ບົດທີ 1

ຄວາມຮູ້ເບື້ອງຕົ້ນກ່ຽວກັບການເງິນລະຫວ່າງປະເທດ.

(INTRODUCTION TO INTERNATOINAL FINANCE)

1. ຂະບວນການດຳເນີນການເງິນລະຫວ່າງປະເທດ.

ພື້ນຖານນການກຳເນີດການເງິນລະຫວ່າງປະເທດ ແມ່ນມາຈາກາກນຊື້ສິນຄ້າ ບໍ່ລິການກູ້ຢືມ ແລະ ການລົງທຶນລະຫວ່າງປະເທດ ທຸລະກິດຕ່າງໆ ທີ່ນຳເຂົ້າ ແລະ ສົ່ງອອກຕ່າງຝ່າຍກໍ່ມີພັນທະທີ່ຈະຕ້ອງ ຊຳລະຄ່າສິນຄ້າ ແລະ ບໍລິການໃຫ້ແກ່ຄຸ່ຄ້າທ່ຢູ່ຕ່າງປະເທດເນື່ອງຈາກວ່າ ແຕ່ລະປະເທດມີເງິນຕາເປັນຂອງຕົນເອງເພາະສະນັ້ນຈຶ່ງມີຕະຫຼາດເງິນຕາຂື້ນມາຮອງຮັບທຸລະກິດຂ້າມຊາດດັ່ງກ່າວນັ້ນໂດຍລວມແລ້ວຈະຕ້ອງມາໃຊ້ບໍລິການຜ່ານທະນາຄານທຸລະກິດເທົ່ານັ້ນ.

ໃນໄລຍະຜ່ານມາ ໄດ້ເກີດມີການປ່ນແປງທີ່ສຳຄັນຫຼາຍປະການ ເຮັດໃຫ້ມີຜົນກະທົບຕໍ່ໂຄງສ້າງເສດຖະກິດ ແລະ ການເງິນຂອງໂລກ ແລະ ສົ່ງຜົນສະທ້ອນເຖິງການດຳເນີນທຸລະກິດລະຫວ່າງປະເທດ ເຮັດໃຫ້ມີການປັບຕົວຢ່າງໜັກ, ການປ່ຽນແປງການດ້ານໂຄງສ້າງ ດັ່ງກ່າວມີຜົນກະທົບດ້ານບວກເປັນການສົ່ງເສີມການຂະຫຍາຕົວຂອງທຸລະກິດລະຫວ່າງປະເທດ ແລະ ໃນດາ້ນລົເປັນການພີ່ມຄວາມສ່ຽງໃຫ້ແກ່ຜູ້ປະກອບກິດຈະການ ການຄ້າ ແລະ ການລົງທຶນລະຫວ່າງປະເທດ ຈາການປັບຕົວຕໍ່ເນື່ອງຂອງການເງິນ ແລະ ທຸລະກິດລະຫວ່າງປະເທດຕະຫຼອດໄລຍະເວລາທີ່ຜ່ານມານັ້ນ ໄດ້ກໍ່ໃຫ້ເກີດເປັນທິດທາງ ຫຼື ທ່າອ່ຽງທີ່ສຳຄັນຂອງທຸລະກິດໃນໂລກປັດຈຸບັນ ເຊິ່ງສາມາດສະຫຼຸບບັນຫາສຳຄັນໄດ້ 3 ຢ່າງຄື:

1.1. ບໍລິສັດຂ້າມຊາດ Multinational corporations : MNCs ມີບົດບາດ ແລະ ຄວາມສຳຄັນຕໍ່ການຂະຫຍາຍຕົວຂອງເສດຖະກິດໂລກ

ກະແສໂລກາພິວັດ Goloballzation ໄດ້ເຮັດໃຫ້ບໍລິສັດຫຼາຍແຫ່ງທີ່ເຄີຍປະກອບທຸລະກິດໃນລະດັບພາຍໃນປະເທດ Domestic companies ມີໂອກາດຂະຫຍາຍຂອບເຂດການປະກອບການປະກອບທຸລະກິດໄປດຍັງຕ່າງປະເທດ ເຊິ່ງເປັນໄປໃນຮູບແບບການສົ່ງອອກສິນຄ້າໄປຍັງຕ່າງປະເທດ ແລະ ການຂະຫຍາຍຖານະການຜະລິດສິນຄ້າໄປຍັງພູມີພາກອື່ນໆ ຂອງໂລກ, ຂະບວນການປັບຕົວດັ່ງກ່າວໄດ້ເຮັດໃຫ້ບໍລິສັດທີ່ດຳເນີນທຸລະກິດໃນລະດັບພາຍໃນປະເທດ ປ່ຽນຖານະໄປເປັນບໍລິສັດຂ້າມຊາດທີ່ມີເຄືອຂ່າຍທຸລະກິດເຊື່ອມໂຍງທົ່ວໂລກເຊັ່ນ ບໍລິສັດ IBM , ບໍລິສັດ Microsoft

ເນື່ອງຈາກວ່າສະພາບແວດລ້ອມໃນການດຳເນີນທຸລະກິດລະຫວ່າງປະເທດ ມີລັກສະນະທີ່ແຕກຕ່າງກັນ ແລະ ຊັບຊ້ອນກວ່າການດຳເນີນທຸລະກິດໃນລະດັບພາຍໃນປະເທດ ໂດຍສະເພາະແມ່ນການເຮັດທຸລະກຳການຄ້າທີ່ເປັນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ເຮັດໃຫ້ທຸລະກິດລະຫວ່າງປະເທດຈຳເປັນຕ້ອງບໍລິຫານຄວາມສ່ຽງຈາກອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ Foreign Exchange rist ດັ່ງນັ້ນການບໍລິຫານການເງິນຂອງທຸລະກິດລະຫວ່າງປະເທດ Intermational Financial Management ຈຶ່ງໄດ້ເພີ່ມຄວາມເອົາໃຈໃສ່ຍິ່ງຂື້ນ ຕາມບົດບາດ ແລະ ຄວາມສຳຄັນຂອງບໍລິສັດຂ້າມຊາດທີ່ມີຜົນກະທົບຕໍກັບການຂະຫຍາຍຕົວຂອງເສດຖະກິດໂລກ.

1.2 ລະບົບແລກປ່ຽນເງິນຕາຂອງແລກໄດ້ປ່ຽນຈາກລະບົບຄົງທີ່ Fixe Exchange Rate ໄປເປັນລະບົບລອຍຕົວ Floating Exchange Rate ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ຄວາມສ່ຽງ ຈາກອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດເພີ່ມສູງຂື້ນ:

ນັບຕັ້ງແຕ່ ຄ.ສ 1973 ປະເທດທີ່ເປັນເຈົ້າຂອງເງິນຕາສະກຸນຫຼັກຂອງໂລກ ໄດ້ແກ່ ສະຫະລັດອາເມລິກາ, ຍີ່ປຸ່ນ, ເຢຍລະມັນ, ອັງກິດ ແລະ ຝລັ່ງ ໄດ້ຄ່ອຍໆປ່ຽນລະບົົບແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດຂອງຕົນຈາກລະບົບຄົງທີ່ Fixed Exchange rate ໄປເປັນລະບົບລອຍຕົວ Floating Exchange rate ໂດຍປ່ອຍໃຫ້ອຸປະສົງ ແລະ ອຸປະທານໃນຕະຫຼາດເປັນຕົວກຳນົດຄ່າເງິນຕາຂອງຕົນ ຫຼັງຈາກນັ້ນເປັນຕົ້ນມາ ຄວາມສ່ຽງຈາກອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດໄດ້ເພີ່ມສູງຂື້ນຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ໄປຕາມການຜັນຜວນຂອງ ຕະຫຼາດແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດຂອງໂລກ ທຸລະກິດທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບການຄ້າ ແລະ ການລົງທຶນລະ ຫວ່າງປເທດ ຈະມີໂອກາດຂາດທຶນຈາກອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດຫຼາຍຂື້ນ ດັ່ງນັ້ນ, ຜູ້ດຳເນີນທຸລະ ກິດລະຫວ່າງປະເທດຈຶ່ງຈຳເປັນຕ້ອງສຶກສາ ແລະ ທຳຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບຄວາມສ່ຽງຈາກອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ແລະ ຕ້ອງຮູ້ຈັກບໍລິຫານຄວາມສ່ຽງໃຫ້ມີປະສິດທິພາບ ໂດຍອາໃສເຄື່ອງມືທາງການເງິນຕ່າງໆ ທີ່ໄດ້ມີການພັດທະນາຂື້ນມາເລື້ອຍໆ ເຊັ່ນ: ສັນຍາອັດຕາແລກປ່ຽນລ່ວງໜ້າ Forward Contract ການສະວອຟ ( ການປ່ຽນແທນ ) ເງິນຕາ ( currency swap ) ສັນລາລ່ວງໜ້າເງິນຕາ Currency futures contract ແລະ ຕະຫຼາດສິດທິເງິນຕາ Currency options ເປັນຕົ້ນ.

1.3 ຕະຫຼາດເງິນ ແລະ ຕະຫຼາດທຶນໃນພາກພື້ນຕ່າງຂອງໂລກມີການລວມຕົວກັນຫຼາຍຂື້ນ Integrating of Money and Capital Markets

ການເປີດແສສີລີທາງການເງິນ Financial Liberalization ໄດ້ພັກດັນໃຫ້ຕະຫຼາດເງິນ ແລະ ຕະຫຼາດທຶນ Money and capital Markets ໃນພູມີພາກຕ່າງຂອງໂລກ ມີການລວມຕົວ Financial integrating ກັບຫຼາຍຂື້ນ, ການແບ່ງຕະຫຼາດການເງິນຂອງແຕ່ລະປະເທດ, ຂ້ອນຂ້າງຊັດເຈນຕາມເສັ້ນແບ່ງ ເຂດແດນຂອງປເທດຕາມພູມີພາກ, ສຳລັບການລວມຕົວຂອງຕະຫຼາດການເງິນທີ່ເປັນຮູບປະທຳຫຼາຍທີ່ສຸດຄື 12 ປະເທດໃນພູມີພາກທະວິບຢູໂຮບ ໄດ້ລວມຕົວກັນເປັນກຸ່ມສະຫະພາບເສດຖະກິດ ແລະ ການເງິນຢູ່ໂຮບ ( Economic and Monetary Union ເພື່ອພັດທະນາທະນາການຮ່ວມມືທາງເສດຖະກິດ ແລະ ການເງິນໃນກຸ່ມປະເທດສະມຊິກຢ່າງໃກ້ສິດຈົນເຖິງລະດັບທີ່ມີການໃຊ້ເງິນຕາສະກຸນດຽວກັນຄື ສະກຸນເງິນຢູ່ໂຮບ Euro ທີ່ໄດ້ເລີ່ມໃຊ້ຢ່າງເປັນທາງການໃນວັນທີ 01 ເດືອນ ມັງກອນ ປີ 2002 ສຳລັບທາງດ້ານພູມີພາກອາຊີນັ້ນກຸ່ມປະ ເທດໃນອາຊຕາມເວັນອອກສ່ຽງໃຕ້ 10 ປະເທດກໍ່ໄດ້ລວມຕົວກັນເປັນສະມາຄົມລະຫວ່າງປະເທດເອເຊບຕາເວັ້ນອອກສ່ຽງໃຕ້ ( ASEAN ) ເພື່ອຮ່ວມມີກັນພັດທະນາທາງດ້ານເສດຖະກິດ, ການເມືອງ ແລະ ສັງຄົມ ຈົນເຖິງປະຈຸບັນນີ້ກຸ່ມ ASEAN ໄດ້ມີການຮ່ວມມືກັນຢ່າງໃກ້ສິດໃນລະດັບໃດໜຶ່ງແລ້ວ ນອກຈາກນີ້, ການທີ່ປະເທດຕ່າໆ ເຊິ່ງລວມທັງປະເທດລາວຂອງພວກເຮົາໄດ້ມີການອະນຸຍາດໃຫ້ສະຖາບັນການເງິນພາຍໃນປະເທດ ສາມາດປະກອບກິດຈະການທຸລະກິດ International Banking Facilities “ IBFs ໄດ້ນັ້ນນັບເປັນການປີດໂອກາດໃຫ້ຜູ້ປະກອບການພາຍໃນປະເທດສາມາດສະດົມເງິນທຶນຈາກຕະຫຼາດການເງິນລະຫວ່າງປະເທດໄດ້ສະກວດຍິ່ງຂື້ນ ແລ ະຍັງມີຕົ້ນທຶນໃນການລະເງິນທຶນຕ່ຳອີກດ້ວຍ.

