Stan czuwania

Stan czuwania

Kobiety śpiące, w letargu, zatopione w swych myślach, czuwające, czekające na… coś lub na kogoś, na przebudzenie?

Obrazy Kamili Gruszeckiej, bogate w gęste wzory kwiatów i roślinności, przywodzą na myśl bujne ogrody, płodną różnorodność natury. Embrionalne ułożenie kobiet sugeruje pierwotną czystość i niewinności, nieskalanie pierwszego człowieka w Edenie.

Jednakże obok tej wizualnej formy, tuż pod powierzchnią pulsuje erotyczne napięcie. Postaci zanurzone w snach, wizjach cielesności, same będące ich urzeczywistnieniem, co sugerowane jest przez rozrzucone włosy – symbol płodności i witalności – napięcie mięśni, dotykanie własnego ciała.

I choć przestrzenie obrazów wypełnione są po brzegi, to jednak bogactwu środków wyrazu towarzyszy poczucie pustki. Kobiety odziane we wzorzyste sukienki stapiają się z równie wzorzystym tłem. Stają się częścią tętniącego biologicznością bujnego ogrodu. Paradoksalnie pozorna kompletność i nagromadzenie szczegółów sugerują brak. Twarze kobiet tchną smutkiem, pustką i opuszczeniem. Czego zatem brak?

Kamila Gruszecka stworzyła serię obrazów w której najistotniejsza zdaje się być kobiecość – to właśnie kobiety stanową główny obiekt zainteresowania artystki. Czy zatem brakiem, który wyczuwamy w jej obrazach, może być brak pierwiastka męskiego? Nie ujrzymy go w warstwie wizualnej dzieła. Umiejscowiony jest on raczej w przestrzeni domysłów i niedopowiedzeń. Kobiecość jest dopełniana przez męskość, zatem można przypuszczać, że kobiety czuwają w oczekiwaniu na pojawienie się brakującego elementu.

Malarstwo Kamili Gruszeckiej jest bogate w znaczenia oraz rozmaite pola interpretacji. Stojąc wobec tej różnorodności możemy doszukiwać się kolejnych znaczeń. Czy kobiecość ukazana przez autorkę, nie jest kobiecością zdominowaną, czekająca na wyzwolenie z oczekiwań jej narzucanych? Czy nie tego oczekuje się od kobiet, by z jednej strony były niewinne a z drugiej seksualnie oczekujące? Czy nie daje się im do zrozumienia, że bez mężczyzn nie stanowią kompletnej, autonomicznej jednostki? Zatem stanem czuwania, w którym znajdują się kobiety z płócien Kamili Gruszeckiej, jest zniewolenia przez ciągle obowiązujące kulturowe wzorce.

Martyna Wypych

State of Vigilance

Women sleeping, in lethargy, immersed in their thoughts, vigilant, waiting for... something or someone, for awakening?

Kamila Gruszecka's paintings, rich in dense floral patterns and vegetation, evoke lush gardens, fertile diversity of nature. The embryonic arrangement of women suggests primal purity and innocence, the unsullied state of the first human in Eden.

However, alongside this visual form, just beneath the surface pulses erotic tension. Figures immersed in dreams, visions of corporeality, being the realization of them themselves, as suggested by scattered hair - a symbol of fertility and vitality - muscle tension, touching their own bodies.

And although the spaces of the paintings are filled to the brim, a sense of emptiness accompanies the richness of expression. Women clad in patterned dresses blend with equally patterned backgrounds. They become part of the pulsating biological richness of the lush garden. Paradoxically, apparent completeness and accumulation of details suggest absence. The faces of women breathe sadness, emptiness, and abandonment. What then is lacking?

Kamila Gruszecka created a series of paintings in which femininity seems to be the most significant - it is precisely women who are the main object of the artist's interest. So could the absence we sense in her paintings be the lack of the male element? We will not see it in the visual layer of the work. It is rather located in the space of guesses and implications. Femininity is complemented by masculinity, so it can be assumed that women are vigilant awaiting the appearance of the missing element.

Kamila Gruszecka's painting is rich in meanings and various fields of interpretation. Faced with this diversity, we can look for further meanings. Is the femininity depicted by the author not dominated femininity, waiting to be liberated from the expectations imposed on her? Is it not expected of them to be innocent on the one hand and sexually expectant on the other? Are they not given to understand that without men they are not a complete, autonomous unit? Therefore, the state of vigilance in which the women of Kamila Gruszecka's canvases find themselves is one of enslavement by continuously prevailing cultural norms.

 
Martyna Wypych