Terapia botulinowa

Toksyna botulinowa jest wytwarzana przez bakterie beztlenowe Gram-dodatnie, Clostridium botulinum. Toksyna ta jest blokerem nerwowo-mięśniowym. Dokonuje paraliżu poprzez szybkie i silne wiązanie presynaptycznych cholinergicznych zakończeń nerwowych. Następnie jest internalizowana i ostatecznie hamuje egzocytozę acetylocholiny, poprzez zmniejszenie częstotliwości jej uwalniania. Bez zaopatrzenia nerwowego włókna mięśniowe obumierają. Wzmacnianie mięśni następuje ponownie po odbudowie nerwów.

• Zapisy elektromiografii (EMG)

Używamy elektrod powierzchniowych, aby sporządzić nagrania EMG w taki sam sposób, jak zostało opisane w przypadku terapii MAB. Wybieramy mięśnie docelowe do zastrzyku na podstawie objawów pacjenta i wyników zapisów EMG mięśnia żwacza, mięśni skroniowych, skrzydłowych bocznych, skrzydłowych przyśrodkowych, dwubrzuśccowych, mięśni nadgnykowych, czworobocznych, mostkowo-obojczykowo-sutkowych itp.

• Zastrzyki

Toksyna botulinowa (Botox) jest rekonstytuowana z roztworem soli fizjologicznej. Odpowiednie dawki toksyny wstrzykuje się do kilku miejsc w najgrubszej części mięśnia docelowego podczas skurczu, jako wskazówki używając jednobiegunowej igły EMG oraz standardowego aparatu EMG. Podczas pierwszego zabiegu wstrzykujemy jedynie małe dawki toksyny ze względu na dużą zmienność efektów wśród pacjentów.

• Kontynuacja

Pierwszy zauważalny efekt następuje kilka dni po zastrzyku. Trwa on zazwyczaj co najmniej 3-4 miesiace, jednakże u niektórych pacjentów występuje efekt trwały. Po leczeniu dokumentujemy stopień rozwarcia szczęk i siłę zgryzu, jako obiektywną ocenę efektu leczenia. Zastrzyki należy powtarzać w czasie jeśli efekty zanikają.