2.ໂອກາດທີ່ດີຂອງທຸລະກິດລະຫວ່າງປະເທດ.

ເຖິງແມ່ນວ່າທ່າອ່ຽງບາງຢ່າງຈະເປັນໄປໃນແງ່ລົບທີ່ສ້າງເປັນບັນຫາ ໃຫ້ແກ່ກິດຈະການທີ່ດຳເນີນທຸລະກິດລະຫວ່າງປະເທດ ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມເມື່ອພິຈາລະນາ ໂດຍລະອຽດແລ້ວ ຈະເຫັນໄດ້ວ່າທະລຸກິດລະຫວ່າງປະເທດສາມາດສ້າງໂອກາດທີ່ດີໃຫ້ແກ່ກິດຈະການຂອງຕົນ ຈາກທ່າອ່ຽງທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງນັ້ນດ້ວຍໂອກາດທີ່ມີນັ້ນ ສາມາດສະຫຼຸບໄດ້ດັ່ງນີ້

2.1 ການຈະເລີນເຕີບໂຕຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຂອງທຸລະກິດຂ້າມຊາດ.

ບໍລິສັດຂ້າມຊາດຍັງສາມາດຈະເລີນເຕີບໂຕ ແລະ ຂະຫຍາຍກິດຈະການໄດ້ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງໄປພ້ອມໆກັນຄວາມສາມາດໃນການຊອກຫາກຳໄລໃຫ້ແກ່ກິດຈະການໄດ້ຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ ເຊິ່ງມີສາຍເກດມາຈາກສອງປະການຄື:

2.1.1 ຜົນປະໂຫຍດຈາກຄວາມບໍລສົມບູຂອງຕະຫຼາດ Market Imperfection

ທິດສະດີການໄດ້ປຽບທາງການບຽບທຽບ ( The theory of Comparative Advantage ) ທີ່ເກີດຂື້ນຈາກຄວາມບໍ່ສົມບູນຂອງຕະຫຼາດ ທິດສະດີດັ່ງກ່າວມີຄວາມສຳຄັນຄືເມື່ອປະເທດໃດໜຶ່ງມີຄວາມໄດ້ປຽບໃນການຜະລິດສິນຄ້າຊະນິດໃດໜຶ່ງ ( ຜະລິດສິນຄ້າໄດ້ຄຸນະພາບດີກວ່າດ້ວຍຕົ້ນທຶນທີ່ເທົ່າກັບ ຫຼື ຜະລິດສິນຄ້າໄດ້ຄຸນນະພາບເທົ່າກັນແຕ່ມີຕົ້ນທຶນທີ່ຕ່ຳກວ່າ ) ກໍ່ຄວາມເປັນຜູ້ຜະລິດສິນຄ້າຊະນິດນັ້ນ ແລ້ວນຳສິນຄ້າທີ່ຜະລິດໄດ້ເກີນຄວາມຕ້ອງການບໍລິໂພກພາຍໃນປະເທດໄປແລກປ່ຽນ ( ຊື້ຂາຍ ) ກັບສິນຄ້າປະເທດອື່ນ ທີ່ຜະລິດແລ້ວມີຄວາມໄດ້ປຽບກວ່າປະເທດຂອງຕົນເອງຜະລິດ.

ຫຼັກການຂອງທິດສະດີການໄດ້ປຽບທຽບຈຶ່ງເປັນການອະທິບາຍເຖິງທີ່ມາຂອງການຄ້າ ແລະ ການລົງທຶນລະຫວ່າງປະເທດທີ່ໄດ້ດຳເນີນຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງມາເປັນໄລຍະເວລາຍາວນານ ໃນປະຫວັດສາດການຄ້າໂລກເຊັ່ນ: ປະເທດເຢຍລະມັນ Germany ມີຄວາມໄດ້ປຽບທາງທຽບປຽບໃນາກນຜະລິດຍົນ ຈິ່ງນັ້ນຜະລິດສິນຄ້າປະເທດຍົນ ແລ້ວສົ່ງອອກໄປຂາຍຕ່າງປະເທດ ເມື່ອໄດ້ຮັບເງິນຕາເຂົ້າມາປະເທດຈຶ່ງນຳເງິນນັ້ນໄປຊື້ສິນຄ້າປະເພດອື່ນ ທີ່ຕົນເອງຜະລິດບໍ່ໄດ້ ຫຼື ຜະລິດໄດ້ແຕ່ມີຕົ້ນທຶນສູງກວ່າປະເທດອື່ນ ນອກຈາກນີ້ຄວາມບໍ່ສົມບູນຂອງຕະຫຼາດອາດຈະເກີດຂື້ນຈາກສາເຫດອື່ນເຊັ່ນ ປະເທດໃຫໜຶ່ງຕັ້ງກົດເກນຂື້ນເພື່ອກີດກັ້ນທາງການຄ້າລະຫວ່າງປະເທດ, ການຕັ້ງກຳແພງພາສີ ເພື່ອກິດດັ້ນການນຳເຂົ້າສິນຄ້າຈາກຕ່າງປະເທດລວມທັງການກຳນົດໂກຕ່າການນຳເຂົ້າສິນຄ້າບາງປະເພດ.

ບໍລິສັດຂ້າມຊາດ ສາມາດຫາປະໂຫຍດຈາກຄວາມບໍ່ສົມບູນຂອງຕະຫຼາດ ໄດ້ຫຼາຍກວ່າບໍລິສັດ ພາຍໃນປະເທດນັ້ນ ສາມາດອະທິບາຍໄດ້ດ້ວຍປັດໃຈຕ່າງໆ ດັ່ງຕໍໄປນີ້:

ກ. ການປະຢັດຕໍ່ຂະໜາດ Economies of scales

ໃນການຜະລິດສິນຄ້າໂດຍທົ່ວໄປຕົ້ນທຶນການຜະລິດຕໍ່ໜ່ວຍຈະປະກອບດ້ວຍ ຕົ້ນທຶນທີ່ສຳຄັນຂອງສ່ວນຄື: ຕົ້ນທຶນຄົງທີ Fixed const ແລະ ຕົ້ນທຶນປ່ຍແປງ ( varlable cost ) ເມື່ອມີການຜະລິດສິນຄ້າປະລິມານຫຼາຍຂື້ນຕົ້ນທຶນຄົງທີ່ຕໍ່ໜ່ວຍຫຼຸດລົງ ດັ່ງນັ້ນ, ກິດຈະການທີ່ມີກຳລັງການຜະລິດໃຫຍ່ ຈຶ່ງໄດ້ປຽບຄູ່ແຂ່ງຂັ້ນທີ່ມີກຳລັງການຜະລິດນ້ອຍກວ່າ ເຊັ່ນ ບໍລິສັດຜະລິດນ້ຳອັດລົມ ແປບຊີ ເຊິ່ງເປັນບໍລິສັດຂ້າມຊາດໄດ້ລົງທຶນໃນການເຮັດສື່ໂຄສະນາສິນຄ້າຂອງບໍລິສັດຂື້ນມາຊຸດໜຶ່ງ ແລະ ສາມາດນຳອອກເຜີຍແຜ່ໂຄສະນາສິນຄ້າ ໄດ້ໃນຫຼາຍໆ ປະເທດທີ່ມີການຈຳໜ່າຍນ້ຳອັດລົມ ແປບຊີ, ດັ່ງນັ້ນການລົງທຶນເຮັດສື່ໂຄສະນາພຽງຄັ້ງດຽວສາມາດໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດໃຫ້ແກ່ບໍລິສັດຍ່ອຍທີ່ດຳເນີນທຸລະກິດ ຢູ່ໃນພູມີພາກຕ່າງໆ ໄດ້ໃນທົ່ວໂລກ ເຮັດໃຫ້ຕົ້ນທຶນການເຮັດສື່ໂຄສະນາຕໍ່ໜ່ວຍຂອງນ້ຳອດລົມ ແປບຊີ ຫຼຸດລົງເມື່ອປຽບທຽບກັບໍລິສັດ ຜະລິດນ້ຳອັດລົມພາຍໃນປະເທດທີ່ລົງທຶນເຮັດສື່ໂຄສະນາຊຸດໜຶ່ງແລ້ວໃຊ້ປະໂຫຍດໄດ້ພຽງຕະຫຼາດພາຍໃນປະເທດດຽວ ແລ້ວຈະເຫັນໄດ້ວ່າ ບໍລິສັດນ້ຳອັດລົມ ແປບຊີ ມີຄວາມໄດ້ປຽບເໜືອບໍລິສັດພາຍໃນປະເທດ ເນື່ອງຈາກເເກີດການປະຢັດຕໍ່ຂະໜາດທາງດ້ານການຕະຫຼາດ.

ຂ. ຄວາມຊ່ຽວຊານໃນການບໍລິຫານ ແລະ ຫັກສະທາງເຕັກນິກ ( Managerial and Technical Skills )

ໂດຍທົ່ວໄປສາຂາ ຫຼື ບໍລິສັດຮ່ວມຂອງບໍລິສັດຂ້າມຊາດໃນປະເທດຕ່າງໆ ມີທຶມງານຜູ້ບໍລິຫານລະດັບສູງ ເຊິ່ງແມ່ນສຳນັກງານໃຫຍ່ເປັນມອບໝາຍໃຫ້ໄປປະຕິບັດໜ້າທີ່ໃນປະເທດນັ້ນໆ ທິມຜູ້ບໍລິຫານເຫຼົ່ານີ້ຈະເຄີຍຜ່ານການບໍລິຫານງານໃນບໍລິສັດຍ່ອຍປະເພດຕ່າງມາແລ້ວຫຼາຍຄັ້ງຈິ່ງມີຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດ ມີປະສົບການ ແລະ ມີວິໄສທັດທີ່ກວ້າງໄກ ສາມາດບໍລິຫານງານ ແລະ ແກ້ໄຂບັນຫາຕ່າງ ຂອງບໍລິສັດ ພາຍໃຕ້ສະພາບແວດລ້ອມທີ່ແຕກຕ່າງກັນຢ່າງມີປະສິດທິພາບ ນອກຈາກນີ້ຜູ້ບໍລິຫານລຸ້ນອາວຸໂສຂອງບໍລິສັດ ໄດ້ຖ່າຍທອດທັສະນະ ແລະ ຄວາມຊ່ຽວຊານດ້ານຕ່າງໆ ໃຫ້ແກ່ຜູ້ບໍລິຫານໃນລຸ້ນຖັດໄປ ຈົນກາຍເປັນການຕໍ່ເນື່ອງຈາກຂອງການບໍລິຫານງານ ແລ ະກາຍເປັນວັດທະນາທຳຂອງອົງການທີ່ດີ ເຊິ່ງຖືວ່າເປັນຈຸດເດັ່ນຂອງອົງການ ແລ ະເປັນໍ້ໄດ້ປຽບຂອງບໍລິສັດຂ້າມຊາດທີ່ເໜືອບໍລິສັດາພຍໃນປະເທດ.

ຄ. ຄວາມແຕກຕ່າງຂອງຜະລິດຕະພັນ ( Product Differentiation )

ບໍລິສັດຂ້າມຊາດສ່ວນໃຫຍ່ຈະມີຊັບສິນທາງການເງິນຂ້ອນຂ້າງສະນັ້ນ, ຈິ່ງສາມາຈັດສັນງົບປະມານສ່ວນໜຶ່ງເພື່ອໃຊ້ຈ່າຍໃນາກນຄົ້ນຄ້ວາ ແລະ ພັດນາຜະລິດຕະພັນ ( Research and develop ment ) ຂອງບໍລິສັດໃຫ້ດີຂື້ນໄດ້ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ດັ່ງນັ້ນ, ຜະລິດຕະພັນຂອງບໍລິສັດເຫຼົ່ານີ້ ຈິ່ງມີຄວາມແຕກຕ່າງຈາກຄູ່ແຂ່ງຂັນ ທາງດ້ານຮູບລັກສະນະ ແລະ ຄຸນລັກສະນະເພາະເຮັດໃຫ້ບໍລິສັດສາມາດຮັກສາສະຖານະຄວາມເປັນຜູ້ນຳໃນອຸດສາຫະກຳນັ້ນໆ ໄດ້ຕໍ່ໄປ ນອຳຈາກນີ້ບໍລິສັດຍັງສາມາດຕັ້ງລາຄາຂາຍສິນຄ້າໃຫ້ສູງກວ່າຄູ່ແຂ່ງຂັນໄດ້ ເນື່ອງຈາກລູກຄ້າພໍໃຈຈ່າຍເງິນເພື່ອຊື້ຄວາມແຕກຕ່າງຂອງຜະລິດຕະພັນນັ້ນ.

