ηβορίζω, ρ.: λιχνίζω / ηβορίζ’νε, ηβόρριζα, ηβορρίζω, ηβορρίουμαι, ηβόρτσα, το ηβόρισμαν, ιβορίζ’νε, ιβορίζω, ιβόρισμαν.

ηλάζω, ρ.: γαβγίζω / ηλάζ’νε, ήλαζα, ήλαζαν, ήλαξα, ήλαξαν, ήλαξον = γάβγισε.

ηλάσκουμαι, ρ.: ηλιάζομαι / ηλάστα = ηλιάστηκα.

ηλέπορον, το: το εύηλιο μέρος, το λιακωτό.

ήλον, ο: ο ήλιος / ήλöς, ήλες, ηλοξάψιμον = λιοπύρι, ηλοχάραγμαν = ανατολή ήλιου.

ηλιόπαρμαν ή ηλέπαρμαν, το: η ανατολή του ήλιου.

ηλόβρεχη, η: η βροχή με ήλιο.

ηλοκόρασον, το: κορίτσι πολύ όμορφο.

ημερκόν, το: το μεροκάματο / ημερομίστιν.

ήμπαν, επίρ.: όπου / ήμποι = όποιοι, ήμποιεσα = όποια, ήμποιος = όποιος.

ημ’σός, ημ’σή, επίθ.: ο μισός / ημ’σοί, ημ’σά, ημ’σόν.

ήνταν, αντων.: οτιδήποτε / ήντιναν = όποιον, όποιαν, ήντιαν = ότι, ήντιν’ = όποιοι, ήντινος = όποιου.

ήντζαν, αντων.: όποιος / ήντζ’, ήντσαν, ήμποιος.

ήπαρη, η: το συκώτι, ο αφαλός.

ησυχίζω, ρ.: ησυχάζω / η ησύχαση, η ησυχασία, ηήσυχεσα = ήσυχη.

θαλασσάκρα, τα: η ακρογιαλιά / το θαλασσάκριν, θαλασσέα = θαλάσσια αύρα, θαλασσομάνα = μέδουσα, τσούχτρα, θαλασσοπούλ’, το θαλάσσωμα = τρικυμία.

θαμαστός, επίθ.: θαυμαστός, παράξενος / η θαμαστέσα, το θάμαν, το θάμαγμαν = θαυμασμός, θαμάζω, η θαμαντουρία = μεγάλο θαύμα, το θάμασμαν.

θανατίτζα, η: το κακό σπυρί,το εξάνθημα άνθρακας / θανατέα = ετοιμοθάνατος, θανατίτα = πικρόχορτο, θανέσα, η: το μετά την κηδεία γεύμα.

θάφτω, ρ.: θάβω / θάφκουμαι, θάψον.

θεκάριν, το: η θήκη / θεκάρ’.

θέκω, ρ.: βάζω, θέτω / θέκ’ς, θεκ’.

θέκλα, η: κουτσομπόλα / θεκλεύκουμαι, ο θεκλέας = χαϊδεμένος, η θεκλού, η θεκλεία = χάιδεμα.

θελκός, ο: θηλυκός / θελκέσα.

θέλω, ρ.: θέλω / θελτς, θέλ’νε, εθέλ’να, θέλ’μαν,θέλσιμον, θελ’ματάρτς.

θεμέλ’ ή τεμέλ, το: το θεμέλιο.

θεοτικός, ο: θεοσεβής / θεοτικέσα, θεόφοβος, θεοξύριστος = σπανός, θεοπάλαλος.

Θερ’νός ή θερ’νόν ή χορτοθέρτς, ο: ο Ιούλιος.

θέρωτρα, τα: τα προγαμιαία δώρα του γαμπρού στη νύφη.

θημίζω, ρ: λέω τα κάλαντα, χορεύω το γαμήλιο χορό / το θήμισμαν, το θημιστόν = ειδικός γαμήλιος χορός.

