&10. Διδαχές των 12 Αποστόλων.
Κάθε προφήτης που διδάσκει την αλήθεια , εάν δεν την εφαρμόζει αυτά που διδάσκει είναι ψευδοπροφήτης.
Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις.
Ερωτήσεις :
Ποιοι είναι οι Ρώσοι της Διασποράς ;; ποια είναι η παράταξη του Αυξεντίου ;; Διάβασε ΕΔΩ
Άμα είναι σωστοί οι Ρωσοι της Διασποράς και η παράταξη του Αυξεντίου γιατί δεν μας γνωρίζεις κάποιον ιερέα να πάμε , αλλά αυτό που κάνεις σαν να βρίζεις αυτόν που σε χειροτόνησε ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΣΟΥ έστω και στην αίρεση και στο σχίσμα που είναι , τον εκμεταλλεύτηκες μόνο και μόνο για να γίνεις ιερέας λόγω της φιλαρχίας σου , δηλώνει αχαριστία και μας λες καθίστε στο σπίτι ; Κάνετε τα σπίτια σας Εκκλησία ! Συμφωνώ μαζί σου να καθίσω σπίτι να φύγω από την αίρεση και τα σχίσματα όταν εσύ κάνεις τα αντίθετα πας από τον Λύκο την φωλιά από τα φίδια τις οχιές και παίρνεις χειροτονία μετά ,εγώ οι κάποιοι άλλοι πως θα σε εμπιστευτώ/ουμε ; Δεν έχει νοστιμιά η έκφραση κάστσε σπίι γιατί σου λείπη το αλάτι που είναι η πίστη.
Αν πίστευες Ορθά δεν θα πήγαινες σε Οικουμενιστή να σε χειροτονήση. Δεν έκανες έρευνα ποιοι είναι απο πάνω σου τι πρεσβέουν. Φώτη να ελέγχουμε τα πνεύματα λέγει η Αγία Γραφή. Α επιστολή Ιωάννη 4 .
Ο Φώτιος Καραβασίλης , ο Ψευτο- Χερουβείμ ισχυρίζεται ακόμη ότι είναι έγκυρα χειροτονημένος.
Μας δίδασκε παλιά και μέχρι σήμερα μην πάτε στην αίρεση του Οικουμενισμού και στα σχίσματα -παρατάξεις των ΓΟΧ.
Κάνετε τα σπίτια σας Εκκλησία ! Έτσι δεν είναι Φώτη;
Εσύ ο ίδιος πάντως έχεις μια "Εκκλησία" = Ψευτο Εκκλησία και τελείς Μυστήρια και χειροτονείς και κάνεις εξορκισμούς και ρίχνεις πολλά αναθέματα και αφορισμούς .
Αλλά να γυρίσεις κανέναν απολωλός πρόβατο δεν το γνωρίζεις να το κάνεις(επειδή είσαι ακατήχητος) , δύσκολο το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου .
Διδάξω ανόμους τας οδούς σου και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι" λέει ο προφητάνακτας Δαυίδ στο Ψαλμό 50. Διάβασε ΕΔΩ
Ο ίδιος όχι μόνο δεν πήγε στον Οικουμενισμό και από παράταξη ΓΟΧ οικουμενισμού χειροτονήθηκε (από τους τους σχισματο αιρετικούς) και εξακολουθεί να πηγαίνει , αλλά και συνεχίζει να μας λέει τα ίδια .
Όχι στην αίρεση του Οικουμενισμού όχι στις παρατάξεις των ΓΟΧ. (δηλώνει ο λόγος του υποκρισία αφού δεν το κάνει)
Το λέει μόνο στα λόγια αλλά δεν το πιστεύει αυτό που λέει.
Σκοπός είναι να τα κάνεις σε έργα αυτό που λες , όχι μόνο να μας δίνεις διαταγές .
Η λέξη σχίσμα (από το ρήμα σχίζω), σημαίνει τη διαίρεση ή τη διάσπαση, συνήθως σε μια οργάνωση. Σχισματικός είναι αυτός που είτε δημιουργεί ή υποκινεί το σχίσμα σε μια ομάδα είτε είναι μέλος μιας αποσχισμένης ομάδας. Σχισματικό ως επίθετο σημαίνει αυτό που αναφέρεται στο σχίσμα ή τα σχίσματα, ή σε εκείνες τις ιδέες, πολιτικές, κλπ. που θεωρούνται ότι οδηγούν προς ή προωθούν το σχίσμα.
Σύνοδος Λαοδικείας (κανόνες) Κανὼν λγ': Οὔτε συνεύχεσθαι αἱρετικοῖς, ἢ σχισματικοῖς.
ΠΕΡΙ ΣΧΙΣΜΑΤΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΣΤ (ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ 1 ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΓΑ ΕΠΕ 114 ΕΔΩ
Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το βιβλίο ΣΤ Αποστολικοί Πατέρες 1
Α'. Πριν από όλα νά φυλάγεσθε, επίσκοποι, από τις τρομερές καί επικίνδυνες και αθέμιτες αιρέσεις, αποφεύγοντάς τις σαν φωτιά πού καίει όσους τις πλησιάζουν. Νά αποφεύγετε επίσης και τά σχίσματα. Καθόσον δεν είναι θεμιτό ούτε ο νους νά παρεκλίνει σε ανόσιες αιρέσεις, ούτε από τούς ομόφρονες νά χωρίζεστε εξαιτίας φιλαρχίας.
2. Γιατί καί τά παλιά χρόνια όσοι τά αποτόλμησαν αυτά, δεν απέφυγαν την τιμωρία. Τον Δαθάν, λόγου χάρη, καί τόν Αβειρών, πού επαναστάτησαν εναντίον τού Μωυσή, τούς κατάπιε ή γη1, ο Κορέ πάλι καί οί διακόσιοι πενήντα πού ήταν μαζί του καί έξεγέρθηκαν εναντίον τού Ααρών, έγιναν παρανάλωμα της φωτιάς, ενώ ή Μαριάμ, πού κατηγόρησε τόν Μωυσή ότι κοιμήθηκε μέ είδωλολάτρισσα, αποβλήθηκε από τό στρατόπεδο γιά εφτά μέρες2, επειδή έλεγε ότι ό Μωυσής πήρε γυναίκα Αίθιόπισσα. 3. Καί όχι μόνο αυτοί, αλλά καί ό Αζαρίας, πού λεγόταν καί Οζίας καί ήταν βασιλιάς τού Ιούδα, επειδή φέρθηκε μέ θράσος απέναντι της ιεροσύνης καί θέλησε νά προσφέρει θυσία θυμιάματος, πράγμα πού δέν άρμοζε σ’ αύτόν, επειδή δέν ύπάκουσε στόν αρχιερέα Αζαρία καί τούς ογδόντα Ιερείς πού τόν έμπόδιζαν, παρουσίασε λέπρα στό μέτωπό του καί έτρεξε νά βγει άπό τό ναό, γιατί τόν τιμώρησε ο Κύριος3.
Β'. Ας προσέχουμε λοιπόν, αγαπητοί, ποιά ήταν ή δόξα των στασιαστών καί πόσο εύτελής ή απόφασή τους. Γιατί, εάν εκείνος πού έξεγείρεται έναντίον βασιλέων είναι άξιος τιμωρίας, έστω καί άν είναι γιός ή φίλος του, πόσο μάλλον εκείνος πού επαναστεΐ εναντίον των Ιερέων; Γιατί, όσο ανώτερη είναι ή Ιεροσύνη από τή βασιλεία, επειδή αγωνίζεται γιά τήν ψυχή, τόσο πιό βαρειά τιμωρία...
Ακολουθούν τα 3 πρώτα βίντεο αντι αιρετικά προς απόδειξη , το δε τελευταίο είναι του Φώτη που ισχυρίζεται ότι έχει έγκυρη χειροτονία.
Φώτιε ενώ ήξερες δεν τα απέφυγες
Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΜΙΛΑΝΟΥ
Ο ΦΙΛΟΘΕΟΣ, Ο ΕΥΛΟΓΙΟΣ ΚΙ Ο ΦΩΤΙΟΣ
Η ΑΚΥΡΗ ΧΕΙΡΟΤΟΝΕΙΑ ΤΟΥ ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ
Ιερομόναχος Χερουβείμ Χρόνια Σας Ξέρω Ότι Είστε Προδότες Και Αιρετικοί Νέο Και Σύνοδοι Του Πάτριου.
https://www.youtube.com/watch?v=9n-Rj0xq1d0
Ναι αλλά κατά τα άλλα πήγαμε και μας χειροτόνησαν οι Ρωσοι της Διασποράς , η παράταξη του Αυξεντίου. Άρα άκυρη η χειροτονία σου μόνος σου βγάζεις τα μάτια Ιερομόναχε Χερουβείμ μόνο ο τίτλος σου έμεινε , για τιμές και δόξες πήγες εκεί . Άμα είχες σκοπό να τους ενώσεις δεν θα πήγαινες στην παράταξη να χειροτονηθείς.Θα καθόσουν στην ουδέτερη στάση όπως πιστεύεις τυπικά για τα μάτια του κόσμου.
