Koszula i spodnie

Koszula

Koszula, której aktualnie używam, jest efektem mojego drugiego podejścia do tej części stroju. Pierwszą uszyłem z fabrycznie tkanego, chemicznie barwionego na boleśnie bordowy kolor lnu - nie dość, że wyglądała bardzo niewiarygodnie, to jeszcze w dodatku była za ciasna pod pachami, a zdecydowanie za szeroka na ramionach. Nauczyłem się jednak co nieco. Przy szyciu drugiej koszuli miałem w głowie ultra-historyczny plan. Satysfakcja po wielu dniach szycia stroju z ręcznie tkanego lnu przy pomocy kościanej igły, nierzadko wieczorami przy świetle świecy, była naprawdę niesamowita.

Koszula ma bardzo prostą budowę. Do tułowia wyciętego z jednego fragmentu materiału doszyte są rękawy zwężane od pachy, z małymi klinami pod samymi pachami. Na wysokości pasa zaczynają się rozcięcia, które zapewniają swobodę ruchu. Koszula jest dość długa, bo sięga do połowy uda - takie wyglądają dobrze w zestawie z ozdobnym pasem i kaftanem, do którego szycia się przymierzam. Pod szyją rozcięcie spinam zwykle miedzianą spinką podkowiastą, dzięki czemu krawędzie lepiej zakrywają obojczyki, chroniąc tym samym przed otarciem ich pasem mieczowym.