Zweeloo

30 oktober 2024      Zweeloo                                                                                          

De rondwandeling “Symfonie van kleur” staat voor vandaag gepland. Gisteren reden we naar Nieuw-Amsterdam waar we in een B&B verblijven, toepasselijk genoemd: “Bij Vincent”. Na aankomst liepen we nog even rond en zagen we dit mooie beeld langs de Vaart.

We gaan met de auto naar Zweeloo waar we onze auto tegenover een gezondheidscentrum parkeren.

Het is nagenoeg 141 jaar geleden dat Vincent van Gogh met logementhouder Scholte om 3 uur ’s nachts vanuit Nieuw Amsterdam vertrok naar Zweeloo. Dhr. Scholte moest naar Assen, Vincent mocht meereizen tot Zweeloo. Hier wilde hij andere schilders ontmoeten, en in het bijzonder de Duitser Max Liebermann. Zweeloo was een geliefde plaats bij  kunstenaars, omdat het een schilderachtig dorpje was ( en nog is!). Vincent ontmoette Liebermann echter niet.

De route begint bij het - hoe kan het anders - van Goghpad. Bij de T-splitsing met een weggetje genaamd Klooster gaan we linksaf.

Rechts zien we op een grasveld een aantal panelen met replica’s van schilderijen van bekende schilders die in Zweeloo waren. Links staan een aantal bomen. Hier zou Vincent een appelboomgaard getekend hebben.

We gaan rechtsaf over het Wheempad en passeren een grote woning waar rietdekkers bezig zijn aan een dak.

Dit is toch een apart vak. Bij een oude schuur gaan we naar links. Na een flauwe bocht herkennen we het kerkje van Zweeloo dat aan de rand van het dorp ligt. Het kerkje werd gebouwd in de 13e eeuw, ter vervanging van een oud houten kerkje.

Vincent was onder de indruk van dit kerkje en maakte er een tekening van. Net op het moment dat er een herder met een kudde schapen langs kwam.

De deur van het kerkje is op slot, we kunnen er niet in, jammer. We verlaten het dorpje en gaan zo’n 200 mtr. verder naar rechts over een onverhard pad. We zijn bij het grafveld van de prinses van Zweeloo. Toen we in 2020 “De loop langs de hunebedden” liepen waren we hier ook. Hier vonden archeologen een groot grafveld, waaronder een graf van - waarschijnlijk - een voorname dame.

We komen op een veldweg waar veel vogelhuisjes zijn bevestigd aan bomen. Het pad eindigt bij een smal weggetje, we gaan naar rechts. We bevinden ons in open veld. 

Links grazen paarden, rechts liggen Schotse Hooglanders te luieren in het gras. We komen een enkele wandelaar tegen. Dan zien we een grote plas water waar het krioelt van de watervogels. Alsof het niet genoeg komt er nog een grote zwerm aan. En deze vogels zoeken ook nog een plek in het water.

Het wordt wel erg druk, en lawaaierig!

We wandelen rustig verder en zien links in de verte de kerktoren van Sleen. Goed te herkennen aan de spitse toren. Toen Vincent hier was had de toren geen spits, omdat enkele jaren eerder de bliksem insloeg en de toren gedeeltelijk afbrandde. We lopen een kort stukje over de Pollenweg en nemen dan weer rechts een onverhard pad. Dit pad loopt langs een bosje en maakt een bocht naar links. Waarna het eindigt bij een verharde weg die toch redelijk druk is. We moeten vervolgens linksaf, maar volgens enkele verkeersborden is dat niet toegestaan. Er rijden grote tractoren met aanhangers. En nu dan? Er komt een auto vanuit het pad, waar overigens rijplaten liggen. Volgens de bestuurster is het geen probleem om toch het pad in te lopen, want na 100 mtr. zijn er geen werkzaamheden meer. Dus gaan we toch het pad op, uiteraard voorzichtig!

Er passeren verschillende tractoren, met grote karren gevuld met aarde. Maar echte problemen zijn er niet, de chauffeurs zwaaien vriendelijk als we aan de kant gaan. We komen op het veilige deel van het pad. Bij een driesprong zien we een bankje en houden even pauze.

Na een kleinigheid gegeten te hebben vervolgen we de tocht. 

We komen in Oud-Aalden, bekend om zijn oude historische boerderijen en schuren. In de tijd dat Vincent hier kwam was het samen met Zweeloo een waar kunstenaarsdorp.

Maar ook nu trekt het dorp veel kunstenaars, wat zich uit in de vele panelen die op verschillende plekken staan. Prachtig!

We komen bij ’t Hoes van Hol-An, een pannenkoekboerderij, en hebben wel trek in koffie en thee.

“Bukken”, staat boven de toegangsdeur. Tsja, vroeger waren de mensen kleiner. Binnen straalt het restaurant een en al gezelligheid uit, er hangt een geweldige sfeer.

We gaan voor koffie met een wafel met warme kersen cq. advocaat. Heerlijk, dit hadden we niet willen missen.

Jack maakt nog een kort praatje met de eigenaar, die vertelt dat hij de Dutch Mountain Trail in Limburg gewandeld heeft. Inclusief de klimpartijen!

Voldaan gaan we weer verder. 

De route maakt een lus, we lopen via het Aelder Hooghepad weer terug richting Zweeloo. Via een bruggetje gaan we over de Aelder Stroom; het wordt een beetje drassig. Uiteindelijk komen we via de Kribbedijk weer in Zweeloo. Het was een leuke route.

Terug bij de auto besluiten we nog even naar Orvelte te rijden. Orvelte is een “museumdorp”, er staan prachtige boerderijen met rietdaken. Maar ook andere oude woningen, en …….. een Jan Kruismuseum!

’s Avonds, terug in de B&B, zien we op de tv beelden van de natuurramp in de omgeving van Valencia. Grote overstromingen als gevolg van zware stormen, en veel slachtoffers. We waren zo’n 6 weken geleden zelf in Valencia, en hadden er een mooie tijd. En nu, ongelooflijk wat daar gaande is.

Meer foto's:

Lees verder   Zweeloo - Nieuw-Amsterdam