Öğrenme ile ilgili olarak yapılan araştırmalar öğrenmelerinin çoğunun görsel betimlemeler yoluyla gerçekleştiğini göstermektedir. Görsel öğeler;
Öğrenme etkinliklerinde bir görsel öğenin kullanılması öğrenmelerin gerçekleşeceğinin garantisini vermez. Öğrencilere görsel öğenin doğru bir şekilde anlaşılması ve yorumlanmasında rehberlik yapılmalıdır.
Çocuklar 12 yaşına kadar görsel öğeleri bir bütün yerine, bölüm bölüm yorumlama eğilimindedirler. Örneğin; kendilerine gösterilen bir resimde ne gördükleri sorulduğunda resimdeki birçok ayrıntıyı gözden kaçırabilirler. Daha büyük yaştaki çocuklar ise resmi bir bütün olarak algılamakta ve resmin vermek istediği mesaj ile ilgili bir sonuca ulaşabilmektedir.
Bir görsel öğenin yorumlanmasında bireyin kültürel geçmişinin de önemli bir etkisinin olabileceği unutulmamalıdır.
Yaş ilerledikçe karmaşık resim ve çizimler tercih edilmektedir.
Gerçekçi (Realistik) Görseller: Gerçekçi görseller, üzerinde durulan nesneyi gerçek nesneyi gösterir.
Örnek: Bir arabanın fotoğrafı gerçekçi bir görsel olarak kullanılabilir. Ancak hiçbir fotoğraf veya simge tamamen gerçekçi olamaz.
Benzeşik (Analojik) Görseller: Bir kavramı veya konuyu açıklamak için o kavrama benzer başka bir kavramla ilgili bir şey göstererek benzerliklere dikkat çekme işlevini görürler.
Örnek: Körfez kavramını anlatırken bir koy fotoğrafından faydalanabiliriz.
Şematik (Organizasyonel) Görseller: Akış şemaları, grafikler, haritalar, şematik ve sınıflama çizelgelerini kapsar. Bu tür görseller, kavramlar ve ana noktalar arasındaki ilişkileri göstererek öğrenilen konunun içerik yapısını görmelerine yardımcı olur.
Yazı Tipi (Harf Stili): Bir materyalde kullanılan yazı tipi görseldeki diğer unsurlarla uyum içinde olmalıdır. Öğretim amaçlı görsellerde süslü yazı tipleri yerine düz yazı tipleri seçilmelidir. Yazı tipi tasarımcının tercihine bağlıdır. Amaç yazıların kolay okunabilir olmasıdır.
Stil Sayısı (Stil Çeşitliliği) : Bir görselde veya arka arkaya kullanılacak bir grup görselde ikiden fazla yazı tipi kullanılmamalıdır. Etkili bir iletişim için “kalın”, “Yatık”, “Altı Çizili”, “Yazı Boyutu” gibi biçimlemeler en fazla dört çeşit ile sınırlandırılmalıdır. Bir görselde iki farklı yazı tipi, metinlerin bir kısmı “yatık”, bir kısmı “altı çizili”, değişik yazı boyutları ve vurgular için “kalın” biçimlemeleri kullanılabilir.
BÜYÜK HARF: Bir metinde yazıların en iyi derecede okunabilir olmalarını sağlamak için yalnızca küçük harf ve ancak gerektiği yerlerde veya zorunlu durumlarda büyük harf kullanmak gerekir. Büyük harflerin fazlalığı okuma hızını düşürür.
BİR METİNDE YAZILARIN EN İYİ DERECEDE OKUNABİLİR OLMALARINI SAĞLAMAK İÇİN YALNIZCA KÜÇÜK HARF VE ANCAK GEREKTİĞİ YERLERDE VEYA ZORUNLU DURUMLARDA BÜYÜK HARF KULLANMAK GEREKİR.
Bir metinde yazıların en iyi derecede okunabilir olmalarını sağlamak için yalnızca küçük harf ve ancak gerektiği yerlerde veya zorunlu durumlarda büyük harf kullanmak gerekir.
Renk: Harflerin rengi arka planın (zeminin) rengiyle zıt bir renkte olmalıdır. Renk unsuru bu şekilde kullanmanın bir amacı metni okunabilir hale getirmek ve ayrıca gerektiğinde dikkatleri çekmek amacıyla gerekli yerlerde vurguya ihtiyaç duyuyor olmaktır.
Harf Boyutu (Punto): Bir bülten panosuna asılan bir metnin veya poster olarak hazırlanan bir metnin uzak bir mesafeden okunabilir olması beklenir. Bu konudaki yaygın uygulama, küçük harflerin boyutunun her 3 metrelik mesafe için 1,3 cm yüksekliğinde olmasıdır. Sınıf ortamında bu ölçü 4 cm’dir.
Harflerin Arasındaki B o ş l u k l a r: Harflerin arasındaki boşluğun ne kadar olması gerektiğine deneyerek karar vermek gerekir. Bunun nedeni de bütün harflerin aynı yapıda olmamasıdır. Örneğin, “A, I, K” gibi bazı büyük harflerin şekli düzensiz bir yapıya sahipken “H, M, N ve S” gibi bazı harfler dikdörtgen şeklinde ve “C, G ve O” gibi bazı harfler de daire şeklindeki bir yapıya sahiptir. Düzensiz görünüm ortadan kaldırmak için harfler arasında eşit düzeyde boşlukların (optical spacing) bırakılmalıdır.
Satırlar Arasındaki Boşluklar: Satırlar arasındaki boşluklar da okumayı kolaylaştırması veya zorlaştırması açısından önemlidir. Eğer satırlar birbirlerine çok yakın iseler belirli bir uzaklıktan net olarak okunamazlar. Eğer satırlar arasında çok boşluk varsa satırlar birbirinden kopukmuş gibi bir izlenim verirler. İyi okunabilir bir metin için satırlar arasında bırakılacak ideal boşluk miktarı (dikey boşluk) küçük harflerin boyutundan birazcık büyük olmalıdır.
Bir metindeki satırlar birbirlerine çok yakın olduğu zaman metni okumak zordur. Bu metinde satırlar arasında boşluk bırakılmamıştır.
Bir metindeki satırlar birbirlerinden çok uzak olduklarında metindeki ifadeler birbirlerinden kopukmuş gibi bir izlenim yaratır.
Eğer satırlar arasındaki uzaklık ortalama harf büyüklüğünden 1,5 kat büyük olursa metin rahat bir şekilde okunur. Burada olduğu gibi.