Efficiency, adaptivity, humanity

De opdracht van de 18e editie van de internationale studentenwedstrijd georganiseerd door Saint-Gobain Group, in nauwe samenwerking met de stad Lissabon, is het ontwikkelen van een voorstel voor de revitalisatie met openbaar en cultureel gebruik van het perceel dat deel uitmaakt van het stedelijk gebied Boavista Landfill, dat momenteel eigendom is van de Stad en gebruikt wordt om verschillende gemeentelijke diensten te huisvesten.

Dit gebied ligt ten westen van het stadscentrum, dicht bij de rivieroever, in een vlak gebied dat aan het eind van de 19e eeuw door de stortplaats aan de rivier werd ontsloten en dat een ontwikkelingsas vormde van de oude stad langs de rivier, waar de industrie zich ontwikkelde door gebruik te maken van de rivier. Aan de achterkant van dit gebied begint een van de heuvels van Lissabon, de beroemde wijk Bairro Alto.

Bron: https://architecture-student-contest.saint-gobain.com/edition-2023-lisbon

Taras Student Housing

De opdracht van de 17e International Saint-Gobain Student Contest is het ontwerpen van een project voor de revitalisatie van een gebied nabij het treinstation Warszawa Wschodnia (Warschau Oost) door middel van een combinatie van sociale, maatschappelijke functie in relatie met wooneenheden. 

Deelnemers aan de wedstrijd moeten een visie creëren voor de ontwikkeling van het gebied, rekening houdend met de kenmerken van de locatie, de plannen van Warschau om de klimaatdoelstellingen voor 2050 te halen en de verwachtingen van jonge mensen die zich in de hoofdstad willen vestigen en ontwikkelen. Het project omvat de renovatie van een oud fabrieksgebouw, dat zal worden gebruikt ter ondersteuning van de lokale gemeenschap, evenals de bouw van nieuwe woongebouwen, waaronder studentenwoningen. Het project moet innovatief en duurzaam zijn en voldoen aan de technische richtlijnen opgesteld door Saint-Gobain.

Bron: https://architecture-student-contest.saint-gobain.com/last-editions/edition-warsaw-2022

les paradis perdus

De opdracht van de 17e International Saint-Gobain Student Contest is het ontwerpen van een project voor de revitalisatie van een gebied nabij het treinstation Warszawa Wschodnia (Warschau Oost) door middel van een combinatie van sociale, maatschappelijke functie in relatie met wooneenheden. 

Deelnemers aan de wedstrijd moeten een visie creëren voor de ontwikkeling van het gebied, rekening houdend met de kenmerken van de locatie, de plannen van Warschau om de klimaatdoelstellingen voor 2050 te halen en de verwachtingen van jonge mensen die zich in de hoofdstad willen vestigen en ontwikkelen. Het project omvat de renovatie van een oud fabrieksgebouw, dat zal worden gebruikt ter ondersteuning van de lokale gemeenschap, evenals de bouw van nieuwe woongebouwen, waaronder studentenwoningen. Het project moet innovatief en duurzaam zijn en voldoen aan de technische richtlijnen opgesteld door Saint-Gobain.

Bron: https://architecture-student-contest.saint-gobain.com/last-editions/edition-warsaw-2022

Co-vivre en vert’ - Multicomfort is… having options

De site ten noorden van Parijs is een restant van een rijk industrieel verleden. Zo getuigen de Seine en spoorwegen die het perceel insluiten. We zien onze site als een startpunt van een groene corridor, met de Seine als vertrekpunt en de de kathedraal van Saint-Denis als eindpunt, waarlangs verschillende groene parken en tuinen met elkaar verbonden worden. Op die manier geven we ruimte aan het trage verkeer en bieden we antwoord op de aanwezige industrie. Op kleinere schaal vonden we het belangrijk een goede balans te vinden tussen het private karakter van het wonen en het publieke karakter van het park. Daarom zijn er drie zones te onderscheiden die van zuid naar noord steeds privater aanvoelen. Dit hebben we bekomen door de inplanting en densiteit van de bebouwing hierop aan te passen. 