Που είναι η ανδρεία σου , ούτε Μετάνοια κήρυξες κοντά στον Βαρθολομαίο , να τον σώσεις από την αίρεση , ούτε τα σχίσματα των ΓΟΧ ένωσες . Μόνο παχιά λόγια και κατάρες.
Με ποιούς πρέπει να κάνουμε παρέα;
ΑΓ.ΙΣΣΑΚ ΤΟΥ ΣΥΡΟΥ. ΜΕ ΠΟΙΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΕΦΟΜΕΘΑ.
Ἡ ἐμφάνιση εἶναι, θὰ λέγαμε, τὰ φύλλα, ἐνῷ τὰ ἔργα οἱ καρποί. Μὴ δώσεις λοιπὸν σημασία στὴν ἐξωτερικὴ ἐμφάνιση καὶ θελήσεις νὰ μιμηθεῖς τέτοιους ἀνθρώπους, μὲ τὴ δικαιολογία ὅτι τάχα δὲν εἶσαι ἐσὺ καλύτερος ἀπ᾿αὐτοὺς ποὺ πέφτουν στὰ πάθη. Στοχάσου αὐτὰ ποὺ λέει ἡ Γραφή, ὅτι «ἐν μεγάλῃ οἰκίᾳ οὐκ ἔστι μόνον σκεύη χρυσὰ καὶ ἀργυρά, ἀλλὰ καὶ ξύλινα καὶ ὀστράκινα, καὶ ἃ μὲν εἰς τιμήν, ἃ δὲ εἰς ἀτιμίαν» (Β´ Τιμ. 2:20).
Ἂν λοιπὸν παρακούσεις τὸν Κύριο καὶ ἐκτελέσεις τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας, θὰ εἶσαι σκεῦος χωρὶς ἀξία. Ἂν ὅμως ἐκτελέσεις τὰ ἔργα τοῦ Κυρίου, θὰ εἶσαι ἐκλεκτὸ σκεῦος «εἰς τιμήν, ἡγιασμένον καὶ εὔχρηστον τῷ δεσπότῃ, εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθὸν ἡτοιμασμένον» (Β´ Τιμ. 2:21).
Ἀγάπα τὴν καλὴ συναναστροφὴ καὶ ἀπόφευγε τὴν κακή. Γιατὶ οὔτε ὁ μάγος οὔτε ὁ ληστὴς οὔτε ὁ τυμβωρύχος γεννήθηκαν τέτοιοι, ἀλλὰ ἔμαθαν τὰ ἐγκλήματα ἀπὸ ἀνθρώπους, ποὺ ὁ διάβολος τοὺς διέστρεψε τὴ διάνοια. Ὁ Θεὸς ὅλα τὰ ἔκανε πολὺ καλὰ (Γέν. 1:31).
Νὰ δέχεσαι χωρὶς δυσφορία τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ ἀποκρούεις ἔξυπνα τὰ τεχνάσματα τοῦ διαβόλου.
Νὰ κόβεις τὶς βλαβερὲς συναναστροφὲς γιὰ νὰ ἔχεις ἐσωτερικὴ ἠρεμία.
Ὁ ἐχθρὸς φροντίζει νὰ ὁπλίζει τοὺς ἀμελέστερους ἀδελφοὺς ἐναντίον τῶν ἀγωνιστῶν.
Οἱ ἀγωνιστὲς ὅμως, ἂν προσέχουν, βρίσκουν ὠφέλεια μέσῳ τῶν ἀμελεστέρων, σηκώνοντας τὶς ἀδυναμίες τους γιὰ χάρη τοῦ Κυρίου.
Ἐκεῖνος ποὺ σπλαγχνίζεται τὸν πλησίον, θὰ βρεῖ σπλαγχνικὸ τὸν Κύριο ἀπέναντί του.
Ἀντίθετα «ἡ κρίσις» θὰ εἶναι «ἀνέλεος τῷ μῇ ποιήσαντι ἔλεος» (Ἰακ. 2:13).
Νὰ μὴ συνεργήσεις μὲ κανέναν ἀδελφό σου στὴ διάπραξη ἁμαρτίας.
Φρόντισε μάλιστα, ἂν μπορεῖς, νὰ λυτρώσεις κι ἐκεῖνον ἀπ᾿ αὐτή, γιὰ νὰ ζήσει (αἰώνια) ἡ ψυχή σας μαζὶ μὲ τὸν Κύριο.
Ἂς εἶναι ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ συνεχῶς μπροστὰ στὰ μάτια σου, καὶ ἡ ἁμαρτία δὲν θὰ σὲ νικήσει.
Ἀδελφοί, πρέπει νὰ προσέχουμε ἀπὸ κακὴ συμβουλή. Γιατὶ σήμερα μὲ τοὺς περισσότερους ἀνθρώπους συμβαίνει ὅ,τι μὲ δυὸ λαμπροφορεμένους, ποὺ βαδίζουν μαζὶ στὴν ἀγορά, καὶ ποὺ ἀπ᾿ αὐτοὺς ὁ ἕνας σκοντάφτει ἀπὸ ἀπροσεξία, πέφτει στὴ λάσπη, κατα λερώνει τὴν ὑπέροχη στολή του, κι ἔπειτα, κινημένος ἀπὸ τὸ φθόνο, ἐπιδιώκει νὰ ρίξει καὶ τὸν ἄλλο στὸ βοῦρκο, ὥστε νὰ μὴν ἔχει μόνο αὐτὸς ἄσχημη ἐμφάνιση. Ἔτσι καὶ ὅσοι ἔπεσαν ἀπὸ τὴν ἀρετή, ἀγωνίζονται νὰ ρίξουν καὶ τοὺς ἄλλους, γιὰ νὰ μὴ ζοῦν μόνο αὐτοὶ μέσα στὸ βοῦρκο. Μιλοῦν μάλιστα ταπεινὰ καὶ ἀπαντοῦν γλυκά, γιὰ ν᾿ ἀπομακρύνουν σιγὰ-σιγὰ ἀπὸ τὴ σωφροσύνη αὐτοὺς ποὺ τοὺς ἀκοῦνε, καὶ νὰ τοὺς ρίξουν σὲὅμοιο μὲ τὸν δικό τους βόθρο. Καὶ ὄχι μόνο δὲν διστάζουν νὰ κάνουν οἱ ἴδιοι αἰσχρὰ ἔργα, ἀλλὰ καὶ τὸν πλησίον τους προτρέπουν σ᾿ αὐτά, λέγοντας: «Γιατί μᾶς ἀποφεύγεις; Ἐπειδὴ εἴμαστε ἁμαρτωλοί; Δὲν ξέρεις, ὅτι ἡ ζωὴ αὐτὴ εἶναι ἕνα «πέσε-σήκω;» Καὶ δὲν ντρέπονται νὰ λένε τέτοια λόγια καὶ ἄλλα παρόμοια. Γιατί; Ἐπειδὴ αὐτοὶ ἔχουν πέσει πιὰ στὴν ἁμαρτία καὶ δὲν θέλουν νὰ σηκωθοῦν, ὅπως εἶπα. Ἀλλὰ καὶ σκάνδαλο γίνονται στοὺς πολλοὺς καὶ αἰτία πτώσεως καὶ διαφθορᾶς καὶ χρησιμοποιοῦνται σὰν δόλωμα στὸ ἀγκίστρι τοῦ διαβόλου.Ἐπιδιώκουν νὰ ἐξαπατήσουν τὶς ἀστήρικτες ψυχὲς καὶ νὰ τὶς παρασύρουν στὴν ἴδια καταστροφή. Γι᾿ αὐτὸ νὰ φυλάγεσαι ἀπὸ κάτι τέτοιους τύπους, ἀγαπητέ μου, μὴν τυχὸν σὲ ἑλκύσουν μὲ τὰ γλυκά τους λόγια καὶ σὲ στείλουν στὴν αἰώνια κόλαση, ὅπου θὰ πᾶνε καὶ οἱ ἴδιοι. Αγίου Ισαάκ του Σύρου.
