Radom, jak każde dynamicznie rozwijające się miasto, zmaga się z problemem korków i niewydolnej infrastruktury drogowej. Na podstawie danych z Google Maps, które pokazują obszary o największym natężeniu ruchu, można wyróżnić kilkanaście skrzyżowań wymagających pilnych działań modernizacyjnych. W niniejszym artykule przyjrzymy się tym punktom i zastanowimy się, jakie rozwiązania mogłyby usprawnić ruch drogowy w Radomiu. Mapa wskazuje na szczególnie obciążone skrzyżowania w różnych częściach miasta, w tym Śródmieście i Stare Miasto, gdzie wąskie ulice, intensywny ruch pieszy i duża liczba skrzyżowań ze światłami powodują spowolnienia, Gołębiów i Gołębiów II, czyli obszary z wieloma osiedlami mieszkaniowymi i wysokim natężeniem ruchu w stronę centrum, a także Dzierzków i Zamłynie, kluczowe trasy tranzytowe, które często ulegają zatłoczeniu. Długojów i okolice lotniska również borykają się z rosnącym ruchem związanym z rozwijającą się infrastrukturą lotniska i nowymi inwestycjami. W obliczu tych wyzwań pojawia się pytanie, jakie są możliwe rozwiązania? Jednym z najprostszych i skutecznych sposobów poprawy przepustowości jest budowa nowych rond i modyfikacja istniejących. Ronda turbinowe sprawdzają się na skrzyżowaniach o dużym natężeniu ruchu, ronda biszkoptowe (o nieregularnym kształcie) mogą być stosowane tam, gdzie brakuje przestrzeni na klasyczne rozwiązania, natomiast mini-ronda to szybkie i tanie rozwiązanie w węższych ulicach Śródmieścia. W niektórych miejscach konieczne może być zastosowanie bardziej zaawansowanych rozwiązań, takich jak estakady, wiadukty i tunele. Wiadukty nad torami kolejowymi mogą wyeliminować korki spowodowane przejazdami kolejowymi, a tunele pod kluczowymi skrzyżowaniami, zwłaszcza na trasach wylotowych z miasta, mogą znacząco poprawić płynność ruchu. Oprócz rozwiązań infrastrukturalnych warto również zwrócić uwagę na inteligentne systemy sterowania ruchem, które mogą pomóc w optymalizacji ruchu drogowego bez konieczności wielkich inwestycji budowlanych. Adaptacyjna sygnalizacja świetlna dostosowująca cykle świateł do natężenia ruchu oraz priorytety dla komunikacji publicznej mogą poprawić płynność przejazdu autobusów i zachęcić mieszkańców do korzystania z transportu zbiorowego. Każdy z nas codziennie doświadcza problemów związanych z ruchem drogowym w Radomiu, dlatego warto zastanowić się, które rozwiązania są najlepsze dla poszczególnych skrzyżowań. Czy wprowadzenie nowych rond wystarczy? A może są miejsca, gdzie tylko wiadukt lub tunel może rozwiązać problem? Zapraszam do dyskusji – czas, aby miasto zaczęło planować realne zmiany!

Jak rozwiązać problem zatłoczonych skrzyżowań w Radomiu?

Problem zakorkowanych skrzyżowań w Radomiu wymaga kompleksowych działań, które powinny łączyć zarówno inwestycje infrastrukturalne, jak i inteligentne systemy zarządzania ruchem. Oto kilka możliwych rozwiązań:

1. Ronda zamiast klasycznych skrzyżowań

Ronda turbinowe – idealne na skrzyżowaniach o dużym natężeniu ruchu, ponieważ eliminują konieczność zatrzymywania się przed każdym wjazdem.

Ronda biszkoptowe – sprawdzą się w miejscach o ograniczonej przestrzeni, gdzie klasyczne rondo się nie zmieści.

Mini-ronda – tanie i szybkie do wdrożenia, pozwalają usprawnić ruch w Śródmieściu, gdzie nie ma miejsca na duże inwestycje.

2. Wiadukty i tunele – rozwiązania dla ruchu tranzytowego

Wiadukty nad torami kolejowymi – w miejscach, gdzie przejazdy kolejowe powodują duże opóźnienia, jak np. w rejonie ul. Kozienickiej czy Długojowa.