ງ. ຄວາມເຂັ້ມແຂງທາງດ້ານການເງິນ ( Financial strength )

ບໍລິສັດຂ້າມຊາດສາມາດເຂົ້າເຖິງແຫຼ່ງເງິນທຶນລະຫວ່າງປະເທດ ມີ່ມີຕົົ້ນຕຶນຂອງການລະດົມທຶນຕ່ຳກວ່າໄດ້ ເນື່ອງຈາກວ່າບໍລິສັດຂ້າມຊາດລະດົມເງິນທຶນຈຳນວນຫຼາຍ ແລະ ການແຫຼ່ງທຶນຫຼາຍແຫຼ່ງເຮັດໄດ້ບໍລິສັດມີອຳນາດຕໍ່ລອງສູງ ກ່ຽວກັບອັດຕາດອກເບ້ຍ ແລະ ເງື່ອນໄຂຕ່າງໆ ກັບເຈົ້າຂອງເງິນທຶນເມື່ອລະດົມເງິນທຶນໄດ້ແລ້ວ ບໍລິສັດແມ່ສາມາດຈັດສັນເງິນທຶນໃຫ້ແກ່ບໍລິສັດຍ່ອຍໃນປະເທດຕ່າງໆ ໄດ້ຕາມຄວາມຈຳເປັນ ແລະ ຕາມສະກຸນເງິນທີ່ຕ້ອງການດັ່ງນັ້ນ, ການພັດທະນາ ແລະ ການຂະຫຍາຍທຸລະກິດຂອງບໍລິສັດຂ້າມຊາດ ຈິ່ງເຮັດໄດ້ສະດວກ ແລະ ໄດ້ປຽບເໜືອບໍລິສັດພາຍໃນປະເທດ ຫຼື ບໍລິສັດຂະໜາດນ້ອຍທີ່ບໍ່ມີໂອກາດເຂົ້າເຖິງແຫຼ່ງເງິນທຶນລະຫວ່າງປະເທດທີ່ມີຕົ້ນທຶນຂອງເງິນທຶນຕ່ຳໄດ້.

2.1.2 ຜົນປະໂຫຍດຈາການກະຈ່າຍຄວາມສ່ຽງ ( Risk Diversification )

ບໍລິສັດຂ້າມຊາດສາມາດໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກຫຼັກການກະຈາຍຄວາມສ່ຽງໃນດ້ານຕ່າງໆ ເຊິ່ງບໍລິສັດພາຍໃນປະເທດບໍ່ສາມາດເຮັດໄດ້ຄືດັ່ງນີ້

ກ. ລາຍໄດ້ ( Eating’s )

ບໍລິສັດຂ້າມຊາດ ມີບໍລິສັດຍ່ອຍເຮັດໜ້າທີ່ກະຈາຍສິນຄ້າໄປປະເທດຕ່າງໆ ໃນທົ່ວໂລກ ລາຍໄດ້ຂອງບໍລິສັດແມ່ຈິ່ງບໍ່ໄດ້ຂື້ນຢູ່ກັບຍອດຂາຍຂອງບໍລິສັດຍ່ອຍໃນປະເທດໃດປະເທດໜຶ່ງຫຼາຍເກີນໄປ ດັ່ງນັ້ນ, ເມື່ອຍອດຂາຍຂອງບໍລິສັດຍ່ອຍໃນປະທດໜຶ່ງຫຼຸດລົງ ເນື່ອງຈາກສະພາວະເສດຖະກິດຂອງປະເທດນັ້ນໆ ຕົກຕ່ຳ, ຈິ່ງສາມາດຊົດເຊີບໄດ້ດ້ວຍຍອດຂາຍທີ່ເພີ່ມຂື້ນໃນອີກປະເທດໜຶ່ງ ທີ່ເສດຖະກິດຢູ່ໃນສະພາທີ່ກຳລັງຂະຫຍາຍ ຕົວ ສະຖານະການດັ່ງກ່າວນີ້ເຮັດໃຫ້ການປ່ຽນແປງຂອງລາຍໄດ້ລວມຂອງບໍລິສັດແມ່ຫຼຸດລົງຕາມຫຼັກການກະຈາຍຄວາມສ່ຽງ ( risk Diversification ) ທີ່ດີເຊິ່ງເປັນການຫຼຸດຄວາມສ່ຽງຂອງບໍລິສັດໄດ້ລະດັບໃດໜຶ່ງ.

ຂ. ກະແສເງິນສົດ ( Cash Flows )

ສຳລັບທຸລະກິດຂ້າມຊາດ ການທີ່ບໍລິສັດຍ່ອຍດຳເນີນກິດຈະການຢູ່ຕ່າງປະເທດ ສາມາດຫາກກຳໄລໄດ້ສູງນັ້ນ, ບໍລິສັດແມ່ອາດຈະບໍ່ໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກການກຳໄລນັ້ນຢ່າງເຕັກທີ່ ເນື່ອງຈາກວ່າປະເທດເຂົ້າພາບ ( Host county ) ທີ່ບໍລິສັດຍ່ອຍໄປດຳເນີນກິດຈະການຢູ່ ອາດຈະມີລະບຽບເຄັ່ງຄັດກ່ຽວກັບການເຄື່ອນຍ້າຍເງິນອອກປະເທດເຂົາເຈົ້າ ( Blocked Fund ) ຜົນກຳໄລຈາການດຳເນີນທຸລະກິດຂອງບໍລິສັດຍ່ອຍປະເທດ ນັ້ນໆ ຈິ່ງບໍ່ສາມາດສົ່ງກັບບໍລິສັດແມ່ໄວ້ຫຼາຍເທົ່າທີ່ຕ້ອງການ, ດັ່ງນັ້ນ, ປັດໄຈທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດໃນການພິຈາລະນາວ່າຄວນຈະໄປລົງທຶນໃນປະເທດໃດໜຶ່ງ ເຮົາຕ້ອງສຶກສາເບິ່ງກະແສເງິນທຶນທີ່ບໍລິສັດ ຍ່ອຍສາມາດສົ່ງກັບໃຫ້ບໍລິສັດແມ່ໄດ້ຍາກຫຼືງ່າຍພຽງໃດ ສຳລັບການຫຼຸດຜ່ອນຄວາມສ່ຽງທີ່ອາດຈະເກີດຂື້ນ ຈາກບັນຫາການເຄື່ອນຍ້າຍເງິນອອກນອກປະເທດນັ້ນ ສາມາດເຮັດໄດ້ໂດຍການກະຈາຍການລົງທຶນໄປຫຼາຍໆ ປະເທດເພື່ອໃຫ້ບໍລິສັດແມ່ໄດ້ກະຈາຍຄວາມສ່ຽງຂອງກະແສເງິນສົດທີ່ໄດ້ຮັບຈາກບໍລິສັດຍ່ອຍໃນປະເທດຕ່າງໆ.

ຄ. ອຳນາດຕໍ່ລອງຂອງບໍລິສັດເພີ່ມຂື້ນ ( increase Bargaining Power )

ບໍລິສັດຂ້າມຊາດທີ່ມີໂຄງການລົງທຶນຂະໜາດໃຫຍ່ ສາມາດພິຈາລະນາເລື່ອກປະເພດ ທີ່ຕົນອງການໄປລົງທຶນໄດ້ ແຕ່ຕ້ອງພິຈາລະນາວ່າລັດຖະບານຂອງປະເທດນັ້ນໆ ຈະສະເໜີສິດທີປະໂຫຍດຕ່າງໆໃຫ້ແກ່ບໍລິສັດ ຫຼາຍໜ້ອຍດຽງໃດ ເຊິ່ງສິດທິປະໂຫຍດເເຫຼົ່ານັ້ນ ອາດຈະຢູ່ໃນຮູບແບບຂອງການຍົກເວັ້ນພາສີອາກອນບາງປະເທດໃຫ້ແກ່ບໍລິສັດ ຫຼື ການສ້າງລະບົບພື້ນຖານໂຄງລ່າງໃຫ້ແກ່ໂຄງການລົງທຶນຂອງບໍລິສັດເປັນພິເສດ ດັ່ງນັ້ນ, ບໍລິສັດຂ້າມຊາດຂະໜາດໃຫຍ່ ຈິ່ງມີອຳນາດຕໍ່ລອງຂ້ອນຂ້າງສູງ ໃນດ້ານຜົນປະໂຫຍດຈາກການລົງທຶນກັບລັດຖະບານປະເທດນັ້ນໆ ເຊິ່ງຖືວ່າເປັນການໄດ້ປຽບຂອງບໍລິສັດຂ້າມຊາດທີ່ມີເໜືອບໍລສັດພາຍໃນປະເທດ.

ງ. ຄວາມສ່ຽງຈາກອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ( Foreign Exchange Risk )

ການທີ່ບໍລິສັດຂ້າມຊາດ ກະຈາຍການລົງທຶນໄປຫຼາຍປະເທດນັ້ນ ຈະເຮັດໃຫ້ບໍລິສັດມີລາຍໄດ້ເປັນເງິນຕາຕ່າງປະເທດຫຼາຍສະກຸນ ເຊິ່ງເຮັດໃຫ້ບໍລິສັດສາມາດກະຈາຍຄວາມສ່ຽງໄດ້ດີກວ່າ ການມີລາຍໄດ້ເປັນພຽງເງິນຕາສະນິດດຽວ ເຊັ່ນ ຖາສະກຸນເງິນໜຶ່ງປຽນແປງໃນທາງອ່ອນຄ່າລົງ ( Depreciate ) ຈົນເຮັດໃຫ້ລາຍໄດ້ທີ່ຮັບຈາກບໍລິສັດຍ່ອຍໃນປະເທດນັ້ນຫຼຸດລົງ ເມື່ອຄິດໄລ່ທຽບໃສ່ເງິນຕາສະກຸນບໍລິສັດແມ່ໃຊ້ ຄວາມເສຍຫາຍນີ້ອາດສາມາດຊົດເຊີຍໄດ້ ຈາກລາຍໄດ້ຂອງບໍລິສັດຍ່ອຍໃນອີກປະເທດໜຶ່ງ ທີ່ມີຄ່າເງິນແຂ່ງຂັນ ( Appreciate ) ເມື່ອທຽບກັບເງິນຕາສະກຸນບໍລິສັດແມ່ໃຊ້ ດັ່ງນັ້ນ, ລາຍໄດ້ຫຼືກະແສເງິນສົດທີ່ບໍລິສັດແມ່ໄດ້ຮັບຈະມີສະຖຽນລະພາບຫຼາຍຂື້ນ ຈະບໍ່ຖືກກະທົບຫຼາຍຈາກການຜັນຜວນຂອງອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ຫຼື ເວົ້າອີກຢ່າງໜຶ່ງ ແມ່ນບໍລິສັດຈະໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດ ໃນການກະຈາຍຄວາມສ່ຽງຈາກອັດຕາ

ແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ.

2.2 ບໍລິສັດຂ້າມຊາດສາມາດຫາຜົນປະໂຫຍດຈາການເໜັງຕີງ ແລະ ຄວາມບໍ່ສົມດຸນ( Disequilibrium ) ຂອງອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ.