Περί του διεφθαρμένου ήθους των αιρετικών
ΛΟΓΟΣ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΟΣ А', 8, 47 - 48 119 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8
Περί του διεφθαρμένου ήθους των και περί του ότι εύρίσκοντας τόν κατάλληλο για τούς τρόπους των καιρό του εμφυλίου πολέμου, άν και προηγουμένως είχαν νικηθή δυό φορές κατά κράτος, πάλι άπό αναίδεια στασιάζουν κατά της εύσεβείας
Μήπως δεν ταιριάζουν οι κακοδοξίες τους με τους σημερινούς αιρετικούς ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ;;
από τους λόγους του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά θα βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματα .
--------
47 Βλέπετε μέ ποιά κακά περιέβαλε τούς όπαδούς του ό Βαρλαάμ, σέ ποιά βάραθρα έσπρωξε, μάλλον δέ κατέρριψε τούς φοιτητάς του, ή μάλλον έκείνους άπό τούς φοιτητάς του πού τού παρέδωσαν και τήν ψυχή τους καί τόν χρησιμοποίησαν διδάσκαλο στά θεία; Τό χειρότερο δέ είναι δτι τούς μετέδωσε
όχι μόνο τις δοξασίες άλλά καί τά ήθη του. Γι’ αύτό, σύμφωνα μέ τό γεγραμμένο, δταν έλέγχωνται δέν θέλουν νά σιγήσουν, άλλά ολοι μαζί λέγουν άσταμάτητα, «άς θορυβούμε κι’ άς κραυγάζωμε, γιά νά μή γίνη άντιληπτό τό ψεύδος μας».
48 Καί άπό τή μυσαρή γνώμη των παλαιών κακοδόξων τί άφησαν πού νά μή τό ζηλεύσουν; Ποιά πίστις μπορεί νά ύπάρχη σ’ αύτούς, οί όποιοι δέν τηρούν ούτε λόγο ούτε γράμμα, ούτε ιδιόχειρες ύπογραφές· οί όποιοι δέν σέβονται Ιερές συνόδους ούτε πολιτικούς άρχοντες πού διακρίνονται γιά τήν παιδεία καί συνεσι, ούτε τήν άπόφασι έκείνων πού έχουν έργο νά κρίνουν έγκύρως τήν οικουμένη ούτε τόν βασιλέα πού έπικυρώνει τά άποφασισμένα καί προσθέτει καί τή δική του γνώμη, βασιλέα εύσεβέστατο καί μεγαλόφρονα, πού ύπερέχει των κυβερνωμένων δχι κατά τό άξίωμα μάλλον παρά κατά τήν μεγαλοφυΐα καί μεγαλόνοια; Τί χρειάζεται δμως νά άναφέρω αύτά τά πράγματα, γι’ άνθρώπους οί όποιοι δέν θεωρούν φοβερό καί
2. ΒΙΠέτρ. 2,10 έφρικτό ούτε τό νά έχουν άποκηρυχθή και άποσπασθή άπό την εύσέβεια καί την Εκκλησία πού την διατηρεί και νά είναι χωρισμένοι άπό τον θεό; Τούτοι είναι άληθινά κατά τον κορυ φαίο των ’Αποστόλων «πού δεν τρέμουν τις δόξες, καταφρονούν τις κυριότητες, είναι αύθάδεις καί τολμητές, πού γι’ αύτούς βλασφημεΐται ή οδός τής άληθείας, πού δελεάζουν τις ψυχές των άστηρίκτων καί με λόγους πλαστούς έμπορεύονται τούς άπλοϊκωτέρους»2.
49 Προηγουμένως λοιπόν κατέβαλαν κάθε προσπάθεια, γιά νά μη καταγράφουν καθόλου οί συνοδικές άποφάσεις. 'Όταν όμως δέν τό κατώρθωσαν τούτο, μόλις είδαν ήδη τον Συνοδικό Τόμο γραμμένο καί μέλλοντα σέ λίγο νά έπικυρωθή μέ τις ύπογραφές των σεβασμίων άρχιερέων, ξεσηκώνονται, καί τί δέν είπαν, τί δέν έπραξαν γιά νά έμποδίσουν νά τεθούν οί υπογραφές. Πράγματι περιέρχονταν στον καθένα άπό τούς άρχιερεΐς,άπειλώντας καί συγχρόνως θωπεύοντας, άλλοτε λέγοντας ότι ή υπογραφή θά φέρη ψόγο στήν ίερωσύνη τους, άλλοτε δέ έγκωμιάζοντας τον καθένα τους χωριστά καί συμβουλεύοντάς τον νά μη πράττη ό,τι καί οί άλλοι. Επειδή όμως έκεΐνοι ήσαν άνώτεροι αύτών των μωρολογιών καί, άφοΰ ύπέγραψε πρώτα τό πατριαρχικό χέρι, έπτά έπίλεκτοι στή σειρά κατά τό βαθμό τους έβαλαν τή σφραγίδα τους3, πιστοί μάρτυρες τής άληθείας πού ήσαν ικανοί γιά όλα, άπεγνωσμένοι τελείως οί ζηλωταί τής άπειθείας, περιήλθαν προσωρινώς σέ αφασία, υποπτευόμενοι άλλωστε καί τήν έπικείμενη φοβερή αισχύνη.
50 Όταν όμως έπειτα άπό λίγο έπεκράτησε σύγχυσις στα πολιτικά πράγματα, εύρήκαν εύκαιρία (λέγουν άλλωστε ότι καί οί λύκοι χαίρονται νά έπιτίθενται άφόβως στά ποίμνια κατά τις
3. Οί έπτά λογάδες, πού προσυπέγραψαν τόν Συνοδικόν τόμον μετά τό πατριάρχη ήσαν οί Μητροπολΐται Κυζίκου, Σάρδεων, Δυρραχίου, Λακεδαιμόνιας, Μαδύτων, Μηθύμνης καί Βιδύνης. Βλέπε Συνοδικόν τόμον Α \ 55, PG 151,
692D.. Άνάγυρος είναι ένα δυσώδες φυτό, ή όσμή τών φύλλων ή ή γεύσις τών καρπών του όποίου προκαλούν βαρειά όσμή ή έντονο έμετο. Άπ’ αύτό προήλθε ή άρχαία φράσις «μή κίνει τόν άνάγυρον»
ΛΟΓΟΣ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΟΣ А', 8, 50 123
καταιγίδες)· πάλι λοιπόν κινούν τον άνάγυρο, όπως λέγει ό άττικός λόγος4. Επειδή δε έμεΐς, χάριν ήσυχίας, δεν έμέναμε μέσα σ’ αύτήν την μεγαλόπολι5, αύτοί ήλπιζαν δτι κάτι θά έκέρδιζαν καί άπό αύτό· έτσι λοιπόν πρώτα κατέβαλλαν ιδιαίτερη φροντίδα νά προκαταλαμβάνουν κάθε μακρινό μοναστή πού θά εύρισκόταν στήν πόλι, κι’ όταν τον συναντούσαν, έπεδείκνυαν πάλι πολλή φροντίδα, ώστε νά τούς συνδέσουν μαζί τους καί νά τούς πείσουν νά έχουν τις ίδιες με αύτούς άπόψεις. "Ετσι, παρασύροντας αύτούς, πού αγνοούσαν τά συμβάντα, άφ’ ένός μεν με τό νά κατηγορούν έμάς ψευδώς καί άφόβως, άφ’ ετέρου δέ μέ τό νά παρουσιάζουν παρερμηνείες πατερικών λόγων, καθώς έπίσης καί μερικούς άλλους άπό τούς άφελεστέρους μαζί μέ αύτούς, συγκροτούν γύρω τους πάλι μιά φατρία.
Καί δεν ήταν άγενής ή φατρία. Υπάρχουν μερικοί πού καταλαμβάνονται άπό έπιληψία κατά τις περιόδους τής σελήνης (διότι κατά τόν Χρυσόστομο πατέρα ό δαίμων καιροφυλακτεΐ τήν ώρα γιά νά παραπείση τούς άνοήτους ότι τά δικά μας έξαρτώνται άπό τά ούράνια)6, ένώ οί ύπόλοιποι δεν διαφέρουν πολύ άπό αύτούς κατά τόν τρόπο, διότι έπιθυμούν νά ζούν ύπό τις διαταγές τέτοιων προσώπων. 'Όταν λοιπόν ό δαίμων δεν θεωρή σκόπιμο, φράσσοντας τις διεξόδους τού ψυχικού πνεύματος στον έγκέφαλο καί καταστρέφοντας τις άπό έκει προερχόμενες ένέργειες, νά τούς ρίπτη καί νά τούς συμπνίγη έπάνω στή γη μέ αύτόν τόν τρόπο, τούς περιφέρει γύρω σέ όλη τήν πόλι, άλλοτε φέροντάς τους στις άγορές καί στις πλατείες, άλλοτε στούς άρχοντες, καί μάλιστα στούς ίδιους τούς οίκους των, ώστε νά δασκαλεύουν καί τις συζύγους των* λέγει έκεΐνα πού καί μέ μικρή προσοχή θά μπορούσε κανείς νά γνωρίση ότι προέρχονται πραγματικά άπό δαιμονιώδη καί παράλογη διάνοια, πού δέν γνωρίζει νά προχωρή μέ συνέπεια.
