Dyslexie en persoonlijke ontwikkeling - Carsten (52 jaar) vertelt
Ik ontdekte later in mijn leven - rond mijn 50ste - dat ik dyslexie heb. Omdat ik er meer over wilde weten, ontdekte ik de Davismethode en begreep meteen dat dit mij waarschijnlijk zou kunnen helpen. Ik zocht niet alleen hulp om aan mijn dyslexie te werken, maar ook aan mijn persoonlijke ontwikkeling.
Online vond ik iemand die met de Davis methode werkt. Ik koos bewust voor Annet, omdat zij ook ervaring heeft met Neurolinguïstisch Programmeren (NLP) en andere tools die niet aan dyslexie zijn gerelateerd.
Annet heeft mij boven verwachting geholpen. Het was een bijzonder mooi verloop en was ik zelf erg onder de indruk van wat er tijdens de sessies gebeurde. Ik heb veel genoten van het werken met de klei en vooral van de kleifiguren-opstellingen.
Niet alleen heeft het traject me geholpen met mijn dyslexie in het dagelijks leven, maar door de opstellingen met de zelfgemaakte kleifiguren heb ik veel uit en in mijn leven kunnen opruimen. De veranderingen die ik in de klei-opstellingen voor mijn ogen zag gebeuren, waren soms magisch en ontroerend, en altijd helend.
Daarnaast kan ik nu vaker de juiste spelling van woorden herinneren. En schrijf ik bijvoorbeeld e-mails zonder de tekst vier keer te checken; één keer is nu voldoende.
Maar het allerbelangrijkste is mijn sociale leven en zelfvertrouwen. Ik ben daarin heel veel gegroeid, dankzij de warme en liefdevolle begeleiding van Annet.
Ik sta nu sociaal veel sterker en mijn zelfvertrouwen is enorm verbeterd. Ik geef mijn leven nu een 8. Dat was jarenlang rond de 5-6.
Huiswerkbegeleiding en bijles rekenen - de moeder van Frederique (12 jaar) vertelt
Via haar vriendinnen die ook bijles en huiswerkbegeleiding bij de Praktijk Dyslexie in Beeld hadden is onze dochter bij Annet terecht gekomen. Frederique gaf aan dat zij ook graag beter wilde worden op school.
Wat de bijles en huiswerkbegeleiding bij de Praktijk Dyslexie in Beeld bijzonder maakte is de individuele aandacht voor het kind en de wil om met haar manier van denken mee te gaan. Dit heeft Frederique zekerder gemaakt over haar school- en huiswerk.
Frederique denkt anders. Dat maakte haar soms onzeker op school omdat zij dacht dat zij alles fout deed. Ook miste ze veel stof op school omdat ze nogal dromerig is.
Door haar de lesstof op haar eigen manier te laten oplossen - die vaak goed was, maar anders - en haar ook laten zien dat er andere manieren van oplossen zijn, is het zelfvertrouwen van Frederique gegroeid en is ze zekerder geworden op school.
Het voorlopige schooladvies HAVO in groep 7 is in groep 8 veranderd in een definitief schooladvies HAVO/VWO.
Dyslexie en hoogbegaafdheid - de moeder van Finn (7 jaar) vertelt
Onze zoon Finn vond het verschrikkelijk om naar school te gaan en liep erg achter, hoewel iedereen zag dat hij een slim en leergierig kind is. We hadden het vermoeden van dyslexie en gingen uit van een lees- en schrijfzwakte en zijn op zoek gegaan naar een oplossing.
In onze zoektocht lazen we over de Davis methode op het internet en hebben het boek De Gave van Dyslexie besteld. Wij herkenden Finn in veel van wat het boek beschreef en besloten op zoek te gaan naar een behandelaar.
Finn is vanaf het begin met veel plezier naar de counseling gegaan. Met name zijn zelfvertrouwen verbeterde in korte tijd ontzettend.
Finn is door het kleien van de letters opnieuw vertrouwd geraakt met het alfabet op een ruimtelijke manier. Hij vond dit geweldig en er kwamen de mooiste kunstwerken uit voort. Verder leerde hij de basistechnieken en trucs om zich opnieuw te oriënteren als hij tijdens het werk op school afgeleid raakt.
