ความเป็นมาของภูมิปัญญาท้องถิ่น
นายอิ่นแก้ว ต่างใจ เกิดเมื่อ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2485 เมื่อตอนอายุได้ 12 ปี พ่อได้สอนจักสานตะกร้าใส่ของและสอนถักไม้กวาดทางมะพร้าวและจากนั่นมาก็เริ่มจักสานสิ่งของมาเรื่อยๆจนเริ่มชอบในการจักสานและก็ได้ไปเรียนรู้จากภูมิปัญญาในหมู่บ้านใกล้เคียงและได้จดจำมาฝึกสานต่อที่บ้านเพื่อพัฒนาตนเองให้ดีขึ้นจนได้จักสานผลิตภัณฑ์ต่างๆขึ้นมาขายเป็นอาชีพเสริม เนื่องด้วยในอดีตอยู่กับครอบครัวที่ต้องพึ่งตนเองในการดำเนินชีวิต ต้องเลี้ยงน้องอีกหลายคนจึงจำเป็นต้องอาศัยความรู้ประสบการณ์จากผู้ใหญ่ที่มีความเชี่ยวชาญด้านต่าง
ผลงาน / ชิ้นงานของภูมิปัญญาท้องถิ่น
ไซ เป็นเครื่องมือดักสัตว์น้ำ โดยมากดักปลาในกลุ่มปลาเล็กปลาน้อย ใช้งานในแหล่งน้ำไม่ลึก มักเป็นแหล่งน้ำไหลและเป็นการเปิดช่องระบายน้ำเข้าออกตามบิ้งนาคันนาไซมีหลายรูปทรง ตั้งชื่อตามรูปทรงนั้น
เครื่องจักสานสําหรับใส่ปลา ปู เป็นต้น รูปคล้ายตะกร้าปากแคบอย่างคอหม้อดิน ก้นสี่เหลี่ยมจัตุรัส มีขนาดต่าง ๆ
หวด หรือ ซ้าหวด
ใช้ใส่เข้าสารที่แช่แล้วที่เรียกว่า "ข้าวหม่า" ในตอนเช้าก่อนจะนึ่งข้าวจะต้องเอาข้าวหม่าออกล้างน้ำก่อนโดยการใช้มือวักข้าวหม่าใส่ลงในซ้าหวดแล้วราดน้ำทำความสะอาด และเขย่ากลับไปกลับมาระหว่างที่ล้าง เมื่อน้ำข้าวหม่าออกหมดแล้ว จึงเอาหวดที่ใส่ข้าวตั้งเอียงไว้เพื่อให้น้ำไหลออกจากข้าว จากนั้นจึงเทข้าวออกจากหวดลงสู่ไหโดยบีบปากหวดให้แบนเล็กเพื่อข้าวจะได้ลงสู่ไหได้สะดวกแล้วนึ่งต่อไปนอกจากนี้ หวดยังใช้ประโยชน์อย่างอื่นได้ด้วยใช้ล้างผักสด ใส่ผักต้มจิ้มน้ำพริกเพื่อให้ผักต้มสะเด็ดน้ำ
ใช้สำหรับล้างข้าวและนึ่งข้าวนอกจากนี้ หวดยังใช้ประโยชน์อย่างอื่นได้ด้วยใช้ล้างผักสด ใส่ผักต้มจิ้มน้ำพริกเพื่อให้ผักต้มสะเด็ดน้ำ