5. Εννοείται ή Κωνσταντινούπολις.
6. ’Ομιλία 58 είς Ματθαίον 3, PG 58,562.
ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ ΤΟΜΟΣ 5 - ΠΡΟΣ ΑΚΙΝΔΥΝΟΝ ΛΟΓΟΙ ΑΝΤΙΡΡΗΤΙΚΟΙ (Α-Γ)
Α΄ Ιωάννη Κεφ. 4
1 Αγαπητοί, μη πιστεύετε σε κάθε πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα αν είναι από τον Θεό· επειδή, πολλοί ψευδοπροφήτες έχουν βγει στον κόσμο.
2 Από τούτο γνωρίζεται το Πνεύμα τού Θεού· κάθε πνεύμα που ομολογεί τον Ιησού Χριστό ότι έχει έρθει με σάρκα προέρχεται από τον Θεό·
3 και κάθε πνεύμα που δεν ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε με σάρκα, δεν προέρχεται από τον Θεό · κι αυτό είναι το [πνεύμα] τού αντιχρίστου, που ακούσατε ότι έρχεται, και τώρα βρίσκεται κιόλας μέσα στον κόσμο.
Εσείς, παιδάκια, είστε από τον Θεό και τους έχετε νικήσει· επειδή, μεγαλύτερος είναι αυτός που [είναι] μέσα σε σας, παρά αυτός που [είναι] μέσα στον κόσμο.
5 Αυτοί είναι από τον κόσμο· γι’ αυτό μιλούν από τον κόσμο, και ο κόσμος τούς ακούει.
6 Εμείς είμαστε από τον Θεό· εκείνος που γνωρίζει τον Θεό, ακούει εμάς, όποιος δεν είναι από τον Θεό, δεν ακούει εμάς. Από τούτο γνωρίζουμε το πνεύμα τής αλήθειας και το πνεύμα τής πλάνης.
7 Αγαπητοί, ας αγαπάμε ο ένας τον άλλον, επειδή η αγάπη προέρχεται από τον Θεό· και καθένας που αγαπάει έχει γεννηθεί από τον Θεό και γνωρίζει τον Θεό.
8 Εκείνος που δεν αγαπάει, δεν γνώρισε τον Θεό· επειδή, ο Θεός είναι αγάπη.
Με τούτο φανερώθηκε η αγάπη τού Θεού σε μας, επειδή ο Θεός τον Υιό του τον μονογενή απέστειλε στον κόσμο για να ζήσουμε διαμέσου αυτού.
10 Σε τούτο βρίσκεται η αγάπη, όχι ότι εμείς αγαπήσαμε τον Θεό, αλλ’ ότι αυτός μας αγάπησε και απέστειλε τον Υιό του ως μέσον εξιλασμού για τις αμαρτίες μας.
11 Αγαπητοί, επειδή με τέτοιον τρόπο μάς αγάπησε ο Θεός, οφείλουμε κι εμείς να αγαπάμε ο ένας τον άλλον.
12 Κανένας δεν είδε ποτέ τον Θεό. Αν, όμως, αγαπάμε ο ένας τον άλλον, ο Θεός μένει μέσα μας· και η αγάπη του είναι μέσα μας ολοκληρωμένη.
13 Από τούτο γνωρίζουμε ότι μένουμε σε ενότητα μ’ αυτόν κι αυτός σε ενότητα με μας, επειδή από το Πνεύμα του έδωσε σε μας.
14 Κι εμείς είδαμε και δίνουμε μαρτυρία ότι ο Πατέρας απέστειλε τον Υιό Σωτήρα τού κόσμου.
15 Όποιος ομολογήσει ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός τού Θεού, ο Θεός μένει σε ενότητα μ’ αυτόν, κι αυτός μένει σε ενότητα με τον Θεό.
Κι εμείς γνωρίσαμε και πιστέψαμε την αγάπη που έχει για μας ο Θεός. Ο Θεός είναι αγάπη· και εκείνος που μένει μέσα στην αγάπη, μένει σε ενότητα με τον Θεό και ο Θεός μένει σε ενότητα μ’ αυτόν.
17 Με τούτο η αγάπη έχει φτάσει σε τέλειο βαθμό μαζί μας, για να έχουμε παρρησία κατά την ημέρα τής κρίσης: Επειδή, όπως είναι εκείνος, [έτσι] είμαστε κι εμείς μέσα σ’ αυτό τον κόσμο. Φόβος δεν υπάρχει μέσα στην αγάπη,
18 αλλά, η τέλεια αγάπη βγάζει έξω τον φόβο· επειδή, ο φόβος έχει κόλαση· και εκείνος που φοβάται δεν έχει φτάσει σε τέλειο βαθμό μέσα στην αγάπη.
19 Εμείς τον αγαπάμε, επειδή αυτός πρώτος μάς αγάπησε.
20 Αν κάποιος πει, ότι: Αγαπάω τον Θεό, όμως μισεί τον αδελφό του, είναι ψεύτης· επειδή, όποιος δεν αγαπάει τον αδελφό του, που τον είδε, τον Θεό που δεν τον είδε, πώς μπορεί να τον αγαπάει;
21 Και απ’ αυτόν έχουμε τούτη την εντολή, δηλαδή, εκείνος που αγαπάει τον Θεό, να αγαπάει και τον αδελφό του.
Τα σάπια δέντρα ρωτούν ποιοι μας χειροτόνησαν . Μας απαγορεύεται και να σας ρωτάμε ;
Απαγορεύεται ο έλεγχος που το λέει στην Αγία Γραφή Κλεομένη και Φώτη ;Θέλετε να έχουμε άγνοια αυτό λέτε ότι λένε και οι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ !Οι Οικουμενιστές ρασοφόροι δεν επιθυμούν τη διόρθωση τους….είστε ολόιδιοι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ .
Κισσάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος: «Εσύ, μια λαϊκιά, θα κάνεις έλεγχο σε μένα, τον επίσκοπο;»
Γεώργιος Φλώρος : Κάποιοι ρασοφόροι δεν επιθυμούν τη διόρθωσή τους…. - Triklopodia
Άρα εσείς είστε οι σάπιοι του συστήματος της κοινωνίας με κινητές συσκευές 666 κλπ
Από τα λεγόμενά σας αποδείχτηκε ότι είστε Προτεστάντες- Ορθόδοξοι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ -ΟΥΝΙΤΕΣ ΜΕ ΤΟ ΠΑΤΡΙΟ !
Α΄ Ιωάννη Κεφ. 4
1 Αγαπητοί, μη πιστεύετε σε κάθε πνεύμα, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα αν είναι από τον Θεό· επειδή, πολλοί ψευδοπροφήτες έχουν βγει στον κόσμο.
2 Από τούτο γνωρίζεται το Πνεύμα τού Θεού· κάθε πνεύμα που ομολογεί τον Ιησού Χριστό ότι έχει έρθει με σάρκα προέρχεται από τον Θεό·
3 και κάθε πνεύμα που δεν ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε με σάρκα, δεν προέρχεται από τον Θεό · κι αυτό είναι το [πνεύμα] τού αντιχρίστου, που ακούσατε ότι έρχεται, και τώρα βρίσκεται κιόλας μέσα στον κόσμο.
Σύμφωνα μέ τήν “θεωρία τῶν Γ.Ο.Χ.” μποροῦμε νά ἔχουμε τήν ἴδια πίστι, ἀλλά νά εἴμαστε χωρισμένοι !
Η θεωρία τῶν Γ.Ο.Χ. ἀποτελεῖ μάλιστα τό ἐκ διαμέτρου ἀντίθετο ἄκρο τῆς αἱρετικῆς, προτεσταντικῆς “θεωρίας τῶν κλάδων”. Σύμφωνα μέ τήν “θεωρία τῶν κλάδων” μποροῦμε νά ἔχουμε διαφορετική πίστι, ἀλλά νά εἴμαστε ἑνωμένοι. Σύμφωνα μέ τήν “θεωρία τῶν Γ.Ο.Χ.” μποροῦμε νά ἔχουμε τήν ἴδια πίστι, ἀλλά νά εἴμαστε χωρισμένοι!