Als ouders waren wij verrast over de positieve aanpak van de behandeling. De Davismethode gaat ervan uit dat dyslexie een verrijking is in de manier van leren/kijken en dat het een creatieve denkwijze voor probleemoplossing mogelijk kan maken.
De counseling heeft ons geholpen in hoe we Finn het beste kunnen begeleiden bij het oefenen op school. Maar vooral heeft het ons allemaal geleerd dat dyslexie Finn niet in de weg hoeft te zitten en dat hij net als alle kinderen op school mee kan doen.
Finn is met name vooruit gegaan in zijn zelfvertrouwen en zijn plezier in het lezen. Ook durft hij vaker te schrijven: dagboek, postkaarten, boodschappenlijst etc. Dit was eerder ondenkbaar.
Iets op schrift zetten blijft een drama, toch gaat Finn hier heel goed mee om en is het niet meer iets waar hij voor wegloopt.
Hij heeft een enorme drive gekregen om beter te worden.
Finn gaat het liefst nog steeds niet naar school, maar dat ligt met name daaraan dat zij (de school) voor zijn smaak niet genoeg echt interessante dingen aanbieden om te leren. De weerzin tegen school wordt nu niet meer bij Finn veroorzaakt door faalangst.
Gelukkig mag hij eens in de week naar de verrijkingsklas en naar de 'Day a Week School' waar hij genoeg uitgedaagd wordt.
Rekenen, stress en slaapproblemen - de moeder van Jetkse (11 jaar) vertelt
Onze dochter had veel last van stress. Er waren meerdere oorzaken voor deze stress; onze dochter was een heel gevoelig en opmerkzaam kind. Op haar vrij drukke school kwam ze niet goed tot haar recht en dat deed haar zelfvertrouwen geen goed, wat de stress weer versterkte. Ook waren er thuis vaak spanningen, die haar meer raakten dan te zien was.
De stress uitte zich in slaapproblemen, dwanggedachten en moeizame schoolresultaten.
De keerzijde was was een blij, creatief en lief kind met een fijne vriendinnengroep en liefhebbende ouders.
Na een schoolwisseling in groep zes en een rustiger thuissituatie (en niet te vergeten een cavia!) ging het een stuk beter met onze dochter. Haar slaapproblemen namen af en haar schoolresultaten waren verrassend verbeterd.
Maar ze had nog steeds een fikse rekenachterstand. Alleen al het woord 'sommen' kon soms een driftbui veroorzaken, zo groot was de frustratie.
We zijn terecht gekomen bij de Praktijk Dyslexie in Beeld, omdat ik al eens gecoacht was door Annet en dit zo prettig was dat ik hoopte dat mijn dochter dit ook mocht ervaren. We hadden al vaker naar hulp gezocht, maar onze dochter had grote weerstand tegen 'praathulp'. Hulp bij rekenen bleek lekker concreet en Annet focust vooral op het welbevinden van het kind.
Het bijzondere van de begeleiding van Annet vinden we dat onze dochter helemaal zelf mocht kiezen of ze wilde komen.
Ik moest me echt inhouden om me er niet mee te bemoeien. Schoorvoetend stond onze dochter één testafspraak toe. En nu is het één van de hoogtepunten van de week voor haar!
Annet heeft het vermogen om op voet van gelijkheid met kinderen te praten. En altijd positief.
'Het is troostrijk om te gaan, ook als ik niet verdrietig ben', zei onze dochter eens.
Annet laat het kind beslissen en geeft alle ruimte om eens iets anders te doen dan rekenen. Juist daardoor werken ze harder en met plezier. Het mooiste vind ik is dat Annet verder kijkt dan het schoolwerk en heel subtiel aan de achterliggende oorzaken werkt:
zelfvertrouwen, zelfkennis en veerkracht versterken.
Voor de school waren na een half jaar de resultaten niet goed meetbaar. Maar voor ons was al snel duidelijk dat Jetkse's zelfvertrouwen groeide en ook haar vaardigheden. Ze had geleerd meer op haar gevoel te letten en mocht minder perfectionistisch zijn. We hadden wel het geluk dat de juf in deze periode bereid was mee te denken.
Langzaam maar zeker raakte onze dochter bij met het rekenen. Na nog een half jaar veranderde haar voorlopig VMBO-T advies in een definitief 'dikke vette Havo'.