ໃນປີ ຄ.ສ 1973 ໄດ້ເກີດມີລະບົບອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດແບບລອຍຕົວ ( Floating Exchange Rate ) ເປັນລະບົບອັຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດທີ່ໃຊ້ໃນການປະຕິບັດ ສຳລັບສະກຸນເງິນ ຫຼັກຂອງໂລກ ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ ຍັງມີອີກຫຼາຍປະເທດ ທີ່ເລືອກໃຊ້ລະບົບອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ທີ່ແຕກຕ່າງກັນໄປເຊັ່ນ: ລະບົບອັດຕາແລກປ່ຽນຄົງທີ່ ( Fixed Exchange rate ) ລະບົບອັດຕາແລກປ່ຽນລອຍຕົວມີການຄວບຄຸມ ( Managed floating ) ແລະ ລະບົບຜູກຄ່າກັບກຸ່ມສະກຸນເງິນ ( Basket of currencies ) ໂດຍຂື້ນຢູ່ກັບຄວາມເໝາະສົມຂອງໂຄງສ້າງທາງເສດຖະກິດຂອງປະເທດນັ້ນ, ນັບຕັ້ງແຕ່ເລີ່ມມີການໃຊ້ລະບົບອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ແບບລອຍຕົວມາຈົນເຖິງປັດຈຸບັນໄດ້ເກີດການເໜັງຕີງຄ່າຂອງເງິນສະກຸນຕ່າງໆ ເປັນແຕ່ລະໄລຍະໂດຍມີລະດັບຄວາມຮຸນແຮງຂອງບັນຫາທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ດັ່ງນັ້ນ, ກິດຈະການທີ່ປະກອບທຸລະກິດລະຫວ່າງປະເທດຈິ່ງມີຄວາມສ່ຽງຈາກອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດຂ້ອນຂ້າງສູງ.

ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ ສະພາວະຄວາມຜົນຜວນຂອງອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດນັ້ນ, ອາດຈະເຮັດໃຫ້ອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດບໍ່ຢູ່ໃນຈຸດສົມດຸນ ( Disequilibrium ) ຈຶ່ງເປັນການເປີດໂອກາດໃຫ້ ບໍລິສັດຂ້າມຊາດໄດ້ຮັບຜົນປະໂຫຍດຈາກສະຖາບັນການດັ່ງກ່າວ ໃນກາຊອກຫາກຳໄລໃຫ້ແກ່ບໍລິສັດໄດ້ຫຼາຍຂື້ນຄື ບໍລິສັດຂ້າມຊາດສາມາດຍ້າຍຖານະການຜະລິດສິນຄ້າຂອງຕົນ ຈາກປະເທດທີ່ມີຄ່າເງິນແຂງເກີນຄວາມ ຈິງໄປຍັງປະເທດທີ່ມີຄ່າເງິນອອກກວ່າຄວາມເປັນຈິງ ເຊິ່ງຂະເຮັດໃຫ້ຕົ້ນທຶນການຜະລິດສິນຄ້າຂອງບໍລິນັດຕ່ຳລງົ ແລະ ບໍລິສັດຈະມີຄວາມໄດ້ປຽບເພີ່ມຂື້ນ ເນື່ອງຈາກສາມາດສົ່ງສິນຄ້າອອກໄປແຂ່ງຂັນຕະຫຼາດໂລກໄດ້ດີຂື້ນ. ນອກຈາກນີ້ໃນບາງກໍລະນີບໍລິສັດຂ້າມຊາດຍັງສາມາດໃຊ້ຄວາມຜັນຜວນໃນຕະຫຼອດແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະ ເທດໃນການຊອກຫາກຳໄລຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ ຈາກອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດໃຫ້ແກ່ບໍລິສັດໄດ້ເຖິງແມ່ນວ່າ ການຊອກຫາກຳໄລໃນລັກສະນະນີ້ຈະບໍ່ແມ່ນຈຸດປະສົງຫຼັກໃນການດຳເນີນທຸລະກິດກໍ່ຕາມດັ່ງນັ້ນ, ເມື່ອພິຈາລະນາໂດຍລວມແລ້ວຈະເຫັນໄດ້ວ່າຜູ້ປະກອບທຸລະກິດຂ້າມຊາດສາມາດ ຫຼີກລ້ຽງຄວາມສ່ຽງຈາກອັດ ຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ເຊິ່ງຖືວ່າເປັນປັດໄຈທີ່ນາບຊູ່ ( threat )ໃຫ້ກາຍເປັນໂອກາດ ( Opportunity ) ທີ່ດີຂອງກິດຈະການໄດ້.

2.3 ການເປີດເສລີທາງການເງິນເຮັດໃຫ້ຕົ້ນທຶນຂອງເງິນທຶນ ( cost of capital ) ຕ່ຳລົງ

ສຳລັບປະເທດທີ່ບໍ່ທັນເປີດເສລີທາງການເງິນນັ້ນ ແຫຼ່ງເງິນທຶນທີ່ໃຊ້ສຳລັບການລົງທຶນໃນປະເທດຍັງຈຳກັດ ມີພຽງແຕ່ເງິນອອມຂອງປະຊາຊົນພາຍໃນປະເທດ ເຊິ່ງອາດຈະບໍ່ພຽງພໍກັບການພັດທະນາເສດຖະກິດ ຂອງປະເທດໃຫ້ໄປຕາມເປົ້າໝາຍທີ່ວາງໄວ້, ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ການສະແຫວງຫາແຫຼ່ງເງິນທຶນ ມາເພີ່ມຕື່ມແມ່ນມີຄວາມຈຳເປັນ ເຊິ່ງສ່ວນໃຫຍ່ຈະເຫັນໄດ້ເພິ່ງພາເງິນທຶນຈາກພາຍນອກ ດັ່ງນັ້ນ, ການເປີດເສລີທາງການເງິນຈິ່ງເປັນການເປີດໂອກາດໃຫ້ມີການລະດົມເງິນທຶນທີ່ມີຕົ້ນທຶນຕ່ຳຈາກແຫຼ່ງເງິນທຶນຕ່າງໆ ພາຍນອກປະເທດ ເພື່ອນຳມາໃຊ້ໃນການພັດທະນາພື້ນຖານເສດຖະກິດຂອງປະເທດ ຕົວຢ່າງທີ່ເຫັນໄດ້ຢ່າງຊັດເຈນຄືການຂະຫຍາຍຕົວ ທາງດ້ານເສດຖະກິດຂອງປະເທດຕ່າງໆ ໃນພາກພື້ນອາຊີ ແລະ ອາເມລິກາລາຕີນທີ່ເກີດຂື້ນໄດ້ໂດຍການອາໃສເງິນທຶນຈາກຕ່າງປະເທດເປັນຫຼັກ.

ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ ການທີ່ປະເທດໃດປະເທດໜຶ່ງຈະເປີດເສລີທາງການເງິນນັ້ນ, ຈະຕ້ອງໄດ້ລະມັດລະ ວັງ ແລະ ຮອບຄອບ, ຕ້ອງແນ່ໃຈວ່າໂຄງສ້າງທາງການເງິນພາຍໃນປະເທດ ມີຄວາມໝັ້ນຄົງພຽງພໍທີ່ຈະຮັບຮອງ ການປ່ຽນແປງທີ່ເກີດຂື້ນຢ່າງໄວວາ ຖ້າຫາກປະເທດຍັງຂາດຄວາມພ້ອມດັ່ງກ່າວແລ້ວ ການເປີດເສລີທາງການເງິນຈະສ້າງບັນຫາຕ່າງໆ ຕາມມາຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຕົວຢ່າງ ການເກີດວິກິດການທາງການເງິນຂອງໄທໃນປີ 1997 ເຊິ່ງເປັນຜົນສຶບເນື່ອງມາຈາກ ປະເທດໄທຖືກກົດດັນໃຫ້ເປີດເສລີທາງການເງິນກ່ອນເວລາອັນສົມຄວນ ຈົນເຮັດ ໃຫ້ເງິນທຶນຈາກພາຍນອກຫຼັ່ງໄຫຼເຂົ້າມາປະເທດ ແລະ ຖືກຈັດສັນໄປໃຊ້ຢ່າງບໍ່ມີປະສິດທິພາບ ໃນທີ່ສຸດວິກິດການດັ່ງກ່າວ ໄດ້ແຜ່ລາມຈາກປະເທດໄທ ໄປຍັງປະເທດອື່ນທີ່ໃກ້ຄຽງຈົນກາຍເປັນບັນຫາພາກພື້ນ ແລະ ລະດັບໂລກ.

ສຳລັບຜົນປະໂຫຍດທີ່ເຫັນໄດ້ຢ່າງຊັດເຈນທີ່ສຸດ ຈາກການເປີດເສລີທາງການເງິນຄືໂອກາດການລະດົມເງິນທິນທີ່ມີຕົ້ມທຶນຕ່ຳຈາກຕະຫຼາດການເງິນລະຫວ່າງປະເທດເຮັດໃຫ້ເກີດການເຄື່ອນຍ້າຍເງິນທຶນ ຈາກປະເທດທີ່ອຸດົມສົມບູນໄປຍັງປະເທດທທີ່ກຳລັງພັດທະນາ ເຊິ່ງມີຄວາມຈຳເປັນຕ້ອງໃຊ້ເງິນທຶນເພື່ອພັດທະນາຄວາມຈະເລີນຮຸ່ນເຮືອງຂອງປະເທດ ໂດຍໂອກາດການລະດົມເງິນທຶນດັ່ງກ່າວ ບໍ່ໄດ້ຜູກຂາດສະເພາະໃນກຸ່ມບໍລິສັດຂ້າມຊາດຂະໜາດໃຫຍ່ເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຍັງໄດ້ອີ້ອອຳນວຍຜົນປະໂຫຍດໃຫ້ແກ່ບໍລິສັດຂະໜາດກາງ ຫຼື ບໍລິສັດທ້ອງຖິ່ນ ທີ່ມີຄວາມຈຳເປັນຕ້ອງໃຊ້ເງິນທຶນທີ່ມີຕົ້ນທຶນບໍ່ສູງ ເພື່ອນຳໄປຂະຫຍາຍ ແລະ ພັດທະນາກິດຈະກາຍ ໃຫ້ສາມາດແຂ່ງຂັນ ແລະ ຢືນຢົງໃນການກດຳເນີນທຸລະກິດຕໍ່ໄປ.

3 ການບໍລິຫານການເງິນລະຫວ່າງປະເທດ.

ບໍລິສັດຂ້າມຊາດ ( Multinational corporation )ໝາຍເຖິງບໍລິສັດພາຍໃນປະເທດໜຶ່ງໆ ມີບໍລິສັດຍ່ອຍ ແລະ ຫຼືບໍລິສັດຮ່ວມ ເຊິ່ງມີສະຖານທີ່ຕັ້ງໃນປະເທດ, ບໍລິສັດຂ້າມຊາດມີນ້າທີ່ຄວບຄຸມ ທງບໍ່ບໍລິສັດດຳເນີນທຸລະກິດໃນຖານະຜູ້ຜະລິດສິນຄ້າ ( Manufacturing Flrm ) ແລະ ບໍລິສັດທີ່ບໍລິການໃນຮູບແບບຕ່າງໆ ( Serice company ) ເຊັ່ນບໍລິສັດທີ່ປຶກສາ ( consulting company ) ບໍລິສັດຮູບເໝົາກໍ່ສ້າງ, ບໍລິສັດສື່ສານໂທລະຄົມມະນາຄົມ ແລະ ບໍລິສັດໂສະນາເປັນຕົ້ນ ໂດຍຜູ້ຖືຮູ້ນຂອງບໍລິສັດຂ້າມຊາດອາດຈະເປັນປະຈຳຊົນພາຍໃນປະເທດ ຫຼື ຜູ້ຖືຮຸ້ຈາກຕ່າງປະເທດກໍ່ໄດ້.