Η προτεσταντική θεωρία τῶν κλάδων, ἡ ὁποία γιά πρώτη φορά διατυπώθηκε στό συνέδριο τοῦ Lambeth. Σύμφωνα μέ τή θεωρία αὐτή καμμία ἀπό τίς ὑπάρχουσες ἐκκλησίες, οὔτε ἡ Ὀρθόδοξη, δέν δικαιοῦται νά διεκδικήση τήν ἀποκλειστικότητα στή διαδοχή τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, πού τήν συναποτελοῦν ὡς ἐνιαῖο δένδρο ὅλες οἱ διεσπασμένες ἐκκλησίες, ὡς κλάδοι αὐτοῦ τοῦ δένδρου. Αὐτή δηλαδή ἡ θεωρία λέγει μέ ἁπλά λόγια, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία, ὁ Παπισμός, ὁ Προτεσταντισμός κλπ. εἶναι κλαδιά τοῦ δένδρου τῆς Ἐκκλησίας καί ὅλα μαζί ἑνωμένα ἀποτελοῦν τό δένδρο δηλαδή, τήν Ἐκκλησία. Ἀρνεῖται συνεπῶς τήν μοναδικότητα καί τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἴσως μάλιστα ποτέ δέν διατυπώθηκε τόσο ξεκάθαρα αὐτή ἡ θεωρία, ἀπό «ὀρθόδοξα χείλη».
------------------
Ο προτεσταντικός Οικουμενισμός - Θεωρία των κλάδων
Ο προτεσταντικός Οικουμενισμός έχει ως βάσι δύο κυρίως θεωρίες· την θεωρία των κλάδων και την αρχή της περιεκτικότητος. Η θεωρία των κλάδων (branch theory) αποτελεί θεολογική ανάπτυξι της θεμελιώδους, δογματικής, προτεσταντικής θεωρίας περί αοράτου Εκκλησίας8. Σύμφωνα με την τελευταία, η αληθής, Χριστιανική Εκκλησία δεν ταυτίζεται με μία επί μέρους ιστορική Εκκλησία· δεν είναι ορατή, οργανωμένη, θρησκευτική κοινωνία ανθρώπων μέ κανονικό ιερατείο και αμετάβλητο σύνολο δογματικών, ηθικών και τελετουργικών διατάξεων, αλλά κάτι το εσωτερικό, αφανές και αόρατο.
Τα μέλη της παραδόξου, αοράτου Εκκλησίας είναι διάσπαρτα σε όλη την οικουμένη9, ανήκουν σε διάφορες ομολογίες (ορατές Εκκλησίες) και έχουν διαφορετική δογματική πίστι. Είναι μάλιστα άγνωστα στους ανθρώπους, αλλά και μεταξύ τους, γνωστά δε μόνο στον Κύριο, με τον οποίο διατελούν ενωμένα αοράτως διά της πίστεως αποτελώντας το μυστικό σώμα του. Κάθε ορατή λοιπόν θρησκευτική κοινότης (ομολογία) των Διαμαρτυρομένων ονομάζεται μεν Εκκλησία, όχι όμως σύμφωνα με την πλήρη έννοια της αληθούς, αοράτου Εκκλησίας, αλλά μόνο καταχρηστικά.
Διά της επινοήσεως της ανωτέρω θεωρίας οι Διαμαρτυρόμενοι κατώρθωσαν να αποδεσμευθούν τον ιστ΄ αιώνα από την Ρώμη, να αμυνθούν στους αναθεματισμούς της, να δικαιολογήσουν την δημιουργία της νέας Εκκλησίας τους και να εμφανίσουν «τας αρτισυστάτους αυτών κοινότητας ως ανέκαθεν ηνωμένας προς την αληθινήν και αόρατον Εκκλησίαν και μηδέποτε χωρισθείσας αυτής»10.
Βασιζόμενη στην ανωτέρω θεωρία η θεωρία των κλάδων υποστηρίζει, ότι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία δεν υφίσταται σήμερα, αλλά διαιρέθηκε σε πλήθος επί μέρους Εκκλησιών· την Ορθόδοξο, την παπική, την αγγλικανική, την λουθηρανική και άλλες, οι οποίες πρέπει να αποκαλούνται το Ορθόδοξο σχίσμα, το ρωμαϊκό σχίσμα, το αγγλικανικό σχίσμα, το λουθηρανικό σχίσμα11. Καμμία από τις Εκκλησίες αυτές δεν θεωρείται ικανή να εκπροσωπήση σήμερα επάξια την Μία Εκκλησία ούτε είναι αλάθητη, αλλά υπόκειται σε πλάνες12. Καμμία δεν κατέχει το πλήρωμα της Χριστιανικής Αληθείας, αλλά μόνο τμήματά της μικρότερα ή μεγαλύτερα13. Όπως η Μία Εκκλησία είναι ανύπαρκτη, έτσι και η όλη Αλήθεια παραμένει άγνωστη, αν και υπάρχει διάσπαρτη σε όλες τις επιμέρους Εκκλησίες.
Παρά ταύτα οι ελλιπείς αυτές Εκκλησίες δεν είναι τελείως αποκομμένες από την Μία Εκκλησία, αλλά συνδέονται μαζί της όπως ακριβώς τα κλαδιά ενός δένδρου· είναι τα διάφορα κλαδιά του μεγάλου δένδρου της Μιας, Οικουμενικής Εκκλησίας. Όπως κάθε κλαδί ενός δένδρου δεν αποτελεί όλο το δένδρο, αλλά μέρος του, έτσι και κάθε επί μέρους Εκκλησία δεν αποτελεί την Μία, Καθολική Εκκλησία, αλλά μέρος αυτής14. Κατά συνέπεια οι Εκκλησίες αυτές είναι «μέρη ισόκυρα της αληθούς Εκκλησίας»15, κατέχουν ίσα δικαιώματα υπάρξεως και είναι όλες εργαστήρια αγιασμού και σωτηρίας16.
Κατά την θεωρία των κλάδων, η αληθής Εκκλησία του Χριστού δεν είναι κάτι το ορατό, αλλά ιδανικό -ανέφικτο προς το παρόν- προς πραγματοποίησι του οποίου τείνουν παρά τις αντιθέσεις τους οι επί μέρους ορατές, ιστορικές Εκκλησίες «συν τω προϊόντι χρόνω καθαιρόμεναι και τελειούμεναι»17. Η αληθής Εκκλησία βρίσκεται «εν πάσαις ταις Εκκλησίαις... Συναποτελείται εκ Χριστιανών, ανηκόντων εις διαφόρους ομολογίας»18, των οποίων η επανένωσις και ο αμοιβαίος εμπλουτισμός θα επιφέρη την πραγματοποίησι της «Una Sancta»19, δηλαδή την επανίδρυσι της ανύπαρκτης σήμερα Καθολικής Εκκλησίας.
Η επιτυχία της ενώσεως των Χριστιανικών ομολογιών εξαρτάται από την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη μείωσι των απαιτήσεων της πίστεως (δογματικός μινιμαλισμός)20. Βέβαια, κατά την θεωρία των κλάδων, οι διάφορες Χριστιανικές ομολογίες - Εκκλησίες είναι στην πραγματικότητα ενωμένες ενώπιον του Θεού, διότι οι δογματικές διαφορές που τις χωρίζουν, είναι επουσιώδεις. Τα ουσιώδη είναι κοινά, ενώ τα επουσιώδη διάφορα.
Η θεωρία των κλάδων είναι αδιαμφισβήτητα μία ακραία εκκλησιολογική κακοδοξία, η οποία προάγει ταυτόχρονα και τον δογματικό συγκρητισμό. Για τον λόγο αυτό άλλωστε υποστηρίζεται εύλογα, ότι ο γεννηθείς στους κόλπους του Προτεσταντισμού Οικουμενισμός είναι μία εκκλησιολογική και συγκρητιστική αίρεσις.
Σημειώσεις:
8. Χ. Ανδρούτσου, Δογματική, σελ. 261.
9. Χ. Ανδρούτσου, Συμβολική, σελ. 96.
10. Π. Τρεμπέλα, Δογματική, τόμος β΄, σελ. 336.
11. Π. Τρεμπέλα, Επί της Οικουμενικής Κινήσεως..., σελ. 25.
12. Ιω. Καρμίρη, Ορθόδοξος Εκκλησιολογία, σελ. 269.
13. Π. Τρεμπέλα, Δογματική, τόμος β΄, σελ. 353.
14. Χ. Ανδρούτσου, Μελέται και Διατριβαί, τόμος α΄, σελ. 88.