‘θόγαλα, το: αθόγαλα, ανθόγαλα, καϊμάκι του γάλακτος / ‘θογαλοχάβιτσον, θογαλίζω = χωρίζω το ανθόγαλο, θογαλότανον = αριάνι.

θρέφω, ρ: τρέφω / θρέβω, θρέφτω, θρέφκομαι, θροφή.

θρυμούλιν, το: ψίχουλο από ψωμί / θρυμμουλίζω, θρουμούλ’, θρουμουλίζω, θρουμούλιν.

θύμαρη, η: το θυμάρι / θομάριν, θομάρ’, θομαρέα = μυρωδιά θυμαριού.

θυμίαμαν, το: θυμίαμα, λιβάνι / θυμίωμαν, θυμιαματέα = μυρουδιά θυμιάματος, θυμιαντόν = λιβανιστήρι.

θυμούμαι, ρ.: θυμάμαι / εθυμέθα, εθυμέθαν.

θωρέα, η: όψη, εμφάνιση / θεωρητικός = παρουσιαστικός, θεωρητικέσσα.

ιβριστόν, το: ζυμαρικό του Πόντου προψημένο/ εβριστόν.

ιγδίν, το: γουδί.

ιγεύω, ρ.: ταιριάζω <(τουρ) uydurmak / ιεύω, ίεμαν = ταίριασμα, ίεψα.

ίδρος, ο: ιδρώτας / ιδροκοπώ, ιδρωματέα = μυρωδιά ιδρώτα, ιδροφτείρα = ψείρα από ιδρώτα, ίρδος, ιρδώνω, ίρδωνα, ίρδωσα.

ιθάκιν, το: ο μαστός της αγελάδας.

ίλα, επίρ.: ιδίως, προπαντός / ίλαμ.

ιλοίφιν, το: πάνινη μικρή σακούλα για λούσιμο με το σαπούνι.

ιμαρέτ, το: φιλανθρωπικό ίδρυμα, πτωχοκομείο < (τουρ) imaret.

ιμπρίκ, το: το μπρίκι, < (τουρ) ibrik.

ινανεύω, ρ.: πιστεύω, εμπιστεύομαι < (τουρ )inammak, ινάνευα, ινάνεψα, το ινάνεμα = πίστη, ινανμάζης = αμετάπειστος, ινανμάζαινα, ινανμάζ.

ιşτέ, επιφ.: να, ορίστε, δηλαδή < (τουρ) işte.

ίστονιν, το: αντρικό εσώρουχο / ισλίκ.

ιστορίζω, ρ.: αφηγούμαι, διηγούμαι.

καβάκια, τα: οι λεύκες < (τουρ) kavak / το καβάκιν.

καβαλάρτς, ο: καβαλάρης, ο ιππέας / η καβαλαρέα.

καβουρμάδες, τα: κομμάτια από κρέας που τσιγαρισμένα με λίπος τα διατηρούσαν όλο το χειμώνα < (τουρ) kavurma / η καβουρμά, γαβουρμά / καβουρεύω = τηγανίζω.

καγάν’, το: δρεπάνι με κοντή ξύλινη λαβή.

κάζ’, το: η χήνα < (τουρ) kaz.

καζανεύω, ρ.: κερδίζω < (τουρ) kazanmak.

καθαροψώμ’,το: το ψωμί από σκέτο σιτάρι.

κάθκα, ρ.: κάθισε / καθκά, καθέστεν.

καϊσ’, το: η ζώνη < (τουρ) kayiş / γαϊσ’..

κακόσυρτος, επιθ.: δύστροπος

κακοφέρκουμαι, ρ. συμπεριφέρομαι άσχημα / εκακοφέρθα.

κακοχάπαρος, επίθ.: εκείνος που φέρνει κακές ειδήσεις.

καλαμόπον, το: το καλαμάκι.

Καλαντάρτς, ο: ο Ιανουάριος / καλαντοκούρ’, καλαντόνερον, Καλαντόφωτα.