Het concept is geïnspireerd op de Franse tuinen. De verschillende gebouwen fungeren als perkjes in een park waartussen er traag en spontaan verkeer mogelijk is. Een rechte doorsteek maakt dan weer de verbinding met het stadscentrum van Saint-Denis. De interessante dialoog tussen industrie en park speelt ook binnen onze gebouwen de hoofdrol. Een skelet van staal en beton biedt de ruimte om houten prefab units te plaatsen naar de wens van de gebruiker. Daar waar geen unit geplaatst is, is er ruimte voor spontane activiteiten en behoud men het zicht doorheen het park. 

De intelligentie van het plan zit hem in het publieke karakter ervan terwijl er toch voldoende privacy voor de bewoner behouden blijft. De woningen bevinden zich op een afstandje van de publieke en groene doorsteek van en naar het stadscentrum. Binnen de zone die zich het verst van deze corridor bevindt, worden de gebouwen er parallel  geplaatst, om zo meer privacy te bekomen voor de bewoner. Terwijl in de zone het kortst bij de corridor, de gebouwen haaks worden geplaatst waardoor er verschillende doorwaadbare zones ontstaan.

Contextvisie - We begonnen met de gegeven site te zien als een plek met een groot potentieel om een groene verbinding te vormen tussen drie belangrijke stedelijke groene gebieden. Ons plan begint daarom met de verdeling van het perceel door twee parallelle assen. In het zuiden vinden we de hoofdcirculatie-as, een west naar oost groene boulevard voor zachte mobiliteit. Torens aan de achterkant van de site bieden referentiepunten en accentueren het toenemende stedelijke karakter.

Programmavisie - Aan de zuidkant van het perceel hebben we een parkachtige sfeer, in navolging van de beroemde Franse landschapstuinen met duidelijke ontwikkeling langs een axiaal ruimtesysteem. Aan de noordkant zien we een fijner netwerk van paden, met daartussen de bebouwing, als eilanden in het groen. De gebouwen beginnen laag aan de oostkant en worden hoger naar het westen. Dit opent het uitzicht op de rivier de Seine en zorgt ervoor dat de westelijke bries, die in de zomer afkoelt terwijl hij over de rivier waait, diep tot in de site doordringt.

Conceptvisie - Er zijn drie subtypen onder de nieuwbouw: die met een extra open verdieping die dienst doet als groen dakterras, die met een plat dak, en de twee parkeergarages, die begroeid zijn met beplanting en die omgebouwd kunnen worden tot woningen in de toekomst mocht de vraag naar parkeerplaatsen afnemen.

Visie op MCH principes, het innovatieve en intelligente karakter van het plan - De gebouwen zelf zijn georganiseerd door middel van een eenvoudig enfiladesysteem, dat de individuele ruimtes verbindt die rond een centrale kern zijn gerangschikt. Dit systeem zorgt voor een grote flexibiliteit en diversiteit in de ruimtelijke organisatie van de individuele woningen, waardoor we veel mogelijkheden hebben voor de indeling ervan, niet alleen nu, maar ook naar de toekomst, wanneer units kunnen worden gegroepeerd of opgesplitst. Met dit systeem hebben we een grote diversiteit kunnen genereren in de indeling van de verschillende typen appartementen.

Crescenzago is gelegen in het noordoosten van Milaan, een stadsdeel dat bijna honderd jaar geleden onderdeel van Milaan werd. Dit stadsdeel functioneert als een van de slaapwijken, voornamelijk bestaand uit lage inkomens- en sociale huisvestingsprojecten.

Herstel en revitalisering van dergelijke buurten is een belangrijk onderdeel van het stadsontwikkelingsbeleid - Millan 2030.

De ontwerpopgave is het ontwikkelen van  een visie voor de toekomstige ontwikkeling van het gebied nabij metrostation Crescenzago. De visie en programmatische voorstellen zijn zowel voor renovatie alsook voor nieuwbouw.

