متاورژن در مراقبت های بهداشتی
در حالی که روزهای اولیه برای متاورس است، سرمایه گذاری در حال افزایش است. GlobalData انتظار دارد که بازار AR و VR با ارزش 11 میلیارد دلار در سال 2020، تا سال 2030 به 204 میلیارد دلار افزایش یابد. در همین حال، طبق گفته Citi Global Insights، خود متاورس تا سال 2030 به ارزش 13 تریلیون دلار خواهد رسید.
به طور خاص در بخش مراقبت های بهداشتی، قطره ای از برنامه های کاربردی می تواند راه را برای هجوم در آینده هموار کند. در حال حاضر، ما شاهد نمونه‌های قابل توجهی هستیم، از جمله GameChange، یک درمان روان‌پریشی شامل یک درمانگر شناختی واقعیت مجازی، و هدست‌های VR برای افراد مبتلا به فلج یا زوال عقل.
DeHealth، یک استارتاپ بریتانیایی، متاورس غیرمتمرکز مبتنی بر واقعیت مجازی و واقعیت مجازی ایجاد کرده است. این به پزشکان و بیماران امکان می دهد تا به صورت سه بعدی تعامل داشته باشند و با فروش داده های پزشکی خود دارایی های مجازی به دست آورند. در یک یادداشت جاه طلبانه مشابه، Thumbay Group مستقر در دبی قصد دارد اولین بیمارستان متاورس جهان را راه اندازی کند که شامل یک دانشگاه پزشکی متاورس و یک حوزه سلامت مجازی است.
گوها می‌گوید: «بیمارستان متاورس کاملا مجازی خواهد بود، جایی که مردم می‌توانند با آواتار بیایند و با پزشکان مشورت کنند. تامبی همچنین ادعا می کند که بیمارستان متاورس می تواند به تقویت گردشگری پزشکی کمک کند.
پروژه بزرگ دیگر Aimedis Avalon است که خود را بزرگترین بیمارستان و فضای مراقبت های بهداشتی در متاورس می داند. پزشکان می توانند در اینجا مشاوره انجام دهند، بیماران را معاینه کنند و از راه دور آنها را تحت نظر بگیرند. همچنین فرصت هایی برای حرفه ها وجود خواهد داشت
اسکالیدیس می‌گوید: «بیمارستان دارای بخش‌های مختلفی از جمله اتاق‌های مشاوره مختلف برای ویزیت‌های پزشکی، آزمایشگاه مجازی برای آموزش سکته قلبی مجازی، اتاق MRI مجازی قلب و سالن جراحی قلب است. "این در حال حاضر کاملا آماده برای استفاده است و ما به تازگی از آن برای انجام اولین عمل قلب در داخل متاورس استفاده کرده ایم."
همانطور که در مقاله جدید خود گزارش شده است، اسکالیدیس و همکارانش یک اتاق مشاوره دیجیتال بر اساس AR و VR ایجاد کردند و به بیمار و پزشک یک هدست واقعیت مجازی Oculus Quest-2 دادند. بیمار همچنین یک دستگاه الکتروکاردیوگرافی مبتنی بر گوشی هوشمند داشت که از آن برای ثبت اطلاعات بالینی خود استفاده می کرد. او با استفاده از آواتارها، این داده ها را به مشاور ارائه کرد و او توصیه کرد به دنبال مراقبت های پزشکی بیشتر باشد.
"تا به حال پروژه های متاواسر زیادی وجود داشته است که عمدتاً تئوری هستند. اسکالیدیس می‌گوید: ما ثابت کرده‌ایم که می‌توان این کار را انجام داد. در حالی که ما هنوز نمی‌توانیم تمام اطلاعاتی را که از یک برخورد رو در رو به دست می‌آوریم به دست آوریم، می‌توانیم تصاویر ECT، مانیتورهای فشار خون، مانیتورهای فرکانس قلب و مانیتورهای اشباع اکسیژن را داشته باشیم که همگی مستقیماً در داخل متاورس ادغام شده‌اند. ” برای آشنایی با کاربردهای متاورس در پزشکی ما را دنبال کنید.
در بخش آموزش پزشکی، ما شاهد همکاری تعدادی از استارت آپ های فناوری با شرکت های بزرگ مراقبت های بهداشتی هستیم تا آموزش های مبتنی بر واقعیت مجازی و واقعیت مجازی را به بازار بیاورند.
گوها به عنوان مثال می گوید: «در سال 2020، جانسون و جانسون با Osso VR شریک شد و نزدیک به 200 هدست Oculus Quest را بین جراحان در سراسر ایالات متحده توزیع کرد. Spineology، یک سازنده دستگاه جراحی ستون فقرات، با Ghost Productions، یک توسعه دهنده شبیه سازی جراحی VR، همکاری کرده است تا آموزش های مبتنی بر واقعیت مجازی را برای تیم های فروش خود یکپارچه کند. هدف Spineology آموزش پرسنل فروش در دستگاه های خود است تا بتوانند تعامل با ارائه دهندگان پزشکی را بهبود بخشند.
از نظر AR، شرکت هایی مانند Aris MD و Echopixel به دنبال به دست آوردن جایگاهی در این بخش هستند. Aris MD تجسم های سه بعدی از آناتومی بیمار را ارائه می دهد که به جراح اجازه می دهد این روش را در فضای مجازی انجام دهد. در همین حال، Echopixel یک "دوقلو دیجیتالی" از یک بیمار با استفاده از تصاویر پزشکی استاندارد ایجاد می کند و به پزشکان اجازه می دهد آن تصویر را به عنوان یک "هولوگرام تعاملی 4 بعدی" تجربه کنند.
در حالی که این برنامه‌ها مطمئناً امیدوارکننده هستند، ما باید در مورد پیشی گرفتن از خود احتیاط کنیم.
گوها می‌گوید: «بسیاری از پیشرفت آموزش پزشکی متاورگرا به بلوغ فناوری‌هایی مانند AR و VR بستگی دارد. «تا آن زمان، متاورز مراقبت های بهداشتی کم اهمیت و به احتمال زیاد تجربی باقی خواهد ماند. بسیاری از فن‌آوری‌های فعال‌کننده فراجهت نیز هنوز در حال توسعه هستند و برای بلوغ و اثبات پتانسیل‌شان به زمان نیاز دارد.»
او هشدار می دهد که عوامل محدودکننده دیگری نیز وجود دارد که به طور بالقوه می تواند جاه طلبی های فراسوی شرکت های مراقبت های بهداشتی را متوقف کند. علاوه بر سرمایه گذاری هنگفت مورد نیاز، برخی از برنامه ها احتمالاً نگرانی های مربوط به حریم خصوصی را افزایش می دهند، در حالی که تنظیم این بخش نوظهور می تواند یک نبرد دشوار باشد.