καλαπαλούκ’, το: καλαμπαλίκι, περιττό πράγμα < (τουρ) kalabalik.

καλάπως, επίρ.: βέβαια.

καλατσεύω, ρ.: μιλάω / καλατσή, τα καλατσίας, καλατσεύνε, καλάτσευα = μιλούσα, καλάτσευαν, καλάτσεμαν, καλατσεμένα = μιλημένα, καλάτσεψα.

κάλη, η: η σύντροφος, η αγαπημένη / καλλεμέντσα = όμορφη, τα κάλλεα = η ομορφιά.

καλκεύω, ρ.: καβαλώ / κάλκεψον.

καλλίον, επίρ.: καλύτερα / καλός, καλέσα, καλλύνω = θεραπεύομαι.

καλομάνα, η: η γιαγιά / λυκοκαλομάνα, αρκοκαλομάνα, λυκοπάππον, αρκοπάππον.

Καλομηνάς, ο: ο Μάιος.

καλοτερώ, ρ.: κυττάζω προσεκτικά, ξαναβλέπω.

καλωσηρθίασμαν, το: καλωσόρισμα / η καλωσωρία.

κάμα, η: σπαθί γυριστό, χαντζάρι < (τουρ) kama.

καμαρωτέρ’, το: πέπλο με το οποίο σκέπαζαν το κεφάλι της νύφης / το καμαρωτέριν, η καμάρα.

καματερός, επίθ.: δουλευτάρης / καματερέσα πβ. κακούργεσα, καλόχρονεσα, κοτυλεμέντσα = αδύνατη, κοντέσα = κοντή, κουτσέσα = κουτσή, λεγνέσα, λιφτέσα = ελαφρόμυαλη, λουσμέντσα = λουσμένη, λυγερέσα, μικρέσα, μυξέσα.

καμίαν, επίρ: ποτέ.

καμίσ’, το: αντρικό ή γυναικείο πουκάμισο.

κανείται, ρ.: φτάνει / κανείνταν, εκανέθεν, κανείσαι.

κανόνιν, το: το νεκροκρέβατο που είχε η εκκλησία κάθε ενορίας.

καντσίν, το: η ψύχα του ξηρού καρπού.

κάουμαι, ρ.: καίγομαι.

καπίτς, το: το αλεστικό δικαίωμα του μυλωνά.

καπούσκα, η: φαγητό με χοιρινό κρέας, λάχανο τουρσί, κόκκινη πιπεριά και βούτυρο < (τουρ) kapuska.

καρακόλιν, το: αστυνομικό τμήμα < (τουρ) karakol.

καρβών’, το: το κάρβουνο / καρβώνιν, τσιλίδ’.

καρκαρίζω,ρ.: κάνω θόρυβο, βροντώ.

καρμενέτσα, η: ρόκα, ηλακάτη, ξύλινο εργαλείο για το γνέσιμο του μαλλιού.

καρτάσ’, το: ο αδελφός < (τουρ) kardaş / καρτά</>σιν.

καρτόφα, τα: οι πατάτες / το καρτόφιν, καρτοφοφούστορον, καρτοφοτήγανον.

καρτοφοτήγανον, το: πρόχειρο φαγητό με πατάτες που βράζονται και τηγανίζονται με κρεμμύδι και λάδι.

κασκάρα, η: καρακάξα

κάστρεν, ο: το κάστρο.

καταλαχού, επίρ.: κατά τύχη.

καταμάγια, η: σκούπα από κουρέλια για το φούρνο.

κατενίζω, ρ.: ξεπλύνω / κατενίζ’νε, κατενόν = καθαρό.

κατσίν, το: πρόσωπο / τα κατσία.

καυκία, τα: ποτήρια, τάσια / καυκίν.

καφούλιν, το: θάμνος / τα καφούλα, καφουλόπον ,.

καφτάν’, το: πολυτελές επίσημο πανωφόρι < (τουρ) kaftan.

κεβεζελεύω, ρ.: μιλάω πολύ / κεβεζελεύ’νε, κεβεζέας = πολυλογάς, κεβεζού.