15. Χ. Ανδρούτσου, Δογματική, σελ. 262.
16. Χ. Ανδρούτσου, Συμβολική, σελ. 104.
17. Α. Θεοδώρου, Η intercommunio εξ επόψεως Ορθοδόξου Συμβολικής, σελ. 10.
18. Ιω. Καρμίρη, Ορθοδοξία και Παλαιοκαθολικισμός, τόμος β΄, σελ. 27.
19. Π. Μπρατσιώτου, το κύρος των αγγλικανικών χειροτονιών, σελ. 107.
20. Α. Δελήμπαση, Η αίρεσις του Οικουμενισμού, σελ. 114.
Άγνοια και Πλάνη: Αίτια, Συνέπειες, Θεραπεία. Διδασκαλία από την Φιλοκαλία
α. Αίτια της αγνοίας
Αιτία είναι το ταπεινό και γήινο φρόνημα του ανθρώπου, η βοσκηματώδης ζωή όπως θα μας έλεγε ο Μ. Βασίλειος. Έτσι ο νους δεν μπορεί να αντιληφθεί τις θεϊκές πραγματικότητες και καταστάσεις.
Έτσι η άγνοια είναι καρπός της αμαρτίας, της πτώσεως του ανθρώπου και της υποδουλώσεώς του στο θέλημα του, της απομακρύνσεώς του γενικά από τον Θεό. Όποιος ξέπεσε από τη θεϊκή αγάπη, μέσα του έχει ως κυρίαρχο τον νόμο της σάρκας.
Η κατάσταση αυτή δεν του επιτρέπει να φυλάξει οποιαδήποτε εντολή του Θεού. Και επειδή αντί για τις αρετές προτίμησε την φιλήδονη ζωή, τελικά, αντί για τη γνώση του Θεού επισύρει πάνω του την άγνοια του Θεού, τονίζει ο Άγιος Μάξιμος.
Η αμέλειά μας να γνωρίσουμε τις δωρεές Του μας έφερε σε ραθυμία και αυτή μας παρέδωσε στη λησμοσύνη, από την οποία κυριάρχησε πάνω μας η άγνοια (Όσιος Μάρκος).
β. Συνέπειες
Η άγνοια χωρίζει την ψυχή από την ένωση της με τον Θεό. Κάνει ολόκληρο τον άνθρωπο παράλογο και αναίσθητο. Εκείνος που πέφτει στην άγνοια δεν γνωρίζει τα κρίματα του Θεού…
Με αυτούς που τον ελέγχουν μαλώνει και όσους τον συγχωρούν τους θεωρεί ανόητους.
Όταν γίνεται πλούσιος, φέρνεται αλαζονικά και όταν φτωχαίνει υποκρίνεται.
Όταν καλοπερνάει, πέφτει σε διάφορες ασέλγειες και ακατονόμαστες πράξεις, και όταν κακοπερνάει, κλαίει την μοίρα του.
Αν λοιπόν κανείς δεν αποκτήσει με τη χάρη του Θεού τη γνώση της αλήθειας και το φόβο του Θεού, όχι μόνον από τα πάθη του, αλλά και από όσα λυπηρά του συμβαίνουν τραυματίζεται βαρεία.
Αυτές είναι μερικές από τις συνέπειες της άγνοιας στον ψυχικό κόσμο του ανθρώπου.
Ο Άγιος Μάξιμος μας λέει ότι η άγνοια φταίει για τη φιλαυτία και την τυραννία.
Η άγνοια είναι αιτία της φιλοδοξίας και της φιλαργυρίας.
Ο όσιος Θεόδωρος ο Εδέσσης λέει χαρακτηριστικά: Επομένως πρέπει να φροντίσεις για το πρώτο αγαθό, να αποκτήσεις ορθή ιδέα για τα όντα και κατόπιν να δώσεις φτερά στη βούληση, για να πετάξεις προς το πρώτο αγαθό, να καταφρονήσεις όλα τα παρόντα και να πληροφορηθείς για τη μεγάλη τους ματαιότητα.
γ. Η αγνοία και η πλάνη
Η άγνοια ευθύνεται και για την πλάνη και για την αίρεση.
Η άγνοια γεννά την οίηση και αυτή την πλάνη. Μπορούμε να πούμε ότι η άγνοια ισοδυναμεί με την πλάνη. Την άγνοια εκμεταλλεύεται ο πλανών την οικουμένην διάβολος.
Ο διάβολος είναι εισηγητής και συνεργός όχι μόνο στην δημιουργία της άγνοιας, αλλά και της πλάνης με οποιαδήποτε μορφή και αν εμφανίζεται αυτή στο χώρο της πνευματικής ζωής.
Η μεγάλη αντίπαλος της αλήθειας, αυτή πού τραβά σήμερα τους ανθρώπους στην απώλεια, είναι η πλάνη. Εξαιτίας της κυριάρχησε στις ψυχές των ράθυμων η σκοτεινή άγνοια και τους αποξένωσε από τον Θεό.
Αυτοί δεν αναγνωρίζουν ως Θεό τον Χριστό, ο όποιος μας αναγέννησε και μας φώτισε, ή Τον πιστεύουν και Τον αναγνωρίζουν απλώς και μόνο στα λόγια και όχι στην πράξη.
Πιστεύουν ότι μόνο στους παλιούς φανερωνόταν ο Θεός, όχι όμως και σε εμάς. Νομίζουν πως οι μαρτυρίες της Γραφής περί Θεού δεν αφορούν αυτούς, αλλ’ άλλους η εκείνους που τις έγραψαν και βλασφημούν την περί Θεού διδασκαλία, αφού απαρνούνται την αληθινή και με επίγνωση ευσέβεια.
Τις Γραφές τις διαβάζουν σωματικά μόνο, για να μη πω Ιουδαϊκά, και απαρνούνται την δυνατότητα της εδώ αναστάσεως του ανθρώπου μέσω της ψυχής, επιθυμώντας να κατοικούν στον τάφο της αγνωσίας.
Στην πλάνη λοιπόν υπάρχουν τα τρία αυτά πάθη: απιστία, πονηρία και ραθυμία. Αυτά γεννούν και υποστηρίζουν το ένα το άλλο. Η απιστία δηλαδή είναι δάσκαλος της πονηρίας, η πονηρία είναι σύντροφος της ραθυμίας, της οποίας σύμβολο είναι η οκνηρία.
Η αντιστρόφως η ραθυμία γεννά την πονηρία, όπως είπε ο Κύριος: Πονηρέ δούλε και οκνηρέ. Η πονηρία είναι μητέρα της απιστίας. Γιατί κάθε πονηρός είναι άπιστος, και όποιος δεν πιστεύει, δεν έχει φόβο Θεού.
Από την απιστία τώρα, γεννιέται η ραθυμία, η μητέρα της καταφρονήσεως, από την οποία αμελείται κάθε καλό και διαπράττεται κάθε κακό.
δ. Θεραπεία
Την άγνοια, πολέμησε την με την φωτισμένη γνώση, με την οποία η ψυχή ξαναξυπνάει και διώχνει από πάνω της το σκοτάδι της άγνοιας.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ακολουθώντας τη γνήσια ορθόδοξη παράδοση, θεωρεί απαραίτητη την παρουσία του Γέροντα, του Πνευματικού, που θα οδηγήσει τον άλλον στον ασφαλή δρόμο της σωτηρίας, Ει τις θέλει απαλλαγήναι τούτου, μη πιστευέτω τω εδίω λογισμώ, αλλ’ ερωτάτω γέροντα….
Η άρσις της άγνοιας είναι χάρισμα του Θεού. Δίνεται σε όσους αγωνίζονται και προσπαθούν.
Ο Θεός βλέποντας την προσπάθεια που καταβάλλει ο άνθρωπος, του αφαιρεί το σύννεφο πού καλύπτει το νου του και δεν μπορεί να βλέπει καθαρά, του αφαιρεί δηλαδή την άγνοια και του χαρίζει τη γνώση του εαυτού του, την γνώση των μυστηρίων και της αληθείας του.
