Radomski Obszar Funkcjonalny, opracowany przez zewnętrzne podmioty koordynowane przez komórkę samorządu miejskiego w Radomiu w ramach Pomocy Technicznej UE, powstał jako inicjatywa mająca na celu stworzenie współpracy na różnych płaszczyznach Miasta Radomia z samorządami sąsiednimi. W ramach prac nad dokumentacją Regionalnej Strategii Rozwoju powstały trzy moduły: Środowiskowy, Komunikacyjny i Rewitalizacji. Na podstawie zebranych materiałów i propozycji wykorzystania potencjału współpracy samorządów w zorganizowany sposób (formalnie w ramach stowarzyszenia),  Przygotowano łącznie 16 modeli prognostycznych sieci Radomskiego Obszaru Funkcjonalnego (ROF), obejmujących 8 wariantów w dwóch różnych horyzontach czasowych. Ich celem było dokładne zanalizowanie poszczególnych opcji rozwoju sieci dróg dla transportu autobusowego i tramwajowego w różnych okresach czasu. Te warianty są zgodne z opisanymi w Etapie VI tego opracowania. Jakiekolwiek różnice w przebiegu mogą wynikać z uproszczenia modelu sieci lub mniejszej szczegółowości rysunków zamieszczonych w Etapie VI.

Analizując uzyskane wyniki rozkładów ruchu, można stwierdzić, że w wariancie C wyraźnie widoczny jest efekt synergii, czyli połączenia budowy dróg ekspresowych S7 i S12. Natężenia ruchu w ciągu zachodniej obwodnicy Radomia wyraźnie wzrastają w wariancie C w stosunku do wariantów A i B o około 10%, co pośrednio przekłada się na wzrost efektywności tej inwestycji. Jednocześnie południowa obwodnica Radomia w ciągu S12 wyraźnie odciąża centrum miasta od ruchu tranzytowego. Ponadto przejmuje ona znaczną część ruchu wjazdowego i wyjazdowego związanego z Radomiem, również z obszaru ROF, uwalniając stary przebieg DK12 od uciążliwego ruchu niezwiązanego z obszarem. Rozważając warianty A i B, można odnieść wrażenie, że są one niekompletne. W wariancie B zauważalny jest wzrost natężeń ruchu w ciągu drogi ekspresowej S7 oraz przejęcie ruchu z zachodniego wlotu S12/DK12. Żaden z tych wariantów nie rozwiązuje kwestii wlotu wschodniego, z którego ruch wjazdowy i wyjazdowy, a także tranzytowy, prowadzone są po starym śladzie DK12. W wariancie A, który przewiduje budowę tylko obwodnicy zachodniej w ciągu drogi ekspresowej S7, wyraźnie widoczne jest przejęcie przede wszystkim ruchu tranzytowego na kierunku północ-południe oraz części ruchu wewnętrznego w obszarze ROF, w jego zachodniej części. Reasumując analizę przebiegu drogi ekspresowej S12, należy stwierdzić, że dopiero budowa całego jej odcinka na obszarze ROF przyniesie spodziewane efekty ruchowe. Rozwiązanie przedstawione w wariancie B (budowa drogi ekspresowej S7 oraz budowa drogi ekspresowej S12 do węzła z DK9) powinno być traktowane co najwyżej jako etap w realizacji wariantu C. Wariant A (budowa tylko drogi ekspresowej S7 na obszarze ROF), jako przesądzony, nie podlega niejako dyskusji, niemniej należy dążyć do jego rozwinięcia. Uzupełnienie go o drogę ekspresową S12 na obszarze ROF stwarza rozwiązanie kompleksowe i dobrze działające zarówno w zakresie rozrządu ruchu tranzytowego, jak i źródłowego i docelowego w stosunku do Radomia i gmin ROF. Taki układ drogowy rozwiązuje całość problemów Radomia z przeprowadzeniem ruchu tranzytowego. Wartością dodaną realizacji drogi ekspresowej S12 jest znaczący wzrost wykorzystania zachodniej obwodnicy Radomia w ciągu drogi ekspresowej S7, na której w wariancie A występują wyraźne rezerwy przepustowości.