κελπεστία, τα: οι μπριζόλες.

κεμεντζέ, η: η λύρα του Πόντου < (τουρ) kemençe / κεμεντζές, κεμανές.

κεντίρ, το: η ινδική κάνναβη, χασίσι < τουρ) kendir.

Κερεκή, η: Κυριακή, Δευτέραν, Τρίτ’, Τετράδ’, Πέφτ’, Παρασκευήν, Σάββαν.

κερεντή, η: μεγάλο δρεπάνι με ξύλινο χερούλι.

κεσκέκ’, το: γαμήλιο ή εορταστικό γεύμα με κρέας από κοτόπουλο ή κατσίκι ή μοσχάρι και αποφλοιωμένο σιτάρι και περιχυμένο με λειωμένο βούτυρο < (τουρ) keşkek.

κι άλλο </>xειρ’, επίρ: χειρότερα.

‘κι εν, ρ.: δεν είναι (ενικός) / ‘κ’ είναι = δεν είναι (πληθυντικός), ‘κι’ έχω = δεν έχω, ‘κι’ έχνε.

κιντέας, τα: οι τσουκνίδες / κιντέατα, κινθέα, κνιδέα.

κιφάλ’, το: το κεφάλι / ξερόν κιφάλ’, τρανόν κιφάλ’,

κλαινίζω, ρ.: κάνω κάποιον να κλαίει.

κλέμια, τα: η ζώνη.

κλιβάν’, το: εστία, ταντούρ, ορθογώνιο κτίσμα στην κουζίνα ύψους εβδομήντα εκατοστών με μεταλλικό κύλινδρο διαμέτρου πενήντα εκατοστών.

κλίσκουμαι, ρ.: σκύβω / κλίσκουνταν.

κλώθω, ρ.: επιστρέφω / κλώσον, κλώσκουμαι, κλωστός, κλωστοτήγανον.

κοβλάκια, τα: κουβάδες από ξύλο έλατου για το γάλα / κοβλάκ’.

κοεμτζής, ο: ο χρυσοχόος < (τουρ) kuyumcu / γοεμτζής, κουιμτζής.

κοζέρ’, το: μεγάλο κόσκινο για το στάρι.

κοκίν, το: σιτάρι / κοκία = κόλυβα.

κοκκύμελον, το: το κορόμηλο, το δαμάσκηνο, η δαμασκηνιά / κοκκίμελον, κοκκίμελα.

κοκνέτσα, η: μάλλινο τετράγωνο ύφασμα το τύλιγαν οι γυναίκες πάνω από τη ζιπούνα από τη μέση μέχρι τις γάμπες.

κολλίζω, ρ.: ανάβω, καίγομαι.

κολόθα, τα: μικρά ψωμάκια που τα μοίραζαν για τις ψυχές των νεκρών.

κομές, το: κοτέτσι < (τουρ) kümes.

κομπώνω, ρ.: ξεγελώ / κομπών’νε, κόμπωμαν.

κονεύω, ρ.: μένω, κάθομαι, σταθμεύω < (τουρ) konmak / γονεύω.

κοντέσ’, το: τσόχινη ζακέτα, τη φορούσαν οι γυναίκες πάνω από τη ζιπούνα μέχρι τη μέση.

κοπάλα, τα: ξύλινοι κόπανοι για την αποφλοίωση του σιταριού / το κοπάλ’, το κοπάλιν, κοπαλίχτρα.

κοπροθέσ’, το: λάκος για την κοπριά των ζώων /η κοπροθέκα.

κόρασον, το: το κορίτσι / κορτσόπον.

κορδιλάουμαι, ρ.: μπερδεύομαι / εκορδιλάεν, κορδίλ’ = κόμπος, κορδίλα.

κορκότα, τα: αποφλοιωμένο κοπανισμένο και χονδροαλεσμένο σιτάρι χωρίς βράσιμο. Γίνονταν και από καλαμπόκι και από κριθάρι / κορκότον, κορκοτοφάσουλον.

