รูปแบบ Subject + V.2 + Object หรือส่วนขยาย

หลักการใช้ประโยค Past Simple Tense

1. ใช้กับการกระทำที่เกิดขึ้นและสิ้นสุดลงแล้วในอดีต ซึ่งจะมีคำที่บอกเวลาในอดีตกำกับไว้อย่างชัดเจน ดังนี้ คือ

yesterday (เมื่อวานนี้) , last night (week/month/ year/..etc.)(...ที่แล้ว) , at that time (ในตอนนั้น),

formerly (เมื่อก่อน) , in the past (ในอดีต) , just now (เมื่อสักครู่นี้) , ago (ที่แล้ว), once (ครั้งหนึ่ง),

in the old days (ในสมัยก่อน) , the day before yesterday (เมื่อวานซืน) , the previous day (วันก่อน),

in those days (ในสมัยนั้น) , the other day (วันก่อน) , a few minutes ago( 2-3 นาทีที่ผ่านมา)

เช่น - They came to see me last Thursday.

- Two days ago I asked you to do the report.

- I didn't go to school yesterday.

- Did you learn French last year?

2. ใช้กับการกระทำอันเป็นนิสัยหรือเคยปฏิบัติมาในอดีต แต่ปัจจุบันไม่เกิดขึ้นแล้ว เช่น

- John lived in Manchester when he was young.

(He doesn't live there now and he is no longer young. A completed action and a

completed state)

- In the old days we could travel all over Bangkok by boat.

- Did your father smoke when he was young?

- No, he didn't.

3. ใช้กับคำว่า used to ซึ่งแสดงถึงการกระทำอันเป็นนิสัย หรือเคยปฏิบัติมาแล้วในอดีต และในปัจจุบันการกระทำอันนั้นมิได้เกิดขึ้นอีก used to + V1 (= เคยมาแล้วในอดีต) เช่น

- Mr. Smith used to teach in Japan. (But now he teaches in Thailand.)

- In the past people used to travel on foot much more often.

- You used to live in that house, didn't you?

*หมายเหตุ-- ประโยคที่มีคำว่า always, sometimes , often , usually , every day , etc...อาจจะเป็น present หรือ past ก็ได้ ถ้าเป็น past จะต้องมีคำที่บอกเวลาในอดีตกำกับไว้ด้วย เช่น

- We usually learned English six hours a weeks when we were in M.3.

- She went to school every day last week.

4. ใช้กับการกระทำในอดีต แสดงลำดับของความต่อเนื่องของเหตุการณ์ เช่น

- I opened my bag , took out some money and gave it to my brother.

หรือใช้กับการกระทำที่เกิดขึ้นพร้อมๆ กัน เช่น

- He took a bath and listened to the 6 o'clock news.

5. ใช้กับ clause หลังสำนวน I would rather... (ฉันอยากจะ...) , It's time ... (ถึงเวลาแล้ว), It's about time ........(ถึงเวลาแล้ว) เช่น

- I would rather you did your homework.

- It's time the children went to bed.

* หมายเหตุ V.2 คือ กริยาเติม “d” หรือ “ed” ในกรณีเป็นกริยาปกติ (Regular Verb) เช่น walk, watch เป็นต้น และเป็นกริยาช่องที่ 2 ในกรณีเป็นกริยาไม่ปกติ ผันรูป (Irregular Verb) เช่น run-ran, take-took เป็นต้น

1. คำกริยาที่เติม –d หรือ –ed เรียกว่า Regular verb (กริยาปกติ)

1.1 โดยปกติคำกริยาทั่วไปจะเติม –ed ท้ายคำกริยาเช่น

walk - walked

jump - jumped

clean - cleaned

talk - talked

1.2 คำกริยาช่องที่ 1 ที่ลงท้ายด้วย e ให้เติม –d เช่น

like - liked

live - lived

smile - smiled

1.3 คำกริยาช่องที่ 1 ที่ลงท้ายด้วย y ให้เปลี่ยน y เป็น i แล้วเติม -ed เช่น

study - studied

cry - cried

1.4 คำกริยาช่องที่ 1 ที่ลงท้ายด้วย y และหน้า y เป็นสระ (a, e, i, o, u) ให้เติม -ed เช่น

play - played

enjoy - enjoyed

obey - obeyed

1.5 คำกริยาช่องที่ 1 ที่มีสระตัวเดียว ตัวสะกดตัวเดียวและออกเสียงสั้น ให้เพิ่มตัวสะกดตัวท้ายอีกหนึ่งตัวแล้วจึงเติม -ed เช่น

stop - stopped

beg - begged

rub - rubbed

1.6 คำกริยาช่องที่ 1 ที่มีลงท้ายด้วย l ให้เพิ่ม l อีกหนึ่งตัวแล้วจึงเติม -ed เช่น

control - controlled

travel - travelled

1.7 คำกริยาช่องที่ 1 ที่มี 2 พยางค์และออกเสียงหนัก (stress) ที่พยางค์หลัง ให้เติมตัวสะกดตัวท้ายเพิ่มอีก 1 ตัว ก่อนเติม -ed เช่น

permit - permitted

occur - occurred

2. คำกริยาที่เปลี่ยนรูป เรียกว่า Irregular verb (กริยาอปกติ)คือ คำกริยาที่เมื่อทำให้เป็นกริยาช่องที่ 2 แล้วจะเปลี่ยนรูปไปจากเดิมหรืออาจจะเปลี่ยนสระภายในคำเดิม เช่น

go - went

eat - ate

get - got

drink - drank

3 คำกริยาที่ไม่เปลี่ยนรูป คือ รูปจะคงที่และได้รูปเดียวกันทั้งกริยาช่องที่ 1 และกริยาช่องที่ 2 เช่น

cut - cut

put - put

hit - hit

let - let

hurt - hurt

โครงสร้าง Past Simple Tense