กลุ่ม บริหารงานทั่วไป

การบริหารงานทั่วไป  

       แนวทางการบริหารทั่วไปของโรงเรียนหนองกี่พิทยาคมด้วยนวัตกรรม SPDSAN

       SPDSAN คือกระบวนการบริหารที่พัฒนาต่อยอดจากโมเดล SP-DSA Model ของโรงเรียนหนองกี่พิทยาคมโดยเพิ่มขั้นตอน สร้างเครือข่ายเพื่อความยั่งยืน (Networking) ซึ่งช่วยส่งเสริมการบริหารงานแบบ
มีส่วนร่วม เชื่อมโยงความร่วมมือภายในและภายนอกโรงเรียนอย่างเป็นระบบ ก่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดในบริบทของงานบริหารทั่วไป ซึ่งประกอบด้วย

       1. S : SWOT – วิเคราะห์บริบทภายในและภายนอกโรงเรียน

   วิเคราะห์จุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส และอุปสรรคของกลุ่มบริหารทั่วไป เน้นมิติด้านวัตถุ/เศรษฐกิจ (เช่น งบประมาณ/ทรัพยากร) สังคม วัฒนธรรม สิ่งแวดล้อม ประเมินศักยภาพของบุคลากร นักเรียน และทรัพยากรชุมชน ใช้หลัก “พอประมาณ” คือไม่ประเมินเกินจริงหรือลดคุณค่าของสิ่งที่มีอยู่

       2. P : Plan – วางแผนงานบริหารทั่วไปอย่างมีเหตุผล

   จัดทำแผนบริหารงานทั่วไป เช่น ความสะอาด ความปลอดภัย อาคารสถานที่ การใช้พลังงาน บูรณาการ หลักมีเหตุผล และความรู้ เช่น การจัดกิจกรรมดูแลความสะอาดจุดบริการ ธนาคารโรงเรียนส่งเสริมการออม ที่มีเป้าหมาย วัดผลได้ วางระบบติดตามผลที่มีส่วนร่วมของทุกฝ่าย

       3. D : Do – ดำเนินการตามแผนโดยมีภูมิคุ้มกัน

   ลงมือปฏิบัติกิจกรรมตามแผน พร้อมจัดการความเสี่ยง ใช้หลัก “มีภูมิคุ้มกันในตัว” เช่น มีแผนสำรองเผชิญเหตุ สร้างเวทีให้นักเรียนมีส่วนร่วม เช่น คณะกรรมการนักเรียนรณรงค์อนุรักษ์สิ่งแวดล้อม

       4. S : Study – ศึกษาและประเมินผล

   ติดตามผลการดำเนินงานด้วยข้อมูลจริง เช่น สำรวจความสะอาด ความพึงพอใจ สะท้อนผลในระดับครู นักเรียน ผู้บริหาร และเครือข่าย ยึดหลักความรู้และคุณธรรม โดยเน้นการประเมินแบบมีจริยธรรม โปร่งใส

       5. A : Act – ปรับปรุง พัฒนา และยกระดับ

   นำผลการประเมินมาปรับปรุงแผนอย่างต่อเนื่อง เพิ่มความยืดหยุ่นและสร้างสรรค์กิจกรรมใหม่ที่สอดคล้องกับบริบท บูรณาการมิติของวัฒนธรรมท้องถิ่น และสิ่งแวดล้อม

       6. N : Networking – สร้างเครือข่ายเพื่อความยั่งยืน

   สร้างความร่วมมือกับภาคีต่าง ๆ เช่น ผู้ปกครอง เทศบาล โรงพยาบาล สถานีตำรวจ พัฒนาระบบเครือข่ายเพื่อการแลกเปลี่ยนเรียนรู้และร่วมพัฒนาโรงเรียน ยึดหลัก “มีส่วนร่วม” และ “ความพอประมาณในการสร้างเครือข่ายที่ยั่งยืน”

       ผลที่คาดว่าจะได้รับ

           โรงเรียนมีระบบบริหารงานทั่วไปที่มีประสิทธิภาพและยั่งยืน นักเรียนมีพฤติกรรมรักสิ่งแวดล้อม รู้จักใช้ทรัพยากรอย่างพอเพียง ชุมชนมีส่วนร่วมในการพัฒนาโรงเรียน เกิดวัฒนธรรมองค์กรแห่งความร่วมมือและคุณธรรม