วัดซิกข์

เมื่อปี พ.ศ.2452 นางวารียาม ซิงห์ ได้เดินทางจากประเทศอินเดีย มาตั้งรกราก และทำการค้าขายอยู่ที่จังหวัดลำปาง จนกระทั่งมีฐานะมั่นคง เปิดร้านขายผ้า "ห้างวีระไทย"ในจังหวัดลำปาง

ในสมัยนั้นเมื่อชาวอินเดียจะเดินเรือมายังประเทศไทย ขึ้นฝั่งที่พม่า แล้วจึงเดินทางต่อมายังแผ่นดินไทย ซึ่งมักประสบปัญหาที่พักระหว่างทาง ท่าวารียามได้ปรึกษากับชาวอินเดียทั้งหลายที่ทำการค้าในจังหวัดลำปาง ว่าควรจะสร้างวัดเพื่อจะได้มีที่สำหรับปฏิบัติธรรม และที่พักแกคนเดินทางชาวอินเดีย เมื่อทุกคนเห็นชอบ ในปี พ.ศ. 2476 ท่านวารียามจึงสร้างวัด พร้อมถวายที่ดินส่วนตัว มอบให้แก่วัดซิกข์ ในพิธีฉลองเปิดอาคาร และต่อมาเมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2524 นายบัลบีร์ ซิงห์(บุตรชาย)ได้ตัดสินใจมอบโฉนดของวัดซิกข์ ให้กับสมาคม ศิริคุรุ สิงห์ สภา ซึ่งเป็นศูนย์รวมชาวไทย-ซิกข์ แห่งปะเทศไทยเป็นที่เรียบร้อย

ภารกิจของวัดซิกข์มีมากมาย และกิจวัตรประจำของผู้ที่สอนเรื่องศาสนา จะต้องตื่นตี4 และจะต้องนำ ศิริคุรุ ครันฑ์ ซาเฮ็บ ซึ่งเป็นศาสดาตลอดกาล มาที่ธรรมาสน์ และจะต้องอ่านหนังสือธรรม ประมาณ2ชั่วโมง หลังจากนั้นสวดพระธรรมต่ออีก1ชั่วโมงจนเสร็จพิธี ในวันอาทิตย์ก็จะมีการเลี้ยงอาหารเช้าในวัดซิกข์แก่ผู้ศรัทธาทั้งหลายที่มาวัดทุกๆท่าน

พระวิริยะท่านศาสดาแห่งศาสนาซิกข์ และหลักธรรมของศาสดาได้สอนไว้ว่า "มนุษย์คือมวลมิตรของฉัน ไม่ใช่ศัตรู ไม่ใช่ผู้แปลกหน้า"

" NONE IS MY ENEMY; NONE IS MY STRANGER; ALL HUMAN BEING ARE MY FRIENDS."

"THOSE WHO LOVE HIM; WILL FIND HIM."