7.1.ບັນດາບັນຫາທົ່ວໄປກ່ຽວກັບການເງິນສາກົນ.

7.2. ບັນດາຮູບການການເງິນສາກົນຕົ້ນຕໍ່.

7.3. ດຸນຊຳລະສາກົນ.

7.4.ຄວາມປອດໄພຂອງການເງິນແຫ່ງຊາດ.

7.1.1.ນິຍາມກ່ຽວກັບການເງິນສາກົນ.

ແມ່ນລະບົບການພົວພັນການເງິນທີ່ເກີດຂື້ນລະຫວ່າງບັນດາເຈົ້າກຳຂອງປະເທດໜື່ງກັບບັນດາເຈົ້າກຳຂອງປະເທດອື່ນໆ ແລະ ບັນດາອົງການຈັດຕັ້ງສາກົນ, ຕິດພັນກັບກະແສເຄື່ອນຍ້າຍຂອງສິນຄ້າ ແລະ ທຶນຢູ່ໃນໂລກຕາມຫຼັກການເຄື່ອນທີ່ແນ່ນອນ.

7.1.2.ພື້ນຖານຂອງການພົວພັນການເງິນສາກົນ.

• ການຮ່ວມມືສາກົນ, ໂດຍສະເພາະ ແມ່ນການຮວ່ມມືສາກົນກັບເສດຖະກິດ.

• ບັນດາການພົວພັນການເມືອງລະຫວ່າງປະເທດຕ່າງໆ ໃນວົງຄະນະຍາດສາກົນ.

7.1.3.ຫຼັກການພື້ນຖານຕ່າງໆ ຂອງເສດຖະກິດສາກົນ ແລະ ການເງິນສາກົນ.

• ເຄົາລົບເອກະລາດ, ອະທິບາຍ ແລະ ບໍ່ແຊກແຊງເຂົ້າວຽກງານພາຍໃນ ຂອງກັນແຕ່ລະປະເທດໃນຖານະເປັນປະເທດເອກກະລາດ, ມີອະທິປະໄຕທາງດ້ານເສດຖະກິດ, ການເມືອງ, ສັງຄົມ ແລະ ພູມສາດ.

• ຄວາມສະເໝີພາບ.

• ຕ່າງຝ່າຍຕ່າງມີຜົນປະໂຫຍດ.

7.1.4.ຈຸດພິເສດຂອງການເງິນສາກົນ.

• ອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາ ເປັນຜົນສະທ້ອນ ເຖິງພື້ນຖານເສດຖະກິດ-ສັງຄົມຂອງເກືອບທຸກໆປະເທດ.

• ຄວາມບໍ່ສົມບູນຂອງຕະຫຼາດ.

• ສະພາບແວດລ້ອມສາກົນໄດ້ເປີດໂອກາດເພື່ອພັດທະນາການເງິນສາກົນ.

7.1.5.ບົດບາດຂອງການເງິນສາກົນ.

• ສ້າງເງືອນໄຂສະດວກໃຫ້ປະເທດຕ່າງໆ ເຊື່ອມໂຍງເຂົ້າກັນກັບພື້ນຖານເສດຖະກິດໂລກ.

• ເປີດໂອກາດໃຫ້ປະເທດຕ່າງໆ ພັດທະນາເສດຖະກິດສັງຄົມ.

• ຍົກສູງປະສິດທິຜົນນຳໃຊ້ແຫ່ງກຳລັງການເງິນ.

7.2.1.ການລົງທຶນໂດຍກົງຂອງຕ່າງປະເທດ (FDI).

7.2.1.1.ນິຍາມກ່ຽວກັບການລົງທຶນສາກົນ.

ແມ່ນຮູບການລົງທຶນສາກົນເຊື່ງເຈົ້າຂອງລົງທຶນຕ່າງປະເທດປະກອບທຶນຫຼາຍພໍສົມຄວນເຂົ້າໃນຂົງເຂດຜະລິດ ຫຼື ການບໍລິການ, ອະນຸຍາດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຂົ້າຮ່ວມການຊີ້ນຳໂດຍກົງເປົ້າໜາຍທີ່ເຂົາເຈົ້າອອກເງີນການລົງທຶນ.