ຜູ້ບໍລິຫານການເງິນຂອງບໍລິສັດຂ້າມຊາດ ຈະຕ້ອງມີຄວາຮູ້ ແລະ ຄວາມເຂົ້າໃຈກ່ຽວກັບຄວາມແຕກຕ່າງດ້ານວັດທະນະທຳ ປະຫວັດສາດ, ລະຍ-ກົດໝາຍຕ່າງໆ ແລະ ສະພາບແວດລ້ອມອື່ນໆ ຂອງປະເທດທີ່ຕົນເຂົ້າໄປລົງທຶນເຖິງແມ່ນວ່າບໍລິສັດພາຍໃນປະເທດ ແລະ ບໍລິສັດຂ້າມຊາດ ຕ່າງກໍ່ປະເຊີນກັບການເປີດຮັບຄວາມສ່ຽງຈາກອັດຕາແລກປ່ຽນເຊັ່ນດຽວກັນແຕ່ວ່າບໍລິສັດຂ້າມຊາດຍັງຕ້ອງປະຊາເຊີນກັບຄວາມສ່ຽງເພີ່ມເຕີມໃນຮູບແບບອື່ນໆ ທີ່ອາດຈະບໍ່ເກີດຂື້ນກັບບໍິລສັດພາຍໃນປະເທດເຊັ່ນຄວາມສ່ຽງທາງການເມືອງ, ຄວາມສ່ຽງຖືກບັງຄັບໃຊ້ລະບຽບພິເສດ ແລະ ການຮຽກເກັບພາສີເພີ່ມເຕີມຈາກລັດະບານປະເທດນັ້ນໆ ບໍລິສັດຂ້າມຊາດມີໂອກາດໃນການເຂົ້າເຖິງແຫຼ່ງທຶນໃນຮູບແບບເອກະສານໜີ້ ແລະ ເອກະສານທຶນທີ່ມີຕົ້ນທຶນຕ່ຳກວ່າບໍລິສັດພາຍໃນປະເທດ ສົ່ງຜົນໃຫ້ຕົ້ນທຶນໃນການດຳເນີນງານຂອງບໍລິສັດຂ້າມຊາດຫຼຸດລົງ.

4. ການກຳນົດເປົ້າໝາຍທາງການເງິນຂອງບໍລິສັດຂ້າມຊາດ.

ເນື່ອງຈາກບໍລິສັດຂ້າມຊາດເປັນບໍລິສັດຂະໜາດໃຫຍ່ ມີຫົວໜ່ວຍດຳເນີນກິດຈະການປະເພດຕາງໃນສະພາບແວດລ້ອມທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ຈຶ່ງມີຄວາມຈຳເປັນຢ່າງຍິ່ງ ທີ່ຈະຕ້ອງກຳນົດເປົ້າໝ!ຽທາງການເງິນໃນການດຳເນີນທຸລະກິດຮ່ວມກັນເພື່ອຜົນປະໂຫຍດສູງສຸດຂອງກິດຈະການຄື.

1. ການສ້າງມູນຄ່າຂອງລາຍໄດ້ລວມສຸດທິດໃຫ້ສູງທີ່ສຸດ

2. ການມີພາລະການຊຳລະພາສີລວມທີ່ຕ່ຳທີ່ສຸດ

3. ຄວາມຖືກຕ້ອງຂອງລາຍໄດ້, ກະແສເງິນສົດ ແລະ ແຫຼ່ງເງິນທຶນຂອງຫົວໜ່ວຍທຸລະກິດຕ່າງໆ.

ໃນການກຳນົດເປົ້າໝາຍທາງການເງິນໃນເບື້ອງຕົ້ນມັກຈະບໍ່ບັນລຸຜົນພ້ອມໆກັນບັນຫານີ້ຂື້ນຢູ່ກັບນະໂຍບາຍ ແລະ ຄວາມສາມາດໃນການບໍລິຫານງານຂອງບໍລິຫານງານຂອງບໍລິສັດຂ້າມຊາດນນັ້ນໆ ແຕ່ເປົ້າ ໝາຍໃນການບໍລິຫານງານເບື້ອງຕົ້ນຂອງບໍລິສັດຂ້າມຊາດຄື: ການສ້າງກຳໄລລວມສຸດທິ ໃຫ້ສູງທີ່ສຸດ ສຳລັບຜົນການດຳເນີນງານຂອງບໍລິສັດຍ່ອຍ ຫຼື ບໍລິສັດຮ່ວມນັ້ນຈະສົ່ງຜົນສະທ້ອນອກມາໃນຮູບແບບຂອງງົບການເງິນທີ່ໃຊ້ສະກຸນເງິນພາຍໃນປະເທດ ເພື່ອຈຸດປະສົງໃນການຄິດໄລ່ພາສີໃນປະເທດນັ້ນໆ ຫຼັງຈາກນັ້ນບໍລິສັດແມ່ຈະປ່ຽນແປງງົບການເງິນຂອງບໍລິສັດຍ່ອຍ ຫຼື ບໍລິສັດຮ່ວມຕ່າງໆໃຫ້ເປັນສະກຸນເງິນດຽວກັນກັບຂອງບໍລິສັດແມ່ເພື່ອຄິດໄລ່ງົບການເງິນລວມ ( Consolidated Financial Statements ) ຕໍ່ໄປ.

5. ສາຍເຫດທີ່ພາໃຫ້ກຳເນີດຕະຫຼາດແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ.

ເນື່ອງຈາກໃນໂລກນີ້ໄດ້ແບ່ງເປັນຫຼາຍປະເທດ, ມີທີ່ຕັ້ງ ແລະ ພູນສັນຖານທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ປະເພນີວັດທະນາທຳທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ມີກຳລັງຄວາມສາມາດໃນການຜະລິດສິນຄ້າ ແລ ະບໍລິການທີ່ແຕກຕ່າງກັນສິ່ງສຳຄັນໄປກວ່ານັ້ນ, ກໍ່ຄື່າແຕ່ລະປະເທດຈະມີເງິນຕາສະເພາະຂອງຕົນເອງ ເມື່ອເປັນດັ່ງນັ້ນ ບັນດາບໍລິສັດຂ້າມຊາດ ( Growth of multination corporation ) ໄດ້ເກີດຂື້ນມາ ແລະ ຂະຫຍາຍຕົວຢ່າງໄວ້ວາເຮັດໃຫ້ການຄ້າລະຫວ່າງປະເທດນັບມື້ນັບເພີ່ມຂື້ນ ( Explosion of Tourist ) ດ້ວຍເຫດຜົນທີ່ກວ່າມານັ້ນຕະຫຼາດເງິນຕາຕ່າງປະເພດ ຈຶ່ງໄດ້ຂະຫຍາຍຕົວ ແລະ ພັດທະນາຄຽງຄູ່ກັບການຂະຫຍາຍຕົວຂອງທຸລະກິດລະ ຫວ່າງປະເທດ ທຸລະກິດລະຫວ່າງປະເທດຍິ່ງຂະຫຍາຍຕົວເທົ່າໃດ ຕະຫຼາດເງິນຕາຕ່າງປະເທດຍິ່ງມີຄວາມສຳ ຄັນ ແລະ ຈຳເປັນເທົ່ານັ້ນ ເພື່ອຮອງຮັບຕໍ່ການຊຳລະຄ່າສິນຄ້າ ແລະ ບໍລິການທີ່ມີພັນທະຜູກພັນກັນ.

ຕົວຢ່າງ ບໍລິສັດກໍມີທີ່ຕັ້ງຢູ່ລາວສັ່ງຊື້ລົດເປັນເງິນໂດລາສະຫະລັດຈາກບໍລິສັດ ຂໍໃນປະເທດຍີ່ປຸ່ນ, ເມື່ອເຖິງເວລາຊຳລະຄ່າຕົວ ບໍລິສັດ ກໍ ກໍ່ຈະນຳເງິນກີບມາຊື້ເງິນ ໂດລານຳທະນາຄານການຄ້າຕ່າງປະເທດລາວໂດຍ ສັ່ງໃຫ້ສົ່ງມອບເງິນໂດລາ ດັ່ງກ່າວໃຫ້ກັບບໍລິສັດ ຂໍເພື່ອເຂົ້າບັນຊີເງິນເຢັນຂອງຕົນຢູ່ນຳທະນາຄານ Bank of Tokyo ( Japan ) ທະນາຄານການຄ້າຕ່າງປະເທດກໍ່ຈະສັ່ງ ໃຫ້ຕັດບັນຊີເງິນຝາກສະກຸນໂດລາ ຂອງຕົນແລ້ວ ແລກປ່ຽນເປັນເງິນເຢັນເພື່ອໂອນໃຫ້ບໍລິສັດຂໍ.

6. ຄວາມໝາຍຂອງຕະຫຼາດແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ.

ຕະຫຼາດແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ຄືຕະຫຼາດທີ່ມີການຊີ້ຂາຍເອກະສານທາງດ້ານການເງິນທີ່ມີຄ່າຊຶ່ງມີອາຍຸການສົ່ງມອບໄລຍະສັ້ນ ແຕ່ວ່າເອກະສານທາງການເງິນທີ່ນຳມາຊື້ ຂາຍຢູ່ໃນຕະຫຼາດແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດນັ້ນຕ້ອງບໍ່ມີມູນຄ່າເປັນສະກຸນເງິນດຽວກັນ ແລະ ການຊື້ຂາຍນັ້ນຕ້ອງປ່ຽນຈາກເງິນສະກຸນໜຶ່ງໄປຫາອີກສະກຸນໜຶ່ງ, ຕະຫຼາດແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ເປັນຕະຫຼາດທີ່ມີການຊື້ຂາຍກັບຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຕະຫຼອດ 24 ຊົ່ວໂມງເລີ່ມຈາກ 4 ໂມງເຊົ້າຕະຫຼາດ Sidney ເປີດ, ຖັດມາອີກ 1 ຊົ່ວໂມງຕະຫຼາດ Tokyo ເປີດ, 6 ຊົ່ວໂມງຕະຫຼາດ Hongkong, Malaysia, Singapore ເຖິງ 14 ໂມງ ຕະຫຼາດຢູ່ London ແລະ 19 ໂມງຕະຫຼາດ NewYork ເຊິ່ງມູນວຽນກັບແບບນີ້ໄປຕະຫຼອດ.

ການຊື້ຂາຍເງິນຕາຕ່າງປະເທດດັ່ງກ່າວສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນບໍ່ໄດ້ເກີດຈາກການຄ້າລະຫວ່າງປະເທດເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ເກີດຈາກການຊື້-ຂາຍລະຫວ່າງສະຖາບັນການເງິນເພື່ອເກັງກຳໄລຈາກອັດຕາແລກປ່ຽນ ແລະ ການລົງທຶນໃນຕະຫຼາດການເງິນລະຫວ່າງປະເທດ ຕະຫຼາດຊື້ - ຂາຍເງິນຕາຕ່າງປະເທດເປັນພຽງການຕົກລົງຊື້-ຂາຍ ລະຫວ່າງຄູ່ສັນຍາສອງຝ່າຍຕິດຕໍ່ຜ່ານສື່ຕ່າງໆ ໂດຍບໍ່ຕ້ອງມາພົບກັນບໍ່ມີຕະຫຼາດທີ່ເປັນຕົວຕົນບໍ່ມີກົດເກນກະຕິກກາຕາຍຕົວການຊື້-ຂາຍເປັນໄປຕາມຄວາມພໍໃຈຂອງສອງຝ່າຍ ຫຼື ເອີ້ນວ່າ Over the Counter Market

ບົດທີ 2

ເງິນຕາ ແລະ ອັດຕາແລກປ່ຽນ

( Currency and Exchange Rate )

1. ເງິນຕາ, ເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ແລະ ອັດຕາແລກປ່ຽນ.

ທຸກໆປະເທດໃນໂລກລ້ວນແລ້ວແຕ່ມີເງິນຕາເປັນຂອງຕົນເອງ, ຄຳວ່າ “ ເງິນຕາ “ ອີງຕາມລັດຖະບັນ ຍັດຂອງປະທານປະເທດ ສາທາລະນະລັດ ປະຊາທິປະໄຕ ປະຊາຊົນລາວ ວ່າດ້ວຍການຄຸ້ມຄອງເງິນຕາຕ່າງ ປະເທດ ແລະ ວັດຖຸມີຄ່າ ເລກທີ 01 /ປປທ, ລົງວັນທີ 17 ມີນາ 2008 ໄດ້ນິຍາມວ່າ.

- ເງິນຕາ ໝາຍເຖິງເງິນຕາຂອງ ສປປລາວ ຊຶ່ງມີຫົວໜ່ວຍແມ່ນກີບ.

- ເງິນຕາຕ່າງປະເທດໝາຍເຖິງທະນະບັດ, ແຊັກດເດີມທາງ, ໃບຢັ້ງຢືນການຄ້າອື່ນໆ ທີ່ມີຄ່າເປັນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ແລະ ວັດຖຸມີຄ່າທີ່ສາກົນນຳໃຊ້ ເພື່ອຊຳລະສະສາງລະຫວ່າງປະເທດ.

