คำวิเศษณ์ประกอบคำนาม

คำวิเศษณ์ประกอบนามนี้ ใช้สำหรับนำไปต่อคำนามราชาศัพท์ เพราะนำไปโดยไม่ต้องเปลี่ยนแปลงคำวิเศษณ์ให้เป็นคำราชาศัพท์แต่อย่างใด เช่น ผมดำ ใช้ว่า  พระเกล้าดำ ฯลฯ ส่วนคำวิเศษณ์ที่เป็นราชาศัพท์นั้นเพียงบางคำ ดังนี้ คือ

๑.  คำว่า พระ ซึ่งแปลว่า ประเสริฐ มาจากคำว่า วร ในภาษาบาลีและสันสกฤต เขมร และคำโบราณบางคำ เช่น พระหัตถ์ พระโอษฐ์ พระขรง ฯลฯ 

๒.  คำว่า ต้น และ หลวง ใช้ต่อท้ายคำไทยสามัญ เช่น ม้าต้น เรือหลวง ฯลฯ

๓.  คำว่า ราช บรม บรามราช บวร บวรราช