IL CUORE VERDE

Het groene hart verwijst naar het gevoel dat we willen creëren op de site. We hebben als concept een omgekeerd woonidee gevormd waarbij de woningen naar binnen georiënteerd zijn. Een veilige kwalitatieve binnenplek wordt gevormd tussen de gebouwen die gebruikt kan worden door de community errond. De nieuwe bouwblokken zijn per twee gezet met er tussen een glazen volume. Dit volume omvat  de community buitenruimte. De woonunits in de woonblokken zijn georiënteerd naar deze communityspace. Hierbij bevinden de leefruimtes meer naar het midden en de nachtfuncties naar de buitenkant van de woonblokken. Hiervan hebben we drie woonblokken gezet die in totaal 300 woningen kunnen huisvesten. Voor de renovatie hebben we ons laten inspireren door ons concept van de woonblokken. De appartementen hebben, grotere terrassen gekregen gericht naar de binnentuin. Hierdoor creëren we een beter connectie met het groen en functioneren de terrassen als luifels tegen het zonlicht van het zuiden. De terrassen kunnen ook aangepast worden naar de vraag van de bewoners. Zo kunnen sommige terrassen een dubbele functie krijgen of gemeenschappelijk gedeeld worden. Om plot A en B te verbinden met elkaar hebben we gezorgd voor een groene strook die dwars door alle plots gaat. Aan deze strook worden alle functies gelinkt om zo een relatie te creëren tussen de verschillende gebouwen. Op plot C hebben we een overhangende structuur ontworpen die het plein definieert. Onder deze structuur kunnen verschillende activiteiten georganiseerd worden zoals de markt en events. 

IL POLMONE VERDE

Plot A is structured on a grid of 7.5m by 7.5m and has 2 inner gardens. These inner gardens form the basis around which all spaces are located. The height of the building rises towards the metro, this together with the office functions, which are located on the metro side, serve as a buffer for the underlying zones. In contrast to the strong rhythm of the grid, there is a good variety of functions within the grid. The parking for cars and bicycles is provided on the ground floor so that if the car decreases, it can easily be converted into offices or residential units. The building provides an overview over the entire plot and is equipped with green roofs. These green roofs are accessible and are interspersed with patios. These patios provide a lighter volume. Together with the inner gardens, the patios form a pleasant place to relax.

For the renovation at plot B, it was decided to work with a new facade. The new façade provides a continuous thermal shell and creates a compensation for the interior, which shrinks due to the use of additional walls on the inside. These additional walls provide the houses with extra thermal and acoustic insulation. This is done in combination with the lowered ceilings, which are possible due to the floor height of 3m15, and acoustic rubber mat to limit noise transmission between the units. When expanding with the new facade, it was decided to work with winter gardens in the places where terraces are provided. This is possible because the units also have a second terrace on the south side. These winter gardens form a thermal buffer for the interior spaces, acoustic buffer for the metro and an expansion of the interior space. The new facade is very open and transparent to make the environment a more pleasant neighbourhood. In this way there is more relationship between inside and outside and the inside spaces are provided with sufficient daylight. The privacy of the apartments is provided by the greenery and the buffer zone on the ground floor.

Plot C must ensure the connection between all the other elements. We have interpreted this part as a covered marketplace where you can place the market stalls freely in various larger open spaces. The flexibility of this construction is therefore something very important. There are some fixed pods that serve as kiosks on the one hand, but also for water supplies for the market stalls on the other. The structure is in line with the structure of plot A and continues on the ground surface as a path to plot B. A connection with the existing buildings was also sought by providing gardens, also in the same structural pattern. Because the market hall is kept relatively open, it can also be used for other events for and by the neighborhood. The location of the current access to the metro station is also integrated into the structure.

DITA VERDI

Voor de veertiende keer op rij wierp Saint-Gobain een realistische casus richting faculteiten en architectuurstudenten van over de hele wereld. 

De uitdaging schuilt in het toepassen van de vijf Multi-Comfort House criteria, vanuit de groep Saint Gobain. De ontwerpen moeten beantwoorden aan een hoog thermisch-, akoestisch- en lichtcomfort, een gezond binnenklimaat en een hoge duurzaamheid en een laag energieverbruik.

