Embedded Files
Міжканфесійная салідарнасць і этнакультурная талерантнасць
Міжканфесійная салідарнасць і этнакультурная талерантнасць
Ініцыятыва інклюзіўнага кіравання і дэмакратыі
Тэма
Ініцыятыва заклікае да дыялогу і садзейнічання мірнага вырашэння крызісу на карысць Беларусі, а таксама ўстанаўлення ўзаемаразумення на ўзроўні чалавечых адносін, падтрымання маральных, традыцыйных асноў грамадства, дазваляючы захаваць нацыянальную ідэнтычнасць.
Рашэнне гэтай задачы патрабуе актыўнай пазіцыі, дэмакратычнай і міжканфесійнай салідарнасці, а таксама падтрымкі міжнароднай супольнасці, тым самым садзейнічаючы ўмацаванню інтэграцыі грамадства, устанаўленню міру, талерантнасці і адзінства ў Беларусі.
Дынаміка сацыяльна-палітычнай сітуацыі ў Беларусі указвае на неабходнасць
a) сумеснай распрацоўкі праграмы мэтанакіраванай экстранай дапамогі для маючых патрэбу і пацярпелых ад дзеянняў рэжыму, і
b) усё большае значэнне этнаканфесійнай сферы ў сучасным грамадстве.
Аднак міжэтнічныя і міжканфесійныя адносіны ў кожнай асобнай краіне маюць сваю спецыфіку, што абумоўлівае неабходнасць даследавання праблем іх узаемадзеяння і гарманізацыі шляхам інтэрактыўнай салідарызацыі.
Агульная мэта - намер праекта:
Садзейнічанне ўмацаванню міру, сяброўства, добрасуседства і актывізацыя дынамікі міжканфесійнай салідарнасці.
Згодна з Канстытуцыяй Беларусь з'яўляецца унітарнай шматнацыянальнай дзяржавай, на тэрыторыі якой у дастаткова вялікай колькасці пражываюць прадстаўнікі народаў розных дзяржаў. Так, паводле афіцыйнай статыстыкі ў Беларусі пражываюць прадстаўнікі каля 140 нацыянальнасцяў, з якіх 83,7% адносяць сябе беларусам, 8,3% - да рускіх, 3,1% - да палякаў, 1,7% - да ўкраінцаў, 0,1 % –да іншых нацыянальнасцяў
Рэлігія ў Беларусі пераважна падзелена паміж дзвюма хрысціянскімі канфесіямі: праваслаўнай і рымска-каталіцкай, ёсць таксама рэшткі пратэстанцкай царквы, ісламу і юдаізму.
80% вернікаў належаць да Беларускай праваслаўнай царквы.
14% належаць да Рымска-каталіцкай царквы
2% пратэстанцкіх канфесій
<2% прытрымліваюцца ісламу
<2% вызнаюць юдаізм
У матрыцы сацыяльнага феномена сучаснага беларускага грамадства апроч этнаканфесійных адносін, таксама мае рэлевантнасць шматвяковыя традыцыі талерантнасці, добрасуседства, павагі і ўзаемадапамогі, уласцівыя беларусам.
Багатая культура Беларусі - самабытнасць, разнастайнасць стыляў, форм, напрамкаў, мастацтва, традыцыі, творчасць - фарміруюць нацыянальную ідэнтычнасць і гістарычную прыналежнасць.
Дадатковая інфармацыя
Партнёры
Council of Europe
UN ESCAP
Вынік
У дакладзе АБСЕ ў рамках Маскоўскага механізма ў сувязі з паведамленнямі аб парушэннях правоў чалавека ў кантэксце прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі ўстаноўлены шматлікія факты грубых парушэнняў.
Рашэнне гэтай задачы патрабуе актыўнай пазіцыі, дэмакратычнай і міжканфесійнай салідарнасці, а таксама падтрымкі міжнароднай супольнасці, тым самым садзейнічаючы ўмацаванню інтэграцыі грамадства, устанаўленню міру, талерантнасці і адзінства ў Беларусі.