Deze verandering is blijvend, want ook haar eindtoets rekenen maakte ze grotendeels op Havo-VWO niveau.
Ze kan nu bewust kiezen om haar tijd te nemen en in welke volgorde ze werkt. Ze kan nu ook tegenvallers relativeren en vol vertrouwen weer doorgaan. Dit gaat natuurlijk niet alleen over rekenen. En ook niet alleen over een schoolcarrière.
Het is echt een geschenk voor het leven.
Difficulties to learn at school - de moeder van Sasha (11 jaar) vertelt:
We searched help for our daughter because she had general difficulties to learn at school. We could see that she was an intelligent girl but the results were not positive.
A therapist we knew recommended Annet. It was very special at first that our daughter immediately accepted and was open for Annet. Our daughter felt comfortable and trusted Annet from the beginning. Sasha was very enthousiastic to go there.
Besides this important aspect, it was clear that Sasha had also some emotional difficulties related to school. Together with the learning improvement we also saw a great progress on her state of mind. Sasha became a happier, more open and more secure girl.
She accepted better the school system and of course her rates became better.
A very good combination. We are all very thankful to Annet.
Studiebegeleiding en dyslexie - Esther 43 jaar
Ik zocht hulp omdat ik een (HBO) studie ben gaan doen en merkte dat mijn dyslexie me in de weg stond, al vanaf mijn vroegere schooltijd. Ik worstelde hier enorm mee en liep er weer tegenaan door deze studie.
Via internet vond ik de Davismethode, ben er over gaan lezen en raakte geïnteresseerd. Ik ging meteen bellen met de praktijk Dyslexie in Beeld en voelde gelijk een klik met Annet. We hadden een leuk gesprek waardoor ik zin kreeg meteen te beginnen.
Het bijzondere van de begeleiding vond ik dat ik er tijdens deze reis achter kwam dat er veel blokkades waren waar we dan ook aan gewerkt hebben. Ik kreeg ook een bijzondere kijk op mijn dyslexie, waardoor ik nu alerter lees en schrijf.
Ik ben een sterker en zelfverzekerder persoon geworden en zie mijn dyslexie nu als een gave. Hierdoor laat ik me niet meer weerhouden om iets niet!! te doen of met een omweg zoals ik dat meestal had gedaan.
Dat is heel fijn en een opluchting. Ik heb er mooie dingen voor teruggekregen: door te zien, te zijn én te weten dat ik wèl kan leren, want ik heb inmiddels m'n HBO diploma gehaald!
Taal goed, rekenen heel slecht - de moeder van Janey - 10 jaar - vertelt
I k wist dat m'n dochter een intelligent kind is, maar op school liep ze vast bij rekenen. Ik vermoedde dat ze veel stress ervaarde bij de toetsen. De school probeerde haar te laten doubleren, maar Janey heeft zelf hard gewerkt -
met steun van de juf moet ik erbij zeggen - om toch weer bij haar eigen groep te komen.
Vooral bij rekenen had Janey een blokkade en het lukte haar niet om dat op school eruit te krijgen.
Taal ging heel goed, rekenen heel slecht.
De dochter van een vriendin/collega, die ook tweetalig is, liep tegen vergelijkbare problemen op. Zij is een slim kind - doet nu gymnasium -, maar zakte steeds voor rekenen op de basisschool. Ze heeft Dyslexie in Beeld aanbevolen.
Wat heel belangrijk voor Janey was, dat Annet veel meer biedt dan alleen rekenles. Dat werd me al duidelijk tijdens het eerste telefoongesprek met Annet. Het zelfinzicht, zelfvertrouwen en daadkracht, die ze mijn dochter heeft helpen vinden, is zeer waardevol geweest. Dit vind ik belangrijker dan een Cito-cijfer.
Naast een verbeterd zelfvertrouwen en zelfinzicht heeft Janey het ook beter op school gedaan.
Ondanks sterfgevallen in de familie in de periode dat Janey bij Annet kwam, heeft ze toch alles kunnen bijbenen en met rekenen flink vooruit gegaan. Daar ben ik dankbaar voor.
