Η "Ελιά του ήλιου η θυγατέρα" στη Δ΄τάξη της Έλενας Μπογιατζιδάκη του 43ου Δημοτ.Πειραιά

21 Φεβρουαρίου 2014

Με αφορμή το ποίημα του Κωστή Παλαμά "Ελιά του ήλιου η θυγατέρα", οι μαθητές της Δ' τάξης του 43ου Δημοτικού Πειραιά με τη δασκάλα τους Έλενα Μπογιατζιδάκη δημιούργησαν τα δικά τους κείμενα:

Η ελιά και ο Νικόλας

Τα πολύ παλιά χρόνια την εποχή του μεγάλου κατακλυσμού ο μοναδικός άνθρωπος που είχε απομείνει στη γη ήταν ο Νώε. Στο τέλος του κατακλυσμού ο Νώε έστειλε ένα λευκό περιστέρι για να βρει στεριά. Αν έβρισκε στεριά θα γυρνούσε με ένα κλαδί ελιάς.

Στο γυρισμό καθώς το περιστέρι κρατούσε στο ράμφος του ένα κλαδί ελιάς έπεσε στην αυλή ενός μικρού σχολείου ένας καρπός.

Πέρασαν πολλά χρόνια, ο καρπός μεγάλωσε κι έγινε ένα μεγάλο ευλογημένο ελαιόδεντρο. Έπειτα γνώρισε ένα μικρό αγόρι τον Νικόλα. Στα διαλείμματα συζητούσαν, μιλούσαν και περνούσαν πολύ ωραία.

Μια μέρα όμως το σχολείο αποφάσισε να προεκτείνουν την αίθουσα εκδηλώσεων και να κοπεί το ελαιόδεντρο. Την επόμενη μέρα ο Νικόλας με την ελιά συζητούσαν:

- Μη φοβάσαι. Δε θα αφήσω κανέναν να σε κόψει.

- Ευχαριστώ που με υπερασπίζεσαι Νικόλα.

Τότε όλα τα φυτά μαζί είπαν:

- Θα σε υπερασπιστούμε όλοι!

Την επόμενη μέρα οι εργάτες ήρθαν για να κόψουν την ελιά. Όμως ο Νικόλας στάθηκε μπροστά από την ελιά, όλα τα φυτά την είχαν περιτριγυρίσει και όλα τα πουλιά είχαν κάτσει πάνω στα κλαδιά της. Ο Νικόλας είπε:

-Σας πάει η καρδιά να καταστρέψετε μια αθώα ελιά; Θα σας Θα σας άρεσε να το κάνανε σε εσάς;

Αυτό που είπε ο Νικόλας συγκίνησε τους εργάτες και τους εμπόδισε να την κόψουν.

Αφού πέρασε αυτό το «κύμα» εμφανίστηκε νέο εμπόδιο. Τα παιδιά άλλαξαν στάση απέναντί της και άρχισαν να της φέρονται άσχημα.

Ο Νικόλας για να τους συνεφέρει τους έδωσε αυτήν την ιδέα:

- Θέλετε να φυτέψουμε κι άλλα λουλούδια;

- Ας το δοκιμάσουμε! Είναι καλή ιδέα.

Τα παιδιά αφού φύτεψαν πολλά φυτά τα περιποιούνταν, τα πρόσεχαν, τα πότιζαν, τα φρόντιζαν και έγιναν φίλοι μεταξύ τους.

Με τον καιρό η αυλή μεταμορφώθηκε σε έναν μεγάλο καταπράσινο κήπο με πολύχρωμα λουλούδια.

Γεωργία, Γεωργία, Δήμητρα, Έλενα και Φανή

ΣΗΜΕΙΩΣΗ της Δασκάλας κ. Μπογιατζιδάκη. Από αυτή τη δραστηριότητα τα παιδιά κατάλαβαν ότι από ένα μικρό ασήμαντο σπόρο μπορεί να αλλάξει ολόκληρη η ζωή σε ένα μέρος!

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Γίναμε ποιητές...

Η ελιά της αυλής μας

Η ελιά η τιμημένη,

είναι πολύ μοναδική

η ελιά τα πάντα ξέρει

είναι πολύ ξεχωριστή.

Η ελιά, μητέρα του λαδιού

δίνει μακροζωία και τροφή

κι είναι πολύ σημαντική

στην ανθρώπινη ζωή.

Είμαι η ελιά η ξακουστή

πηγή έμπνευσης στους καλλιτέχνες

είμαι πολύ αγαπητή

θα με βρεις σ’ όλες τις τέχνες.

Κατερίνα, Αλεξάνδρα, Γιώργος, Παναγιώτης, Άγγελος

Ελαιώνας στην αυλή

Ένα αγοράκι στην αυλή

βρήκε έναν σπόρο σ’ αυτή.

Μετά έβαλε νεράκι

και βγήκε ένα μικρό δεντράκι.

Κράτησε 100 χρονάκια,

καρπούς προσφέροντας στα παιδάκια,

ο Θεός την είχε ευλογημένη

μέχρι που πέθανε τιμημένη!

Ερμής, Χριστίνα, Γιάννης, Στράτος, Μαριάντα

Το πολύτιμο λάδι της ελιάς

Η ελιά παλάτι της ψυχής μας

στο πλάι μας πάντα πιστή

το λάδι της πηγή στη ζωή μας

η νοστιμιά του στη γεύση κυριαρχεί.

Όσοι την λεηλάτησαν

μας έκαναν κακό πολύ

ποτέ της δεν ξεψύχησε

έμεινε για πάντα δυνατή!

Χρυσούλα, Στέλιος, Διονύσης, Αγγελική, Σπύρος

Η διαμάχη του Ποσειδώνα και της Αθηνάς

Ο Ποσειδώνας και η Αθηνά

πάλεψαν για την νίκη.

Η Αθηνά έβγαλε εμένα την ελιά

και ο Ποσειδώνας τα νερά.

Οι πολίτες ψήφισαν μεμιάς

το πολύτιμο δώρο της Αθηνάς.

Προς τιμήν της διοργανώθηκαν αγώνες

με έπαθλο αμφορείς με λάδι ελιάς.

Νίκος, Γιάννης, Νάσος, Σπύρος, Μιχάλης