7.2.1.2.ບັນດາຮູບການລົງທຶນໂດຍກົງຂອງຕ່າງປະເທດ.

ມີບັນດາຮູບການລົງທຶນໂດຍກົງຂອງຕ່າງປະເທດດັ່ງນີ້:

1. ວິສາຫະກິດມີທຶນຂອງຕ່າງປະເທດ 100% ແມ່ນວິສາຫະກິດໂດຍເຈົ້າຂອງຄົນຕ່າງປະເທດລົງທຶນ 100% ຢູ່ປະເທດທີ່ເຂົາເຈົ້າເຂົ້າມາລົງທຶນ, ມີສິດຊີ້ນຳວິສາຫະກິດດັ່ງກ່າວຕາມການກຳນົດຂອງກົດໜາຍຂອງຕ່າງປະເທດທີ່ເຂົາເຈົ້າລົງທຶນ.

2. ວິສາຫະກິດຮ່ວມທຸລະກິດ ແມ່ນວິສາຫະກິດໄດ້ຮັບການສ້າງຕັ້ງໂດຍເຈົ້າຂອງຄົນຕ່າງປະເທດປະກອບທຶນພ້ອມກັບວິສາຫະກິດຢູ່ປະເທດທີ່ເຂົາເຈົ້າລົງທຶນ, ບົນພື້ນຖານຂອງສັນຍາຮ່ວມທຸລະກິດ.

3. ຮູູບການອື່ນໆ.

7.2.1.3.ຜົນປະໂຫຍດຂອງການລົງທຶນຕ່າງປະເທດ ( FDI ).

• ຜົນກະທົບຂອງ FDI ທີ່ມີຕໍ່ປະເທດສົ່ງອອກ FDI (ປະເທດລົງທຶນ).

• ຜົນກະທົບ FDI ທີ່ມີຕໍ່ບັນດາປະເທດໃຫ້ເຂົ້າລົງທຶນ.

• FDI ແມ່ນແຫຼ່ງທຶນເພີ່ມເຕີມສຳຄັນທີ່ສຸດເພື່ອປະຕິບັດການຫັນປະເທດຊາດເປັນປະເທດອຸດສະຫະກຳ ແລະ ທັນສະໃໝ, ຊຸກຍູ້ການຈະເລີນເຕີບໂຕຂອງເສດຖະກິດ.

• FDI ປະກອບສ່ວນພັດທະນາຊັບພະຍາກອນມະນຸດ ແລະ ສ້າງວຽກເຮັດງານທຳ ໃໜ່ຕື່ມອີກ, ມີຜົນກະທົບເຖີງຂາເຂົ້າຂາອອກ.

• ປະກອບສ່ວນຫັນປ່ຽນອົງປະກອບເສດຖະກິດຕາມທິດຫັນເປັນອຸດສະຫະກຳ,ທັນສະໄໝຜ່ານນະໂຍບາຍດຶງດູດທຶນຕາມບັນດາຂະແໜງທີ່ມີກຳນົດທິດສົມເຫດສົມຜົນ.

• ບັນດາໂຄງການ FDI ປະກອບສ່ວນເພີ່ມເຕີມແຫຼ່ງລາຍຮັບສຳຄັນໃຫ້ງົບປະມານຂອງປະເທດຕ່າງໆ.

• ດ້ານບໍ່ດີຂອງ FDI ທີ່ມີຕໍ່ບັນດາປະເທດທີ່ໃຫ້ເຂົ້າມາລົງທຶນ.

• ບັນດາປະເທດ ທີ່ຮັບເຂົ້າມາລົງທຶນອາດຈະຕ້ອງຮັບເອົາເຕັກໂນໂລຍີ ແລະ ເຕັກນິກທີ່ລ້າຫຼັງ.