Bijles rekenen - De moeder van Rikki - 12 jaar - vertelt
Mijn dochter had een grote achterstand met rekenen en was zeer onzeker geworden over haar eigen vaardigheden. Die twee zaken versterkten elkaar uiteraard. De school wist dat niet te doorbreken. De uitleg die ze kreeg snapte ze niet en ze durfde op een gegeven moment ook niet meer om hulp te vragen. Via een vriendin was ik aan het adres van Praktijk Dyslexie in Beeld gekomen. Mijn andere, oudste dochter heeft toen ook heel baat gehad van bijles van Annet.
Wat ik bijzonder prettig vind is dat er veel aandacht is voor het wegnemen van onzekerheid en stress. Ze worden aangesproken op hun eigen beoordelingsvermogen. Op school wordt alleen maar druk uitgeoefend en krijgen kinderen al snel het idee dat zij niet 'goed' zijn in rekenen. Door juist aan het vertrouwen in eigen kunnen te werken en uiteraard door goede uitleg blijkt mijn dochter gewoon goed te kunnen rekenen. Haar zelfvertrouwen is weer op peil!
En ook haar zelfbeeld is enorm gegroeid. Dat vind ik het belangrijkste. Daarnaast is ze van HAVO naar VWO advies gegaan.
Dyslexie en leren op de basisschool - de moeder van Tessa (11 jaar)
Mijn kind was gedurende haar hele lagere schooltijd onzeker over haar prestaties. Ze begreep de lesstof vaak niet en haalde over de hele linie slechte cijfers.
Eerst hebben we dyslexiebegeleiding gehad waarbij herhaling centraal stond. Dit hielp nauwelijks. Via google ging ik op zoek naar andere mogelijkheden voor mijn kind. De Davismethode sprak me erg aan en vond ik bij mijn kind passen. Na een eerste kennismaking kwam mijn kind als herboren thuis. Ze voelde zich positief en had het gevoel dat ze veel meer kon bereiken met de hulp van Annet.
Wat bijzonder was aan de begeleiding is dat er allereerst erkenning was dat mijn dochter niet dom was, integendeel. Ze kreeg op een hele duidelijke manier uitleg over haar eigen manier van leren en informatie verwerken. Haar talent voor 3d denken stond centraal. Eigenlijk stonden al haar talenten ineens centraal zonder dat deze overschaduwd werden door wat ze allemaal niet kon.
Het zelfvertrouwen van mijn kind is enorm gegroeid. Ze is weerbaar en verbaal sterk geworden met een opvallend grote woordenschat. Ik heb het gevoel dat al deze woorden opgesloten zaten en er nu uit konden stromen alsof ze er altijd al zijn geweest.
Mijn dochter haalt nu hoge cijfers, heeft zin om te leren en heeft zin om naar school te gaan. Het meest trots is ze op het feit dat zij nu eens degene is die haar vriendinnen uitleg geeft over lesstof. Ze vindt zelf dat ze van de Mavo - waar ze inmiddels op zit-, makkelijk naar HAVO kan en dat denken wij ook.
Dyslexie en teksten lezen - Merel Rosina de Bij - 61 jaar
Op de lagere school - in wat nu groep 3 heet - begreep ik de wereld van de letters niet.
Letters waren voor mij houterige, venijnige streepjes, rondjes, frutseltjes en lusjes.
De basisschool was voor mij geen plek om te leren.
Ik leverde een gevecht en werkte me een slag in de rondte om de indruk te wekken dat ik de wereld van letters en woorden op papier begreep en daarnaast verveelde ik me.
Hoewel ik vond dat het toch goed met me was afgelopen en 2 HBO opleidingen heb afgerond, realiseerde ik me dat ik mezelf nog steeds fysiek onder spanning zet als ik hardop lees en dat ik ga haperen en hakken in woorden en zinnen en soms maar gis naar wat er staat.
Om van die spanning af te komen heb ik het boek de Gave van Dyslexie van Ronald D. Davis gelezen en hulp gezocht bij een therapeut die volgens zijn methode werkt.
Ik vond de begeleiding van Annet heel goed en persoonlijk gericht. Het waren plezierige en ontspannen bijeenkomsten.
Ik werd aangesproken om mijn talenten te herkennen en deze te gebruiken om opnieuw te leren lezen en schrijven. Ik werd niet gezien als iemand die als kind te dom was om te lezen, maar als iemand die een andere manier van benaderen heeft.
Het was ook confronterend om te zien hoeveel frustratie, spanning en vermijdingsgedrag ik gedurende de hele lagere school had ontwikkeld, omdat ik niet goed had leren lezen.