- ອັດຕາແລກປ່ຽນ ໝາຍເຖິງລາຄາຂອງເງິນກີບທຽບໃສ່ລາຄາສະກຸນເງິນຂອງຕ່າງປະເທດ.

- ເງິນສົດທີ່ເປັນເງິນຕາຕ່າງປະເທດໝາຍເຖິງທະນະບັດ, ແຊັກເດີມທາງ ແລະ ເອກະສານອື່ນໆ ທີ່ມີຄ່າຄືເງິນສົດ.

- ວັດຖຸມີຄ່າ ໝາຍເຖິງຄຳແທ່ງ ແລະ ເງິນເມັດທີ່ສາມາດໃຊ້ເປັນພາຫະນະຊຳລະສາກົນໄດ້ ( ອີງຕາມບົດແນະນຳການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດລັດຖະບັນຍັດວ່າດ້ວການຄຸ້ມຄອງເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ແລະ ວັດຖຸມີຄ່າເລກທີ 01/ປປທ, ລົງວັນທີ 17 ມີນາ 2008, ເລກທີ 01/ທຫລ, ລົງວັນທີ 02 ເມສາ 2010 )

- ທຸລະກິດເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ໝາຍເຖິງທຸລະກຳເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ( ອີງຕາມບົດແນະນຳການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດລັດຖະບັນຍັດ ວ່າດ້ວຍການຄຸ້ມຄອງເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ແລະ ວັດຖຸມີຄ່າເລກທີ 01 / ປປທ, ລົງວັນທີ 17 ມີນາ 2008,ເລກທີ 01 / ທຫລ, ລົງວັນທີ 02 ເມສາ 2010 )

ອີງຕາມຄວາມໝາຍໂດຍລວເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ( Foreign Currency ) ໝາຍເຖິງເງິນຕາຂອງປະເທດ ໜຶ່ງທີ່ຕົກຢູ່ພາຍໃຕ້ການຄຸ້ມຄອງຂອງລັດຖະບານ ຫຼື ປະເທດອື່ນໆ.

ການຊຳລະສະສາງລະຫວ່າງປະເທດຈະນຳໄປເຖິງການແລກປ່ຽນບັນດາສະກຸນເງິນທີ່ແຕກຕ່າງກັນບັນດາສະກຸນເງິນທີ່ໄດ້ແລກປ່ຽນນຳກັນຕາມລາຄາແລກປ່ຽນໃດໜຶ່ງທີ່ແນ່ນອນ ການພົວພັນແລກປ່ຽນຊື້ຂາຍຕາມລາຄາທີ່ໄດ້ກວ່າມານັ້ນ ເອີ້ນວ່າການແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະດທ ເຊິ່ງມັນພົວພັນເຖິງອັດຕາແລກປ່ຽນ, ສະນັ້ນ, ພວກເຮົາສາມາດໃຫ້ຄວາມໝາຍຂອງອັດຕາແລກປ່ຽນໂດຍທົ່ວໄປດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້ ອັດຕາແລກປ່ຽນແມ່ນລາຄາຂອງສະະກຸນເງິນໜຶ່ງໄດ້ສະແດງຜ່ານລາຄາຂອງສະກຸນເງິນອື່ນ.

ຕົວຢ່າງ: 1 USD = 8,500 LAK ໃນຕົວຢ່າງນີ້ ລາຄາຂອງ USD ໄດ້ສະແດງຜ່ານເງິນກີບ ແລະ 1 USD ມີລາຄາເທົ່າກັບ 8,500 LAK

ໃນຕົວຈິງດ ຍ້ອນວ່າທຸກປະເທດໃນໂລກນຳໃຊ້ວິທີການສະເໜີອັດຕາແລກປ່ຽນທາງກົງ, ດັ່ງນັ້ນ, ອັດຕາແລກປ່ຽນຍັງໄດ້ນິຍາມຕາມຄວາມໝາຍແຄບ ຫຼື ວ່າອີງຕາມການສັ່ງເກດຕົວຈິງ ດັ່ງນີ້ ອັດຕາປ່ຽນແມ່ນຈຳນວນຫົວໜ່ວຍເງິນພາຍໃນປະເທດຕໍ່ໜຶ່ງຫົວໜ່ວຍສະກຸນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ.

ຕົວຢ່າງ: ອັດຕາແລກປ່ຽນຂອງ USD ຢູ່ລາວມີຄວາມໝາຍວ່າຈຳນວນ X ຫົວໜ່ວຍເງິນກີບຕໍ່ໜຶ່ງ 1 USD ສາມາດຂຽນ ( XLAK/1USD )

ສໍາລັບສະກຸນເງິນຢູ່ກ່ອນ ແລະ ຢູ່ຫຼັງ.

ໃນອັດຕາແລກປ່ຽນໜຶ່ງເວລາໃດກໍ່ມືສອງສະກຸນເງິນສະເໜີ້ ອີງຕາມຄວາມຊີນເຄີຍ ບັນດານັກທຸລະກິດເມື່ອມີການແລກປ່ຽນຊື້-ຂາຍເຂົາເຈົ້າອ່ານຊື້ສະກຸນເງິນສະເໜີລາຄາກ່ອນ ແລະ ອ່ານຊື່ສະກຸນເງິນກຳນົດລາຄາຕາມຫຼັງ ຍ້ອນຄວາມຊິນເຄີຍດັ່ງກ່າວນັ້ນ ເມື່ອຂຽນອັດຕາແລກປ່ຽນນັກທຸລະກິດ ( ແລະ ບັນດາທະນາຄານທຸລະກິດ ) ລ້ວນແຕ່ວາງຕຳແໜງສະກຸນເງິນສະເໜີລາຄາຂື້ນກ່ອນ ແລະ ສະກຸນເງິນກຳນົດລາຄາໄວ້ຕາມຫຼັງ ຕົວຢ່າງ ອັດຕາແລກປ່ຽນ 1 USD = 8,500 LAK ແລະ ນັກທຸລະກິດຂຽນເປັນ USD/LAK = 8,500.

ບັນດາຜ່ານຜູ້ອ່ານຄວນເອົາໃຈໃສ່ວ່າວິທີການຂຽນຂອງບັນດານັກທຸລະກິດແມ່ນສ່ວນຫຼາຍອີງຕາມຄວາມຊິນເຄີຍຂອງເຂົາເຈົ້າ ສຳລັບການຂຽນຢູ່ໃນບັນດາເອກະສານນັ້ນທີລັດສະນະການຄົ້ນຄ້ວາ, ອີງຕາມການຄົ້ນຄວ້າເຫັນວ່າການຂຽນອັດຕາແລກປ່ຽນແມ່ນໄດ້ຂຽນຕາມຫຼັກການລວມຄືເອົາສະກຸນເງິນກຳນົດເຊັ່ນວ່າໃນບົດວລະສານດຽວກັນຂອງນັກຄົ້ນຄ້ວາທາງທິດສະດີ ແລະ ນັກທຸລະກິດອາດຈະຂຽນອັດຕາແລກປ່ຽນຕ່າງກັນຄືນັກຄົ້ນຄວ້າທາງທິດສະດີຂຽນອັດຕາແລກປ່ຽນລະຫວ່າງເງິນກີບກັບໂດລາສະຫະລັດອາເມລິກາແມ່ນ LAK/USD = 8,500 LAK ແລະ ນັກທຸລະກິດຂຽນແມ່ນ USD /LAK = 8,500 ຕໍ່ກັບບັນຫານີ້ມີຫຼາຍຄຳເຫັນໄດ້ເວົ້າ ວ່າຄວນເອກະພາບວິທີການຂຽນອັດຕາແລກປ່ຽນສະເພາະໃຫ້ປະເທດໃດໜຶ່ງຈະເປັນການດີ ແຕ່ກໍ່ມີຫຼາຍຄຳ ເຫັນໄດ້ວ່າບໍ່ຈຳເປັນຍ້ອນວ່າຖ້າປະເທດໃດໜຶ່ງກຳນົດຄືແນວນັ້ນມັນເປັນການແຍກອອກຈາກໄກຈາກຄວາມຈິງຂອງຕະຫຼາດສາກົນເກີນໄປ, ດັ່ງນັ້ນ, ເມື່ອຂຽນອັດຕາແລກປ່ຽນຂອງສອງສະກຸນເງິນຕາມໃຈ, ພວກເຮົາຄວນມີ ຄ່າອະທິບາຍ.

ຕົວຢ່າງ ອັດຕາແລກປ່ຽນ X/Y=a ໃນນັ້ນ 1Y=ax ຫຼືວ່າອັດຕາແລກປ່ຽນ X/Y=a ໃນນັ້ນ 1x=aY

2. ປະເພດອັດຕາແລກປ່ຽນ.

2.1 ອີງໃສ່ທຸລະກິດການແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ, ເຮົາມີ.

• 1. ອັດຕາຊື້ ( Bld Rate ) ແມ່ນອັດຕາແລກປ່ຽນ ຊຶ່ງຢູ່ທີ່ນັ້ນທະນາຄານກຽມ ພ້ອມຈະຊື້ສະກຸນເງິນ ສະເໜີລາຄາ.

  2. ອັດຕາຂາຍ ( Ask or offer Rate ) ແມ່ນອັດຕາແລກປ່ຽນຊຶ່ງຢູ່ທີ່ນັ້ນທະນາຄານກຽມພ້ອມຈະ ຂາຍສະກຸນເງິນຕັ້ງລາຄາ.

  3. ອັດຕາແລກປ່ຽນທັນທີ ( Spot Rate ) ແມ່ນອັດຕາແລກປ່ຽນທີ່ໄດ້ຕົກລົງກັນໃນມີ້ນີ້ແຕ່ວ່າການ ຊຳລະສະສາງຈະໄດ້ຮັບການປະຕິບັດໃນຂອບເຂດສອງວັນລັດຖະການຖັດໄປ.

  4. ອັດຕາແລກປ່ຽນລ່ວງໜ້າ ( Forward Rate )ແມ່ນອັດຕາແລກປ່ຽນທີ່ໄດ້ຕົກລົງກັນໃນມີ້ນີ້ແຕ່ ການຊຳລະສະສາງແມ່ນຈະໄດ້ປະຕິບັດຫຼັງຈາກ 2 ວັນຂື້ນໄປ.

  5. ອັດຕາເປີດ ( Openting Rate ) ແມ່ນອັດຕາແລກປ່ຽນນຳໃຊ້ໃຫ້ແກ່ສັນຍາແລກປ່ຽນເລີ່ມຕົ້ນ ພາຍໃນມີ້ນັ້ນ.

  6. ອັດຕາປີດ ( Closing Rate ) ແມ່ນອັດຕາແລກປ່ຽນນຳໃຊ້ໃຫ້ແກ່ສັຍາພົວພັນແລກປ່ຽນສຸດ ທ້າຍພາຍໃນມີ້ນັ້ນ ຕາມປົກກະຕິ, ທະນາຄານບໍ່ປະກາດອັດຕາແລກປ່ຽນຂອງທຸກສັນຍາທີ່ໄດ້ ເຊັນພາຍໃນມື້, ພຽງແຕ່ປະະກາດອັດຕາແລກປ່ຽນປີດພາຍໃນມື້, ອັດຕາປີດແມ່ນໜຶ່ງໃນຄາດໝາຍທີ່ສຳຄັນກ່ຽວກັບສະພາບ ການປ່ຽນແປງຂອງອັດຕາແລກປ່ຽໜພາຍໃນມື້ ຄວນເອົາໃຈໃສ່ວ່າອັດຕາປິດມື້ນີ້ບໍ່ແນ່ນອນວ່າຈະແມ່ນອັດຕາເປີດໃນມື້ຕໍ່ໄປ.

  7. ອັດຕາໄຂວ່ ( Cross Rate ) ແມ່ນອັດຕາແລກປ່ຽນລະຫວ່າງຂອງສະກຸນເງິນທີ່ໄດ້ຈາກສະ ກຸນເງິນທີ່ສາມ ( ຫຼື ເອີ້ນວ່າສະກຸນເງິນກາງ )

  8. ອັດຕາແລກປ່ຽນໂອນບັນຊີ ( Transfer Rate )ແມ່ນອັດຕາແລກປ່ຽນທີ່ນຳໃຊ້ແກ່ການແລກ ປ່ຽນຊື້-ຂາຍເງິນຕາຕ່າງປະເທດຂອງບ້ວງທີ່ເປີດບັນຊີເງິນຝາກຢູ່ທະນາຄານ.

