Δημοσιεύσεις
H Αθήνα στους χρόνους του Αδριανού, του Ρωμαίου αυτοκράτορα που τόσο την αγάπησε και στον οποίο οφείλει το φερώνυμο μνημειακό της υδραγωγείο. Μπροστά διακρίνονται ο Ιλισός και η γέφυρά του. Φανταστική ξυλογραφία του 1887 (Αρχείο Ιωάννη Λάμπρου).
Από το "Πεισιστράτειο" στον Εύηνο
Του Θ. Π. Τάσιου, ομότιμου καθηγητή ΕΜΠ
Συνεχής ο αγώνας των Αθηναίων, από την αρχαιότητα έως σήμερα, για επάρκεια νερού
Δεν είναι ανάγκη να ανατρέξομε στον Θαλή για να βεβαιωθούμε για τη σχεδόν μεταφυσική σημασία του ύδατος ιδίως όταν ζούμε στην ξερικιά (άρα νόστιμη) Αττική. Από τα παλιά τα χρόνια κιόλας, η Αττική δεν ήταν ικανή να υδρεύει επαρκώς τους κατοίκους της πάντοτε.
Σε αυτά που ακολουθούν ως εισαγωγή για την ύδρευση των αρχαίων και των νεωτέρων Αθηνών, θα φανεί ο συνεχής και ευγενής αγώνας των Αθηναίων όλων των αιώνων για το νερό.
Λοιπόν, πάντα μου φαινόταν αμφίβολη η ορθότητα της αποφάσεως των μυθικών Αθηναίων να αγνοήσουν τη δροσερή δωρεά του Ποσειδώνος που (χραπ, χραπ με την τρίαινα) ξεπέταγε πηγές νερού εδώ κι εκεί. Τέλος πάντων, ό,τι έγινε έγινε τότε, αργότερα θα φαίνονταν τα ζόρια.
Το Αδριάνειο Υδραγωγείο
Του Μανόλη Κορρέ, Ακαδημαϊκού
Από τον 6ο αι. π.Χ. έως και τον 1ο αι. μ.Χ., τα αθηναϊκά υδραγωγεία συνέλεγαν και μετέφεραν υπόγεια ύδατα μόνον από την περιοχή του Ιλισού και τις υπώρειες του Υμηττού. Με την κατασκευή του Αδριανείου υδραγωγείου (περίπου από το 125 έως το 140 μ.Χ.), το οποίο είναι όλο υπόγειο, έγινε για πρώτη φορά δυνατή η απόληψη υδάτων της Πάρνηθος και του Πεντελικού, ενώ με δύο άλλα παράλληλα υδραγωγεία της ιδίας περίπου εποχής (των οποίων κατάλοιπα, επί το πλείστον επίγεια, ήσαν έως τις αρχές του 20 αι. ορατά επί μήκους χιλιομέτρων), έγινε δυνατή η μεταφορά και άλλων υδάτων, μάλλον από το σημερινό Κεφαλάρι και το σημερινό Παλαιό Ηράκλειο.
H δεξαμενή του Αδριάνειου υδραγωγείου στο Κολωνάκι, σε φωτογραφία του 1936. Διακρίνονται οι βάσεις από δύο κίονες του προστώου της αρχαίας δεξαμενής που βρισκόταν εδώ (φωτ.: Αρχείο ΕΥΔΑΠ).
Η Προμνησίκλεια δεξαμενή στη βορειοδυτική περιοχή της Ακρόπολης. Κατασκευάστηκε μεταξύ 510 και 480 π.Χ. Άποψη από τα βορειοδυτικά. Στο σχέδιο, ο βόρειος τοίχος της δεξαμενής, οι επιχώσεις και το βόρειο τείχος της Ακρόπολης έχουν συμβατικά αφαιρεθεί
Αρχαία έργα ύδρευσης στην περίμετρο της Ακρόπολης των Αθηνών
Του Τάσου Τανούλα Δρ. Αρχιτέκτονος
Κρήνη κατ’ αρχήν σημαίνει πηγή ή πηγάδι, φυσικό νερό που αναβλύζει στην επιφάνεια της γnς ή συγκεντρώνεται σε κοιλότητες κάτω από την επιφάνειά της. Τέτοιες κρήνες υπάρχουν αρκετές στην τοποθεσία όπου έγινε η πρώτη εγκατάσταση που θα μπορούσε να θεωρηθεί πρόδρομος της Αθήνας, δηλαδή στην περίμετρο της βάσης του βράχου της Ακρόπολης. Ο μεγάλος όγκος του βράχου είναι ασβεστόλιθος με πυκνό δίκτυο διαρρήξεων και καρστικών κενών.