Nu zet ik mezelf niet meer onder spanning als ik hardop lees en als het wel gebeurt, weet ik nu wat ik kan doen om mezelf te heroriënteren. Ik ga het lezen zelfs leuk vinden en merk dat het niet meer nodig is om daar hard voor te werken.
Dyslexie - De ouders van Tobias - 12 jaar - vertellen:
Wij zochten hulp voor onze zoon omdat hij dyslectisch is en wij de indruk hadden dat hij daarnaast ook een 'beelddenker' is.
Hoewel hij duidelijk intelligent is, waren zijn schoolprestaties over het algemeen slecht.
We hoorden via kennissen van de Davismethode en lazen hiervoor eerst informatie - vooral op internet - voordat wij onze zoon aanmeldden bij de praktijk Dyslexie in Beeld.
Tobias leerde bij Annet hoe hij soms abstracte stof kon visualiseren. Deze andere manier van 'leren' droeg ook bij aan verandering van zijn zelfbeeld en zelfvertrouwen.
Inmiddels zijn Tobias' schoolprestaties enorm verbeterd. Begin groep 7 behoorde hij op het gebied van taal nog tot de zwakste 10% van Nederland volgens het Cito volgsysteem. Onlangs heeft hij in groep 8 zijn Eindcito - toets gedaan en zat hij met taal bij de beste 11% van Nederland.
Overigens volgde hij naast de Davismethode ook een regulier dyslexieprogramma. Het is moeilijk aan te geven wat precies het effect was van de Davismethode of van de andere dyslexie-aanpak, maar de Davismethode had zeker grote invloed.
We zijn er ook van overtuigd dat Tobias zonder de Davismethode het dyslexie-deel nooit had volgehouden.
Bijles rekenen en taal - de moeder van Liv -12 jaar- vertelt:
We zochten hulp voor Liv, omdat we merkten dat ze op school een achterstand ging oplopen in groep 7 en op haar tenen liep.
Ook merkten we dat Liv zich niet goed kon concentreren en steeds onzekerder werd door de opgelopen achterstand.
Een moeder van school wees ons op de Praktijk Dyslexie in Beeld en vertelde hoe enthousiast ze was.
We merkten al redelijk snel vooruitgang bij Liv. In het midden en einde van groep 7 was Liv wel redelijk ontstressed en haar zelfvertrouwen voor een groot gedeelte weer hersteld.
Onze dochter ging altijd met heel veel plezier naar de huiswerkbegeleiding. Bijna juichend. Ze vond de aandacht fijn en vond een beetje rust.
Liv vond het fijn om als beelddenker benaderd te worden. Door reken- of spellingsopdrachten te tekenen kon ze dichter bij de oplossing komen.
Het voorlopig schooladvies was in groep 7 VMBO-T/Havo en werd in groep 8 Havo.
Nu gaat Liv met heel veel plezier naar haar nieuwe middelbare school.
Dyslexie en ADD : Mariken - 35 jaar vertelt:
De Daviscounseling van Annet heeft me kort gezegd geholpen om orde te brengen in verwarring. 'Wat is er toch mis met mij?' veranderde met haar hulp eerst in: 'Hoe zit ik in elkaar?' en toen in: 'Wat is belangrijk voor mij?'
Daviscounseling heb ik leren kennen als een fascinerende en hoopgevende kijk op de bijzonderheden van dyslexie en aanverwante klachten. Aanverwante klachten, want ook als je dondersgoed kunt lezen en schrijven, kun je een groot gevoel van chaos en onvermogen ervaren in het gewone leven.
Annet adviseerde me afspraken te maken voor telkens een heel dagdeel. Voor volwassenen geeft het ruimte om te ontspannen en ook om een thema op veel verschillende manieren te behandelen. De tijd vloog voorbij. We hebben hard gewerkt en bij het ontwarren van de best lastige situatie ook veel gelachen.
Op een praktische manier leerde ik beter focussen en een nieuwe balans vinden. Daaruit kwam meer rust en vertrouwen. Daaruit kwam de kracht om grenzen te stellen. Of beter gezegd: keuzes te maken.
