การใช้แรงงานเด็ก

การใช้แรงงานเด็กเป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตทางเศรษฐกิจมาช้านานแล้ว แต่การเอารัดเอาเปรียบแรงงานเด็กทวีความรุนแรงขึ้นเป็นพิเศษในสมัยวิกตอเรีย เด็กๆ ถูกนำไปทำงานในหลากหลายอาชีพ แต่ที่มักนึกถึงควบคู่กับยุคนี้คือ โรงงาน การใช้แรงงานเด็กมีข้อได้เปรียบ พวกเขาค่าแรงถูก อำนาจต่อรองน้อยในการต่อต้านสภาพแวดล้อมการทำงานที่เลวร้าย และสามารถเข้าไปทำงานในพื้นที่ที่แคบเกินกว่าผู้ใหญ่จะเข้าไปได้ แม้จะมีบางบันทึกเล่าถึงประสบการณ์การเติบโตที่ดีที่เกี่ยวข้องกับการใช้แรงงานเด็ก แต่โดยทั่วไปแล้ว สภาพแวดล้อมการทำงานย่ำแย่ ค่าแรงต่ำ การลงโทษรุนแรง งานอันตราย และส่งผลกระทบต่อพัฒนาการของเด็ก (มักทำให้เด็กเหนื่อยเกินกว่าจะเล่นแม้ในยามว่าง) การทำงานตั้งแต่เด็กส่งผลเสียต่อชีวิต พบว่าผู้สูงอายุในเมืองอุตสาหกรรมช่วงทศวรรษ 1960 และ 1970 มักมีรูปร่างเตี้ยผิดปกติ สรีระผิดรูป และโรคภัยที่เกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมการทำงานที่ไม่ปลอดภัย[75]

นักปฏิรูป (Reformers) ต้องการให้เด็กๆ เข้าโรงเรียน ในปี 1840 มีเพียงประมาณ 20% ของเด็กในลอนดอนที่ได้เรียนหนังสือ[76] แต่ในช่วงทศวรรษ 1850 เด็กประมาณครึ่งหนึ่งในอังกฤษและเวลส์ เข้าเรียนหนังสือ (ไม่รวมโรงเรียนสอนศาสนาวันอาทิตย์)[77] ตั้งแต่ พระราชบัญญัติโรงงาน (Factory Act) ปี 1833 เป็นต้นไป มีความพยายามที่จะให้แรงงานเด็กเข้ารับการศึกษาภาคพิเศษ แม้ว่าจะทำได้ยากลำบาก[78] จนกระทั่งช่วงทศวรรษ 1870 และ 1880 เด็ก ๆ จึงเริ่มถูกบังคับให้เข้าโรงเรียน[77] การทำงานยังคงเป็นอุปสรรคต่อการเรียนของเด็ก ๆ ไปจนถึงช่วงต้นศตวรรษที่ 20[75]