Tunele pod głównymi skrzyżowaniami – mogą znacząco usprawnić ruch na trasach wylotowych, np. na al. Wojska Polskiego czy ul. Żółkiewskiego.

3. Inteligentne sterowanie ruchem

Sygnalizacja adaptacyjna – system, który dostosowuje długość świateł do aktualnego natężenia ruchu, może rozwiązać problem np. w rejonie Gołębiowa i Dzierzkowa.

Priorytet dla komunikacji publicznej – system, który zapewnia zielone światło dla autobusów i tramwajów, skracając ich czas przejazdu i zachęcając mieszkańców do korzystania z transportu zbiorowego.

4. Usprawnienie ruchu rowerowego i pieszego

Lepsze przejścia dla pieszych – np. budowa kładek nad ulicami lub przejść podziemnych, które oddzielą ruch pieszy od samochodowego.

Wydzielone pasy rowerowe – poprawa infrastruktury rowerowej może zmniejszyć liczbę samochodów w mieście, a tym samym zmniejszyć korki.

Podsumowanie

Nie ma jednego uniwersalnego rozwiązania – konieczne jest połączenie różnych metod dostosowanych do specyfiki danego skrzyżowania. Warto, aby władze miasta podjęły szeroką debatę na temat modernizacji kluczowych punktów drogowych w Radomiu, uwzględniając zarówno opinie mieszkańców, jak i nowoczesne technologie usprawniające ruch.

Czy Radom jest gotowy na tunel? Czas spojrzeć na skrzyżowanie Zbrowskiego × Żółkiewskiego ?

Dlaczego akurat tu? Skrzyżowanie Zbrowskiego × Żółkiewskiego to brama do północnego Radomia. Przebiega tędy droga krajowa 9 oraz kluczowe trasy lokalne. W sąsiedztwie znajdują się duże osiedla mieszkaniowe, centra handlowe, a także trasa prowadząca do planowanego węzła z obwodnicą. Z każdym rokiem liczba pojazdów w tym rejonie rośnie, a układ drogowy pozostał praktycznie niezmieniony od lat. Dwupoziomowe rozwiązanie mogłoby drastycznie poprawić płynność ruchu – tak jak miało to miejsce przy przebudowie skrzyżowania al. Grzecznarowskiego z ul. Żółkiewskiego czy rond w rejonie obwodnicy południowej.

Co daje tunel? Oddzielenie ruchu tranzytowego od lokalnego – główny ruch „przelotowy” mógłby odbywać się tunelem, podczas gdy na powierzchni funkcjonowałoby skrzyżowanie z sygnalizacją dla lokalnych potrzeb. Większe bezpieczeństwo – mniej punktów kolizji, mniejsza liczba potencjalnych zderzeń i awarii. Oszczędność czasu – brak konieczności oczekiwania na zielone światło przy każdym przejeździe przez skrzyżowanie.

Może warto porozmawiać? Zamiast akceptować codzienne korki, warto zadać pytanie: czy naprawdę nie stać nas na odważniejsze rozwiązania? Miasto Radom zasługuje na infrastrukturę XXI wieku. Tunel to nie fanaberia, lecz środek do zwiększenia funkcjonalności i komfortu mieszkańców.

Czas przestać mówić tylko o „łataniu” i sygnalizacji świetlnej. Potrzebujemy wielopoziomowego myślenia. Dosłownie.

Propozycje nowych rozwiązań dla skrzyżowania Rondo Kozienickie w Radomiu

Analiza obecnego stanu Ronda Kozienickiego

Rondo Kozienickie (oficjalnie Rondem ks. Jerzego Popiełuszki) stanowi jedno z najbardziej kolizyjnych i zatłoczonych miejsc w Radomiu. Skrzyżowanie to jest nie tylko zaporą dla ciągu komunikacyjnego Radom–Kozienice, ale także miejscem częstych wypadków i kolizji, co wpływa na płynność ruchu. Istniejące rozwiązania nie odpowiadają już rosnącym wymaganiom, dlatego konieczne jest rozważenie wprowadzenia nowych, bardziej efektywnych koncepcji, które pozwolą usprawnić komunikację i zwiększyć bezpieczeństwo.

