برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره امنیت داده در متاورس و دیگر موارد ما را دنبال کنید.
Web2 به Web3: چهره در حال تغییر حریم خصوصی دیجیتال
در حالی که حریم خصوصی دیجیتال در وب‌سایت‌ها در حال حاضر نسبتاً کنترل شده است، متاورس هنوز بسیار جدید است و هیچ قانونی برای اعمال حریم خصوصی در آنجا وجود ندارد. به گفته تیم بوس، موسس و مدیر عامل ShareRing، «فراتواره‌های فراگیر، مواردی خواهند بود که در آن افراد می‌توانند تجربیات واقعی داشته باشند که در حال حاضر نمی‌توانند در دنیای واقعی انجام دهند». او افزود: «بسیاری از شرکت‌ها تلاش می‌کنند چیزی با جذابیت Fortnite یا Minecraft بسازند، اما جایی که می‌توانند فراتر از بازی‌های بتل رویال وجود داشته باشند. من هنوز کسی را ندیده ام که این پازل را بشکند. همچنین روند رو به رشدی در خرید آنلاین از طریق متاورس وجود دارد، اما یک بار دیگر، آنها کاملاً متوجه نشده اند که چگونه چیزی بیش از یک وب سایت ساده ارائه دهند.
تهدید حریم خصوصی در Web3 و متاورس بیشتر از Web2 است، زیرا 20 دقیقه استفاده از واقعیت مجازی (VR) حدود دو میلیون عنصر داده منحصر به فرد را تولید می کند. اینها می تواند شامل نحوه تنفس، راه رفتن، فکر کردن، حرکت یا خیره شدن شما و بسیاری موارد دیگر باشد. الگوریتم ها برای جمع آوری بینش، زبان بدن کاربر را ترسیم می کنند. جمع آوری داده ها در متاورس غیرارادی و مستمر است و رضایت را تقریبا غیرممکن می کند.
چارچوب‌های حفاظت از داده‌های موجود برای مقابله با پیامدهای حریم خصوصی این فناوری‌ها به طرز تاسف‌باری ناکافی هستند. تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که یک الگوریتم یادگیری ماشینی که فقط پنج دقیقه داده واقعیت مجازی داده می‌شود و تمام اطلاعات شناسایی شخصی حذف شده است، می‌تواند به درستی کاربر را با دقت ۹۵ درصد شناسایی کند. این نوع داده ها تحت پوشش اکثر قوانین بیومتریک نیستند.
متاورس: هنوز یک "غرب وحشی"
از جمله مسائل مربوط به حریم خصوصی در متاورس، امنیت داده ها و آزار جنسی است. جاستین دیویس، یکی از بنیانگذاران و مدیر عامل شرکت Spectrum Labs، گفت: «من فکر می‌کنم دلیل اعمال [نگرانی در مورد آزار و اذیت] برای متاورس، به هر معنی که باشد، در حال حاضر در Web2 است، ما واضح است که این کار را درست انجام نداده‌ایم. "[نه] از نظر اعتماد و ایمنی و تعدیل محتوا در هر شرکتی، بسیار کمتر در مقیاس در کل اینترنت."
به گفته Bos، یکی از دلایلی که هنوز مقررات حریم خصوصی ویژه متاورژن وجود ندارد این است که دسترسی جهانی متاورس به چندین رژیم حفظ حریم خصوصی داده می‌رسد. او گفت که «یکی از مهم‌ترین سیاست‌ها در مورد حفظ حریم خصوصی دیجیتال، GDPR است، زیرا به نظر می‌رسد که مبنایی برای حفظ حریم خصوصی داده‌ها باشد. با این حال، این یک هدف متحرک است، زیرا توسعه دهندگان باید قابلیت ردیابی کاربر را در صورت ذخیره اطلاعات روی بلاک چین در نظر بگیرند.
بوس افزود: «هنگامی که مردم کیف پول خود را به متاورس متصل می کنند، چالش امنیتی نیز وجود دارد. "چگونه می توانند مطمئن باشند که متاورس مشکلی ندارد که باعث سرقت NFT های قبلی کاربران شود؟"
بوس خاطرنشان کرد که تشدید بیشتر این مشکلات این است که «در حال حاضر، تقریباً تمام پروژه‌های متاورس برای همه باز است. در حال حاضر این یک «رایگان برای همه» مجازی است. همانند صنعت بازی، قوانین مبتنی بر سن و مکان ناگزیر (چه به صورت داوطلبانه توسط سازندگان، یا توسط دولت های مختلف) معرفی می شوند.
ماهیت داده های جمع آوری شده نیز ممکن است بر حریم خصوصی، امنیت و ایمنی در دنیای Web3 تأثیر بگذارد. این نگرانی وجود دارد که برخی از جمع آوری داده ها ممکن است عمیقاً تهاجمی باشد. چنین داده هایی چیزی را که وکیل حقوق بشر بریتان هلر «روانشناسی بیومتریک» نامیده است، امکان پذیر می کند. این به «جمع‌آوری و استفاده از داده‌های بیولوژیکی برای افشای جزئیات محرمانه در مورد علاقه‌ها، دوست نداشتن‌ها، ترجیحات و علایق کاربر» اشاره دارد. در تجربیات VR، این تنها رفتار بیرونی کاربر نیست که ثبت می‌شود. الگوریتم‌ها همچنین واکنش‌های احساسی ناخودآگاه خود را به موقعیت‌های خاص، از طریق ویژگی‌هایی مانند گشاد شدن مردمک یا تغییر در حالت چهره، ثبت می‌کنند.
بدون شک، متاورس نوید عظیمی را برای جهانی مرتبط تر و همه جانبه ارائه می دهد. با این حال، سازمان هایی که به دنبال به اشتراک گذاشتن ادعای خود در این قلمرو مجازی نوپا هستند، باید حفظ حریم خصوصی و امنیت داده ها را در اولویت های اصلی خود قرار دهند.