Wat deden we dan? Gewoon, letterlijk op een been balanceren. Kleien. Een klein rollenspel. Een schrijfoefening. Een belangrijk gesprek voorbereiden. Een trap visualiseren met kleine treetjes die je niet kunt overslaan, als je boven wilt komen. Alles bracht Annet met evenveel enthousiasme en positiviteit.
Ik heb ontdekt dat ik letterlijk houvast krijg door te werken met materialen. Eigenlijk wist ik dat al, maar nu besef ik dat het een krachtbron is die ik zelf eenvoudig kan aanboren. En aanboren mag.
Ik ben een deeltijdopleiding meubelmaken gaan volgen, mijn eerste jaar is al afgerond. Ik heb mooie stof gekocht op de markt en plotseling maakte ik het ene na het andere stuk speelgoed. Ik gaf een presentatie aan ontwerpers en kreeg het compliment dat ik heel 'geaard' stond te vertellen. Zo langzaamaan noem ik mezelf speelgoedontwerper en - maker en is mijn website Trootoys online. Hoe kun je daar dan geld mee verdienen? Nog geen idee, maar ik heb vertrouwen in het leven nu.
Een exacte doelstelling voor 'bovenaan de trap' heb ik niet, maar zolang elk treetje goed voelt, kan ik blijven focussen.
Daviscounseling hielp me ontdekken, dat focussen niet persé hoeft te zijn dat je 'expres' of 'rationeel' doet. Focussen is voor mij geworden: blijven herkennen of iets goed voelt. Het is helaas niet zo, dat er nooit meer dipjes zijn of dat ik als vanzelf grote successen boek. Maar het leven is een stuk leuker geworden.
Annet had gelijk: denk eraan wat je graag doet en met welke mensen je graag wilt omgaan.
Die kom je juist tegen wanneer je plezier hebt in wat je doet.
Dyslexie - De moeder van Kees - 8 jaar - vertelt:
we zochten hulp voor de dyslexie van onze zoon. Ik bezocht samen met Kees de Droom- en Doe Beurs in Bussum. Hier vonden we het boek en een CD van de Davismethode. Het bijzondere van deze methode was dat mijn zoontje op een speelse manier, vol aandacht, zich ervan bewust werd dat hij prima kan lezen. Het werd hem nu op een andere manier aangeleerd. De manier waarop hij had leren lezen, zorgde bij hem voor verwarring. En deze verwarring is zo goed als opgeheven.
Hoewel spelling nog wat lastiger blijft, is Kees het meest vooruit gegaan met lezen, het zelfstandig werken in de klas en hulp durven vragen. Zijn zelfvertrouwen is gegroeid en hij heeft een gevoel van trots op wat hij doet.
Dyslexie en studie: Helena, studente HBO - 21 jaar -
Ik zocht zelf hulp omdat ik vastliep met mijn studie.
Door slimme trucs en van alles te doen kwam ik zonder moeite mijn middelbare schoolperiode door. Maar toen ik ging studeren wist ik niet meer zo goed wat ik moest doen. Mijn trucs hielpen niet meer en de bergen teksten die ik moest lezen werden een onmogelijke klus.
Ik moest een oplossing zien te vinden om het studeren leuk te vinden en te zorgen dat ik zou en ging afstuderen. Toen ben ik bij Annet gekomen; en nu is het zover: ik ben bezig met mijn scriptie.
Ik heb opnieuw leren lezen en geleerd hoe ik lappen tekst moet lezen. Ik heb geleerd hoe ik om moet gaan met mijn handicap en heb nieuwe trucs geleerd die ik kan inzetten om dat te doen wat nodig is om mijn studie te behalen en om in het werkveld mee te functioneren. Ik heb nooit een emotioneel moeite ermee gehad dat ik dyslectisch ben, maar tijdens mijn studie botste ik tegen problemen op. Problemen die ik niet precies kon achterhalen en maar door de hulp van Annet en de counseling heb ik geleerd hoe ik verder kan gaan met mijn studie zonder problemen.
En ik lees nu ook met alle plezier een boek in mijn vrije tijd.
Ik ben het meest vooruitgegaan met het begrijpen en me eigen maken van leerstof. Stof dat ik leerde via boeken en hoorcolleges. Ik denk dat dit het beste merkbaar was tijdens mijn studie. Dat ik 3,5 jaar van mijn bachelor voldoende heb afgerond en dat ik nu mijn scriptie aan het schrijven ben. De obstakels die ik tegenkwam in het begin van mijn studie heb ik overwonnen. Als ik ben afgestudeerd ga ik een Master-opleiding in het buitenland volgen en daarna een mooie en leuke baan vinden in het werkveld.