  9. ອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນສົດ ( Bank Note Rate )ແມ່ນອັດຕາແລກປ່ຽນທີ່ນຳໃຊ້ໃຫ້ແກ່ການ ແລະ ປ່ຽນຊື້-ຂາຍເງິນຕາຕ່າງປເທດ, ເງິນໂລຫະ, ເງິນເຈັ້ຍ, ແຊັກທ່ອງທ່ຽວ ຕາມປົກກະຕິອັດຕາຊື້ເງິນສົດຕ່ຳ ແລະ ອັດຕາຂາຍເງິນສົດສູງກວ່າ.

2.2 ອີງໃສ່ກົນໄກການຄວບຄຸມນະໂຍບານອັດຕາແລກປ່ຽນ ເຮົາມີ.

• 1. ອັດຕາແລກປ່ຽນທາງການ ( ອັດຕາອ້າງອີງ ) ( official Rate ) ແມ່ນອັດຕາແລກປ່ຽນທີ່ທະນາຄານກາງປະເທດ ມັນສ່ອງແສງໃຫ້ເຫັນຢ່າງເປັນທາງການນຳໃຊ້ເພື່ອຄິດໄລ່ພາສີນຳເຂົ້າ - ສົ່ງອອກ ແລະ ການເຄື່ອນໄຫວທີ່ພົວພັນເຖິງອັດຕາແລກປ່ຽນທາງການຈຳນວນໜຶ່ງ ນອນນີ້ ອັດຕາກາງຍັງເປັນພື້ນຖານໃຫ້ແກ່ທະນາຄານທຸລະກິດກຳນົດອັດຕາແລກປ່ຽນ ຢູ່ໃນຂອບເຂດທີ່ທະນາຄານກາງກຳນົດໃຫ້.

  2. ອັດຕາແລກປ່ຽນຕະຫຼາດມຶດ ( Black Marker Rate )ແມ່ນອັດຕາແລກປ່ຽນທີ່ກຳເນີດຂື້ນນອກລະບົບທະນາຄານ, ຍ້ອນການພົວພັນລະຫວ່າງອຸປະສົງ ແລະ ອຸປະທານໃນຕະຫຼາດເປັນການຕັດສິນ.

  3. ອັດຕາແລກປ່ຽນຄົງທີ່ ( Fixed Rate ) ແມ່ນອັດຕາແລກປ່ຽນທີ່ທະນາຄານກາງປະກາດ ໃຊ້ຄົງທີ່ໃນລະດັບການເໜັງຕິງໃດໜຶ່ງທີ່ແຄບ ຫຼື ອັດຕາແລກປ່ຽນທີ່ກຳນົດຄ່າສະເໜີພາບ ( Party ) ຂອງເງິນແຕ່ລະສະກຸນໄວ້ໂດຍທຽບກັບຄຳ ຫຼື ເງິນໂດລາສະຫະລັດ ຫຼື ເງິນສະກຸນຫຼັກອື່ນໆທີ່ມີຄວາມໜັ້ນຄົງ ເຊິ່ງກ່ອນເກີດວິກິດການທາງການເງິນອັດຕາແລກປ່ຽນຂອງເງິນບາດຢູ່ໃນລະດັບ 26 ບາດ ຕໍ່ 1 ໂດລາ ເຊິ່ງເປັນອັດຕາແລກປ່ຽນຄົງທີ່.

  4. ອັດຕາແລກປ່ຽນລອຍຕົວເສລີ: ( Freely Floating Rate )ແມ່ນອັດຕາແລກປ່ຽນກຳເນີດຂື້ນ ຕາມການພົວພັນລະຫວ່າງອຸປະສົງ-ອຸປະທານ ໃນຕະຫຼາດທະນາຄານກາງບໍ່ມີການແຊກແຊງ

  5. ອັດຕາແລກປ່ຽນລອຍຕົວມີການຄວບຄຸມ ( Managed Floating Rate ) ແມ່ນອັດຕາແລກປ່ຽນລອຍຕົວແຕ່ວ່າທະນາຄານກາງດຳເນີນການແຊກແຊງ ເພື່ອໃຫ້ອັດຕາແລກປ່ຽນມີການເໜັງຕີງໄປຕາມທີ່ມີຜົນຕໍ່ພື້ນຖານເສດຖະກິດ.

3. ວິທີການສະເໜີລາຄາໃນຕະຫຼາດແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ.

ວິທີການສະເໜີລາຄາໃນຕະຫຼາດແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດທີ 4 ປະເພດຄື.

1. ການສະເໜີລາຄາໂດຍທາງກົງ ( Direct Quotation ຫຼື Price Quotation )

2. ການສະເໜີລາຄາໂດຍທາງອ້ອມ ( Indirect Quotation ຫຼື Volume Quotation )

3. ການສະເໜີລາຄາແບບເອີອົບ ( European Term )

4. ການສະເໜີລາຄາແບບ ອາເມລິກາ ( American Term )

3.1 ການສະເໜີລາຄາໂດຍທາງກົງ ( Direct Quotation )

ການສະເໜີລາຄາໂດຍທາງກົງ ໝາຍເຖິງການສະເໜີລາຄາເງິນຕາສະກຸນເງິນພາຍໃນປະເທດ ( Home Country ) ຕໍ່ໜຶ່ງຫົວໜ່ວຍຂອງສະກຸນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ( Foreign country ) ເຊັ່ນວ່າຢູ່ປະເທດລາວມີ ການສະເໜີລາຄາຂອງສະກຸນເງິນກີບ ຕໍ່ໜຶ່ງຫົວໜ່ວຍຂອງສະກຸນເງິນໂດລາສະຫະລັດອາເມລິກາ ຢູ່ທີ່ລະດັບ 9,020 LAK/1USD ( ອ່ານວ່າເກົ້າພັນຫາຊາວກີບຕໍ່1ໂດລາ ) ຖືວ່າເປັນການສະເໜີລາຄາໂດຍກົງສຳລັບ ເງິນໂດລາ ໜຶ່ງຫົວໜ່ວຍສ່ວນວ່າຢູ່ປະເທດສະຫະລັດອາເມລິກາມີການສະເໜີລາຄາທີ່ 0,00012USD/1 LAK ( ອ່ານວ່າ 0,00012 ໂດລາຕໍ່ 1 ກີບ ) ໃນມູມມອງຂອງຊາວອາເມລິກາ.

ຖ້າພິຈາລະນາໃນແງ່ຂອງປະເທດແມ່ນເງິນຕາຕ່າງປະເທດຖືບົດບາດເປັນສິນຄ້າ ປ ພວກເຮົາເຄີບເອີ້ນວ່າສິນຄ້າພິເສດ ) ໃນການພົວພັນກັບສະກຸນເງິນພາຍໃນປະເທດ ( ເງິນພາຍໃນປະເທດຖືບົດບາດເປັນເງິນຕາ ) ຍ້ອນແນວນັ້ນ ກ່ຽວກັບດ້ານຫຼັກການແລ້ວການສະເໜີອັດຕາແລກປ່ຽນທາງກົງ ( ການສະເໜີລາຄາເງິນຕາຕ່າງປະເທດທາງກົງ ) ບໍ່ຕ່າງຫຍັງກັບ ການສະເໜີລາຄາສິນຄ້າທາງກົງ ຕົວຢ່າງ ຢູ່ປະເທດລາວແມ່ນ LAK ຖືບົດ ບາດເປັນເງິນຕາສ່ວນເງິນຕາຕ່າງປະເທດຖືບົດບາດເປັນສິນຄ້າ ດັ່ງທີ່ສະແດງໃນຕາຕະລາງການພົວພັນລະຫວ່າງການສະເໜີລາຄາສິນຄ້າທາງກົງ ແລະ ການສະເໜີລາຄາເງິນຕາຕ່າງປະເທດທາງກົງລຸ່ມນີ້.

ຈາກຕາຕະລາງ 2.1 ໃຫ້ເຫັນວ່າວິທີການສະເໜີອັດຕາແລກປ່ຽນ( ສະເໜີລາຄາເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ) ຄືດັ່ງທີ່ເຫັນໃນຕາຕະລາງນັ້ນ ເອີ້ນວ່າໂດຍທາງກົງ ຍ້ອນແນວນັ້ນລາຄາເງິນຕາຕ່າງປະເທດໄດ້ສະແດງອອກໂດຍກົງເປັນເງິນ( ສະກຸນເງິນກີບລາວ ) ພວກເຮົາບໍ່ຕ້ອງການຄິດໄລ່ຫຍັງຕື່ມອືກ, ສະນັ້ນ, ວິທີການສະເໜີອັດຕາແລກປ່ຽນໂດຍທາງກົງແມ່ນວິທີການສະເໜີລາຄາເງິນຕາຕ່າງປະເທດ, ໃນນັ້ນ.

• ເງິນຕາຕ່າງປະເທດຖືບົດບາດເປັນສິນຄ້າ ແລະ ທັງເປັນສະກຸນເງິນສະເໜີລາຄາ ( commodity Currency ) ມີຫົວໜ່ວຍຄົງທີ່ ແລະ ຕາມປົກກະຕິມີຫົວໜ່ວຍເທົ່າ 1.

• ເງິນພາຍໃນປະເທດຖືບົດບາດເປັນເງິນຕາ ເປັນສະກຸນເງິນກຳນົດລາຄາ ( Terms Currency ) ມີຫົວໜ່ວຍປ່ຽນແປງຂື້ນກັບການພົວພັນລະຫວ່າງອຸປະສົງ, ອຸປະທານໃນຕະຫຼາດແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ

ສັນຍາລັກອັດຕາແລກປ່ຽນ.

- ຖ້ານຳໃຊ້ P (Price) ເພື່ອສະແດງລາຄາສິນຄ້າທຳມະດາ, ຕົວຢ່າງລາຄາເຂົ້າເຮົາສາມາດຂຽນໄດ້ດັ່ງນີ້.

P(LAK/1KG ) = 5.000 ð 1KG = 5.000 LAK

ໃນການຂຽນສັນຍາລັກລາຄາແມ່ນສະກຸນເງິນກຳນົດເວລາຢືນຢູ່ກ່ອນ, ສ່ວນສິນຄ້າສະເໜີລາຄາຢືນຢູ່ຫຼັງ.ເຊັ່ນດຽວກັນນັ້ນຖ້ານຳໃຊ້ E(Exchange Rate ) ເພື່ອສະແດງລາຄາເງິນຕາຕ່າງປະເທດ ( ໝາຍຄວາມວ່າອັດຕາແລກປ່ຽນ ) ຕົວຢ່າງລາຄາເງິນໂດລາສະຫະອາເລລິການ ສາມາດຂຽນໄດ້ດັ່ງນີ້.

E(LAK/USD)=8.500 ð 1USD = 8.500 LAK

ໃນການຂຽນສັນຍາລັກລາຄາ ແມ່ນສະກຸນເງິນກຳນົດລາຄາຢືນຢູ່ກ່ອນ ສ່ວນສະກຸນເງິນສະເໜີລາຄາຢືນຢູ່ຫຼັງ.

ຈາກຫຼັການທີ່ຍົກໃຫ້ເຫັນມາເທິງນັ້ນ, ໃນຕຳລາເຫຼັ້ມນີ້ພວກເຮົາກຳນົດເອົາ ໃນການກຳນົດອັດຕາແລກປ່ຽນແມ່ນສະກຸນເງິນຢືນຢູ່ກ່ອນ ເປັນສະກຸນເງິນກຳນົດລາຄາ ( Terms Currency ) ສ່ວນສະກຸນເງິນ ທີ່ຢືນຢູ່ຫຼັງເປັນສະກຸນເງິນສະເໜີລາຄາ ( Commodity Quotation ).

