Tijdens het avondgebed waren er opvallend veel kinderen aanwezig. Zij zongen uit volle borst mee. Als prior Alois naar achteren komt lopen, hoopte ieder kind dat het uitverkoren zou zijn om bij hem te komen zitten. Dat is in iedere viering heel gebruikelijk. Afwijkend van de vieringen van andere jaren is dat er in het begin liederen gezongen werden zònder begeleiding van instrumentalisten. Wel met ondersteuning van een extra groot koor waar ikzelf ook deel vanuit maakte tijdens de repetitie. Dan spreek ik over een koor van 300 mensen!

Naast de dagelijkse gebruikelijke drie vieringen, de evangelie-uitleg en de samenkomsten, werd ook de film over het leven van frère Rogier getoond. De broeder die de film toonde, vertelde dat hij naast frère Rogier zat op het moment dat hij door een verwarde Roemeense vrouw met een mes in zijn hals werd neer gestoken. Opvallend was dat er geen bloedsporen op zijn kleding te zien waren. Slechts een beetje bloed uit zijn neus. De bloedingen zijn kennelijk naar binnen geslagen. De broeder was er nog steeds erg van onder de indruk. Je zag ook dat frère Rogier met veel wereldgeestelijken contact had gehad. Paus Johannes XXIII noemde hem zelfs een profeet. Hij streefde naar contact met jongeren. Hoe bestaat het eigenlijk dat er wekelijks 4 à 5000 jongeren naar Taizé komen. Deze week waren er veel jongeren uit Zuid-Korea en U.S.A.

Zijn er eigenlijk verschillen tussen een ‘gewone week’ in Taizé en een ‘Goede Week’?

Ja, die zijn er zeker. Het grote verschil was dat alle gezangen in een langzamer tempo gezongen werden. Meestal zonder begeleiding. Alles werd zo eenvoudig mogelijk gehouden. Het ging met veel stilte en respect gepaard. Met eerbied en devotie, ook emotie, vooruitlopend op ‘Goede Vrijdag’. Respect voor de viering en voor elkaar.

Inmiddels waren er op donderdag 5000 mensen aanwezig uit alle windstreken. Op ‘Witte Donderdag’ vond er een voetwassing plaats door de broeders bij een willekeurig aantal aanwezigen in de kerk als symbool voor de voetwassing van Jezus bij zijn leerlingen. ‘Goede Vrijdag’ werd geheel aan de verering van het kruis gewijd. Op Paaszaterdag begaven duizenden mensen zich naar de heuvels van Taizé waaronder alle broeders (ruim 100) met de icoon van de plaats waar Jezus gestorven was, voorop. Er werden vele liederen gezongen en er was een meters hoog paasvuur. Eerste Paasdag was het hoogtepunt. ’s-Morgens om half zeven was de eucharistieviering. Een prachtige viering met mooie gezangen en duizenden kaarsjes. Tevens werd er in deze viering een broeder ‘zijn gelofte’ afgenomen t.o.v. iedereen. Nadat hij de ring overhandigd had gekregen, ontstond er een spontaan, luid applaus. De tranen liepen bij velen over de wangen. Men liet ze de vrije loop uit blijdschap maar ook als ontlading van de intense meebeleving van afgelopen week. Er was in die week zoveel door je heen gegaan, dat alle indrukken nog diep in je voortleefden.

Ria Klerx