Dyslexie - Over Robert - 12 jaar
Omdat Robert vaak verdrietig en gefrustreerd was over het feit dat hij dyslectisch is zochten wij hulp voor hem.
Een volwassen vrouw die ik eens sprak had veel baat bij de Davismethode. Toen ben ik eens gaan uitzoeken wat dit inhoudt en welke alternatieven er zijn voor hulp bij dyslexie.
Het fijne van de werkwijze in de praktijk van Annet is dat de focus niet ligt op de beperking die dyslexie geeft, maar meer op de mogelijkheden.
Het is moeilijk om te zeggen waar Robert op school in is vooruitgegaan, op school is het na de Cito toch allemaal wat minder serieus (bovendien was er nog ruim 2 weken voorjaarsvakantie en een 30-jarig bestaan van de school). Dus in schoolresultaat konden wij daarom geen verschil zien.
Maar, Robert zit wel lekker in zijn vel, komt zelfverzekerd over en is heel veel aan het lezen (nog een Harry Potter en een Thea Beckman). Best vrij dikke boeken die hij in 1,5-2 weken uit heeft gelezen.
Ook realiseert hij zich dat Engels volgend jaar in de brugklas wel eens lastig kan worden, maar dat het wel een handige taal is om te kennen. Hij zoekt hierbij zelf naar mogelijkheden (kunnen we eens op vakantie naar Engeland?) - maar ook de Harry Potter films in het Engels kijken (zonder ondertiteling). Ook bij National Geografic (één van de favoriete tv-zenders) let hij nu vaak op het Engels en vertelt het vol trots als hij weer een woord heeft opgepikt.
Dyslexie en werk: Eva -27 jaar
Dat dyslexie een gave is, ik kon het niet geloven. Tot mijn 28 ste jaar wist ik niet dat ik dyslexie had maar wist ik wel dat ik twee keer zo hard moest werken om iets te bereiken. Tot op een gegeven ogenblik ik geen brief meer durfde te schrijven, omdat ik bang was om een fout te maken. Toen besefte ik pas dat ik mogelijk dyslexie had.
Vervolgens heb ik mij laten testen door een psycholoog van de ARBO dienst. Een afschuwelijke test, waar ik continue het gevoel kreeg dat ik zou falen. De uitslag was evenmin prettig, ik was dyslectisch en daar kon nooit meer wat aangedaan worden. Dit accepteerde ik niet van de psycholoog, zij mocht er dan wel voor geleerd hebben maar had niet het recht om mij in een hoek te duwen met een groot hek er om heen.
Vanaf dat moment ben ik de strijd aangegaan met mijn dyslexie. Ik bleef in mezelf geloven en onderzocht verschillende coachingsmethodes die men had voor dyslectici. Het merendeel van deze methode waren er opgericht om de taalvaardigheid te leren door middel van herhaling. Eindeloos taaloefeningen doen en telkens weer het gevoel van falen, leek mij geen optie. Ik leerde liever vanuit het positieve in plaats vanuit het negatieve. Dit vond ik in het de Davis methode. Om niet over een nacht ijs te gaan besloot ik eerst het boek te lezen van Davis. Bij het lezen van het boek herkende ik zoveel dingen, zoals het beelddenken en de desoriëntatie. Voor mij was dit een nieuwe start in mijn leven, eindelijk werd ik begrepen en had ik de middelen om mijn dyslexie te corrigeren.
Ik ging op zoek naar een coach die gespecialiseerd was in de Davis methode, hierdoor kwam ik bij Annet. Vanaf het eerste moment dat ik Annet aan de telefoon had, had ik een klik met haar. Bij haar zou ik niet alleen de focus op taal ligt maar het overwinnen van de onzekerheden die dyslexie met zich meebrengt. Tijdens coachingsessies leerde ik van haar om trots te zijn op dyslexie door bewust te worden van de gave die ik daardoor had. Zij legde mij uit wat het verschil was tussen oriëntatie en desoriëntatie en leerde mijn beelden om te zetten in letters. Dit deed zij door het hele alfabet te laten boetseren, zodat alle letters in mijn hersenen werden verankerd.