• ຜູ້ທີ່ເຂົ້າຮ່ວມການລົງທຶນມັກຄິດລາຄາສູງກວ່າລາຄາຂອງສາກົນທົ່ວໄປໃຫ້ແກ່ປັດໃຈຕົ້ນທຶນເຊັ່ນ: ເຄື່ອງຈັກ,ພາຫະນະ,ວັດຖຸດິບ,ຜະລິດຕະພັນບໍ່ທັນສຳເລັດຮູບ.

7.2.2.ສິນເຊື່ອສາກົນ.

7.2.2.1.ນິຍາມ:

ແມ່ນການສັງລວມບັນດາການພົວພັນເສດຖະກິດ ທີ່ເກີດຂື້ນລະຫວ່າງບັນດາເຈົ້າກຳຂອງປະເທດໜື່ງກັບບັນດາເຈົ້າກຳຂອງປະເທດອື່ນ ກັບບັນດາອົງການສາກົນເມື່ອໃຫ້ກູ້ຍືມ ແລະ ສົ່ງໝີ້ເງິນກູ້ຍືມຕາມຫຼັກການຂອງສິນເຊື່ອ.

7.2.2.2.ບັນຮູບການສິນເຊື່ອ.

• ກູ້ຍືມການຄ້າ.

• ຈຸດພິເສດຂອງຮູບການການຄ້າ.

• ທະນາຄານແມ່ນຜູ້ສະໜອງທຶນ.

• ເຈົ້າຂອງລົງທຶນຂອງຕ່າງປະເທດເກັບກຳໄລ ຜ່ານດອກເບ້ຍທະນາຄານ ຄົງທີ່ຕາມສັນຍາກູ້ຍືມເປັນເອກກະລາດດ້ວຍໜາກຜົນແຫ່ງການນຳໃຊ້ແຫຼ່ງກູ້ຍືມ.

• ເປົ້າໜາຍກູ້ຍືມທຶນ.

• ຊ່ວຍເຫຼືອພັດທະນາທີ່ເປັນທາງການ (ODA).

• ຈຸດພິເສດຂອງຮູການຊ່ວຍເຫຼືອພັດທະນາທີ່ເປັນທາງການ (ODA).

• ບັນດາຮູບການຊ່ວຍເຫຼືອພັດທະນາທີ່ເປັນທາງການ (ODA).

7.2.2.3.ຂໍ້ ດີ ແລະ ຂໍ້ຈຳກັດຂອງສິນເຊື່ອສາກົນ.

ຂໍ້ດີ:

• ທຶນກູ້ຍືມຕົ້ນຕໍພາຍໃຕ້ຮູບການເງິນຕາດ ເພື່ອໃຊ້ຊື້ພາຫະນະລົງທຶນອື່ນໆໄດ້ຢ່າງງ່າຍດາຍ.

• ປະເທດທີ່ຮັບເອົາການລົງທຶນມີສິດເປັນເຈົ້າການນຳໃຊ້ແຫຼ່ງທຶນໃຫ້ບັນດາຈຸດປະສົງສະເພາະ.

• ເຈົ້າຂອງລົງທຶນຂອງຕ່າງປະເທດມີລາຍຮັບເປັນປົກກະຕິຜ່ານດອກເບ້ຍເງິນກູ້ຢືມ, ບໍ່ຂື້ນກັບປະສິດທິຜົນເຄື່ອນໄຫວຂອງທຶນລົງທຶນ.

• ຜ່ານຮູບການນີ້, ມີຫຼາຍປະເທດທີ່ເປັນເຈົ້າຂອງລົງທຶນໄດ້ບັງຄັບໃຫ້ບັນດາປະເທດທີ່ຮັບເອົາການລົງທຶນຂຶ້ນກັບຜົນສະທ້ອນຂອງຕົນ.

ຂໍ້ຈຳກັດ:

• ສຳຫຼັບຝ່າຍທີ່ເປັນເຈົ້າຂອງລົງທຶນ (ປະເທດໃຫ້ກູ້ຢືມ) ປະສິກທິຜົນແຫ່ງການນຳໃຊ້ທຶນແມ່ນບໍ່ສູງຍ້ອນບໍ່ເຂົ້າຮ່ວມການຊີ້ນຳໂດຍກົງຕໍ່ເປົ້າໜາຍທີ່ເຂົາເຈົາອອກເງິນລົງທຶນດ ຫາກປະສິດທິຜົນນຳໃຊ້ແຫຼ່ງທຶນກູ້ຢືມຈະຂຶ້ນກັບປະເທດທີ່ໄປກູ້ຢືມ.

