Embedded Files
Επιμέλεια ιστοσελίδας: Δημήτρης Νικολετάκης - Αγγελική Παπαματθαίου
Τμήμα Α3 της Α΄ Τάξης - Α΄ Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού
Σχολικό έτος 2021-2022
Περιεχόμενα
Εικόνα1: Το μικρόβιο της λέπρας
Ορισμός
Ορισμός
Με τον όρο λέπρα, ή αλλιώς νόσος του Χάνσεν, εννοείται χρόνια λοιμώδης ασθένεια του ανθρώπου, που προκαλείται από τα μυκοβακτήρια Mycobacterium leprae και Mycobacterium lepromatosis.
Εικόνα 2: Γκέρχαρντ Αρμάουερ Χάνσεν
Το μυκοβακτήριο της λέπρας ανακαλύφθηκε το 1873 από το γιατρό Γκέρχαρντ Αρμάουερ Χάνσεν και αναγνωρίστηκε από τον Άλμπερτ Νάισερ. Ως τότε πολλοί νόμιζαν ότι ήταν κληρονομική. Ο Χάνσεν συμπέρανε τη μολυσματικότητά της και έδειξε ότι ήταν δυνατόν να ελεγχθεί κάπως, αν οι πάσχοντες απομονώνονταν. Η λέπρα παραμορφώνει τα άτομα που πάσχουν αλλοιώνοντας το δέρμα τους, ενώ παρουσιάζονται και εξογκώματα. Επίσης μπορεί να απονεκρώσει τα νεύρα του δέρματος με αποτέλεσμα ο ασθενής να μη νιώθει τίποτα στα σημεία αυτά. Παρόλο που είναι πολύ παλιά ασθένεια ακόμα και στις μέρες μας ένας μεγάλος αριθμός ατόμων νοσεί από αυτή κυρίως σε χώρες της Ασίας, της Αφρικής και χώρες της Νότιας Αμερικής.
Τρόπος Μετάδοσης
Τρόπος Μετάδοσης
Για να νοσήσει κάποιος από λέπρα, απαιτείται παρατεταμένη επαφή με μολυσμένα άτομα κατά την παιδική ηλικία.
Η λέπρα, δεν θεωρείται θανατηφόρος ασθένεια. Εάν όμως δεν διαγνωστεί και θεραπευτεί έγκαιρα μπορεί να προκαλέσει απονέκρωση των νεύρων και να οδηγήσει σε παραμορφώσεις, μολύνσεις, ακρωτηριασμούς, τύφλωση και άλλες επιπλοκές.
Ο θάνατος μπορεί να επέλθει από τις συνέπειες της νόσου, όπως μολύνσεις ή φυματίωση.
Εικόνα 3: Το χέρι της λέπρας
Σπιναλόγκα
Σπιναλόγκα
Όταν δεν είχε ακόμη ανακαλυφθεί η θεραπεία της λέπρας και τα κρούσματα στην Ελλάδα πλήθαιναν αποφασίστηκε να μετατραπεί η Σπιναλόγκα σε νησί των λεπρών. Στις 30 Μαίου του 1903 υπογράφηκε η απόφαση και μεταφέρθηκαν 250 ασθενείς από διάφορα μέρη της Κρήτης. Είχε τότε υπολογιστεί ότι στην Κρήτη υπήρχαν 600 λεπροί στους 320.000 κατοίκους. Στη συνέχεια το 1913 μετά την ένωση της Κρήτης στην Ελλάδα μεταφέρονταν λεπροί από ολόκληρη τη χώρα, καθώς και από άλλες χώρες, έως ότου η Σπιναλόγκα χαρακτηρίστηκε Διεθνές Λεπροκομείο. Το 1948 ανακαλύφθηκε το πρώτο φάρμακο κατά της λέπρας, κάποιοι ασθενείς θεραπεύτηκαν και σταδιακά οι κάτοικοι του νησιού μειώνονταν. Το 1957 η Σπιναλόγκα έκλεισε τις πόρτες τις οριστικά.
Εικόνα 4: Σπιναλόγκα
Εικόνα 5: Νοσοκομείο Σπιναλόγκας
Η Σπιναλόγκα αποτελούσε µια απέραντη τρώγλη, ένα νεκροταφείο υπό προθεσµία, χωρίς την παραµικρή οργάνωση, χωρίς φαρµακευτική αγωγή για τους νοσούντες, χωρίς ελπίδα. Πολλοί πέθαιναν «ζωντανοί» µε φρικτούς πόνους, παραµορφωµένοι. Παρ’όλες τις αντιξοότητες, αυτές οι ανθρώπινες ψυχές όχι µόνο δεν το έβαλαν κάτω αλλά ανέπτυξαν µια ιδιόρρυθµη κοινωνικότητα µε δικούς τους κανόνες και αξίες. Παντρεύτηκαν µεταξύ τους και απέκτησαν παιδιά. ∆ηµιούργησαν καφενεία, τα οποία εκµεταλλεύονταν οι ίδιοι. Με ένα µικρό επίδοµα που τους έδωσε η Πολιτεία αγόραζαν τα αναγκαία τρόφιµα από ένα µικρό παζάρι που στηνόταν στην είσοδο του νησιού από ντόπιους παραγωγούς οι οποίοι πληρώνονταν µε ειδικά απολυµασµένα χρήµατα.
Εικόνα 6: Μόριο Ριφαμπικίνης
Θεραπεία
Θεραπεία
Φάρµακα όπως δαψόνη, ριφαµπικίνη, κλοφαιµίνη έχουν µετατρέψει ένα πριν σχεδόν µοιραίο νόσηµα σε µια ιάσιµη νοσολογική οντότητα. Λόγω δυνατότητας υποτροπής, αυτές συνιστούν θεραπεία δια βίου. Οι παρενέργειες της δαψόνης δεν είναι συχνές: Μεθαιµοσφαιρίνη, απολεπιστική δερµατίτιδα, τοξική ψύχωση ή αϋπνία. Σε άτοµα µε ένδειξη G-6-PD είναι δυνατόν να προκαλέσει αιµολυτική κρίση. Μερικοί ασθενείς αναπτύσσουν αντοχή προς την δαψόνη. Σε αυτό συντέλεσε η συνήθεια των ιατρών να δίνουν µικρές δόσεις, λ.χ.1-10mg ηµερησίως ή να διακόπτουν την θεραπεία σε αντιδράσεις και να επαναχορηγούν το φάρµακο για µικρές δόσεις
Κατάλογος Εικόνων
Κατάλογος Εικόνων
Eικόνα 1 :https://commons.wikimedia.org/wiki/File:M_leprae_ziehl_nielsen2.jpg
Eικόνα 2 :https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Gerhard_Armauer_Hansen.jpg
Page updated
Google Sites
Report abuse