κορνακότζ’, το: παιδικό παιχνίδι, το κουτσό.

κοσάρας, τα: οι κότες / η κοσάρα, η κοσού = η κλώσα.

κοσμοδέβαση, η: η καταστροφή.

κότ’, το: το κότι, μονάδα βάρους περίπου έξι οκάδων, όπως και το πατμάνι / το κότιν.

κότζεμαν ή κότσεμαν, το: η μετακόμιση, η μετοικεσία < (τουρ) göçmek.

κότς, το: χορός παμποντιακός.

κοτσορύμ’, το: το ρυάκι, ποταμάκι / κοτσορύμιν.

κοτύλα, η : το σβέρκο / κοτυλεύω = αδυνατίζω, κοτυλεύ’νε, κοτυλεμένος, κοτυλεμέντσα.

κουβανέφκουμαι, ρ.: εμπιστεύομαι < (τουρ) güvenmek / κουβανέφκουνταν.

κουή, η: το πηγάδι, η παραλία, το κουίν = το υπόγειο < kuyu.

κουίζω, ρ.: φωνάζω / κουίζ’νε, κούξον = φώναξε.

κουιμαλία, τα: πίτες στο φούρνο με κιμά < (τουρ) kıymalı / το κουιμαλίν.

κουκουβάκια, τα: μανιτάρια.

κουκούμ’, το: χάλκινη στάμνα νερού / το κουκούμιν.

κουλανεύω, ρ.: χρησιμοποιώ < (τουρ) kulanmak.

κουμποσπάλερον, το: μεταξωτό επιστήθιο ύφασμα της νύφης.

κουνίν, το: η κούνια / κουνίζω, κουνίζ’νε, τα κουνία.

κούντα, ρ.: σπρώξε / κούντεμαν, κουντώ = σπρώχνω, κουντούν.

κουντάχ’, το: οι φασκιές < (τουρ) kundak.

κουντούρας, τα: η κουντούρα, παπούτσια γυναικεία με χαμηλά τακούνια συνήθως μαύρα.

Κούντουρον, ο: Φεβρουάριος.

κουρτώ, ρ.: καταπίνω / κουρτούν.

κουσκουντέρα, η: μεγάλη σκούπα από αγκαθωτό θάμνο.

κουσκούρ’, το: ξεραμένη κοπριά αγελάδας που χρησιμοποιείται ως καύσιμη ύλη / το κουσκούριν.

κουτίν, το: το φέρετρο.

κούτσα, η: η μυρμηγκιά / τα κούτσας.

κουτσή, η: κορίτσι, κοπέλα / ή πουτσή.

κόφτω, ρ.: κόβω / κόψον.

κοχλίδα, τα: τα σαλιγκάρια / το κοχλίδιν = σαλιγκάρι, χρυσή αλυσίδα.

κράνια, τα: οι καρποί της κρανιάς, δενδρύλλιου μέτριου μεγέθους με καρπούς σαν της ελιάς αλλά κόκκινους.

κρεατοκούρ’, το: χοντρό σανίδι για το κόψιμο του κρέατος / κρεατοκούριν.

κρενίν, το: η βρύση.

κρούω, ρ.: κτυπώ / κρούγ’νε.

κρυφτερίτσα, η: παιχνίδι των παιδιών, το κρυφτό / κρύφκουμαι.

κυμιόνιν, το: το κύμινο.

κυνηγεύω, ρ.: κυνηγώ.

κύρης, ο: ο πατέρας, ο πεθερός.

κωλισάφρα, η: η σαύρα.

λαβάσα, τα: λεπτές πίτες από ζυμάρι ψωμιού που τις έψηναν στο ταντούρ ή το σάτσι ή το φούρνο.

λαγγεύω, ρ.: πηδώ / λαγκεύ’νε = πηδούν, λάγκεμαν.

λαγήν’, το: πήλινη στάμνα.

λαζούδα, τα: τα καλαμπόκια.

