Een Living Lab dat onderwijs verbindt met maatschappelijke uitdagingen. Door projecten te faciliteren kunnen zij samenwerken met studenten, die op hun beurt inwoners helpen die met deze uitdagingen te maken hebben.
Dit project richtte zich op het verbeteren van de levenskwaliteit in Utrecht Overvecht. Daar speelt een probleem dat wijst op een kloof tussen wat Wijkplaats aanbiedt en wat de gemeenschap daadwerkelijk nodig heeft.
Samenwerken met studenten, bewoners en professionals was enorm inspirerend. Iedereen had hetzelfde doel: elkaar helpen. De uitdaging was om een systeem te creëren dat de drempel verlaagt, zodat Wijkplaats en haar studenten gemakkelijker projecten en activiteiten kunnen ontwikkelen én het eenvoudiger wordt voor de bewoners van Overvecht om hieraan deel te nemen. Dit werd mogelijk gemaakt met het concept Get Specific, dat de workflow van Wijkplaats en haar studenten zal veranderen. Vervolgens ontstond de How Might We-vraag: Hoe kunnen we een systeem creëren dat het voor Wijkplaats en haar studenten makkelijker maakt om projecten en activiteiten te ontwerpen die aantrekkelijk zijn voor Overvecht? Dit gaf ons een duidelijke focus om ons concept te ontwerpen.
Na de ideatiefase werd een nieuw prototype geboren: Local Lens. Dit prototype is een tool met meerdere onderdelen. Allereerst is er de Local Lens zelf. Deze lens is zo ontworpen dat gebruikers eraan kunnen draaien. Op de lens staan verschillende stakeholders of doelgroepen afgebeeld. Er zijn drie verschillende lenzen en elke lens bevat meer specifieke opties. Je kunt het zien als een focal lens waarbij je inzoomt om meer detail te krijgen. Het idee is dat wanneer de gebruiker de lens draait, deze stopt bij één van de opties. De gebruiker kiest die optie en gaat door naar de volgende stap.
De tweede stap is het kiezen van een kaart uit een kaartspel. Dit kaartspel bevat vier verschillende gezondheidsthema’s, en de gebruiker is vrij om er één te kiezen. Op de achterkant van de kaart staat een onderwerp en een uitleg over hoe de gebruiker het project kan starten.
Ik denk dat deze tool echt impact kan maken bij Wijkplaats, omdat het hun projecten eenvoudig en duidelijk maakt. Het is een leuke en interactieve manier om een specifieke doelgroep en een gezondheidsthema te kiezen. Tegelijkertijd laat de tool ruimte voor creativiteit. Tijdens het testen van dit prototype vonden de studenten van Wijkplaats het erg nuttig. Eén van hen zei dat ze, in plaats van telkens naar Overvecht te moeten gaan om de juiste doelgroep te vinden, eenvoudig deze tool konden gebruiken, omdat de doelgroepen op de lenzen bekend zijn in Overvecht.
Concept tijdens de expositie presenteren
The Local Lens van het concept
Thema kaarten van het concept
Resultaten presenteren van de Co-Design sessie
Het proces van brainwriting
De concept-box
Ik had het gevoel dat ons team iemand miste die de leiding kon nemen. Daardoor gingen we in het begin wat traag van start. Ik probeerde een beetje de leiding te nemen door ons te begeleiden in de define- en ideate-fase, vooral bij de ideate-fase. Zoals je op de foto hierboven kunt zien, waren we aan het brainstormen en gebruikten we de methode Brainwriting. Hierbij schrijft iedere persoon een idee op een post-it en geeft deze door aan de volgende. Die persoon moet dan iets toevoegen aan dat idee om het interessanter te maken. We stopten wanneer een idee weer terugkwam bij de bedenker en deden daarna nog twee extra rondes, waarbij in elke ronde een nieuw idee werd gestart.
Ik denk dat het behoorlijk goed werkte, omdat iedereen er echt enthousiast mee bezig was. Toen we klaar waren, presenteerden we onze eindideeën aan elkaar en kozen we de beste uit. Ik stelde voor om te kijken of we bestaande elementen uit de andere ideeën konden toevoegen aan het gekozen idee om het nog sterker te maken. Iedereen was het daarmee eens en zo kwamen we tot ons definitieve idee, dat daadwerkelijk uitgevoerd zou kunnen worden. Ik was blij dat ik niet langer het gevoel had dat we vastzaten in het proces.
Resultaat Brainwriting
Faciliteren van de Co-Design sessie
Ik ben nog steeds een beetje nerveus om voor een groep te spreken, dus wilde ik mezelf opnieuw uitdagen door een Co-Designsessie te leiden. Dit bleek een grotere uitdaging dan gedacht, want in plaats van een gemiddelde groep van 6 deelnemers, kreeg ik er 16. Samen met Max leidde ik de sessie, waarbij we om de beurt een categorie op ons namen. De groep was eigenlijk te groot voor de geplande sessie, dus besloten we op het laatste moment om de groep voor bepaalde onderdelen in tweeën te splitsen. Het veranderde daardoor een beetje in een competitief spel, maar dat was geen probleem. Ik voel me nu zelfverzekerder in het presenteren tijdens een Co-Designsessie, ook omdat ik tijdens mijn stage al eens volledig zelfstandig een sessie heb georganiseerd.
De sessie verliep erg goed en ik realiseerde me dat ik het geweldig vind om mensen te helpen ideeën te bedenken en hen samen te zien werken. Ze luisterden naar mij en begrepen mij heel goed. Ik voel me sterker in mijn presentatievaardigheden en steviger in de rol van facilitator. Wat ik ook merkte, is dat ik graag wil leren hoe ik een groep beter kan motiveren of enthousiasmeren voor een leukere ervaring. Het opvrolijken van deelnemers blijkt lastig wanneer ze vastlopen of zich hopeloos voelen tijdens het bedenken van ideeën.
Presenteren tijdens Co-design-sessie
Ideeën bovenop ideeën bedenken