De uitdaging van de editie in 2018 was een ontwerp en visie op het wonen en de bijbehorende publieke ruimten voor de ontwikkeling van een bruisende, transculturele gemeenschap in extreme klimaatcondities van de Cultural Village 2 Dubai.

Sometimes we must allow ourselves to see the world from a different perspective” 

With this “base-line” we would like to introduce you to our architectural concept and building: reflector. 

The reflector project is a (mainly residential housing) project, which is shaped like a two hundred meters wide, reflective mirror, partially placed on land and partially hovering above the water of the nearby creek covering 58% of the building site. 

We will clarify our design on the basis of four themes, namely: architecture, programme & social context, sustainability and last but not least materiality. 

The building shape was inspired of the “mirror like” reflectors you can find on bikes and others vehicles, which reflect light back towards it’s initial source. It makes sense that in a sweltering and mainly sunny environment like Dubai, reflecting the sunrays is a choice connected with sustainability but also architecturally the reflective disk is set as a spatial divider between on one hand a cultural village underneath the reflector and on the other hand, a set of luxury towers penetrating the reflective surface. 

Starting at the first two building layers of our project, underneath the reflecting disk, we can find “the cultural village”. 

One of the main attractions on a cultural but also historical level on the site was ofcourse the Dubai creek and the former boat building site. We found it very important to integrate this historical waterflow into our design, which is why we opted to pull the water of the creek inside the land creating a canal like transportation system. 

Along the banks of the canals we can find a two storey high cultural village with 268 units of 50 square meters, these units have the capacity of housing ateliers and meeting rooms for a large creative community but also can be used for the lodgment for people in need. Underneath the reflector hanging above the water we can find around 30 docking places for Dhows, Yaths and lifeboats. 

Secondly we designed a total of 125 luxury apartments housed in 14 towers. Each apartment has an individual towerfloor, which they can enter trough a central core that penetrates the reflective disk and is founded in the canals of the cultural village. Each tower core is only accessible with water traffic, creating partially private entry spaces for the “highrise inhabitants” in-between the cultural housing units. Each apartment has an average surface of 125 square meters, two sides terraces and is provided with 1,5 parkingspace in a centralised parking tower. These apartments are very spacious with all of the utilities centralised around the cores, creating fantastic views towards the Dubai creek. The target audience for these towers are young and driven businessmen, but also high class musicians from around the world.

We searched for a new typology that would be better suited for the local climate, needing less cooling while providing more shading. We took our inspiration from palm trees at an oasis and shaped our towers accordingly. Even though our buildings only take up 7% of the total site area at ground level, we manage to shade almost 10 times that; While also protecting the windows from the sun. This way, ground level will be livable again and can house a souk and a marina, where the locally built dhow boats can still be made. This way we preserve this cultural heritage and employ it for tourism. 

The buildings itself are constructed around a central circulation zone with 2-4 hallways connecting to them. The walls of these hallways are the main structure of the building. In the center is a ventilation hole to cool the structure passively from the outside. As ground level is reserved to house a souk, the apartments start at the first floor. The circular floor plans houses 2 apartments on the first few floors which have a loft like feeling to them. Around the 4th floor we can house 4 apartments and from the 9th 8 apartments. A big plus of these is that we can join them together to create a bigger 3generation apartment. In total, we now house 243 Apartments. 

The roofs of the lower towers are used as a rooftop garden for the inhabitants to relax in. The adjacent taller towers also connect to these rooftop gardens with one of their hallways to provide their inhabitants access, as their roofs are used for solar panels. 

For the cooling of the apartments we wanted to find an alternative for conventional air-conditioning to reduce the energy need of the building. Therefore we looked at the regions history and vernacular architecture. This way we rediscovered the Yakhchal; a Persian refrigerator Dome that existed since 400 BC. These domes were able to house ice during the heats of summer and sold ice to make faloodeh, a sort of Persian Ice cream. 