«ΜΕΤΑ-ΠΑΤΕΡΙΚΗ» Ἢ «ΝΕΟ-ΒΑΡΛΑΑΜΙΤΙΚΗ» ΘΕΟΛΟΓΙΑ; ΑΓΝΟΙΑ Ἢ ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ; | Χριστιανικὴ Βιβλιογραφία
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ (ΑΓΝΟΙΑ, ΛΗΘΗ, ΡΑΘΥΜΙΑ)
«Στην δική μας περίπτωσι υπάρχουν τρεις δυνατοί και ισχυροί γίγαντες, πάνω στους οποίους στηρίζεται όλη η εχθρική δύναμις του νοητού Ολοφέρνη (του διαβόλου) όταν αυτοί πέσουν κάτω και νεκρωθούν, εύκολα θα εξασθενήση όλη η δύναμις των πονηρών πνευμάτων. Αυτοί οι τρεις γίγαντες είναι: Η αγνοία, μητέρα όλων των κακών, η λησμοσύνη, αδελφή, βοηθός και συνεργάτις της άγνοιας, και η ραθυμία, η οποία υφαίνει το σκοτεινό και μαύρο σύννεφο για ένδυμα και σκέπασμα της ψυχής και η οποία στηρίζει και δυναμώνει τις άλλες δύο και τις δίνει ύπαρξι και φυτεύει στην αμελέστατη ψυχή την κακία και τη στερεώνει.
Από τη ραθυμία, τη λησμοσύνη και την άγνοια δυναμώνουν τα υποστυλώματα των λοιπών παθών και μεγαλώνουν. Διότι με το να είναι αυτές οι τρεις κακίες η μία βοηθός της άλλης, αποδεικνύονται ισχυρές δυνάμεις και δυνατοί άρχοντες του πονηρού διαβόλου μέσω των οποίων ο στρατός των πονηρών πνευμάτων επιστρέφει και υποστηρίζεται και μπορεί να εκτελή τις πονηρές βουλές του, και χωρίς αυτές δεν μπορούν να υπάρξουν όσα είπαμε πριν.
Αν λοιπόν θέλης να νικήσης τα πάθη που αναφέραμε πριν και να κατατροπώσης με ευκολία το στρατό των νοητών αλλοφύλων, αφού συμμαζευτής στον εαυτό σου με την προσευχή και με τη βοήθεια του Θεού και αφού βυθισθής στα βάθη της καρδιάς σου, ξετρύπωσε αυτούς τους τρεις δυνατούς γίγαντες του διαβόλου, τη λησμοσύνη, τη ραθυμία και την άγνοια, που είναι υποστυλώματα των δαιμόνων, μέσω των οποίων επιστρέφουν τα λοιπά πάθη της κακίας και ενεργούν και ζουν και δυναμώνουν στις ψυχές των αμαθών και φιληδόνων. Και με πολλή προσοχή και επιμέλεια του νου και με τη θεία βοήθεια, και αφού βρης αυτές τις μεγάλες κακίες που οι άλλοι τις αγνοούν και ούτε φαντάζονται ότι υπάρχουν, αυτές που είναι πιο καταστρεπτικές από όλα τα άλλα κακά, πολέμησέ τες με τα όπλα της δικαιοσύνης, που είναι αντίθετα σε αυτές.
Τη λησμοσύνη πολέμησέ την με την αγαθή μνήμη, που είναι αιτία όλων των καλών. Την άγνοια, πολέμησέ την με την φωτισμένη γνώσι, με την οποία η ψυχή ξαναξυπνάει και διώχνει από πάνω της το σκοτάδι της άγνοιας.
Την ραθυμία πολέμησέ την με την προθυμία που είναι όπλο άριστο να βάλη σε ταξί και να σπρώξη την ψυχή προς τη σωτηρία...». (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ (ΑΓΝΟΙΑ, ΛΗΘΗ, ΡΑΘΥΜΙΑ) / ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΣ (ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ)
Άγνοια (θεολογία) - Βικιπαίδεια
Στραβός, στραβό οδήγαγε, βρήκαν το φως στο λάκκο
Περί άγνοιας και αμάθειας
Το φοβερότερο είδος της άγνοιας είναι, το να νομίζει κανείς ότι γνωρίζει κάτι, που δεν το γνωρίζει. ~ Πλάτων
+ Ο άνθρωπος πράττει το κακό από άγνοια. ~ Σωκράτης ~
+ Είναι αδύνατο για έναν άνθρωπο να μάθει αυτά που νομίζει, ότι ήδη ξέρει. ~ Επίκτητος ~
+ Η ύψιστη μορφή άγνοιας, είναι όταν απορρίπτεις, κάτι που δεν ξέρεις τίποτε γι' αυτό. ~ Ντύερ ~
+ Το πρόβλημα με τους περισσότερους ανθρώπους, είναι ότι ξέρουν πολλά πράγματα, που δεν είναι σωστά. ~ Μπίλινγκς ~
+ Το να συνειδητοποιήσεις ότι έχεις άγνοια των γεγονότων, είναι ένα μεγάλο βήμα προς τη γνώση. ~ Ντισραέλι ~
+ Τα λίγα που ξέρω, τα οφείλω στην άγνοιά μου. ~ Γκιτρύ ~
+ Περισσότερα είναι τα άχρηστα πράγματα που ξέρουμε, από τα αναγκαία που αγνοούμε. ~ Βώβεναργκ ~
+ Όταν ένας ιατρός λέει στον ασθενή: ''Έχετε πυρετό, για σήμερα δεν θα φάτε και δεν θα πιείτε τίποτε'', ο ασθενής τον πιστεύει, τον ευχαριστεί και τον πληρώνει. Όταν όμως ένας φρόνιμος λέει στον αμαθή: ''Οι επιθυμίες σου είναι κακές, η γνώμη σου εσφαλμένη'' ο αμαθής προσβάλλεται και αντιδράει.
Η διαφορά έγκειται, στο ότι ο ασθενής αναγνωρίζει και αισθάνεται την ασθένειά του, ενώ ο αμαθής δεν την καταλαβαίνει...
+ Δεν είναι τόσο φοβερό, το να αγνοείς εκείνα που πρέπει να γνωρίζεις, όσο το να μην ενδιαφερθείς να μάθεις εκείνα που αγνοείς και πρέπει να μάθεις.
+ Το κακό της άγνοιας είναι ότι αγνοεί κανείς την άγνοιά του.
+ Η άγνοια είναι είναι τριών ειδών: α) το να μην γνωρίζει κανείς τίποτε β) το να μην γνωρίζει κανείς καλά, αυτό που γνωρίζει και γ) το να γνωρίζει κανείς κάτι, που δεν πρέπει να το γνωρίζει.
+ Η άγνοια φλυαρεί.
+ Σκυλί που δεν ξέρει να γαβγίζει, σέρνει πίσω του το λύκο.
+ Στραβός, στραβό οδήγαγε, βρήκαν το φως στο λάκκο.
+ Δεν πήρε μυρωδιά.
+ Έχει μαύρα μεσάνυχτα.
+ Στο βασίλειο του τυφλού, βασιλεύει ο μονόφθαλμος.
+ Τον στραβό στο Στραβοχώρι, πρωτομάστορα τον κάνουν.
