หลังจากพระองค์ทรงประทานพระเกศาให้แล้ว ฤๅษีและพญานาคได้นำเกศาของพระองค์มาไว้ที่พระองค์เคยประทับอยู่ แล้วจึงทำเจดีย์ครอบเกศาไว้ต่อมาได้มีชาวบ้านได้ช่วยกันทำเจดีย์ครอบองค์เดิมไว้และได้บูรณะสืบต่อ ๆ กันมา จากนั้นได้ถือเอาวันเพ็ญเดือน 9 เหนือ หรือวันเพ็ญเดือน 7 ใต้ เป็นประเพณีสรงน้ำพระธาตุต่อมาจนถึงปัจจุบันนี้ 

ต่อมาในปี พ.ศ.2466 ได้มีขุนคำแสนได้ไปกราบนิมนต์ท่านครูเจ้าศรีวิชัย มาบูรณะขึ้นมาใหม่ และครูบาท่านได้ปั้นพระประธานไว้ในพระวิหาร ซึ่งปั้นเสร็จในวันเดียวกัน ชาวบ้านจึงเรียกว่า "พระเจ้าทันใจ"  ภายในพระวิหารประกอบไปด้วยพระพุทธรูปเล็กๆมากมาย รวมไปถึงจิตรกรรมฝาผนังที่เล่าถึงวิถีชีวิตของชุมชนในพื้นที่ตำบลห้วยยาบ

      การเดินทางขึ้นสู่พระธาตุดอยห้างบาตรสามารถขึ้นมาได้ 2 เส้นทาง  เส้นทางแรกเป็นเส้นทางที่นักแสวงบุญนิยมใช้กัน คือ บันไดทางขึ้นที่เรียกว่าบันไดนาค ซึ่งนาค หรือ พญานาค งูใหญ่มีหงอน เป็นสัญลักษณ์แห่งความยิ่งใหญ่ ความอุดมสมบูรณ์ ความมีวาสนา และยังเป็นสัญลักษณ์ของบันไดสายรุ้งสู่จักรวาล นักแสวงบุญจึงมักเดินขึ้นบันไดที่ถอดยาวเป็นทางลงกลางเนินเขาในระหว่างการเดินนั้นก็ถือเป็นการบำเพ็ญสมาธิไปด้วยและอีกหนึ่งเส้นทาง สำหรับผู้ที่เดินเท้าไม่สะดวกสามารถใช้ทางลาดได้แต่เส้นทางค่อนข้างสูงชัน 

นอกจากนั้นอาณาบริเวณรอบพระธาตุดอยห้างบาตร ยังเต็มไปด้วยศาสนวัตถุอันเป็นที่ยืดเหนี่ยวจิตใจของผู้มาปฎิบัติธรรมและมาเยือน

“วัดพระธาตุดอยห้างบาตรไม่เพียงเป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงศาสนาแต่เป็นสถานที่บำบัดจิตใจ  ทำให้รู้สึกอิ่มเอ็มใจทุกครั้งที่มาเยือน ณ ที่แห่งนี้”

ข้อมูลเนื้อหา โดย  พระครูวิเชียรปัญญา 

เรียบเรียงเนื้อหา โดย นางสาวคนึงขวัญ  ปันศิริ

ภาพถ่าย/ภาพประกอบ โดย นางสาวคนึงขวัญ  ปันศิริและนางสาวกานต์ชนก แก้วทิพย์