As our building behaves as a chimney, we get a suctioning effect, moving the air in a passive way. This drags the air through the yakhchal in a spiral, cooling it along the way. Then the air is moving through the pipes to the apartments, cooling them like an air conditioner would. The hot air will rise and exits the apartments at the ceiling, while continuing to the roof. 

As our cooling demand was already quite low with only 13 kwh/m²a We believe that the passive airconditioning with the yakhchal might cover the cooling demand.

De locatie van opdracht voor de MCH 2017 bevindt zich in de Gran San Blas Area, ten oosten van het centrum van Madrid.

Er dienen twee woongebouwen duurzaam gerenoveerd te worden naar comfort en hedendaagse normen. Het zijn appartementsgebouwen die 80 jaar geleden gebouwd werden voor arbeiders van de voormalige Pegaso-fabriek. De hele wijk werd in het kader hiervan ontworpen, met woningen voor arbeiders, ingenieurs, enzovoort.

De specifieke uitdagingen zijn er zowel op het vlak van stedenbouw, bouwkunde, sociaal-maatschappelijk en haalbaarheid. Meer specifiek: het behoud van het karakter van de gebouwen en de site, opwaarderen van de toegankelijkheid (o.a liften), de kwaliteit van het binnengebied, het energetische vraagstuk, en dit met respect voor de bewoners die moeten opgevangen worden tijdens de verbouwing.

In our project we tried to make an harmonious mix between the original buildings and the new extensions. There should be a balance between both of them and a clear distinction between new and old. 

The way we did this is by adding 2 new blocks at the sides. One in between and one against the building, depending on the available space next to it. This creates a courtyard for the inhabitants. By placing both blocks at opposite sides we created a bayonet layout, which we also found in the connection between the original staircases. This bayonet prevents a visual connection to the other side, so the courtyard gets a more private feeling to it while still holding a semi-public connection. In the new block against the building, there’s room for an extra social function for the neighbourhood, like a small social restaurant or little convenience store which connects well to the little public square created in front of it. On top of the south building we also created another story to offer a little bit more shade in the courtyard on a hot day and to have the best view at the park. 

De locatie van de ontwerpopgave is het Krasny Dvor district, in Brest, Balerus (Wit-Rusland). Het ontwerpgebied is opgedeeld in negen modules. Elke module bevat zestien zones, elk 75 m en 125 m groot. Bebouwingsichtheid 60% - 70%.

Het programma dat ontworpen dient te worden is in een zone grondgebonden ééngezinswoningen, en in de andere zonde meergezinswoningen c.q. appartementen in combinatie met werkruimten op de begae grond. 

Deze opdracht sluit aan op de ontwerpopdrachten in ontwerpstudio B2arch 'WorkHome'.

De editie MCH 2015 vindt plaats in Astana, Kazakhstan. In 2017 vindt in Astana de internationale Expo plaatst.  Astana is [sinds 1998] de hoofdstad van Kazakhstan, midden in de steppen, en wordt gebouwd op bais van een masterplan van Kisho Kurokawa. De klimatologische omstandigheden zijn extreem, veel wind in combinatie met temperatuurwisselingen  variërend van -40° tot plus 50°C. Alleen in de maand juli heeft het er nog nooit gevroren.  Door dit extreme klimaat leven de mensen ongeveer 3 maanden per jaar binnenshuis. 

Een aantal sites van de Expo moeten na afloop herbestemd worden, o.a. residentieel wonen, met toegevoegde functies. Er is vraag naar een duurzame manier aan woningbouw, rekening houdend bouwsystemen in dit bijzondere klimaat: bij -40 graden is het niet mogelijk op traditionele wijze te bouwen. 