Мы выказваем удзячнасць за праяўленае садзейнічанне ва ўрэгуляванні крызісу і надалей вітаем Вашу актыўную падтрымку і салідарнасць з народам Беларусі.
Ватыкан - Цэнтр Каталіцкага Касцёла
Ватыкан - Цэнтр Каталіцкага Касцёла
Адносіны паміж царквой і дзяржавай
Цэнтрам Каталіцкага Касцёла з'яўляецца Ватыкан: як правіла, гэта адносіцца да рэзідэнцыі дзейнага Папы Рымскага і вышэйшай улады Каталіцкага Касцёла, Рымскай Курыі, а таксама да Ватыканскай дзяржавы. Без Папы як кіраўніка каталіцкай царквы і без Рымскай Курыі дзяржава Ватыкан неймаверна.
Святы Прастол
Апостальская Сталіца выступае ў якасці юрыдычнай асобы "Дзяржаўства Ватыкан". Як суб'ект міжнароднага права ён пасылае апостальскіх нунцый (лацінскі nuntius = пасол) у якасці папскіх прадстаўнікоў у дзяржавы, з якімі Апостальская Сталіца падтрымлівае поўныя дыпламатычныя адносіны. І наадварот, адпаведная дзяржава пасылае свайго амбасадара ў якасці прадстаўніка ў Апостальскую Сталіцу (напрыклад, у Нямеччыну). У большасці краін нунцый з'яўляецца дойенам (старэйшым) дыпламатычнага корпуса (з часу Венскага кангрэса 1815 года). Апостальская Сталіца як суб'ект міжнароднага права не звязаны напрамую з якой-небудзь тэрыторыяй або асобай Папы Рымскага. Такім чынам, дыпламатычныя прадстаўніцтвы, а таксама міжнародныя дамовы застаюцца ў сіле на працягу перыяду вакансіі Апостальскай Сталіцы да абрання новага Папы.
Сёння Апостальская Сталіца падтрымлівае поўныя дыпламатычныя адносіны са 176 дзяржавамі і дыпламатычныя адносіны з чатырма дзяржавамі або абшчынамі дзяржаў. Яна таксама з'яўляецца чальцом некалькіх устаноў Арганізацыі Аб'яднаных Нацый і міжнародных арганізацый. У дадзеным выпадку таксама накіроўваюцца "пастаянныя прадстаўнікі" ці "пастаянныя назіральнікі", або Апостальская Сталіца прадстаўлена адпаведнымі дэлегацыямі на міжнародных канферэнцыях (напрыклад, у Камісіі ААН па правах чалавека ў Жэневе).
Прававыя адносіны паміж дзяржавай і рэлігіяй з'яўляюцца прадуктам доўгай і зменлівай гісторыі. Цяперашні парадак у ліку дэмакратычных краін па сутнасці з'яўляецца дружалюбным у адносінах да рэлігіі, які не толькі ўлічвае хрысціянскія цэрквы, але і даказвае сваю адкрытасць у адносінах да ўсіх іншых рэлігій і рэлігійных супольнасцяў і, больш за тое, не выключае светапогляд супольнасцяў. Канстытуцыйныя рамкі гарантуюцца найперш асноўным правам на свабоду рэлігіі і перакананняў. Акрамя таго, у асноўным законе змяшчаюцца таксама палажэнні, якія тычацца асноватворнага роўнага стаўлення да рэлігій. Нарэшце, дамовы, заключаныя паміж дзяржавай і рэлігійнымі таварыствамі, маюць актуальнае і прававое значэнне. Яны больш падрабязна вызначаюць адносіны паміж дзяржавай і царквой ці дзяржавай і рэлігіяй і з'яўляюцца выражэннем асаблівага супрацоўніцтва паміж дзяржавай і рэлігіяй.
Page updated
Google Sites
Report abuse