λαϊστέρα, η: παιδικό παιχνίδι, η κούνια / λαϊζω = κουνώ, λαϊζ’νε, λαϊσκουμαι, λαήσκουνταν = κουνιούνται.

λακουρτία, τα: οι ομιλίες , (τουρ) lakırdı.

λαλάγκα, η: πρόχειρο φαγητό, με νερουλή ζύμη που χυνόταν πάνω στο σάτσι και τρωγόταν περιχυμένη με βούτυρο.

λαλα</>χού, η: η χαϊδεμένη.

λαλία, η: η φωνή / τα λαλίας, λαλόπον, λαλώ, λαλεμέντζα = προσκεκλημένη, λαλασία = ομιλία.

λαμψία, τα: ελαφριά παπούτσια που τα φορούσαν μέσα από τις γαλότσες.

λανάρ’, το: μεταλλικό οικιακό εργαλείο για το λανάρισμα του μαλλιού με πενήντα περίπου βελόνες κολλημένες σε δύο σειρές σε μεταλλική βάση.

λαρώνω, ρ.: γιατρεύω / λαρών’νε, λαρούμαι, λαρούνταν.

λάσκουμαι, ρ: περιφέρομαι / λάσκουνταν.

λαταρίγουμαι, ρ.: κουνιέμαι / λαταρίγουνταν.

λαχανοκούταλον, το: κουτάλα τρυπητή για ανακάτεμα ή σερβίρισμα του φαγητού.

λαχμάζω, ρ.: λαχανιάζω / λαχμάζ’νε.

λαχόριν, το: τετράγωνο ύφασμα που το έδεναν οι γυναίκες στη μέση.

λαχτίζω, ρ.: κλωτσώ / λαχτίζ’νε, λάχταν = κλωτσιά, τα λάχτας = κλωτσιές.

λεγνός, επίθ.: λεπτός, αδύνατος.

λείβ’, το: σύννεφο, τα λείβα / λειβώνω = σκοτεινιάζω, λειβών’.

λειφτός, επίθ.: λειψός / λειφτάζω.

λέλεκον, ο: πελαργός.

λελεύω σε, ρ.: να σε χαρώ.

λετσέκ’, το: και λετζέκ, βαμβακερό κάλυμμα κεφαλής γυναίκας, ανοιχτόχρωμο για τις νέες και σκούρο για τις ηλικιωμένες.

λεφτοκάρα, τα: φουντούκια < λεπτοκάρυα / το λεφτοκάρ’ .

λιγμετέρ’, το: και λιχμετέρ’, μεγάλο ξύλινο πιρούνι με έξι δόντια, το χρησιμοποιούσαν στο αλώνισμα.

λιγούμαι, ρ.: λιγώνομαι / λιγούνταν = λιγώνονται.

λιθάρ’, το: πέτρα / λιθάρα, λιθαρόπα.

λιμπαντέ, η: γυναικείο παλτό από χρωματιστό βαμβακερό ύφασμα.

λίντζα, τα: παιδικό παιχνίδι, τα πεντόβολα.

λογαρία, η: ο λογαριασμός / λογαρέζω = λογαριάζω, λογαρέζ’νε.

λογομάντιλον, το: μαντίλι που έστελναν οι γονείς της νέας στους γονείς του αρραβωνιαστικού για δήλωση αποδοχής του γάμου.

λογόπαρμαν, το: η τελική συμφωνία για την τέλεση του γάμου.

λοχούσα, η: η λεχώνα.

λυκοκαλομάνα, η: η μαμά της γιαγιάς.

λώματα, τα: τα ρούχα / λωμόπα = ρουχαλάκια.

μαγαρούτζα, τα: δώρα και τραπέζωμα για καλορίζικα.

μάγλα, τα: μάγουλα / μάγλον.

μαθίζω, ρ.: διδάσκω / μαθάνω = μαθαίνω, μαθάν’νε, μαθεύκεται.