De uitdaging zal er uit bestaan om een origineel architectonisch concept [en expressie] voor zowel het programma alsook de locatie met haar klimatologische omstandigheden te ontwikkelen. De woning / het woningbouwproject als vertaling van het concept ‘multi-comfort house’ zal rekening moeten houden met een aantal uitdagingen:

• de omstandigheden waarbinnen wij normaal gewend om te ontwerpen en te bouwen, zijn hier niet van toepassing door de extreme klimatologische omstandigheden; 

• wat is de betekenis van wonen [living, habitat, wohnen] gezien de extreme klimaatomstandigheden en hoe zal de woning niet alleen bescherming moeten bieden tegen deze extreme klimaatomstandigheden, maar ook betekenis geven aan een modern aangenaam leefklimaat en leefomstandigheden;

• aangezien de klimaatomstandigheden dusdanig zijn dat men een 3-tal maanden per jaar [nagenoeg] niet buiten komt en dus onafgebroken binnenshuis op elkaar leeft, moet men erover nadenken hoe een dergelijke woning moet functioneren,  hoe de ruimten georganiseerd zijn en/of welke toegevoegde functies kunnen van toepassing zijn om te ‘overleven’; 

• welke plek en verankering krijgt de woning/het woningbouwproject binnen het masterplan versus deze klimatologische omstandigheden; zal het huis/woningbouwproject een eigen identiteit genereren vanuit deze condities;

• het ontwerp moet ‘realiseerbaar’ zijn, dus de traditionele ‘Belgische’ bouwmethode is hier niet van toepassing;

• dient enkel de woning/het woningbouwproject als een solitair gezien te worden of kan binnen het te ontwerpen gebied ook het stedenbouwkundig masterplan [AS+GG - Albert Speer & Partner i.s.m. Adrian Smith + Gordon Gill Architecture] een ander concept krijgen dat beter beantwoordt aan de hierboven gestelde uitdagingen. Dit wordt vanuit de organisatie nog onderzocht en zal t.z.t. nog vanuit de organisatie gecommuniceerd en als een mogelijkheid opgegeven worden.

Niet alleen het architectonisch ontwerp is belangrijk, ook de technische aspecten en detaillering zijn belangrijk bij het ontwerp en de uitwerking ervan.

De locatie van de ontwerpopgave is het Krasny Dvor district, in Brest, Balerus (Wit-Rusland). Het ontwerpgebied is opgedeeld in negen modules. Elke module bevat zestien zones, elk 75 m en 125 m groot. Bebouwingsichtheid 60% - 70%.

Het programma dat ontworpen dient te worden is in een zone grondgebonden ééngezinswoningen, en in de andere zonde meergezinswoningen c.q. appartementen in combinatie met werkruimten op de begae grond. 

Deze opdracht sluit aan op de ontwerpopdrachten in ontwerpstudio B2arch 'WorkHome'.

Het thema van deze editie van de MCH2014 is het ontwerpen van de 'School of Tomorrow' in een nieuwe uitbreidingswijk in de stad Gaziantep (Turkije).

De school dient plaats te bieden aan 400-600 studenten. Elk klaslokaal is toegankelijk studenten met een beperking. Naast de basis-klaslokalen zijn er ook lokalen voor muziekcursussen, kunstcursussen en cursussen vreemde talen. Verder dienen er sportvoorzieningen mee ontworpen te worden.

Het thema van deze editie van de MCH2014 is het ontwerpen van de 'School of Tomorrow' in een nieuwe uitbreidingswijk in de stad Gaziantep (Turkije).

De school dient plaats te bieden aan 400-600 studenten. Elk klaslokaal is toegankelijk studenten met een beperking. Naast de basis-klaslokalen zijn er ook lokalen voor muziekcursussen, kunstcursussen en cursussen vreemde talen. Verder dienen er sportvoorzieningen mee ontworpen te worden.

Het thema van deze editie van de MCH2014 is het ontwerpen van de 'School of Tomorrow' in een nieuwe uitbreidingswijk in de stad Gaziantep (Turkije).

De school dient plaats te bieden aan 400-600 studenten. Elk klaslokaal is toegankelijk studenten met een beperking. Naast de basis-klaslokalen zijn er ook lokalen voor muziekcursussen, kunstcursussen en cursussen vreemde talen. Verder dienen er sportvoorzieningen mee ontworpen te worden.