Zingen met een Trappist

Volg Cantabo in je fantasie meer dan een millennium terug in de tijd. De monniken in de abdij bereiden zich voor op de monastieke gebeden. Ze beginnen de dag nog voor de zon opkomt met de metten en sluiten de avond met de completen. De cantor leert je de gezangen, zoals ze toen klonken. Op een manier die aangenaam is om naar te luisteren en om zelf te zingen, maar die ook historisch verantwoord is. Eindigen doen we in stijl met een abdijbier in de hand.

Dat zingen en drinken samengaan, wisten de Benedictijner monniken al twaalf eeuwen geleden. In 820 vinden we een eerste vermelding terug van een mouterij en een brouwerij binnen de muren van een abdij. De recepten van de Belgische trappistenbieren zijn weliswaar van recentere datum maar bogen dus op een lange traditie.

Rond dezelfde periode schreven en verluchtten monniken ook cantatoria, de allereerste ‘zangboeken’. Notenschrift bestond nog niet, en dus schreven de cantores ‘neumen’ als geheugensteuntjes boven de tekst. Heel wat schola’s gaan vandaag de dag de uitdaging aan om gregoriaanse muziek te interpreteren uit die oudst bekende bronnen.