunnen zien. We komen bij een verharde weg, dat is toch weer makkelijker lopen. We lopen even in de richting van Horbach, maar nemen na het passeren van een kapel een brede veldweg naar links. We komen in een open akkergebied, het pad is bevroren en gevaarlijk glad. We lopen dus voornamelijk over de zijkant, uiteraard met de stokken. Bij een bomenrij gaan we naar rechts en vervolgens in een bocht naar links via een opstap met een smalle doorgang. We gaan dus pal naar het oosten. En dat merken we. De ijzige koude wind tart ons vol in het gezicht. Tussen de akkers en langs enkele weilanden komen we bij een verharde weg die we in de richting van Forsterheide volgen. Hier komen we op een T-splitsing bij een oud veldkruis, we gaan naar rechts. We steken een doorgaande weg over en komen op een veldweg. Rechts van ons herkennen we restanten van de Siegfriedlinie.

Verder lopend komt deze voormalige verdedigingslinie van Duitsland steeds dichterbij. De Siegfriedlinie bestond oa. uit bunkers en betonnen tankversperringen. Deze “drakentanden” zijn zichtbare herinneringen aan de honderden kilometers lange linie.

Op een verharde weg gaan we scherp naar links, en even later nemen we een pad tussen de akkers naar een grote windmolen. Voor de windmolen volgen we het pad oostelijk tegen de wind in, om daarna bij een oude boerderij een verharde weg in de richting van de autosnelweg te volgen. Onder het viaduct van de autosnelweg houden we een korte pauze. Er zijn helaas weinig rustbanken onderweg. We pauzeren dus even staand, zo veel mogelijk uit de wind. De koffie en een broodje doen ons goed. We gaan verder en passeren weer een windmolen. Even later steken we een spoorbrug over.

Terwijl Jack naar een stuk Siegfriedlinie kijkt geniet Tiny van het stralende zonnetje. We volgen een graspad dat eerst een paar honderd meter het spoor volgt en daarna naar links afbuigt. We zien een buizerd die op zoek is naar voedsel. Jammer dat hij steeds wegvliegt, hij wil niet op de foto. We lopen hier op de Duits-Nederlandse grens, rechts zien we Bocholtz. Een van de Nordic-Walking stokken van Tiny gaat kapot, hij blijft niet zitten. Vervelend. Het lange graspad eindigt bij een verharde weg waar we naar rechts gaan. Bij een wegkruis zien we een bushalte en een bank. We houden weer een korte pauze, en wandelen daarna over een veldweg naar Orsbach.

Orsbach is maar een klein dorp. Nadat we aan de kerk voorbij zijn gelopen gaan we tegenover het café Bellevue links een pad op. We begrijpen meteen de naam “Bellevue”.

Wat een schitterend uitzicht krijg je hier over het Limburgse heuvelland. We herkennen Lemiers, Vijlen, Vaals. Prachtig! Het pad waarover we lopen is wat minder: een bevroren hobbelige ondergrond, dus glad. We zijn bezig aan de “beklimming” van de Schneeberg. De 2e summit of top van de gehele tocht. We blijven genieten van het uitzicht, totdat we in het bos komen. Bij een driesprong gaan we scherp links omhoog over een steil pad.

We moeten voorzichtig aan doen, vanwege de sneeuw die her en der nog ligt. Boven gaan we naar rechts. We zien 5 hertjes die het pad oversteken. Een leuk gezicht, maar zo snel als ze kwamen zijn ze ook weer weg. Op de volgende kruising is het hoogste punt van deze Duitse “berg”, waarvan de fundering waarschijnlijk gedeeltelijk in Nederland ligt.

Er ligt niet zoveel sneeuw op de Schneeberg. We ontmoeten twee dames en een heer die ook deze tocht lopen. Ze lopen de hele eerste etappe volgens het boekje, ruim 28 km dus, en hebben het plan om de gehele trail in 3 dagen te lopen. Dat zou een mooie prestatie zijn. Wij doen het wat rustiger aan, het is geen wedstrijd. Het 3-tal gaat gauw weer verder, wij even later ook. We dalen over een glooiend pad dat goed begaanbaar is, en kruisen een golfterrein. Het pad eindigt bij een verharde weg. Hier gaan we 2 keer naar rechts om daarna een klein modderig pad langs een akker te volgen. Via een verharde veldweg komen we langs een boerderij, waarna we uitkomen op de drukke Vaalserstrasse. Op deze straat eindigt de tocht van vandaag. Wij lopen door tot het busstation in Vaals en nemen de bus terug naar Kerkrade. Het was een koude, maar ook zonnige dag. En een leuke tocht!

Meer foto's:

Lees verder   Vaals - Wahlwiller