μακαρίνα, η: ζυμαρικό σαν τα μακαρόνια, λεπτό φύλλο από ζύμη με αλεύρι σιταριού που κοβόταν σε στενές λωρίδες και ξεραίνο- νταν στον ήλιο.

μακέλ’, το: η αξίνα, ο κασμάς / τα μακέλα.

μαλάζω, ρ.: πιάνω / μαλάζ’νε.

μαλλοδέματα, τα: στολίδια για τα μαλλιά, μεταξωτά ή ασημένια.

μαντζάνες, τα: οι μελιτζάνες.

μαντζιρίζω, ρ.: δε νηστεύω / μαντζιρίζ’νε.

μαντίν, το: ζυμαρικό από σιταρίσιο αλεύρι. Η ζύμη κόβεται σε μικρά τετράγωνα πλάτους ενός εκατοστού που ξεραίνονται στον ήλιο. Αφού βράσει με νερό προστίθεται γιαούρτι και σκόρδο, < mantı.

μαροκούμαι, ρ.: αναμασώ / μαροκούνταν = αναμασούν.

μασίνα, η: αποθηκευτικός χώρος και χώρος εργασίας ανοιχτός από μπροστά.

μασλάχ’: γυναικείο ρούχο χωρίς μανίκια < maşlah.

μαστραπά, η: χάλκινο ποτήρι νερού < maşrapa.

μασχαρεύω, ρ.: αστειεύομαι / μασχαρεύ’νε, μασχαρίας, μασχαράνος, μασχαρεφτά = στ’ αστεία.

μαχ, το: το έθιμο σιωπής της νύφης προς τα πεθερικά της.

μαχανά, η: η αφορμή, η δικαιολογία.

μεϊβέδες, τα: φρούτα < meyve.

μειζοτέρ’, οι: οι μεγαλύτεροι / μιζέτερος, μιζέτερα.

μελεσσίδ’, το: η μέλισσα, το μελίσσι / τα μελεσσίδα.

μένεμαν, το: μήνυμα / μενέματα, μενώ = παραγγέλνω, μενούν = παραγγέλνουν.

μέρ’, επίρ.: πού / μέρ’ έν’.

μερία, τα: οι μηροί.

μερσίνα, τα: ψάρια οξύρρυγχοι.

μέστα, τα: ελαφριά παπούτσια χωρίς τακούνι για μέσα στο σπίτι.

μετζίτι, το: νόμισμα που το χρυσό είχε μία χρυσή λίρα και το ασημένιο είκοσι πέντε γρόσια.

μικρέσσα, η: μικρή.

μιλέτ, το: ο λαός, ο κόσμος, το έθνος < (τουρ) millet.

μιντέρια, τα: μαξιλάρια για κάθισμα < minder.

μισίριν, το: καλαμπόκι < mısır.

μοθοπώρ’, το: φθινόπωρο.

μοιράουμαι, ρ.: μοιράζομαι.

μομότσα, τα: τα κουκουνάρια / μομότς.

μοναχία, η: η μοναξιά.

μουσκάρ’, το: μοσχάρι / μουσκάρα.

μουσκόφυλλον, το: το φασκόμηλο.

μούστα, η: η γροθιά / τα μούστας.

μουστερήδες, οι: οι πελάτες < müşteri.

μουστρώνω, ρ.: σκυθρωπιάζω.

μουχατσίρ, ο: μετανάστης, πρόσφυγας < (τουρ) muhacir.

μουχτάρτς, ο: ο πρόεδρος του χωριού < (τουρ) muhtar.

μουχτερόν, το: το γουρούνι / μουχτερόπον.

μπατανίας, τα: οι κουβέρτες < battaniye.

μπουρμαλίν, το: τυλιχτό, στριφτό γλυκό σαν το σαραγλί, η πουρμά.

μυντζίν, το: είδος τυριού από άπαχο γάλα.

μύα, η: η μύγα

μυξέας, ο: μυξιάρης / μυξέσα.

μύρα, η: η μυρωδιά.