Anılarda Sarayköy / Mezarlık ve bir ulu çınar

ANILARDA SARAYKÖY- SARAYKÖY MEZARLIĞI VE BİR ULU ÇINAR

(SARAYKÖY GÖRSEL KENT BELLEĞİ)

Bir sevgili öğretmenimizin söylemiyle başlamak isterim paylaşıma. MEZARLIKLAR-“ RUHANİ DÜNYAYA AÇILAN KAPILAR”’ dır derdi konusu ve yeri geldiğince SEVGİLİ ÖĞRETMENİM. Bir an da olsa başka dünyalara gidebiliyorsak oralara olan ziyaretlerimizde, bu söylem, işlevini görüyor demektir. Gerisi ayrıntı.

İlçemiz büyük mezarının eski girişinde bir büyük çınar ağacı vardır. Hani ozanın , “Anadolu da bir çınar ağacının altına gömün beni, başka bir şey istemem” içerikli sözünü anımsatan cinsten. Bu öyle ulu bir ağaç ki anlayabilene. Dillense de tanıklıklarını anlatabilse bir bir, neler gördü, neler geçirdi. Ah bir anlatabilse. Kaç yaşındadır bilmem ama birkaç yüz yaşını devirdiği kesin . İşte o ağaç, o ulu ağaç beni çok etkiler dostlar. Sizlerle paylaşmak istedim bazı görüntülerini. Bu ulu ağaç Sarayköy mezarlığının da adeta simgesidir adeta ama algılamasını bilebilene. Özdeşleşmiştir mezarımızla ve de orada sonsuz uykularında olan binlerce insanımızla.

Sevgili dostlar, bu fotoğraf albümü gerek özel belgeliğimden, gerekse sizlerin paylaşımlarından sağlanan fotoğraf karelerinin yeniden düzenlenmesiyle oluşturulmuştur.

Yıllar sonra bu arşivin, tarihin derinliklerinden günümüze uzanan zaman kesitine tanıklık yapacağına yürekten inanıyorum.

Biliyor ve inanıyorum ki, yaşandığı dönemlerin sessiz tanıkları olan bu fotoğraf kareleri, sizler içinde önem arz etmektedir.

Bu güzide fotoğraflar bir dönemin cansız tanıklarıdır. Ah bir dillenebilse de tanıklıklarını anlatabilseler. Onlar ki, acıların ve güzelliklerin yaşandığı nice olaya, nice anıya hep eşlik ettiler.

Keşke zaman tünelinde geriye doğru bir gezi olası olsa da, o zaman dilimine, oralara bir uzanıversek, onların tanıklıklarından bir yararlanabilsek. Hani şimdi bunları rahatlıkla söyleyebiliyorum da, ya tanık olduğu acılar dayanılası değilse, ya bu durumda ne demeli bilmem ki. Aman, aman iyi ki suskunsunuz mu demek daha uygun olurdu bu durumda. Aslına bakarsanız bu durumdan da pek emin değilim. Peki, ya güzel anılara ne demeli. Hani paylaştıkça çoğalan, çoğaldıkça, bizlere anılar denizinde doyasıya yüzdüren, zaman tünelinde gezdikçe gezdiren, coştukça coşturan o güzel anılara ne demeli.

Sevgili dostlar, fotoğraf karelerindeki kimlerin kim olduğu inanınki pek önemli değil. Değilmi ki sizleri zaman adlı çizginin o değişik noktalarına götürebiliyorsa, asıl olan da bu zaten. Sizlerde bir zaman kesitini, bir anıyı, bir dönemin coşkusunu yada önemsediğiniz herhangi bir algıyı bir an için canlandırabiliyorsa, bu fotoğraf kareleri kendisinden beklenen işlevi yerine getirmiş demektir.

Bunların dillendirilmesine olan katkılarınızla bu fotoğraflar ayrı bir önem kazanacaktır. Sevgili dostlar; bu albüm fotoğraflarını izlerken, fotoğrafların sizlerde uyandırdığı duygular, büyüklerinizden edindiğiniz ya da sahibi olduğunuz ya da tanığı olduğunuz bilgileri lütfen bizlerle paylaşınız. Bu şekilde kent belleğinin gelişmesine ve kayıt altına alınmasına da katkı sağlamış olacaksınız.

Yaşam paylaştıkça güzel. Paylaşımlarınızı bekliyorum. Dostluk ve esenlik dileklerimle.

Yaşamda her şey gönlünüzce olsun sevgili dostlar. Dost kalın, dostlukla kalın.