• ສຳຫຼັບປະເທດທີ່ໄປກູ້ຢືມ ( ພິເສດແມ່ນບັນດາປະເທດດ້ອຍພັດທະນາ ຫຼື ພວມພັດທະນາ) ສິນເຊື່ອສາກົນອາດຈະກາຍເປັນ (ມີດສອງຄົມ) ໃນກໍລະນີທີ່ປະເທດເຫຼົ່ານີ້ນຳໃຊ້ ແລະ ຄຸ້ມຄອງແຫຼ່ງທຶນກູ້ຢືມບໍ່ມີປະສິດທິຜົນກໍ່ ແມ່ນວ່າອາດພາໄປເຖິງສະພາບເປັນໝີ້ສິນ, ຊ້ຳບໍ່ໜຳບໍ່ສາ ມາດສົ່ງຄືນໄດ້.

7.2.2.4.ການຄຸ້ມການໝີ້ສິນຕ່າງປະເທດ.

• ປະຕິບັດເປັນຢ່າງດີການເຄື່ອນໄຫວຢືມທຶນຕ່າງປະເທດ.

• ຕ້ອງມີການຕິດຕາມກວດກາຢ່າງເໜັ້ນແຟ້ນຈຸດປະສົງນຳໃຊ້ທຶນກູ້ຢືມ.

• ສ້າງແຜນສົ່ງໝີ້ສິນ, ແຫຼ່ງທຶນສົ່ງໝີ້ສິນ ແລະ ຕ້ອງສົ່ງໜີ້ສິນຖືກຕ້ອງຕາມກຳນົດ ຊຳລະເງິນກຳໄລຖືກຕ້ອງຕາມການຕົກລົງເພື່ອຮັບປະກັນຊື່ສຽງຂອງຜູ້ໄປກູ້ຢືມຕໍ່ເຈົ້າໝີ້ຕ່າງປະເທດ.

• ສ້າງຄາດໜາຍພື້ນຖານຈຳນວນໜື່ງກ່ຽວກັບການກູ້ຢືມຕ່າງປະເທດ.

• ຈຸດໜາຍຍືນຍັນຄວາມສາມາດຮັບເອົາແຫຼ່ງທຶນກູ້ຢືມ.

• ຕົວເລກຄາດໜາຍໃນການສົ່ງໝີ້ຄືນ.

7.2.3.ການຊ່ວຍເຫຼືອລ້າຂອງສາກົນ.

7.2.3.1.ນິຍາມ:

ແມ່ນບ້ວງເງິນຊ່ວຍເຫຼືອຂອງລັດຖະບານ ຫຼື ອົງການທີ່ບໍ່ຂຶ້ນກັບລັດຖະບານຢູ່ບັນດາປະເທດພັດທະນາທີ່ມີຕໍ່ປະເທດທຸກຈົນ ຫຼື ພວມພັດທະນາຈຳນວນໜື່ງ ຫຼື ຍ້ອນເຫດຜົນມະນຸດສະທຳ, ພົວພັນລະຫວ່າງປະເທດ, ການເມືອງ, ຍຸດທະສາດພັດທະນາ ແລະ ເຫດຜົນຈຳນວນໜຶ່ງຂອງຝ່າຍທີ່ໃຫ້ການຊ່ວຍເຫຼືອ.

7.2.3.2.ບັນດາຮູບການຊ່ວຍເຫຼືອ.

• ການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງລັດຖະບານຕ່າງໆ.

• ຊ່ວຍເຫຼືອຂອງອົງການສາກົນ.

7.2.3.3.ການຊ່ວຍເຫຼືອຂອງບັນດາອົງການປອດລັດຖະບານ (NGO).

