Een wonderbaarlijk geluid

Toen Tsjaikovski De notenkraker componeerde, was hij een echte superster. Door heel Europa en zelfs in de Verenigde Staten werd hij gevraagd om zijn eigen werken te komen dirigeren. Tijdens zijn reis deed hij een geweldige ontdekking voor het bekendste stuk uit De notenkraker, de Dans van de suikerfee. In Parijs zag hij namelijk een gloednieuw instrument: de celesta. Tsjaikovski omschreef het als "iets tussen een kleine piano en een klokkenspel met een goddelijk, wonderbaarlijk geluid." (bron: npro4)