Bij ouderenmishandeling doet iemand iets waardoor de oudere persoon lijdt. Lichamelijke mishandeling is het meest bekend. Maar ook geestelijke mishandeling, seksuele mishandeling, verwaarlozing, financiële misbruik en schenden van rechten komen voor. Financieel misbruik komt het vaakst voor. Meestal is de oudere afhankelijk van de persoon die hen slecht behandelt. Ouderenmishandeling kan gebeuren in huiselijke kring, zoals door de partner, familieleden of vrienden. Maar ook in de zorg komt ouderenmishandeling voor. Alle huiselijk geweld is strafbaar [1].
Verwaarlozing en mishandeling gebeuren meestal onbedoeld; uit onmacht, onkunde of onwetendheid. Ook al is het onbedoeld, het moet snel stoppen. Hierbij is het belangrijk dat er alertheid is op signalen van mishandeling. Iemand die slachtoffer is van mishandeling door een naaste, is daar vaak niet open over. Slachtoffers van huiselijk geweld zien zichzelf liever niet als slachtoffer. Vaak zijn er gevoelens van schaamte en onvermogen. Of juist hoop, dat het wel weer voorbij gaat [2].
Mishandelingen die moedwillig gebeuren vallen onder opzettelijke mishandeling. Hierbij zijn de plegers zich bewust van hun handelingen, die ontstaan uit wraak, desinteresse of financieel gewin. Ook kan de mishandeling in een lange traditie van familiegeweld en conflicten geworteld zijn. Opzettelijke mishandeling kan te verklaren zijn door verschillende kenmerken van de pleger en van de relatie die de pleger met de oudere heeft [3].
Veel professionals vinden het moeilijk om de signalen te bespreken met betrokkenen. Professionals zijn bijvoorbeeld bang om iemand vals te beschuldigen of de relatie met de cliënt te schaden als ze ontsporing of mishandeling ter sprake brengen. Geweld bespreekbaar maken kan ongemakkelijk zijn. Houd daarom altijd het hogere doel voor ogen dat ouderen in veiligheid moeten kunnen leven. Houd in het gesprek altijd rekening met de loyaliteit of angst van betrokkenen. Deel de zorgen zonder direct te (ver)oordelen [4].
Eén op de twintig thuiswonende ouderen heeft ooit te maken gehad met ouderenmishandeling en één op de vijftig ouderen wordt jaarlijks slachtoffer van ouderenmishandeling. De meest gerapporteerde vorm van ouderenmishandeling (sinds de 65-jarige leeftijd) is financiële benadeling (3,0%), gevolgd door psychische mishandeling (1,6%) en fysieke mishandeling (1,1%) [5].
Er worden meerdere vormen van ouderenmishandeling onderscheiden [2,6].
Bij financieel misbruik gaat het om het wegnemen of profiteren van geld en/of bezittingen van een oudere, zoals diefstal van geld, juwelen of andere waardevolle spullen. Het gaat ook om het verkopen of gebruiken van eigendommen zonder toestemming van de oudere, om gedwongen testamentverandering en het misbruiken van een PGB (persoonsgebonden budget). Ook het financieel kort houden van de oudere, is een vorm van financieel misbruik. Signalen zijn onder andere het verdwijnen van bezittingen, plotselinge schulden en het gebrek aan standaard (medische) voorzieningen [6]. Daarnaast zijn er een aantal kenmerken die je kunt signaleren:
plotselinge onverklaarbare geldopnames bij de bank
verdwijnen van waardevolle spullen uit huis
onverklaarbaar tekort aan geld
ontstaan schulden
huurachterstand
grote belangstelling van familie voor geld of bezittingen van de oudere
weigeren van informatie over financiële situatie [2]
Bij het schenden van rechten van de oudere worden de wettelijke en/of menselijke rechten geschonden. Verschillende soorten komen regelmatig naast elkaar voor [7]. Daarnaast zijn er een aantal kenmerken die je kunt signaleren:
deuren zijn op slot
overname van zaken die iemand beslist zelf kan
geen toegang van vrienden of bekenden
geen privacy bij bezoek
geen zelfbeschikking hebben over bijvoorbeeld dagindeling [2]
Bij fysieke mishandeling gaat het om slaan, duwen, schoppen, trekken, hardhandig duwen, bijten, knijpen en door elkaar rammelen. Mogelijke signalen zijn onverklaarbare bloeduitstortingen, schrammen, zwellingen, fracturen of brandplekken. Al deze signalen kunnen het gevolg zijn van lichamelijke mishandeling. Onder fysieke mishandeling wordt ook het vastbinden van ouderen aan een stoel of bed verstaan. Ze hebben dan striemen aan polsen of enkels. Een minder zichtbare vorm van lichamelijke mishandeling (en verwaarlozing) is het geven van te weinig of juist te veel medicijnen [5]. Daarnaast zijn er een aantal kenmerken die je kunt signaleren:
blauwe plekken
snij-, schaaf- of brandwonden
zwellingen
striemen op het lichaam
versuffing en lusteloosheid [2]
Bij verwaarlozing gaat het over het onthouden van voeding, lichamelijke verzorging, adequate medische zorg en medicijnen. Mogelijke signalen zijn onder andere onbehandelde doorligplekken, ondervoeding, uitdroging, slechte lichamelijke hygiëne en smetplekken. Wanneer de geestelijke behoeften van ouderen worden genegeerd, zoals de behoefte aan ondersteuning, sociale contacten, liefde of aandacht, dan is er sprake van psychische (affectieve) verwaarlozing [6]. Daarnaast zijn er een aantal kenmerken die je kunt signaleren:
ondervoeding, uitdroging
doorligwonden of andere onverzorgde wonden
vervuiling van zichzelf of het huis, stank
onvoldoende eten en drinken in huis
lichamelijke achteruitgang
plotselinge vermagering
depressie, frustratie, lusteloosheid
verdriet en wanhoop [2]
Bij psychische mishandeling gaat het om kleineren, beledigen, bedreigen, vals beschuldigen, bevelen of sarren van een oudere. Ook het ontzeggen van bezoek, het beperken van bewegingsvrijheid en het achterhouden van post zijn vormen van psychische mishandeling. Psychische mishandeling schaadt iemands zelfvertrouwen en gevoel van veiligheid. Dit kan bij ouderen resulteren in gevoelens van verdriet, verwardheid, angst, woede, schuchterheid of apathie, gedragsverandering of depressiviteit [6]. Daarnaast zijn er een aantal kenmerken die je kunt signaleren:
onverklaarbare angst, woede of verdriet
verwardheid
schuchterheid
weinig reactie
wantrouwen
slaap- of eetproblemen [2]
Bij seksueel misbruik gaat het om ongewenste seksuele handelingen met of in het bijzijn van de oudere. Het kan gaan om bijvoorbeeld het betasten van het lichaam, exhibitionisme of verkrachting. Mogelijke signalen zijn onverklaarbare onderhuidse bloeduitstortingen in genitaal gebied en onverklaarbare seksueel overdraagbare aandoeningen [6]. Daarnaast zijn er een aantal kenmerken die je kunt signaleren:
beschadigingen of irritaties aan genitaliën of anus
terugkerende genitale of anale infecties, geslachtsziekten
bloedvlekken in kleding of beddengoed
moeite met zitten of lopen
hevige onrust bij het aan-/uitkleden of wassen
veelvuldig seksueel getinte gesprekken voeren [2]
Soms is bij ouderenmishandeling ook sprake van ontspoorde mantelzorg. Ontspoorde mantelzorg wordt hierbij gedefinieerd als "mantelzorg die door overbelasting de grens van goede zorg overschrijdt." Er worden hierin twee vormen onderscheden:
verwaarlozing door het achterwege laten van benodigde zorg, of
vertonen van agressief gedrag
Ouderen blijven steeds langer thuis wonen en hebben daarom hulp nodig van hun naasten. Hierdoor neemt het aantal mantelzorgers dat langdurig en veel voor iemand zorgt, toe. Vaak voelen zij zich overbelast doordat zij de zorg combineren met een baan en het eigen huishouden. Deze overbelasting speelt vaak een rol bij het vóórkomen van ontspoorde zorg. [3]
Onder mantelzorg verstaan we zorg die mensen vrijwillig en onbetaald verlenen aan mensen met fysieke, verstandelijke en/of psychische beperkingen en/of chronische zieken in hun familie, huishouden en/of sociale netwerk. Daarbij kan het om kinderen gaan, om volwassenen of om ouderen. Het gaat om zorg die meer is dan gebruikelijk. We hebben het niet over gebruikelijke zorg zoals het ‘normale’ huishouden of de zorg voor kinderen zonder beperkingen. Tussen 2008 en 2016 is het aantal mantelzorgers gestegen van 3,5 miljoen naar 4,4 miljoen.
Van mantelzorg naar ontspoorde mantelzorg
Vijf op de zes mantelzorgers ervaren veel voldoening bij het verlenen van mantelzorg. Het feit dat er iemand in de familie of in de directe nabijheid is die hulp nodig heeft, is genoeg reden om te gaan zorgen. Mantelzorgers die gemiddeld 3 uur per week zorgen, beoordelen hun leven als gelukkiger dan mensen die minder of niet zorgen, of mensen die meer zorgen. 8,6% van de mantelzorgers voelt zich zwaar belast (380.000 mantelzorgers).
