Μεσαιώνας

Υπάρχουν εικόνες ιατρών από τον μεσαίωνα που θεραπεύουν ασθενείς που πάσχουν από τη βουβωνική πανώλη φορώντας μάσκες σαν ράμφος.

Αυτές οι μάσκες υποτίθεται ότι ήταν γεμάτες με βότανα όπως γαρύφαλλο ή κανέλα καθώς και προστάτευαν τους γιατρούς απο τον 'χαλασμένο αέρα' που είχε έρθει απο την Ανατολή

Μάσκες τον 20ο αιώνα

Η εισαγωγή της κάλυψης του στόματος και της μύτης μπορεί να ακολουθηθεί από την αρχή του 20ού αιώνα.

Το 1897, ενα συνεργατικό εργο μεταξύ του υγιεινολόγου Carl Friedrich Flügge και του μαθητή του Theodor Billroth αφορούσε τη διενέργεια επεμβάσεων φορώντας «στοματικό επίδεσμο».

Η Χειρουργική Μάσκα

Η χειρουργική μάσκα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στα χειρουργεία της Γερμανίας και των ΗΠΑ τη δεκαετία του 1920. Ειδικά στις ενδοσκοπικές επεμβάσεις ή στις «μικρές επεμβάσεις», η μάσκα αποκηρύχθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1930, η έρευνα για το ρόλο των μασκών προσώπου συνεχίστηκε στη Γερμανία και τις ΗΠΑ Μόνο στη δεκαετία του 1940, οι μάσκες που πλένονται και αποστειρώνονται έγιναν αποδεκτές στη γερμανική και διεθνή χειρουργική με μόνο τον αριθμό των στρωμάτων γάζας να ποικίλλει (2-3, 3–4)

Η μοντέρνη μάσκα

Ακόμα στη δεκαετία του 1990, υπήρχαν μόνο αβέβαια διαθέσιμα στοιχεία. Επομένως, υπήρχε μια ανεπίλυτη συζήτηση μεταξύ της χειρουργικής επέμβασης και της υγιεινής του νοσοκομείου, εάν οι λοιμώξεις των τραυμάτων μπορούσαν να μειωθούν με τη χρήση χειρουργικής προστασίας στόματος και μύτης.

Σήμερα, ακολουθώντας τις συστάσεις του RKI (Γερμανικό Ινστιτούτο υγιεινής Robert Koch), τα διαθέσιμα δεδομένα δείχνουν ότι οι χειρουργικές μάσκες προσώπου μειώνουν τη μόλυνση του εσωτερικού αέρα.