Dankzij Annet ben ik niet meer bang om te schrijven maar bovenal is voor een buitenstaander niet te zien dat ik dyslectisch ben. De investering in mezelf heeft er voor gezorgd dat ik zelfverzekerder ben en gelukkig ben in mijn baan.
Dyslexie en onzekerheid - Een moeder vertelt over haar dochter Sandra van 11 jaar
Ik zag dat Sandra onder haar dyslexie en onzekerheid leed.
Via een vriendin die ook Daviscounselor is, kwamen we bij de praktijk Dyslexie in Beeld terecht.
Er wordt echt naar het kind zelf gekeken. Het is heel persoonlijk op het hele kind gericht. Het lijkt heel diep te gaan bij Sandra.
Er is echt een last van haar schouders gevallen. Sandra staat steviger in haar schoenen, is wat zelfverzekerder. Als zij nog een terugval heeft, blijft zij er niet meer zo lang in hangen en kan zij snel herstellen. Zij heeft niet veel aansporing meer nodig. Vroeger was zij vaak en langdurig erg zwaarmoedig, zo van ; zie je wel, ik kan het niet. Dan moesten we praten als brugman om haar weer op de rails te krijgen.
Zij is nu ook druk bezig om de ‘oudste’ zus te zijn. Dan zijn er wel soms heftige aanvaringen met haar jongere zusje, maar toch is dat goed.
Dyslexie, lezen en hoofdpijn - Brigitte 52 jaar vertelt
Ik wilde een counseling doen om toegang te krijgen tot de wereld van woorden, waar alles gebeurt en die ik stroef vind.
Daardoor voelde ik me dom en dat is een heel oud gevoel. Ik kan niet meepraten.
Ik wilde leren minder op te zien tegen leeswerk. Ook boeken wil ik graag lezen vooral die ik afschrikwekkend dik vind. Ook wilde ik minder chaotisch dag- en weekprogramma's maken, met een real-time agenda.
Bij de Daviscounseling ontdekte ik hóe ik lees en meer algemeen hoe ik de wereld ervaar.
Door spellend te lezen, te vertragen en de oriëntatietechniek heb ik geleerd de letters op volgorde te lezen, lineair.
Nu oefen ik nog steeds om punctueel te lezen, georiënteerd, niet in paniek te raken of weg te dwalen.
Ik heb plezier in lezen gekregen! Afgelopen zomer heb ik 7! boeken gelezen, ontspannen en zónder hoofdpijn.
Zo ben ik er ook achter gekomen dat de ene tekst nu eenmaal makkelijker is geschreven dan de andere.
Het door elkaar gooien van letters bleek van toepassing op het door elkaar gooien van meer dingen. Het organiseren van iets huishoudelijks, of het nadenken over een probleem of een eenvoudig telefoongesprek: deze kunnen danig uit de hand lopen doordat ik deze dingen van verschillende kanten bekijk.
Het is moeilijk mijn hoofd stil te zetten - hoeft ook niet altijd - maar ik weet nu hoe ik rust kan brengen als ik van slag raak: door te oriënteren.
Dyslexie - De moeder van Floris - 8 jaar - vertelt:
W e hebben hulp gezocht voor Floris. Na een onderzoek bleek Floris een ernstige vorm van dyslexie te hebben. De reguliere vorm van behandelen sprak ons minder aan, en we zijn via via bij de Davis methode uit gekomen. Het was voor ons een verademing om te zien hoe er naar je kind gekeken werd, hoe de aanpak was en dat we eigenlijk iedere keer aan Floris konden zien dat hij vooruitging. Hij kreeg weer zin om naar school te gaan en langzaam begon hij te leren en te lezen. Floris is zeker vooruitgang in kennis van letters, schrijven en lezen. Ook de getallenwereld was minder eng voor hem en nu kan hij er wat mee.
Dyslexie - De moeder van Jason - 8 jaar - vertelt:
Jason had problemen met lezen en schrijven. Op aanraden van een vriendin zijn we bij een Daviscounselor gekomen . We hebben gemerkt dat hij veel zelfbewuster werd, zich gezien en geholpen voelde.
Spelling, lezen en schrijven zijn vooruitgegaan - bewijs: citotoets