HISTORY OF DUTCH VIDEOGAMES

Op materieel en fysiek gebied waren games tot begin jaren 2000 redelijk goed te conserveren: de hardware, het spel en de verpakking konden worden bewaard. Een probleem is wel dat de media waarop de games staan (zoals cassettes, cartrigdes, diskettes, cd’s) niet altijd goed bestand blijken te zijn tegen de tand des tijds en de digitale informatie (game) erop soms simpelweg verloren gaat. Met de opkomst van games voor digitale platformen (iOS, Android, Steam) is dit probleem alleen maar groter geworden. Want hoe moet een spel dat volledig digitaal is, worden geconserveerd voor komende generaties? 

Een ander probleem bij de conservering van games is dat de unieke, originele spelbeleving, of het culturele object zoals het door de gebruiker/speler beleefd wordt, niet identiek is aan de (latere) representaties ervan. Een gamemuseum is niet hetzelfde als een klassieke arcadehal, ook al staan er dezelfde objecten. Klassieke games zijn daarnaast tegenwoordig vaak toegankelijk in verzamelbundels voor moderne platforms of via emulatie. Hoewel dit interessante manieren zijn om kennis te nemen van klassieke games, zijn het uiteindelijk niet meer dan afspiegelingen (digitale schaduwen) van de originele producten. Hoe goed de emulatie of overzetting van het origineel ook is, de spelervaring zal bij zo'n ‘re-enactment’ nooit hetzelfde zijn als bij het oorspronkelijke product.

De Karel van Mander Academy wil met het HiDuViGa-project de grote verscheidenheid aan computerspelen die afkomstig zijn uit Nederland in kaart brengen. Wij willen ervoor zorgen dat games niet alleen als gecodificeerde ‘schaduwen’ behouden blijven maar uiteindelijk ook voor komende generaties speelbaar blijven. Door middel van een serie publicaties zullen we het verhaal van de Nederlandse gamegeschiedenis vertellen. Dat doen we steeds aan de hand van (thematische, geografische) overzichten van originele games uit Nederland. Aangezien de game-industrie per definitie grensoverschrijdend is, zal een Nederlandse gamegeschiedenis altijd ingebed moeten worden in een internationale context. Het hoofddoel van HiDuViGA is dan ook om de Nederlandse gamegeschiedenis te schrijven en haar een eigen unieke plaats toe te kennen in internationaal verband. 

Another problem with the preservation of games is that the unique, original game experience, or the cultural object as experienced by the user / player, is not identical to its (later) representations. A game museum is not the same as a classic arcade hall, even though there are the same objects. In addition, classic games are nowadays often accessible in collection bundles for modern platforms or via emulation. While these are interesting ways to become acquainted with classic games, they are ultimately nothing more than reflections (digital shadows) of the original products. No matter how good the emulation or transfer of the original is, the gaming experience will never be the same with such a “re-enactment” as with the original product.

With the HiDuViGa project, the Karel van Mander Academy wants to map the wide variety of computer games that originate from the Netherlands. We want to ensure that games are not only preserved as codified “shadows” but ultimately also playable for future generations. We will tell the story of Dutch game history through a series of publications. We always do this on the basis of (thematic, geographical) overviews of original games from the Netherlands. Since the game industry is by definition cross-border, a Dutch game history will always have to be embedded in an international context. The main goal of HiDuViGA is therefore to write a Dutch game history and to give it its own unique place in an international context. For a better understanding, it is important to first treat the fragmented story of Dutch game history chronologically. Ultimately there is the plan to create a database or digital environment in the future in which information about all games from the Netherlands can be found.