ลิ้นมังกร

ลิ้นมังกร

ชื่อวิทยาศาสตร์: Sansevieria trifasciata Prain

ชื่อสามัญ: Snake plant, Mother-in-low’s tongue

ชื่ออื่น: ลิ้นแม่ยาย

วงศ์: ASPARAGACEAE

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์

ต้น ไม้ล้มลุกอายุหลายปี มีไหลใต้ดิน เป็นข้อปล้องสั้นๆ

ใบ แข็งหนาตั้งตรง รูปใบหอก บางครั้งบิดเล็กน้อยหรือบิดเป็นเกลียว ปลายเรียวแหลม ขอบเรียบ สีเขียวเข้มถึงเขียวอมเทา มีแถบสีเขียวอ่อนพาดขวางเป็นระยะตลอดความยาวใบ มักมีลวดลายอยู่ที่แผ่นใบ

ข้อมูลทั่วไป

ถิ่นกำเนิดในแอฟริกาใต้

การปลูกเลี้ยงและการใช้ประโยชน์

การปลูกเลี้ยง

ต้องการน้ำน้อย ทนแล้ง ชอบปานกลาง-แดดจัด

การขยายพันธุ์

ปักชำ แยกกอ

การใช้ประโยชน์ : สรรพคุณทางยา ใบ ของลิ้นมังกรมีรสขม มีสรรพคุณแก้อาการเจ็บคอ บำรุงปอด แก้โรคติดเชื้อในบางระบบทางเดินหายใจส่วนบน ใบใช้ตำหรือขยี้แล้วนำไปทาหรือพอกบริเวณแผลที่อักเสบช่วยให้ทุเลาอาการลงได้


ปลูกเป็นไม้ประดับ ไม้มงคล

ความมงคล: คนไทยโบราณเชื่อว่า บ้านใดปลูกต้นลิ้นมังกรไว้ประจำบ้านจะช่วยป้องกันภยันตรายจากสิ่งแวดล้อมภายนอกได้ เพราะลิ้นมังกรบางคนเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า หอกพระอินทร์ ซึ่งเป็นอาวุธชนิดหนึ่งที่พระอินทร์ใช้ในการต่อสู้และปกป้องศัตรูจากภายนอก หลายคนจึงเชื่อว่าลิ้นมังกรเป็นไม้ที่มีความศักดิ์สิทธิ์ เป็นไม้ที่มีความสำคัญของพระอินทร์ในสมัยพุทธกาล นอกจากนี้บางคนเชื่อว่าการปลูกลิ้นมังกรบริเวณรอบรั้วบ้านจะช่วยป้องกันไม่ให้งูหรือสัตว์เลื้อยคลานที่เป็นอันตรายเข้ามาได้เนื่องจากลิ้นมังกรเป็นไม้ประดับที่มีใบขึ้นเบียดกันหนาแน่น และบางสายพันธุ์มีขอบใบที่เรียบเป็นลักษณะที่สัตว์เลื้อยคลานบางประเภท รังเกียจ

*ลิ้นมังกรมีคุณสมบัติ ช่วยฟอกอากาศบริเวณรอบ ๆ ให้มีคุณภาพมากขึ้น ช่วยดูดซับสารพิษ ไอระเหยประเภทฟอร์มาลดีไฮด์ โทลูอีน เบนซิน คลอโรฟอร์ม ก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์ และสารพิษอื่น ๆ ที่มาจากสีทาบ้าน เฟอร์นิเจอร์ เครื่องถ่ายเอกสาร เป็นต้น

ขอขอบคุณข้อมูลจาก [http://www.nanagarden.com/ลักษณะพฤกษศาสตร์ของลิ้นมังกร-10317-13.html ]

รวบรวมและเรียบเรียง้อมูลโดย ห้องสมุดประชาชนอำเภอหาดใหญ่