>2.2 การเขียนรหัสลําลองและผังงาน

การเขียนรหัสลําลองและผังงาน
เมื่อเราทําความเข้าใจกับปัญหาและความต้องการแล้ว สิ่งต่อไปคือการคิดอย่างมีเหตุผลเพื่อหาแนวทาง ในการแก้ปัญหา โดยกระบวนการในการออกแบบแนวทางการแก้ปัญหานั้น จะต้องถ่ายทอดความคิดและความ เข้าใจไปสู่การนําไปปฏิบัติได้ การถ่ายทอดความคิดจะต้องมีจุดเริ่มต้น จุดสิ้นสุด และลําดับก่อนหลังที่ชัดเจน อาจอยู่ในรูปของข้อความที่เรียงกันเป็นลําดับซึ่งเรียกว่ารหัสลําลอง (pseudocode) หรืออยู่ในรูปผังงาน (flowchart) ที่ประกอบไปด้วยสัญลักษณ์ ข้อความ และเส้นเชื่อมโยง ทําให้เห็นคําสั่งที่ต้องปฏิบัติ ลักษณะ การทํางาน และลําดับในการปฏิบัติงาน การถ่ายทอดความคิดเป็นเครื่องมือที่จะช่วยให้สามารถวางแผนการแก้ ปัญหา และพัฒนาโปรแกรมได้อย่างถูกต้อง ครบถ้วน และตรวจสอบได้โดยเฉพาะปัญหา หรือโปรแกรมที่ซับซ้อน

2.2 รหัสลําลอง
การเขียนรหัสลําลองเป็นการใช้คําบรรยายอธิบายขั้นตอนอย่างชัดเจนในการแก้ปัญหา หรือการทํางาน ของโปรแกรมซึ่งรูปแบบการเขียนจะขึ้นอยู่กับประสบการณ์ และความถนัดของผู้เขียน โดยอาจเขียนเป็น ภาษาพูด ทําให้เขียนง่ายไม่ต้องกังวลรูปแบบ
ถ้าผู้เขียนมีความชํานาญแล้ว สามารถเขียนรหัสลําลองในรูปแบบที่คล้ายกับภาษาโปรแกรม ซึ่งจะ สามารถนําไปดัดแปลงเป็นภาษาโปรแกรมได้ง่าย การใช้รหัสลําลองในการถ่ายทอดความคิดแสดง ดังตัวอย่างต่อไปนี้
ตัวอย่างที่ 2.2 รหัสลําลองการคํานวณหาพื้นที่สามเหลี่ยม
เริ่มต้น
1. รับค่าความยาวฐาน
2. รับค่าความสูง
3. คํานวณพื้นที่สามเหลี่ยม จากสูตร พื้นที่
4. คือ 2 x ความยาวฐาน x ความสูง 4. แสดงผลลัพธ์พื้นที่ A
จบ