“การพัฒนาเยาวชนสู่สังคม โดยใช้หลักธรรมในทางพระพุทธศาสนา”

เรียบเรียงโดย พระมหาสมคิด สมฺปนฺโน

บทคัดย่อ

การพัฒนาเยาวชนให้เป็นคนดี ในทางพระพุทธศาสนาได้นั้นจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องนำหลักธรรมคำสอนในทางพระพุทธศาสนามาบูรณาการหลอมรวมกับศาสตร์และทฤษฎีการสอนเยาวชนซึ่งในที่นี้หัวข้อหลักธรรม[2]ที่ควรนำมาใช้พัฒนาเยาวชนมีอริยมรรคมีองค์ 8,สังคหวัตถุ 4,มิตรแท้ 4, มิตรเทียม 4 และศีล 5 เป็นต้นการจะพัฒนาเยาวชนให้เป็นคนดีได้นั้นต้องมีการน้อมน้าวชี้ให้เห็นความสำคัญของความดี และส่งเสริมให้เยาวชนได้นำความรู้ที่ได้รับจากการถ่ายทอดไปคิดอย่างแยบคายจนเกิดปัญญาสามารถที่จะแยกแยะดี-ชั่วได้ด้วยตนเอง รู้ว่าสิ่งใดควรทำสิ่งใดไม่ควรทำก็จะสามารถนำสิ่งที่ดีสิ่งที่ถูกต้องไปและจะส่งผลทำให้เกิดความเป็นอยู่ที่ดีของสังคมในโอกาสต่อไป

ในการนี้ความดีด้านอื่นๆ ได้แก่ การเอื้อเฟื้อเกื้อกูล การไม่เบียดเบียนผู้อื่นและการควบคุมจิตใจให้สงบก็จะสามารถพัฒนาได้ง่ายจะส่งผลไปถึงเราเติบโตเป็นผู้ใหญ่ซึ่งจะส่งผลให้เยาวชนสามารถดำเนินชีวิตในปัจจุบันอย่างปกติสุขและจะทำให้ประเทศชาติได้มีการพัฒนาอีกด้วยการนำหลักธรรมคำสั่งสอนในทางพระพุทธศาสนาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจในยามที่หลงประพฤติผิดหลักธรรมนองครองธรรมทำให้ผิดศีลผิดกฎหมายผิดวินัยไปบ้างแต่ก็ยังดีที่มีหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาเข้ามาประคับประคองไม่ให้หลงผิดทั้งทาง กายกรรม วจีกรรมและมโนกรรมก็จะทำให้เป็นคนที่มีผู้ให้ความรักความเคารพในการที่จะพัฒนาบ้านเมืองสังคมให้ดียิ่งๆขึ้นไปในภายภาคหน้าเพราะถ้าทำผิดแล้วสำนึกในสิ่งที่ผิดปรับตัวแก้ไขก็จะทำให้สังคมยอมรับได้และสังคมเองพร้อมจะให้อภัยเสมอเพื่อที่จะได้มาพัฒนาชุมชนสังคมให้สงบสุขในโอกาสต่อไป