Bij ontspoorde mantelzorg overschrijdt de mantelzorger de grens van goede zorg. Het is vaak een gevolg van overbelasting, onmacht, onkunde of onwetendheid. Goede zorg slaat sluipenderwijs om in verwaarlozing, verkeerde behandeling of compassiemoeheid.
Ontspoorde mantelzorg kent verschillende varianten van ontsporing: van licht en incidenteel, naar schadelijk en structureel. Als de situatie dat toelaat, is het bij ontspoorde mantelzorg belangrijk om zo snel mogelijk de balans tussen zorgvraag en zorglast te herstellen.
Ook ouderen kunnen te maken krijgen met ontspoorde mantelzorg. Ouderen blijven immers steeds langer zelfstandig wonen. Ze worden door ziekte en hulpbehoevendheid afhankelijk van anderen. Dit maakt ze extra kwetsbaar. Mantelzorg ontstaat uit goede zorg voor ouderen, maar door overbelasting kan deze zorg uit balans raken en ontsporen. Er zijn ook mensen die bewust misbruik van de oudere maken, zoals familie of buren. Ontspoorde mantelzorg is een belangrijke oorzaak bij de meldingen van ouderenmishandeling. Het merendeel van de gevallen van ouderenmishandeling wordt gepleegd door partners en familieleden. Naast familielid zijn zij ook vaak mantelzorger [6].
Gevolgen
In de meeste gevallen zijn zowel de oudere als de pleger slachtoffer van de situatie. Beiden zouden het graag anders zien en lijden eronder. Een kenmerk van ontspoorde zorg is het ontbreken van opzet of moedwil. Wel spelen vooral onkunde en onmacht een belangrijke rol bij ontspoorde zorg. Soms ontbreekt het bij de mantelzorger aan de juiste kennis of vaardigheden om goede zorg te kunnen bieden. Actief luisteren naar de behoeften van beiden en hierop aansluiten, zijn daarbij passende interventies. Ondersteuning bieden, bijvoorbeeld in de vorm van een cursus, kan hier een waardevolle aanvulling op zijn. Deze ondersteuning kan aangeboden worden zowel voordat ontspoorde zorg is gesignaleerd als erna [3].
1. Rijksoverheid. Ouderenmishandeling [Internet]. Ik Vermoed Huiselijk Geweld. 2023 [geciteerd 15 oktober 2024]. Beschikbaar op: https://www.ikvermoedhuiselijkgeweld.nl/ouderenmishandeling
2. Stop ouderenmishandeling | Veilig Thuis - Gelderland-Midden [Internet]. [geciteerd 15 oktober 2024]. Beschikbaar op: https://veiligthuisgm.nl/stop-ouderenmishandeling
3. Sikkes M. Ouderenmishandeling [Internet]. Trimbos-instituut. 2023 [geciteerd 15 oktober 2024]. Beschikbaar op: https://www.trimbos.nl/kennis/ouderenpsychiatrie-nkop/ouderenmishandeling/
4. Internationale dag tegen Ouderenmishandeling: 1 op de 20 ouderen wordt mishandeld [Internet]. Movisie. 2023 [geciteerd 15 oktober 2024]. Beschikbaar op: https://www.movisie.nl/artikel/internationale-dag-tegen-ouderenmishandeling-1-20-ouderen-wordt-mishandeld
5. Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Regioplan - Aard en omvang ouderenmishandeling [Internet]. Publicatie | Huiselijk Geweld. 2019 [geciteerd 15 oktober 2024]. Beschikbaar op: https://www.huiselijkgeweld.nl/publicaties/publicaties/2018/06/13/aard-en-omvang-ouderenmishandeling
6. Westerveld N, Wentzel W, Schakenraad W, Movisie. Ouderenmishandeling [Internet]. Movisie: Kennis en Aanpak van Sociale Vraagstukken. 2021 [geciteerd 15 oktober 2024]. Beschikbaar op: https://www.movisie.nl/sites/movisie.nl/files/2022-01/Ouderenmishandeling%20-%20handreiking%20voor%20sociaal%20professionals.pdf
7. Comijs e.a., Movisie, Primo-NH. Toolkit Ouderenmishandeling [Internet]. 2008 [geciteerd 15 oktober 2024]. Beschikbaar op: https://www.trimbos.nl/docs/f18609c2-4866-4ec4-8f26-28feb32b195b.pdf