3.2 ການສະເໜີລາຄາໂດຍທາງອ້ອມ ( Indirect Quotation )

ການສະເໜີລາຄາໂດຍທາງອ້ອມ ໝາຍເຖິງການສະເໜີລາຄາເງິນຕາສະກຸນເງິນຕ່າງປະເທດຕໍ່ໜຶ່ງຫົວໜ່ວຍເງິນຕາສະກຸນພາຍໃນປະເທດເຊັ່ນ ໃນປະເທດລາວສະເໜີໂດຍທາງອ້ອມລະຫວ່າງສະກຸນເງິນກີບ ຕໍ່ສະກຸນເງິນໂດລາສະຫະລັດອາເມລິກາທີ່ 0,00012USD /1LAK ( ອ່ານວ່າ 0,00012ໂດລາຕໍ່ 1 ກີບ ) ສ່ວນໃນປະເທດສະຫະລັດອາເມລິກາມີການສະເໜີໂດຍທາງອ້ອມ 8,500 LAK / 1USD ( ອ່ານວ່າ 8,500 ກີບ ຕໍ່ 1 ໂດລາ ) ໃນມຸມມອງຂອງຊາວອາເມລິກາ.

3.3 ການສະເໜີລາຄາແບບ European Term

ການສະເໜີລາຄາແບບ European Term ໝາຍເຖິງການສະເໜີລາຄາໂດຍເອົາສະກຸນເງິນຕາ ຕ່າງປະເທດຕໍ່ໜຶ່ງໂດລາສະຫະລັດອາເມລິກາຕົວຢ່າງ £ 0,6520/$ ໝາຍຄວາມວ່າເງິນ 1$ ອາເມລິກາມີຄ່າເທົ່າກັບເງິນປອນອັງກິດ 0,6520 ປອນ ສວ່ນໃຫຍ່ແລ້ວການສະເໜີລາຄາອັດຕາແລກປ່ຽນລະຫວ່າງທະນາຄານ ( Interbank Quotation )ເກືອບທົ່ວໂລກຈະເປັນແບບ European Term

3.4 ການສະເໜີລາຄາແບບ American Term

ການສະເໜີລາຄາແບບ American Term ໝາຍເຖິງການສະເໜີລາຄາຂອງເງິນສະກຸນໂດລາສະຫະລັດອາເມລິກາ ຕໍ່ສະກຸນເງິນຕ່າງປະເທດໜຶ່ງໜ່ວຍຕົວຢ່າງ $1.6000/£ ໝາຍຄວາມວ່າເງິນປອນ (£) ອັງກິດໜຶ່ງປອນມີຄ່າເທົ່າກັບ 1.6000 ໂດລາສະຫະລັດອາເມລິກາ ( 1£ = 1.6000 $​ ).

ວິທີການສະເໜີລາຄາແບບ American Term ນີ້ມັກນິຍົມໃຊ້ກັບການສະເໜີລາຄາຂອງເອກະສານ ສິດທິ ( Options ) ແລະ ສັນຍາຊື້ຂາຍລ່ວງໜ້າ ( Futures ) ຂອງເງິນຕາຕ່າງປະເທດລວມທັງການສະເໜີລາຄາໃນຕະຫຼາດຍ່ອຍຂາຍໃຫ້ນັກທ່ອງທ່ຽວ ແລະ ບຸກຄົນທົ່ວໄປທີ່ຕ້ອງການແລກປ່ຽນເງິນຕາເພື່ອການທ່ອງ ທ່ຽວ ຫຼື ເພື່ອການສົ່ງເງິນເຂົ້າ-ອອກນອກປະເທດ.

ສະຫຼຸບລວມແລ້ວ ໃນການສະເໜີລາຄາຂອງສະກຸນເງິນມາເຖິງປັດຈຸບັນນີ້ຍັງບໍ່ທັນມີກົດໝາຍໃດໆ ບັງຄັບໃຫ້ກຳນົດເອົາສະກຸນເງິນໃດໜຶ່ງຖືປົດບາດເປັນສະກຸນເງິນສະເໜີລາຄາ ແລະ ກຳນົດລາຄາຢ່າງເປັນທາງການ, ໃນຕົວຈິງຍ້ອນບົດບາດຂອງພື້ນຖານເສດຖະກິດຂອງອາເມລິກາມີບົດບາດໃນໂລກ ລະ ເປັນປະເທດມະຫາອຳນາດທາງດ້ານເສດຖະກິດ ສະນັ້ນ, ໃນຕະຫຼາດລະຫວ່າງທະນາຄານອັດຕາແລກປ່ຽນລ້ວນແຕ່ເອົາສະກຸນເງິນໂດລາ (USD) ເປັນສະກຸນເງິນສະເໜີລາຄາ ໃນນັ້ນ.

- ເງິນໂດລາ (USD) ຖືບົດບາດເປັນສະກຸນເງິນສະເໜີລາຄາຜ່ານທຸກໆສະກຸນເງິນ ( ຍົກເວັ້ນ 5 ສະກຸນ

ເງິນຂ້າງລຸ່ມນີ້)

- ເງິນໂດລາ (USD) ຖືບົດບາດເປັນສະກຸນເງິນກຳນົດລາຄາຜ່ານ 5 ສະກຸນເງິນຄື: GBP, AUD, NZD, EUR ແລະ SDR ດັ່ງຕາຕະລາງຂ້າງລຸ່ມນີ້.

ດັ່ງນັ້ນ, ເມື່ອມີການສະເນີລາຄາເງິນຕາຂອງທະນາຄານທຸລະກິດ ຫຼື ສະເໜີລາຄາຜ່ານລະບົບ Reuter ຈະບໍ່ສະແດງສະກຸນເງິນໂດລາ (USD) ຕົວຢ່າງ Reuter ສະເໜີອັດຕາແລກປ່ຽນດັ່ງນີ້.

JPY = 212;AUD= 0,5650; EUR = 1,5125

4. ຮູບແບບການສະເໜີລາຄາອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດ.

ການສະເໜີອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດສາມາດເຮັດໄດ້ 3 ຮູບແບບຄື ແບບ Outright ແບບ Points ແບບເປີເຊັນສ່ວນເພີ້ມ ຫຼື ສ່ວນຫຼຸດ (Premlum/Discount )

4.1 ການສະເໜີລາຄາອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດແບບ Outright

ການສະເໜີລາຄາອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາຕ່າງປະເທດແບບ Outright ເປັນການສະເໜີລາຄາອັດຕາແລກປ່ຽນທັນທີ ແລະ ລ່ວງໜ້າແບບເຕັມຈຳນວນ (Full Price )ໂດຍລວມເອົາຈຸດທົດສະນີຍົມທັງໝົດເຊິ່ງສ່ວນໃຫຍ່ແລ້ວໃນການຊື້ຂາຍເງິນຕາສະກຸນເງິນຕ່າງໆນັ້ນ ຈະສະແດງລາຄາຂອງເງິນຕາໃຫ້ມີທົດສະນີຍົມເຖິງ 4 ຕົວເລກ ( ເລກເສດ 4 ຕົວເລກ ຫຼື ຫຼັງໝາຍຈຸດ 4 ຕົວເລກ )

ຈາກຕາຕະລາງຂ້າງເທິງມີຂໍ້ສັງເກດດັ່ງນີ້:

1. American Rate = 1/European Rate

2. American Offer Rate =1/European Bid Rate

3. American Bid Rate =1/European Offer Rate

ລາຄາສະເໜີຂາຍ ( Offer ) ຈະຕ້ອງສູງກວ່າລາຄາສະເໜີຊື້ (Bid) ສະເໝີ

4.2 ການສະເໜີລາຄາອັດຕາແລກປ່ຽນລ່ວງໜ້າແບບຈຸດ ( Points )

ການສະເໜີອັດຕາແລກປ່ຽນລ່ວງໜ້າແບບ Points ເປັນການສະເໜີລາຄາທີ່ຢູ່ໃນຮູບແບບສ່ວນຕ່າງລະຫວ່າງອັດຕາແລກປ່ຽນລ່ວງໜ້າ ແລະ ອັດຕາແລກປ່ຽນທັນທີ່ຮຽກວ່າ ພອຍທ໌ ( Poinst ) ຫຼື Swap Rate ( ອັດຕາສະວ໊ອບ ) ເຊິ່ງສະແດງເປັນຕົວເລກເສດຫຼັງຈຸດ ເຊິ່ງຈະຕ້ອງນຳໄປບວກ ຫຼື ລົບອອກຈາກລາຄາອັດຕາແລກປ່ຽນທັນທີແບບ Outright ຕົວເລກຈໍານວນທໍາອິດຂອງ Points ແມ່ນສວ່ນຕ່າງລະຫວ່າງອັດຕາແລກປ່ຽນລ່ວງໜ້າ ແລະ ອັດຕາແລກປ່ຽນທັນທີດ້ານລາຄາຮັບຊື້ ( Bid ) ສຳລັບຜູ້ສົ່ງອອກ ສ່ວນຕົວເລກຈຳນວນທີ່ສອງຂອງ Points ເປັນສ່ວນຕ່າງລະຫວ່າງອັດຕາແລກປ່ຽນລ່ວງໜ້າ ແລະ ອັດຕາແລກປ່ຽນທັນທີດ້ານລາຄາສະເໜີຂາຍ ( offer ) ສຳລັບຜູ້ນຳເຂົ້າ.

ດັ່ງນັ້ນ, ການສະເໜີລາຄາແບບ Points ຈະຕ້ອງອາໃສຈຸດເລີ່ມຕົ້ນຈາກອັດຕາແລກປ່ຽນທັນທີແບບ Outright ຈິ່ງຈະສາມາດຄິດໄລ່ຫາອັດຕາແລກປ່ຽນລ່ວງໜ້າແບບ Outright ໄດ້ດັ່ງລຸ່ມນີ້.

ການຄິດໄລ່ອັດຕາແລກປ່ຽນລ່ວງໜ້າ ພວກເຮົາຄິດໄລ່ໄດ້ຈາການນຳເຂົ້າຈຳນວນ Points ໄປບວກເຂົ້າ ຫຼື ລົບອອກ ຈາກອັດຕາແລກປ່ຽນທັນທີ ໂດຍທີ່ຫຼັກເກນດັ່ງນີ້.

- ຖ້າ Bid Points ຫຼາຍກວ່າ Offer Points ແມ່ນເອົາອັດຕາແລກປ່ຽນທັນທີລົບອອກ Points

- ຖ້າ Bid Points ນ້ອຍກວ່າ Offer Points ແມ່ນເອົາ Points ມາບວກເພີ່ມໃສ່ອັດຕາແລກປ່ຽນທັນທີ.

ເຫດຜົນທີ່ໃຊ້ຫຼັກເກນນີ້ແມ່ນເພື່ອໃຫ້ລາຄາຮັບຊື້ ແລະ ສະເໜີຂາຍມີສ່ວນຕ່າງ ( Spread ) ເພີ່ມຂື້ນເມື່ອໄລຍະເວລາຍາວຂື້ນ.

ຈາກຕົວຢ່າງ ການສະເໜີລາຄາອັດຕາແລກປ່ຽນຂ້າງເທິງສາມາດຄິດໄລ່ອັດຕາແລກປ່ຽນລ່ວງໜ້າໄລຍະເວລາ ຕ່າງໆ ແບບ Outright ( ແບບເຕັມຈຳນວນ ) ໄດ້ດັ່ງນີ້.

4.3 ການສະເໜີລາຄາອັດຕາແລກປ່ຽນລ່ວງໜ້າແບບເປີເຊັນສ່ວນເພີ່ມ ( Premium ) ຫຼື ສ່ວນຫຼຸດ ( Discount )

ການສະເໜີລາຄາອັດຕາແລກປ່ຽນລ່ວງໜ້າແບບເປີເຊັນສ່ວນເພີ່ມ ຫຼື ສ່ວນຫຼຸດເປັນການສະເໜີລາຄາອັດຕາແລກປ່ຽນລ່ວງໜ້າ ທີ່ສະແດງເປັນເປີເຊັນທີ່ແຕກຕ່າງຈາກອັດຕາແລກປ່ຽນທັນທີ ການສະເໜີລາຄາດ້ວຍ ວິທີນີ້ ຊ່ວຍໃຫ້ເຮົາສາມາດປຽບທຽບໄດ້ສ່ວນເພີ່ມ ຫຼື ສ່ວນຫຼຸດຂອງອັດຕາແກລປ່ຽນລວງໜ້າກັບເປີເຊັນຄວາມແຕກຕ່າງຂອງອັດຕາດອກເບ້ຍລະຫວ່າງເງິນສອງສະກຸນ.

ກ. ກໍລະນີການສະເໜີລາຄາແບບທາງອ້ອມ ( Indirect Quotation )