+ Χειρότερη από την αμάθεια είναι η ημιμάθεια. ~ Αρχαίο γνωμικό ~
+ Τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθυνον πεσούνται.[Εάν ένας τυφλός οδηγεί ένα άλλον τυφλό, θα πέσουν και οι 2 σε βαθύ λάκκο.] ~ Κατά Ματθαίον 15,14 ~
+ Ότι ούτως εστί το θέλημα του Θεού, αγαθοποιούντας φιμούν την των αφρόνων ανθρώπων αγνωσίαν. [Διότι αυτό είναι το θέλημα του Θεού: Με την αγαθοεργία να αποστομώνετε την άγνοια, των ανόητων ανθρώπων.] ~ Α' Πέτρου 2,15 ~
+ Τον πρότερον όντα βλάσφημον και διώκτην και υβριστήν· αλλ' ηλεήθην, ότι αγνοών εποίησα εν απιστία. [Εμένα (τον Απόστολο Παύλο), που ήμουν προηγουμένως βλάσφημος του Αγίου ονόματός Του, διώκτης και υβριστής του έργου Του και της Εκκλησίας Του. Αλλά ελεήθηκα από τον Θεό, διότι όσα τότε έκανα, τα έκανα εξ αγνοίας, βρισκόμενος στην κατάσταση της απιστίας.] ~ Προς Τιμόθεον Α' 1,13 ~
+ Όποιος έχει άγνοια του Θεού, περνάει από δρόμο που έχει και στις δύο πλευρές του γκρεμό και εύκολα ανατρέπεται από κάθε άνεμο. Όταν τον επαινούν, το παίρνει πάνω του και όταν τον κατηγορούν, πικραίνεται. Όταν καλοπερνάει, προβαίνει σε ασέλγειες και ακατανόμαστες πράξεις και όταν κακοπερνά, κλαίει την μοίρα του. Όταν έχει αντίληψη καλή το δείχνει και όταν δεν καταλαβαίνει, καμώνεται πως κατάλαβε. Όταν γίνεται πλούσιος δείχνεται αλαζονικός και όταν φτωχαίνει, υποκρίνεται. Αν χορτάσει καλά, γίνεται θρασύς και όταν νηστεύει τον κυριεύει η κενοδοξία. Μ' αυτούς που τον ελέγχουν, μαλώνει και θεωρεί ανόητους, όσους τον συγχωρούν. ~ Άγιος Μάρκος ο Ασκητής ~
+ Όλων των κακών προηγείται η άγνοια. Διότι όποιος αγνοεί την ενέδρα των εχθρών δαιμόνων, σφάζεται εύκολα και όποιος δεν γνωρίζει τις αιτίες των παθών, καταπίπτει ευκόλως. Η άγνοια, είναι ο πρώτος και κύριος γίγαντας του διαβόλου. ~ Άγιος Μάρκος ο Ασκητής ~
+ Η άγνοια στον Νόμο του Θεού, κάνει τον άνθρωπο να αντιλέγει στα ωφέλιμα. Και όταν αποθρασύνεται, αυξάνει την προϋπάρχουσα κακία. ~ Άγιος Μάρκος ο Ασκητής ~
+ Η άγνοια του Θεού, είναι θάνατος της ψυχής. ~ Μέγας Βασίλειος ~
+ Κανένας να μην προφασίζεται άγνοια γύρω από το καλό. Διότι μέσα μας είναι σπαρμένος ο φυσικός νόμος (συνείδηση), που μας υποδεικνύει να είμαστε φίλοι του καλού και ξένοι προς τα βλαβερά και κακά. ~ Μέγας Βασίλειος ~
+ Καλύτερα να αγνοείς παντελώς κάτι, παρά να το μαθαίνεις εσφαλμένα. Γιατί το πρώτο δεν μπορεί να κατηγορηθεί, ενώ το δεύτερο απεστερείται συγγνώμης. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~
+ Η άγνοια του εαυτού μας είναι αποτέλεσμα διεφθαρμένης προαιρέσεως. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~
+ Η γνώση της άγνοιας γίνεται αφορμή, για να μελετήσει κάποιος και να γίνει σοφός. ~ Ιερός Χρυσόστομος ~
+ Πώς είναι δυνατόν και λογικό, οι μεν γίδες και τα πρόβατα καθώς και όλα τα άλογα ζώα, να γνωρίζουν ποιά χόρτα είναι κατάλληλα προς διατροφή και ποιά επιβλαβή και με μεγάλη προσοχή να απομακρύνονται από τα δεύτερα και να τρέχουν με ορμή στα πρώτα, ενώ ο άνθρωπος, το λογικό ζώο, να αγνοεί τί είναι καλό και τί είναι πονηρό; ~ Ιερός Χρυσόστομος ~
+ Μην κατηγορείς τον εαυτόν σου για όσα αγνοείς χωρίς να φταις, αλλά για όσα παραμελείς να μάθεις. ~ Ιερός Αυγουστίνος ~
+ Ο Θεός δεν μας άφησε σε πλήρη άγνοια, διότι η επίγνωση ότι υπάρχει Θεός, μας έχει δοθεί από τον Θεό και ενυπάρχει στον καθέναν από εμάς. ~Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός ~
+ Αυτός που δεν γνωρίζει τον Θεό είναι ανόητος και το φως της γνώσης, δεν τον έχει φωτίσει ακόμα. Αυτός που δεν γνωρίζει τον Θεό, είναι γεμάτος από κάθε είδους κακία. Αυτός που δεν γνωρίζει τον Θεό, είναι ο πιο δυστυχής από όλους τους ανθρώπους. Ζει δυστυχισμένος και πορεύεται προς τον θάνατο απελπισμένος. Ο τάφος, είναι το παντοτινό του φόβητρο... ~ Άγιος Νεκτάριος ~
+ Το να μην γνωρίζεις είναι αμάθεια, αλλά το να μην θέλεις να μάθεις είναι υπερηφάνεια. ~ Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος ~
Μόνος σου ΦΩΤΙΕ καταδικάζεσαι μόνος σου βγάζεις τα μάτια .Όσο θα λες την πρόταση Όχι στο Οικουμενισμό όχι στις παρατάξεις των Γοχ
, είσαι αὐτοκατάκρῐτος: -ον, ὁ ἀφ’ ἑαυτοῦ κατακρινόμενος, Ἐπιστ. π. Τιτ. γʹ, 11, Ἐκκλ. Γιατί ενώ καταδικάζεις την αίρεση και το σχίσμα πήγες και χειροτονήθηκες από αυτούς , τους σχισματο αιρετικούς . Άρα μόνος σου το λες ότι δεν είσαι έγκυρος.Αλλιώς πρέπει να μας αποδείξεις ότι ο πνευματικός σου , ο δεσπότης σου που σε χειροτόνησε και οι όλοι από πάνω, μέχρι την κορυφή , είναι όλοι καθαροί από την αίρεση και τα σχίσματα για να έρθουμε πάλι σε σένα.Γιατί απ ενεργοποιήσατε τα σχόλια ; στο διαδίκτυο ; δεν θέλετε διάλογο όπως οι Οικουμενιστες και εσείς μονότερμα μας παίζεται.
ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΡΥΦΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΦΩΤΗ ΚΑΙ ΚΛΕΟΜΕΝΗ
Οι Οικουμενιστές ρασοφόροι δεν επιθυμούν τη διόρθωση τους….
Κισσάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος: «Εσύ, μια λαϊκιά, θα κάνεις έλεγχο σε μένα, τον επίσκοπο;»
Λίγες μέρες μετά την είδηση της χειροτονίας της διακόνισσας στη Ζιμπάμπουε και πηγαίνοντας σε εκκλησία χωριού της επαρχίας Σελίνου και συγκεκριμένα στην Κάντανο, ήρθαμε αντιμέτωποι με το εξής θέαμα: Κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας βλέπουμε μια κυρία να μπαίνει μέσα στο ιερό. Φορώντας ένα ράσο, παραμένει στο ιερό εξυπηρετώντας τον ιερέα, παρόλο που βρίσκονταν εκεί άλλοι δύο άντρες που διακονούσαν.
Η αρχική σκέψη πως πρόκειται για κάποια…κουζουλή έφυγε και καταλάβαμε ότι κάτι άλλο συμβαίνει εδώ. Στην ερώτησή μου προς την ίδια γιατί βρίσκεται εκεί, απάντησε ότι εδώ και δέκα χρόνια ο δεσπότης της διάβασε μια ευχή και της επέτρεψε να διακονεί στο ιερό ακόμη και κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας.
Λίγο αργότερα κρατώντας τη λαμπάδα, βγήκε πρώτη πρώτη στη Μικρή και στη Μεγάλη Είσοδο και αργότερα την είδαμε να στέκεται δίπλα στον ιερέα, στη δεξιά πλευρά της Αγίας Τράπεζας βοηθώντας τον να ετοιμάσει τη Θεία Κοινωνία.
Μιλώντας αργότερα με τον ιερέα μου είπε πως δε θα μπορούσε αυτός να κρίνει την απόφαση του δεσπότη.
Θέλοντας να το επιβεβαιώσω και μετά από πολλές προσπάθειες κατάφερα να επικοινωνήσω τηλεφωνικά με τον σεβασμιώτατο κ. Αμφιλόχιο και να τον ρωτήσω αν όντως έτσι έχουν τα πράγματα μου απάντησε «ναι, ποιο το πρόβλημα;»
Στο γεγονός πως πολλοί άνθρωποι σκανδαλίζονται με αυτήν την καινοτομία και ρωτώντας τον πού στηρίζει αυτή την ενέργεια, μού απάντησε με πολύ απότομο τρόπο, πως, αν σκανδαλίζομαι, να το πω στον πνευματικό μου και πρόσθεσε: «Εσύ, μια λαϊκιά, θα κάνεις έλεγχο σε μένα, τον επίσκοπο;» Και λέγοντας πως δεν έχει άλλο χρόνο στη διάθεσή του, το έκλεισε.
Δεν μπορούμε πια να ρωτήσουμε γιατί στην εκκλησία δεν υπάρχει η τάξη που υπήρχε παλιά με τις θέσεις γυναικών και αντρών, ούτε γιατί σχεδόν παντού οι γυναίκες ανέβηκαν στα ψαλτήρια χωρίς να υπάρχει πραγματική ανάγκη, να μην μπορούμε να ζητήσουμε ευγενικά να μας εξηγήσει ο επίσκοπος πού στηρίζει κάποια ενέργειά του που μας φαίνεται πως δεν συνάδει με τα όσα γνωρίζουμε έως τώρα;
Ελπίδα Μπάρκα
Μια λαϊκιά