ІВАН ГУРБАН
— чалавек сталага ўзросту. Яму ўжо за пяцьдзесят. Жыве І працуе ён у вёсцы Юшкавічы на Нясвіжчыне. За гады свайго жыцця ён дасканала засвоіў навуку поля, добра ведае цану кожнаму коласу, кожнаму зярнятку, добра ведае пра тое, што хоча сказаць людзям.
Зямля, праца на ёй змалку сталі яго жыццём, яго найпершым прызааннем. Тут жа спа-знаў ён І радасць першага радка, узнёслага паэтычнага слова, якое аднойчы неспадзявана пастукалася ў сэрца, стала другім прызваннем.
Часта пасля нялёгкага працоўнага дня ў будаўнічай брыгадзе ён вымяркоўвае час, каб узяцца за аловак, да позняга пасядзець над папераю, вышукваючы І знаходзячы па-рэбныя радкі, адначасова знаходзячы ў творчасці і спачын І задавальненне.
Незялічкая паэма «Песня балот» была напісана пасля іаго, як I. Гурбан некалькі га-доў прапрацаваў на меліярацыі. Гэта работа захапіла 5ТО, падказала выбар тэмы — ужо не новай у літаратуры, але цікавай,
Вядома, прыдзірлівы чытач можа знайсці ў творах сялян-скага паэта пэўныя агрэхі. Сустракаюцца паўторы, празаізмы, празмерна рытарычныя фразы, аднак, мне здаецца, гэта можна дараваць аўтару. Галоўнае, што ўсё ідзе ад пачуцця, ад асабістых уражанняў і назіранняў, ад жыцця.
Ізан Гурбан піша І для дарослых І для дзяцей. Яго вершы друкаваліся ў рэспубліканскіх газетах, у часопісах «Бярозка» і «Вясёлка», неаднаразова гучалі па радыё.
Выдааецтва "Мастацкая літаратура" запланавала выпусціць у свет зборнік дзіцячых вершаў I. Гурбана пад назваю «Чубаценькі будзільнік». У ім, як і ва ўсёй творчасці гэтага аўтара, пераважае тэма працы, тэма любві да роднай зямлі.
Мікола ЧАРНЯЎСКІ.
Нарадзіўся 24 красавіка 1931 года ў вёсцы Юшавічы Нясвіжскага раёна. Пасля службы ў войску закончыў Усесаюзны інстытут імя Крупскай (музыка, клас гармоніі). Узначальваў маладзёжны хор у Яраслаўлі. Там закончыў філфак педінстытута. Выкладаў у школе, працаваў у мясцовых газетах. Працаваў наборшчыкам у друкарні раённай газеты “Чырвоны сцяг”. У 1972 г. пераехаў у Ліду, дзе быў намеснікам старшыні таварыства «Веды». Член Саюза журналістаў Беларусі.
Выдаў 5 зборнікаў паэзіі: “Твае вочы” (1997г.), “Вузел” (1998г.), “Споведзь натхненнем” (1999г.), “Букет настрою”, “Летапіс пачуццяў” (2000г.), “Калінавыя гроны” (2001г.), “Сюжэт на фоне адвячорку” (2004г.), “Водгук ісціны” (2007г.), аўтар п’есы для дзяцей “Памяць”. Выступае ў перыядычным друку.
Удзельнічаў у конкурсе па стварэнні гімна Рэспублікі Беларусь. Жыве ў г. Лідзе Гродзенскай вобласці.
Сябра СБП з 2007 года.
Иван Демьянович Стадуб
Родился 26 февраля 1937 года в д. Юшавичы Несвижского района. В 1957 году окончил Пинское педучилище, в 1967 году - исторический факультет БГУ. Работал учителем в Давид-Городке Брестской области и Смолевичском районе Минской области. С 1970 года - преподаватель, старший преподаватель, заместитель заведующего кафедрой истории КПСС БГУ, с 1972 года - кандидат исторических наук, с 1983 года - заведующий кафедрой истории КПСС, политической истории, с 1991 года - доцент кафедры истории Беларуси и зарубежных стран Минского института культуры . С 1996 года - декан Белорусского института правоведения. В 2000 году избран членом-корреспондентом Международной академии организационных и управленческих наук. Один из создателей Партии народного согласия и Белорусского социал-демократической партии (Народная Громада).
Автор более 30 научных и научно-методических работ. Основное направление научных исследований - история Беларуси в 1940-60-е годы.
Марьян Зелиславович Ивашкевич
Родился 21.07.1935 года в д. Раковичи Несвижского района Минской области в Крестьянская семье. В 1954 году окончил Барановичскую фельдшерско-акушерско школу. С 1954 по 1957 гг. служил в армии, работал фельдшер. Окончил медицинский институт в 1963 году. Работал главным врачом Сновской участковых больницы (1963-1968гг.), Главным врачом Несвижского района (1968-1974гг.), Заместитель, затем заведующим отделом, Начальник Управления здравоохранения Минского облисполкома (1974 -1999гг.); с 1 999 по 2005 гг. - проректор по лечебно работе Белорусской медицинской академии последипломного Суда, с 2005 года - заведующий профессорским лечебно-консультативным центром БелМАПО, Президент Белорусской ассоциации социал-гигиенистов и организаторов здравоохранения (1998-2006гг.).
Кандидат медицинских наук (1999г.). Заслуженный работник здравоохранения РБ, член-корреспондент Белорусской АМН, почетный академик БелМАПО, член ученого совета БелМАПО; был членом коллегии Минздрав, депутат Верховного Совета БССР 12 созыва, депутат Минского областного совета с тысяча девятьсот восемьдесят пять по 1990 гг. членом Президиум БРК профсоюза работников здравоохранения, членом пленума республиканского общества Красного креста, организатор здравоохранения высшей категории.
Научная работа направлен на совершенствование Управления здравоохранением на региональном уровням. Разработанных метод научно-практическая интеграции функция Управления в системе здравоохранения, который реализуется путем проведением «Дней главного врача». Опыт 20-летней работы обобщен в монографии «Научно-практическая интеграция функция Управления в системе здравоохранения». Автор и соавтор более 70 научных публикаций, соавтор монография «Переливание крови и донорство Минщины» и «Организаторы здравоохранения Республики Беларусь»
Награжден орденом Трудового Красного Знамени, Почетных грамот Верховного Совета, почетных грамот Кабинета Министров РБ. Член редколлегий журналов «Медицина», «Вопросы организации и информатизации здравоохранения».