Proponowane rozwiązania:

1. Wpięcie "Agrafka": Propozycja "Agrafki" zakłada stworzenie dodatkowego równoległego dojazdu do ronda, który umożliwi bezpieczniejszy i bardziej płynny ruch, eliminując obecne niebezpieczne skrzyżowanie. Takie rozwiązanie pozwala na usprawnienie komunikacji, zwłaszcza w kontekście zwiększonego ruchu w kierunku południowym. Przewiduje się, że kasowanie istniejącego skrzyżowania pozwoli na wyeliminowanie punktów krytycznych, w których dochodzi do częstych wypadków.

2. Tunel pod ul. Żółkiewskiego:  Propozycja tunelu pod ulicą Żółkiewskiego, który połączyłby ulicę Kozienicką z kolejnymi odcinkami, to rozwiązanie, które daje możliwość rozwoju skrzyżowania do czterech poziomów. Tunel stanowiłby alternatywę dla powierzchniowych rozwiązań, umożliwiając płynniejsze przejazdy, szczególnie w kierunku Warszawy, Lotniska Radom i Rzeszowa. Zaletą tego rozwiązania jest możliwość obsługi ruchu na różnych poziomach, co znacząco poprawiłoby bezpieczeństwo i przepustowość. Chociaż alternatywnie można rozważyć wiadukt, wprowadzenie tego typu konstrukcji ograniczałoby przyszłe możliwości rozwoju infrastruktury wielopoziomowej, zwłaszcza dla intensywniejszego ruchu na kierunkach takich jak Lublin czy Kraków.

3. Dual Rondo: Koncepcja "Dual Rondo" to rozwiązanie zbliżone do znanego rondo biszkoptowego, ale z mniejszymi uciążliwościami dla kierowców podróżujących w kierunku Lublin–Rzeszów–Kraków. Rozwiązanie to pozwala na lepszą organizację ruchu na skrzyżowaniach, zmniejszając czas przejazdu na tych najbardziej obleganych trasach. Dual Rondo, dzięki swojej specyfice, umożliwia jednoczesne korzystanie z ronda przez pojazdy jadące w różnych kierunkach, poprawiając komfort i bezpieczeństwo podróżujących.

4. Rondo Biszkopt: Rondo biszkoptowe to jedno z bardziej efektywnych rozwiązań, szczególnie pod kątem rozbudowy istniejącego ronda. Rozszerzenie jego funkcji i likwidacja obecnego, niebezpiecznego skrzyżowania zwiększyłaby bezpieczeństwo, ale jednocześnie wymusiłaby pełny objazd ronda przez kierunki wschód-południe, takie jak Lublin–Rzeszów–Kraków. Choć jest to rozwiązanie skuteczne, generuje ono pewne utrudnienia w kontekście zatorów na wschodnich odcinkach.

5. Rondo Biszkopt + Wiadukt: Połączenie ronda biszkoptowego z wiaduktem to optymalne rozwiązanie na dzisiejszy moment, eliminujące problem uciążliwości w ruchu na kierunku wschód-południe. Dzięki jednostronnemu wiaduktowi, możliwe będzie skrócenie dystansu i zwiększenie przepustowości, zwłaszcza dla kierunków takich jak Lublin, Kraków czy Rzeszów. Wiadukt poprawia dynamikę ruchu, zmniejszając czas przejazdu i zapewniając płynność ruchu, zwłaszcza w godzinach szczytu.

Podsumowanie

Rozbudowa Ronda Kozienickiego i jego okolicznych skrzyżowań jest kluczowa, aby poprawić bezpieczeństwo i przepustowość tego ważnego węzła drogowego. Każda z proponowanych koncepcji ma swoje zalety i ograniczenia, jednak ich wdrożenie pozwoli na skuteczną poprawę warunków komunikacyjnych, eliminując obecne problemy z korkami i wypadkami. Warto podjąć dalsze analizy, które pomogą wybrać najlepsze rozwiązanie dostosowane do dynamicznego rozwoju miasta i regionu.