อุตสาหกรรม
ช่วงกลางศตวรรษที่ 19 บริเตนได้รับการขนานนามว่า "โรงงานของโลก" เนื่องจากมีความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีที่โดดเด่น[100] วิศวกรรมศาสตร์ ซึ่งพัฒนาเป็นวิชาชีพในศตวรรษที่ 18 ได้รับความสำคัญและมีชื่อเสียงมากขึ้นในยุคนี้[101] ยุควิคตอเรียเป็นยุคที่วิธีการสื่อสารและการขนส่งพัฒนาอย่างมาก ในปี 1837 วิลเลียม โฟเธอร์กิลล์ คุก (William Fothergill Cooke) และ ชาลส์ วีตสตัน (Charles Wheatstone) ได้ประดิษฐ์ระบบโทรเลขเป็นเครื่องแรก ระบบนี้ใช้กระแสไฟฟ้าในการส่งสัญญาณรหัส ขยายเครือข่ายไปทั่วบริเตนอย่างรวดเร็ว ปรากฏอยู่ในเมืองและไปรษณีย์ทุกแห่ง ต่อมาปลายศตวรรษ เครือข่ายโทรเลขขยายไปทั่วโลก ในปี 1876 ชาวอเมริกันคนหนึ่งได้จดสิทธิบัตรโทรศัพท์ ภายในเวลาเพียงสิบปีเศษ โทรศัพท์กว่า 26,000 เครื่องถูกใช้งานในบริเตน แผงสวิตช์บอร์ดหลายตัวถูกติดตั้งในทุกเมืองใหญ่[69] กูลเยลโม มาร์โกนี (Guglielmo Marconi) ได้พัฒนาการออกอากาศวิทยุในช่วงปลายยุค[102] รถไฟมีความสำคัญทางเศรษฐกิจในยุควิคตอเรีย ช่วยให้สามารถขนส่งสินค้า วัตถุดิบ และผู้คนไปมาได้สะดวก ส่งเสริมการค้าและอุตสาหกรรม นอกจากนี้ รถไฟยังเป็นนายจ้างรายใหญ่และเป็นอุตสาหกรรมที่สำคัญในตัวเองอีกด้วย[103]
เจ้าหน้าที่รถไฟ ค.ศ. 1873