ແມ່ນປະເພດຊ່ວຍເຫຼືອໂດຍອົງການປອດລັດຖະບານໃນຫຼາຍຂົງເຂດ. ແບບວິທີອັນເປັນພື້ນຖານຂອງການຊ່ວຍເຫຼືອ NGO ແມ່ນການພົວພັນໂດຍກົງກັບທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ຮາກຖານຕ່າງໆ.

7.3.1.ນິຍາມ:

ແມ່ນຕາຕະລາງລາຍງານສະຖິຕິທີ່ໄດ້ບັນທຶກຕາມຫຼັກການບັນຊີກ່ຽວກັບບັນດາບ້ວງລາຍຮັບ ແລະ ຈ່າຍກ່ຽວຂ້ອງເຖິງການຕິດຕໍພົວພັນສາກົນຂອງປະເທດໜຶ່ງຢູ່ໃນຈຸດປະເວລາໃດໜຶ່ງ ຫຼື ໄລຍະທີ່ແນ່ນອນໃດໜື່ງ.

7.3.2.ບົດບາດຂອງດຸນຊຳລະ.

• ແມ່ນຂໍ້ມູນລະອຽດພົວພັນເຖີງການສະໜອງ ແລະ ຄວາມຕ້ອງການເງິນຕາຂອງປະເທດໜື່ງກັບສາກົນ.

• ແມ່ນຂໍ້ມູນຂ່າວສານໃນດຸນຊຳລະອາດຈະຖືກນຳໃຊ້ເພື່ອຕີລາຄາຄວາມສາມາດແກ່ງແຍ່ງໃນຕະຫຼາດສາກົນຂອງແຕ່ລະປະເທດ.

7.3.3.ເນື້ອໃນດຸນຊຳລະ.

ລວມມີ 3 ບ້ວງຕົ້ນຕໍຄື:

• ບັນຊີເງິນຝາກບໍຄົງທີ່

• ບັນຊີເງິນຝາກທຶນ

• ບັນຊີເງິນຝາກສະສົມທາງການ

7.3.4.ຈຸດພິເສດ ແລະ ສັນຍາຈາກດຸນຊຳລະ.

• ເມື່ອບັນຊີເງິນຝາກໃນດຸນຊຳລະໄດ້ບັນທຶກຖືກຕ້ອງກໍ່ ແມ່ນວ່າຍອດຈຳນວນເຫຼືອຂອງບັນຊີເງິນຝາກບໍ່ຄົງທີ່, ບັນຊີເງິນຝາກທຶນ ແລະ ບັນຊີເງີນຝາກສະສົມແມ່ນເທົ່າກັບສູນ.

• ເມືອພວກເຮົາມີການຄິດໄລດຸນຊຳລະກັບບັນຊີເງີນຝາກບໍ່ຄົງທີ່,ບັນຊີເງິນຝາກທຶນ,ຕົວເລກສະຖິຕິຜິດ,ພວກເຮົາຈະມີຕົວເລກເສດລວມເອີ້ນວ່າ: ຕົວເລກເສດຊຳລະທາງການ.

• ບ້ວງຂາດຫຼຸດບໍ່ຄົງທີ່ໃຫ້ເຫັນວ່າປະເທດໜຶ່ງ ໄດ້ນຳໃຊ້ຫຼາຍກວ່າຈຳນວນທີ່ເຂົາເຈົ້າຜະລິດອອກ.

• ສ່ວນເກີນໃນບັນຊີເງິນຝາກບໍ່ຄົງທີ່ຂອງປະເທດໜື່ງ ໄດ້ເພີ່ມຂື້ນຢ່າງລຽນຕິດໃນເມື່ອປະເທດອື່ນພັດຂາດຫຼຸດເປັນປະຈຳ.

ກຳນົດທິດຮັບປະກັນໃຫ້ຄວາມປອດໄພການເງິນໃນການພົວພັນການເງິນສາກົນມີ:

• ກ່ຽວກັບການພົວພັນສິນເຊື່ອສາກົນ

• ກ່ຽວກັບຮູບການລົງທຶນໂດຍກົງຂອງຕ່າງປະເທດ

• ກ່ຽວກັບການເປີດປະຕູຕະຫຼາດການເງິນ.